VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT. Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad. Tweede Jaar. Zaterdag 3n September 1887. Nummer 36. Politiek. Van hier en daar. STADSNIEUWS. Ons muziekfeest. Abonnementsprijs voorop betaalbaar: 3 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. 50 voor den buiten. Per 6 maanden: 1 fr. 75. Annoncen: 15 cent. per drukregel. Rechter lijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers vour artikels, enz. 8 fr. per 100. Alle berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen. Welk voordeel sommige liberalen er bij hebben mogen, in zoo gedurig uit te vallen tegen hen, die niet teenemaal denken als zij, begrijpen wij niet. Indien ze meenen op die wijze onze rangen te verdubbelen, slaan ze deerlijk den bal mis. Hun gedrag kan enkel voor gevolg hebben vele personen te ontmoedigen, ze het politiek leven te doen verlaten, en vele andere tot het kamp der klerikalen te doen overgaan. Waarom de verwaandheid koesteren, al leen op de goede baan te zijn; alleen de gezonde politiek te verdedigen Wat hebben zij er bij te winnen, onze verstokte doctrinairs, met alles af te keuren wat de vooruitstrevers wenschen? Zijn zij dan alléén verstandig? Wij denken het niet; ze hebben meer dan éénen misstap begaan, onder het laatste liberaal ministerie. Als ware tegenstrevers, als echte klerika len gedroegen zij zich tegenover het vooruit strevend Congres. Nu, zij kunnen niet bewij zen, dat dit niet met de beste inzichten belegd werd; dat het doel der inrichters niet was, eendracht in het vrijzinnige kamp te brengen. Nochtans alles keurden zij af; alle voorloo- pige vergaderingen kleineerden zij, zochten ze in 't belachelijke te trekken. Niets werd gespaard om den landdag te doen mislukken, om vooruitstrevende perso nen te huis te houden, wantrouwen in te boezemen. Na de zitting van den landdag der voor uitstrevers, gingen ze met hunne linksche middelen voort. Met een waar genoegen ziet men ze gewagen van het schipbreuk lijden der gezamenlijke pogingen der vooruitstre vers, ten einde eendracht te bewerken; van het niet aannemen door alle liberalen van 't gestemde programma. Gij wilt ons uwe politiek opdringen roepen de stilstaande doctrinairs, waarschijn lijk om de aandacht van hunnen geest van overheersching af te wenden; wie is toch ooit onverdraagzamer geweest dan zij? Wie heeft ooit meer kwaad gedaan aan de vrij- zin nie partij, dan het laatste koppig minis terie, met den koppigen en verwaanden Frère aan het hoofd? Door uwe roekeloosheid brengt gij onze partij ten onder! schreeuwen zeen ze schijnen te vergeten dat de liberale partij gevallen is door hunne dwaze handelwijze, hunne overdrevene uitgaven, hgnne schan delijke geldverspillingen. Hadden zij willen luisteren naar de wijze raadgevingen eeniger leden der uiterste lin kerzijde, hadden zij vooral de woorden aan hoord van wijlen den hfeer Scailquin; hadden zij minder gezag verleend aan eenige ver waande schoolopzieners, die overal en in de eerste plaats daar, waar ze het minst noodig waren, kostelijke schoolgebouwen deden maken, de liberalen bezaten wellieht nog de meerderheid in de Kamers. Laat ons werken om het onderwijs lier- interichten, en om de onderwijzers terug in hunne bediening te stellen schrijven ze nu. Maar wat hebben ze reeds gedaan ten voor- deele van onderwijs en onderwijzers? Waar zijn hunne geldelijke opofferingen; waar zijn de scholen die ze geopend hebben? Wij vin den geene. O, ja, konden ze, met het geld dat onderwijzers en andere personen storten ter ondersteuning van de slachtoffers der wet van 1884, konden ze met dat geld eenige scholen onderhouden, ze zouden niet aar zelen. Bij de doctrinairs komt het er alleen op aan te overheerschen, te gebieden en blinde lings gehoorzaamd te wezen. Laat ons de macht der geestelijkheid tegen gaan spreken ze, alsof zij het niet waren, die niet eens een onderzoek durfden inspannen naar de goederen der klerikale doode hand; alsof zij het niet waren, die vertegenwoordigers zonden naar den bis schop van Mechelen en dien van Namen; alsof zij het niet waren, die den pastoor overal lieten uitvallen tegen de schoolwet van '79, zonder er eens aan te denken de zwakken te beschermen, nog minder ze zedelijk te on dersteunen 1 En het zou zulke politiek zijn, die wij hebben moeten, die ons redden zal! Het zou den zulke verlammende, ontzenuwende man nen zijn die als liberale leiders moeten doorgaan Maar welk verschil bestaat er wel tusschen hun gedrag en dit der klerikalen Maar waardoor onderscheiden zij zich wel van de klerikalen? Wat kunnen wij verrichten met personen, die slechts halve maatregelen nemen, die nooit rechtzinnig vooruit durven en slechts voor uitslag bekomen de ontevre denheid van iedereen, zoowel van vrienden als vijanden, te bewerken? Neen, indien wij nogmaals dit halfslachtig politiek van voor 1884 moeten beleven, dat het dan maar achteruitgeschoven worde. Iemand was zoodanig op den priesterstaat verliefd, dat hij zei: Al moest ik er door verdoemd worden, ik zou toch willen pries ter zijn. Al deugt men nergens voor, daartoe is men altijd goed genoeg Paters waren altijd de vijanden der belas tingen, der familiën en der regelmatig ge maakte testamenten. (Paul Janson.) Zegeningen, aflaten en encyklieken (welke eene kliek 1) zijn de eenige geschenken welke de pauzen aan de geloovigen geven. De an dere geschenken, de ware, ontvangen zij. (Oscar Beek.) De godsdiensten zijn gelijk de glimwor men: zij blinken maar in de duisternis. (Schopenhauer.) Het heil des volks ligt in het onderwijs, 't Is de algemeene kreet: licht! licht! Hier van wil de vijand niet hooren en daarom spant hij alle krachten in om ons tot de middeleeuwen terug te brengen. (A. Blanqui.) De godsgeleerdheid heeft het menschdom niets dan kwaad gedaan, met het te verdo len door hare twisten. Zij maakt den mensch dwaas, dol, barbaarsch, en stelt hem den doek ter hand na zijne oogen geblinddoekt te hebben. (Abt Duvernet.) God de Vader, God de Zoon en God de H. Geest De sukkelaars gelooven, zonder nadenken, dat de tweede persoon dezer drievuldigheid de zoon is van den eersten persoon. In 't geheel niet! Zijn vader is de H. Geest! (Emiel Leclercq.) Ik heb de Kerk gezien en 'k moet het be kennen: zij is onveranderlijk. Getrouw aan haar dogma, aan hare zedeleer, aan hare tucht gelijk aan haren God, geeft zij enkel toe... voor den vorm. Zij aanvaardt den geest der eeuw niet, noch vergezelt hem Zoo ge wilt, is de Kerk een synoniem van eeuwig heid, de volledigste uitdrukking van het statu quo. Zij is dus noch vooruitgang, noch de beteekenis der toekomst. (Proudhon.) De kudde van Kristus moet blindelings onderworpen zijn aan den prins der Aposte len. Men vergt van haar eene onvoorwaar delijke gehoorzaamheid. (Paus Alexand. VI.) Waar is dan de vrijheid der katholie ken? D. N. T. De klerikale partij is de school der tucht en der volkomenste gehoorzaamheid, waar elk zijnen eigen wil moet buigen vóór den wil van het opperhoofd. (Ch Graux.) Nog eens, waar is de vrijheid van han delen, waarop de hlerikaaltjes zoo hoog stoefen... als ze geene tegenspraak te vreezen hebben? D.N.T. De vereering der maagd Maria is de grof ste uitdrukking van den haat en het misprij zen der Kerk, jegens het vleesch in 't alge meen en de vrouw in 't bijzonder. (Frits Stackelberg.) Willen, dat de vrouw zich enkel bepale bij het huishouden en dat ze slechts hiertoe on derwezen worde, is vergeten dat uit de wo ning van eiken burger die talrijke misbruiken en vooroordeelen uitgaan, welke de wereld nog besturen. (Aimé Martin.) De vooruitgang der Sociëteit Jesu bedreigt de samenleving en de beschaving. (Minister Aug. Beernaert.) Het geestelijk gezag en het tijdelijk gezag berusten in de handen der Kerk; het eerste oefent zij zelve uit; het tweede mag het maar wezen voor hare belangen. Het eerste berust in de handen harer priesters; het tweede in de handen der koningen en bewindhebbers, zoolang als de priester het wil en gedoogt. Maar het eene gezag moet altijd aan het andere onderworpen zijn; dat het tijdelijke zich buige voor het geestelijke. (Paus Bonifacius VIII.) Het vrije onderzoek is niet uitsluitend. Het aanvaardt gemakkelijk het gelooven in eene hoogere macht, die de werelden bestuurt, volgens de vaste wetten waaraan alles on derworpen is. Maar het aanvaardt niet, dat, om eenen eerlijken gedragsregel te volgen, de mensch genoodzaakt weze zijnen toevlucht te nemen tot eenen betaalden zaakwaarne mer, die zich zeiven eene goddelijke taak op deze aarde toeëigent. (C. A. Marquet.) Wat de Kerk aanplicht is de gelijkheid in de dienstbaarheidMet de menschen aan te zetten om zich te vernederen, leert zij hun de verloochening, de onderdanigheid, de sla vernij; maar nooit de liefde tot de vrijheid! (Hendrik J. A. Bury.) Voor gelijkvormig uittreksel D.N. T. Wij mogen wel zeggen ons muziekfeest gezien de algeheele onthouding der klerika len. Deze goede en brave menschen, (die nooit aan een ander doen, hetgeen zij niet zouden willen dat men hun dede) hadden reeds over een viertal weken in hunne nieuwsbladjes geschreven, dat wij wel op 15 maatschap pijen mochten rekenen in plaats van 40! Gelukkiglij k voor ons, waren er 47 maat schappijen die hunne medewerking beloofd hadden. Niettegenstaande de stomme tegen werking der kaloten, is ons muziekfeest gelukt met de enkele liberale elementen. Eene schoone les voorLiberalen, helpt al tijd u zei ven, en vraagt nooit in niets de medewerking der kadoddersGe ziet wel dat wij alleen ook iets kunnen uitvoeren Het festival, door de stad uitgeschreven, was een gemeentefeest en geen partijfeest. Min dan ooit verstaan wij de onthouding der klerikalen! Wij beklagen ze echter niet, want het is voor hen eene dwaze fout, welke wij later zullen herinneren aan de nering doende kiezers. Als er middel is van geld te winnen, mag men zoo nauw niet kijken van waar het komt en wie er betaalt. En iedereen moet het getuigener werd hier zondag een mooi stuiverke door de liberale maatschap pijen in de stad gelaten. Ons dunkens, hebben de IJperlingen soms eens lesje van beleefdheid te nemen: het feest was gegeven om gewin en nering in stad te brengen; nochtans het gold ook den vreemdelingen eer aan te doen, en er waren maar weinig inwoners die hunne huizen bevlagd hadden. Gaat eens elders, als er een feest gegeven wordtDaar zult ge zien dat de inwoners hunne huizen bevlag gen om de vreemdelingen te verwelkomen en te vereeren. Maar hier, in de mossel streek, kost zulke beleefdheidsbetooging te veel. Dat de klerikalen geene vlaggen uithan gen, begrijpen wij, want ze handelen uit partijgeest; maar waarom toonen de liberalen zich niet beleefder en beter opgevoed Iemand, die verleden zondag van alle dui vels droomde, was Ons Heere. Hij heeft het doen en laten regenen gelijk in den Zond vloed, en daardoor waren er veel buitenmen- schen, die te voet naar stad moesten komen, te huis gebleven. Toch mogen wij niet kla gen dat er volk te kort was, ondanks het slecht weer. Ons Heerken wordt oud van jaren en verwart soms de kwikbuis van zijnen barometer: van daar die opeenvolgen de vlagen en zonneschijn, welke hij aan het liberale IJperen verleende De stoet. Om 12 ure 's middags haalde het muziek der Pompiers eenige Belgische en Fransche maatschappijen af, onder het spelen van het vaderlansch lied der twee natiën. De stoet doortrok de Vleeschhouwers-, Tempel- en Bo terstra ten, de Neer-Markt, de Rijselstraat, de Oude Kleermarkt, de Hondstraat, de Markt, de Diksmuidestraat, de Nieuwe Hout markt en de Boesinghestraat, om op de Van- denpeerenboomplaats in oogschouw genomen te worden. Veel maatschappijen waren ech ter in den stoet afwezig, omdat deze op een slecht gekozen uur uitging: 't was voor 't minste twee uren te vroeg. Men kan immers niet billijk eischen, dat de deelnemende maatschappijen uit het ron- HET WEEKBLAD -***mnri ai i| mnii

HISTORISCHE KRANTEN

Het weekblad van Ijperen (1886-1906) | 1887 | | pagina 1