VAN 1JPEREK EN HET
Politiek, Nieuws-, Handels
en Annoncenblad.
0E FAMILIE ÖRiJPZOtST.
Derde jaar.
Zaterdag 17" Maart 1888.
Nummer 11.
Politiek overzicht.
De biecht en de goede zeden.
Abonnementsprijs voorop betaalbaar: 3 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. 50 voor den buiten. Per 6 maanden: 1 fr. 75. Annoncen: 15 cent. per drukregel. Rechter
lijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers vo ,r artikels, enz. 8 fr. per 100. Alle
berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor Beigië, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede
die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alio hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en
onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
Deze week hebben er hoogst belangrijke
gebeurtenisseu plaats gegrepen. Die gebeur
tenissen hebben al de Staatsmannen van
Europa, zelfs van geheel de wereld, staande
gehouden en al de andere gebeurtenissen op
het tweede plan geschoven. Dat alles bewijst
welke voorname .plaatst Duitschland in Euro
pa bekleedt. Dit land verliest zijnen keizer
Willem I, die Vrijdag. 9 Maart, om 8 ure en
half 's morgens overleden is. Hij heeft 28
jaren bestierd en was 91 jaar oud. Geheel
Duitschiand is in rouw. De keizer is na
eenige dagen onpasselijkheid als een «keersje»
uitgegaan, zonder doodstrijd. Verscheidene
lijkdiensten hebben reeds in het paleis plaats
gehad; immers men weet dat keizer Willem I
protestant was.
Het lijk van den keizer werd Maandag
gebalsemd. Bij de schouwing van het lijk
heeft men in de blaas eene harde afzetting,
zoo groot als eena noot, gevonden.
Het lijk van den keizer verliet het paleis
Zondag met slag van middernacht.
Al de klokken van Berlijn luidden over
dood. Aan het hoofd van den stoet waren
twee escadrons te paarde van de lijfwacht,
met blooten sabel. Dan twee compagnies
infanterie, met de baïonnette op liet geweer.
Vervolgens de ministersgeneralen het
diplomatisch korps, omringd van soldaten
die brandende fakkels droegen. Daarop volg
de de lijkbaar, gedragen door 24 onderoffi
cieren. Achter het lijk volgden de primer,
van het keizerlijk huis, generalen, de prins
Bismarck, enz, enz. Een escadron der lij f-
wacht sloot den stoet. In al de straten waar
de stoet doortrok was er zeer veel volk, dat
met eene heilige ingetogenheid den lijkstoet,
die zeer indrukwekkend was, wilde zien. Het
luiden der klokken, het nachtelijk uur, het
fakkellicht dat afstak tegen de sneeuw waar
mede de straten bedekt waren, heeft zeker
eenen diepen indruk op het volk gemaakt,
voor wien de keizer een god is
Het lichaam werd naar de kerk gedragen
van den döme, waar het volk toegelaten is
huns keizers wezenstrekken nog eens te aan
schouwen. Hij had den grauwen mantel aan
waarmede hij den oorlog in 1870 voerde. Al
deze die de kerk wilden binnengaan moesten
rouwkleederen aan hebben.
Vrijdag werd hij begraven. Al de konink
lijke hoven en staatsbesturen zenden afge
zanten. Leopold II, de Graaf van Vlaanderen
en prins Baudouin hebben de begraving
bijgewoond.
Vijftiende vervolg.)
Het maal was lekker en duurde lang, want
het hoofd der firma had er aan gehouden
zijne gasten te bewijzen, welk een kostelijk
gastheer hij was.
M. Grijpzout merkte, even als al de aan
wezigen, op, hoe de heer Jonker de Zeerloo-
pere zijne dikke stompe handen, zoo dikwijls
het hem mogelijk was in zijne tesscheu stak,
en daaruit besloot iedereen, Leonida, haar
broeder en M. Van Haeren uitgezonderd, dat
de Jonkher nog van hoogeren adel was dan
men eerst gedacht had.
Ja, heer ridder, sprak M. Chantage tot
M. Grijpzout deze laatste was immers
ridder... der Leopoldsorde ja, heer ridder,
de uitvinding van uwe Colla Grijpzouliana
is een heugelijk verschijnsel: zelfs de vreemde
bladen spreken er over. Zie, hier heb ik op
zak een nummer van den Propagateur de
Gérolstein, waarvan ik correspondent ben.
Lees, als ik u bidden mag....
M. Grijpzout bleef lang in den lof van den
Propagateur verdiept, lerwijl Mev. Roer
stock vertelde hoe de colla een der beste
De kroonprins, die erg ziek is en te
San-Remo in Italië verbleef, is naar Duitsch
land teruggekeerd om zijnen vader op te
volgen.
In de gemeentekiezing, die Zondag li. te
Merchtem plaats greep, is de liberale kandi
daat, Mertens, gekozen.
(Vervolg).
Niemand zal betwisten dat een slimme
biechtvader op flauwhertige zondaars en
zondaressen eenen machtigen invloed moet
uitoefenen. Indien de biechteling of biechte-
linge nu zoodanig goedzakkig en lichtgeloo-
vig zijn, om in den biechtvader God zeiven
te zien, is het duidelijk dat zij stiptelijk alles
zullen uitvoeren, wat de eerweerde vader
hun oplegt of van hen verlangt. Zoo is liet
gebeurd dat vrouwen hunnen man den dui
vel aandoen, dat kindsrs tegen hunne ouders
opstaan, dat rijke boerenzoons en dochters
al met eens goesting krijgen om in een kloos
ter te gaan. Dit wordt alles in den biecht
stoel overlegd, besproken, beredderd, in
geblazen en bevoordeel igd.
Hoe komt het, dat zooveel testamenten
aan kerken en kloosters geschonken wor
den? Wel, omdat de biechtvader aan uen
sterveling het voordeel doel uitschijnen
welke de ziel verkrijgen kan door eene mild
heid A. M. D. G
Geiukkiglijk dat de wet den biechtvader
verbiedt van zijnen biechteling te erven,
anders zouden er geen arme (I) geeste
lijken meer te vinden zijn.
Toen men over twee maanden, in de
Kamer van Volksvertegenwoordigers, liet
budget van Justicie besprak, was er kwestie
van de 5 millioen der bisschoppelijke kas van
Doornijk, en nopens den oorsprong diens
klerikalen rijkdoms, zei de Staatsminister
Bara: Ja, Mijnheeren, bloedverwanten en
dienstboden werden soms verdacht, toen
men in liet sterfhuis, na den dood van
zekere personen geene waarden noch gel-
den vond; er moest ontvreemding geschied
zijn, zei men. Hewol, inde bisschoppelijke
kassen heeft men een deel dier waarden
terug gevonden; zij werden zeker aan den
eenen of andereu biechtvader geschonken
om naar 't bisdom gedragen te worden
En alzoo worden de testamenten geësca-
moteerd in de bisschoppelijke kassen, ónder
den neus der bloedverwanten en vooral tot
producten was voor het aanplakken van
postzegels in verzamelcahiers.
Ja, riep M. Grijpzout en wuifde met
den Propagateurde fr.ansche journalisten
zijn ten minste onbevooroordeeld. In Duitsch
land wilde men aan liet groot gewicht mijner
uitvinding geen geloof hechten, maar hier,
hier...
In het vuur zijner rede, sloeg de beroemde
mythologist dwars door den Propagateur
en las luidop
L'invention de M Grijpzout, chevalier
del'ordre de Léopold, etc., etc., fera cer-
lainement époque dans les fasten de l'his-
toire de Belgique.
Is dat niet onbevooroordeeld geschre
ven? riep hij.
En terwijl de heer Chantage ootmoedig en
zedig aan zijn knevel trok, antwoordde een
ieder
Zeker, zeker I
De echtgenooten Sancer-Velle zegden
weinig maar nuttigden zooveel te meer.
De jonkher de Zeerloopere werd, dank zij
den edelen wijn, buitengewoon spraakzaam
en luidruchtig. Bij het nagerecht nam hij
het woord en bracht eenen mooien toast aan
den gulhartigen gastheer. Deze kon niet in
denzelfden toon antwoorden, maar bood zich
aan om een liedje te zingen, doch hij viel uit
hun groot nadeel. Zoo bewerkt de biecht
aftroggelarij en diefteonder vorm van
testament
Men zal zich herinneren dat er over eenige
weken veel geschreven werd, nopens een
arrest van liet Fransch Verbrekingshof,
waardoor het eenen priester toegelaten is te
trouwen, wanneer hij don geestelijken staat
(en zijne belofïe van eeuwige zuiverheid)
vaarwel zegt.
Dat het huwelijk van eenen katholieken
priester in de klerikale wereld schandaal
maakt, hoeft nauwelijks gezegd De door-
slaandste reden weike men tegen zulk hu
welijk inbrengt, is het gevaar der verleidin
gen welke de biechtstoel oplevert, de gevol
gen welke er uit kunnen voortspruiten en
vooral de gedurige onrust, die in de katho
lieke famieljen heersclit, ten gevolge der
verkeeringen en bijeenkomsten in den biecht
stoel tusschen den biechtvader en de jonge
biechtelingen A la bonne heure! Men be
kent dus dat er eenig gevaar bestaat in een
têle-Ur-tme, tusschen eenen vurigen tikken
haan en een naar liefde smachtend katoen
De Belgische Rechtbanken hadden reeds
vroeger de kwestie van het huwelijk der
priesters te onderzoeken gehad. Den 3n April
1850 bracht de rechtbank van Gent eene
beslissing uil waardoor een priesterhuwelijk
toegelaten werd. Nochtans de vader der
bruid maakte oppositie aan zulke vereeni-
ging, dewijl de bruidegom voorgaandelijk de
geestelijke bestuurder der bruid geweest
was, en van dë biecal had kunnen misbruik
maken om zijne inzichten te bevoonieeligen
De rechtbank verklaarde dat het huwelijk
door geene enkele wet verboden was, en
deed uitspraak volgens de zienswijze van
wijlen M. Vanden Peereboom; echter het
gevaar van dergelijke oplossing erkennende,
werden de twee volgende beweegredenen in
het von fis gelascht:
zonder twijfel kan de vrijheid van
trouwen, welke de priesters hebben, de ern
stigste misbruiken voor de samenleving
opleveren, voor de zekerheid en de rust der
katholieke famieijen; dat inderdaad de pries
ter, door de biecht, op zijne bieciitelinge
eenen zedelijken invloed uitoefent, die haar
het gi ootste gevaar doet loopen, indien hij
niet inwendig deugdzaam is en onder het
kleed van zijnen staat ondeugden verbergt,
welke men soms in de samenleving ont
moet
Dat ongelukkigen, bekleed met den hei
ligen titel van priester, maar zonder eer,
zonder geloof, zonder godsdienst, zooveel te
den toon en om toch iets te doen dreunde
hij Kobonus en Peccavia op, en werd luid
en lang toegejuicht.
Na dit tusschenpartijtje hernamen de bij
zondere gesprekken weêr, en iedereen kon
opmerken hoe de jonkher zich tegenover
Leonida spraakzaam en lieftallig wou toonen,
hoe het meisje luid aan 't schaterlachen ging,
bij alles wat hij uitbracht, hoe M. Beatus
Van Boterham den jongen aristocraat met
gloeiende schele blikken en grijnzende tanden
aanstaarde en hoe M. Van Haeren naar
Confucius stil en droomend te luisteren zat.
Niemand nochtans lette op den jongen lee-
raar. Hij was immers noch nobel noch rijk,
en zulke lui verdienen weinig aandacht.
In het hart van Frans echter gingen
velerlei gevoelens om. Het krenkte hem
buitenmate de verslandige Leonida met den
dwazen jonkher zoo gemeenzaam te zien
omgaan. Van den anderen kant vroeg hij
zich af waarom Mev. Roërstock hem van
tijd tct tijd zulke vurige en veelbeteekenende
blikken toeschoot. Leonida, van haren kant,
bemerkt hebbende hoe hare houding haren
leermeester kon tergen, deed alsof zij nog
meer ingenomen was met M. de Zeerloopere,
waarop Frans met een stouten en dringenden
blik vlak in de oogen van het poeslige
Trientje antwoordde. Deze laatste had van
meer zullen geneigd zijn om zich van de mid
delen te bedienen, welke de biechtstoel aan
biedt, als zij zullen kunnen beloven de biecii
telinge te huwen, welke zij verleid heb
ben
Dat men zich niet inbeelde, dat dit arrest
door eenen geus of vrijdenker opgesteld
werd; neen, dit opstel is het werk van den
zeer achtbaren voorzitter Lelièvre, welken
de klerikalen niet zullen verdenken, en die
gestorven is in den schoot van Onze Moeder
de II. Kerk.
Ziedaar hoe een katholieke magistraat
denkt over liet gevaar der biecht, tusschen
eenen jongen biechtvader en eene jeugdige
bieciitelinge, misschien heiden trouwensge-
zind.
Zou er dan we.1 in het veld, in den hof, in
d m salon een plekje gevonden worden, dat
beter dan de biechtstoel geschikt is tot bij
eenkomsten, en waar nochtans ouders en
voogden minder acht op geven? Dat eene
juffer van 16 a 20 jaar wandelen gaat met
eenen jongeling, zonder door. hare moeder of
eene oude moei vergezeld te zijn, men zal het
inconvenani vinden, terwijl de babbel wij ven
op bunnen doortocht veelbeteekenend naar
elkander zullen knipoogen, en dat de pas
toor, indien hij de jonge lieden alleen in't
veld ontmoet, zich niet schroomen zal zijne
bieciitelinge une deuce remontpance toe
te dienen. Dit alles gebeurt dagelijks, terwijl
veel vertrou wvolle ouders, die liunne onnoo-
zele dochter voor elk. ontstichtend gezelschap
li -schermen, er geen kwaad in zien, dat hun
kind maandelijks naar een rendez-vous
gaat (met de ouderlijke toestemming), en dat
het volledigste geheim over die gesprekken
hterscht. Mama neemt de dochter mede;
Mama snijdt sommige gedaebtenverwekken-
ds tijdingen uit het dagblad, vooraleer dit
door de dochter mag gelezen worden; Mama
eisclit dat er te huis gesproken wordt als in
een boeksken van de H. Kindschheid, en
dit alifs om de schuchterheid der dochter
niet te verschrikken, en om hare onneozel-
heid te bewaren tot dat ze hare intrede in de
wereld doet
Maar blinde moeder toch wat nuttelooze
voorzorgen! Geloof dit: indien uwe dochter
een schoon meisje is en dat ze naar de biecht
gaat, ze weet al van veel dingetjes mede te
praten, waarop gij, strenge moeder, zonder
blozen niet zoudt durven denken! En dat
heeft de biechtvader haar geleerd, onder
vorm van vragen om den staat van hare
consciëntie te kennen -
Wees verzekerd, verblinde en dolende
stonden aan in Frans haar smaak gevonden,
en bij haarzelven de opmerking gemaakt dat
zij oneindig liever op het hart van zoe een
flinke jongen, dan aan de zijde van haren
momii achstgen echtgenoot zou gedroomd
hebben zoo waar is het dat mannelijke
kwaliteiten van hart en geest zoo diep uit de
oogen stralen dat geen vrouw, zelfs niet de
minst ontwikkelde, zich er aan vergist.
Doch wie met vuur speelt brandt er zich
aan, en Leonida toefde niet lang dit gewaar
te worden. Da jonkher werd harentwege zoo
gemeenzaam, dat zij er zich innig door ge
kwetst gevoelde. Doch het middel iemand op
eerbiedigen afstand te houden, dien men zelt
door coquetterijen van allen aard heeft aan
getrokken? Frans ook voelde zich, eensdeels
door de werking van het edeie vocht uit de
kelders der firma, andersdeds door de min-
achtige uitdagingen der lodderlijke Mev.
Roerstock met beide voeten op de baan der
verleiding En beiden, Leonida en Frans, zich
wederkeerig' willende wreken over eene
onverschilligheid, aan welke geen van beiden
schuld had, schiepen er om zoo te zeggen
vermaak in zicli in den overmoed van ge-
heimlijk jaloersche harten zich al verder en
verder te wagen.
Wordt voortgezet
HET