VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad
Dorde jaar.
Zaterdag; 2" Juni 1888.
Nummer 22.
Verbond der Vlaamsche
Liberale Vereenigingen
Riezing van 12 Juni.
Schrikkelijke Revelatie!!
STADSNIEUWS.
Onze Pompiers te Bergnes.
-
Abonnementsprijs voorop betaalbaar: 3 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. 50 voor den buiten. Per G maanden: 1 fr. 75. Annoncen: 15 cont. per drukregel. Rechter
lijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 10 centiamen por nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 8 fr. per 100. Alle
berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede
die voor het buitenland worden ontvangen door den Office cle Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en
onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
Mijnheer en,
Sedert dat wij de eer hadden, ons voor
gaand verslag uit te brengen over de
werkzaamheden van het Hoofdbestuur, heeft
de samenstelling van dit lichaam de volgen
de wijzigingen ondergaan. In de plaats van
den heer De Maere-Limnander, ontslaggever,
werd in de Algemeene Vergadering van 1887
gekozen als lid de heer Vermeulen-De Coene,
van Ieperen. De heer P. Billiet, op eigen
verzoek niet meer herkozen zijnde als plaats
vervangend afgevaardigde van den L. V.
Bond van Antwerpen, werd in deze hoeda
nigheid vervangen door den heer N. J.
Gupérus.
Het uittredend bureel werd in zijn geheel
herkozen.
In den loop van het bestuurjaar 1887-
1888, hield het Hoofdbestuur, buiten de
vier verplichte driemaandelijksche vergade
ringen, welke beurtelings plaats hadden te
Antwerpen, Brugge, Brussel en Gent, twee
buitengewone zittingen, eene te Brussel en
eene te Antwerpen. Deze laatste werden
uitsluitend gewijd aan de inrichting der
algemeene vergadering van heden.
In de gewone vergaderingen werden een
aantal belangrijke punten in bespreking-
gebracht, waarvan wij hier een beknopt
overzicht zullen geven.
Het is ons tot heden nog niet gelukt,
Vlaamsche liberale kiesvereenigingen aan te
werven als nieuwe leden van het Verbond.
De thans aangeknoopte onderhandelingen
laten ons echter verhopen, dat wij misschien
al spoedig een vijfde lid in het Verbond
zullen bij winnen. Eens dat het goede voor
beeld aldus zal gegeven zijn, zullen waar
schijnlijk ook wel andere kringen dan de
vier bedoelde dit voorbeeld willen volgen.
Het ware althans te wanschen, dat al de
liberale kiesmaatschappijen van het Vlaam
sche land zich beurtelings bij het Verbond
kwamen aansluiten, om aldus aan de vrij
zinnige beweging in Vlaanderen de zoo
noodige eenheid van streven te verzekeren.
Plaatselijke omstandigheden zijn, wel is
waar, van zeer veranderlijken aard; daar
mede moet rekenschap gehouden worden.
Maar hooger toch dan deze afwisseling van
lokale toestanden, staan die algemeene en
onveranderlijke beginselen, waaraan het
Verbond de ruimste uitdrukking geeft. In
het Verbond is dus plaats voor alle kies
verenigingen, welke gelijktijdig de liberale
en de Vlaamschgezinde grondbeginselen
voorstaan, zonder dat hunne zelfstandigheid
hunne onafhankelijkheid binnen den kring
hunner eigene werking, daardoor vermin
derd worden. Het Verbond is alleen het
orgaan der gemeenschappelijke beginselen,
de tolk der algemeene behoeften, het middel
eener gezamenlijke werking op het gebied
der Vlaamsch-liberale politiek.
Van de vier Vereenigingen, welke het
Verbond hebben gesticht, hebben er drie de
bepaling van art 13 der Grondslagen nage
leefd en een algemeen verslag ingediend over
hunne werkzaamheden gedurende het afge-
loopen jaar, namelijk de Bonden van Ant
werpen en Brugge en de Vereeniging van
Gent.
Indien de Bond van Antwerpen en de
Vereeniging van Gent hunne candidaten, te
zamen met die hunner bondgenooten, zagen
gelukken in de gemeentekiezingen van
October 1887, zoo drukken wij de hoop uit,
dat de moedige pogingen van den Bond
van Brugge, die met onverzwakte vastbe
radenheid het zegevierend elericalisme blijft
bestrijden, bij de eerste gelegenheid eveneens
met eenen gunstigen uitslag mogen bekroond
worden.
Van de zeven arrondissementen, die wij
in het voorgaand verslag opnoemden als nog
niet vertegenwoordigd zijnde in het Verbond
zijn er twee, waarin het ons gelukt is, een
briefwisselend bestuurlid aan te stellen. De
heer Hendrik Raes heeft dit ambt aanvaard
voor het arrondissement Kortrijk, en de
heer Karei Heinz voor het arrondissement
Turnhout.
Daarentegen verloren wij de medewerking
van den heer Callebert-Iteynaert, die zich
om de redenen van persoonlijken aard ge
dwongen zag, van zijn ambt als briefwisse
lend bestuurlid voor het arrondissement
Roeselare af te zien.
Alzoo bezit het hoofdbestuur thans brief
wisselende leden in de twaalf arrondissemen
ten Mechelen, Turnhout, Leuven, Hassselt,
Tongeren. Aalst, Oudenaarde, St.-Niklaas,
Dixmuiden, Ieperen, Kortrijk en Veurne.
Het Verbond is met vertegenwoordigd in de
zes arrondissementen Maaseik, Dendermon-
de, Eekloo, Oostende, Roeselare en Thielt.
Voor de eerste maal werden onze briefw.
bestuurleden dit jaar aanzocht, een verslag
in te dienen, zoowel over hunne eigene
werkzaaamheden als over den politieken
toestand in hun arrondissement. Het Hoofd
bestuur ontving met groote belangstelling
min of meer uitgebreide verslagen van de
heeren Nys, te Aalst, Heyse, te' Eine-bij-
Oudenaarde, Reychler, te Sint-Nikiaas,
Bever-Vereecke, te Dixmuiden, Vermeulen-
De Goene, te Ieperen, en Raes, te Kortrijk.
Deze verslagen zijn zeer leerzaam, immers"
indien het, van deiï eenen kant, blijkt, dat
het aan onze briefwisselende bestuurleden
niet gelukken mocht, plaatselijke comiteiten
tot stand te brengen, en dat zelfs hunne
pogingen om talrijke persoonlijke bijtreders
als inschrijvers voor het Verbond aan t$
werven, kwamen stuiten op allerlei stoffelij
ke hinderpalen, zoo zien wij, van eenen
anderen kant, dat het politiek leven niette
min in al de arrondissementen waarover
wij inlichtingen ontvingen, min of meer
krachtig is ontwaakt. Overal wordt gewerkt
voor de verspreiding der vrijzinnige gedach
ten waar deze propaganda geschiedt bij
middel der volkstaal, daar levert zij ook in
den kiesstrijd tastbare uitslagen op. De
mededeelingen onzer briefw. bestuurleden
bewijzen dit ten stelligste.
In bijna al de gemeenten der bedoelde
arrondissementen is er, in October 1887,
strijd geleverd tusschen onze vrienden en de
verdedigers der priestertijke overheerschlng.
Niet gering is het aantal der gemeenten,
waar deze strijd uitviel ten voordeele der
liberalen; nog aanzienlijker het aantal der
gene, waar de candidaten onzer gezindheid,
zonder de overwinning te kunnen behalen,
nochtans een hooger aantal stemmen be
kwamen dan in voorgaande kiezingen het
geval was, zoodat men ook daar op ernstige
gronden mag verhopen, bij eene volgende
gelegenheid, de meerderheid te winnen.
Het blijkt dus wel, onze Vlaamsche ge
westen zijn niet zoo geheel verkankerd en
verbasterd als men het dikwijls hoort be
weren. Op vele plaatsen, is er vooruitgang
te bespeuren. De vorderingen, die de liberale
gedachten in zekere kleine steden en platte
landsgemeenten hebben gemaakt, sedert het
noodlottig jaar 1881, moeten aan alle voor
standers der onafhankelijkheid van het
burgerlijk gezag, aan alle vrienden van hst
openbaar onderwijs, moed inboezemen om
den aangevangen strijd met onverdroten
iever voort te zetten. Nog bestaat er hoop
op redding uit den droevigen toestand waar
in het land verkeert; ja, op vele plaatsen
werden onmiskenbare teekenen eener na
derende herleving waargenomen. Zoo is het
dan ook plicht voor allen, deze herleving
te helpen voorbereiden, de politieke bevrij
ding van het volk te heipen bewerken.
Onder de middelen, welke daartoe het
meest bevorderlijk zijn, noemen wij in de
eerste plaats de ondersteuning der liberale
drukpers. De verslagen onzer briefwisselende
bestuurleden zijn eenstemmig om te ver
klaren, dat de verspreiding van goedkoope
dagbladen, met vrijzinnige strekking, doch
in bezadigden toon en met voorzichtigheid
geschreven, eene ware behoefte is geworden.
Onze tegenstrevers hebben hunne centblaad
jes, die zij bij duizendtallen verspreiden tot
in de verst afgelegen dorpen en gehuchten.
Ook wij moeten van dit machtige middel
weten gebruik te maken, om het woord der
vrijheid te doen ingang vinden in de diepere
lagen van het Vlaamsche volk, om den
kleinen kiezer in te lichten over zijne belan
gen, over de behoeften des lands, en over do
groote maatschappelijke vraagstukken, waar
over hij geroepen is, bij middel van zijn
stembriefje, uitspraak te doen.
Het ligt niet in het bestek van dit verslag,
de practische middelen aan te duiden, die
zouden kunnen aangewend worden om de
goedkoope dag- en weekbladen te versprei
den; maar het Hoofdbestuur verklaart zich
gaarne bereid om hierover de noodige in
lichtingen te verschaffen aan de plaatselijke
en gewestelijke vereenigingen, in wier
zending het licht, dit doelmatig middel van
propaganda te bezigen en daarvoor de noodi
ge geldelijke opofferingen te doen. Intus-
schen achten wij het ons tot een aangenamen
plicht, de briefwisselende bestuurleden, die
ons door hunne zaakrijke verslagen nauw
keurige inlichtingen hebben gegeven over
eenige der voornaamste arrrondissementen
van het Vlaamsche land, hier den oprechten
dank van het Hoofdbestuur te beluigen, voor
hunne zeer gewaardeerde medewerking.
Wij hopen dat hun voorbeeld het volgend
jaar door al hunne collegas moge gevolgd
worden. (Wordt voortgezet).
Nog een tiental dagen, en de groote strijd
tusschen klerikaal en liberaal zal plaats grij
pen nog een tiental dagen en een algemeene
vorlossingszucht zal het gansche land door
opgaan want het volk, deniet kiezers, hoopt
dat de cynskiezers hun zal verlossen van een
bestier, dat aan leugens, bedrog en dwinge
landij zijn bestaan te danken heeft.
De ultramontanen, de eeuwige vijanden
van vooruitgang, de bestendige verdrukkers
van het volk, voelen de plank onder de voe
ten glijden, en ondervinden dat de Belgen
in hunne bedriegerijen beginnen klaar te
zien.
Het geld voor de omkooperij en de pries
ters voor de vrees en den dwang zijn in
beweging. De uittredende klerikale pastoors
vertegenwoordigers doen hun vierjaar- of
achtjaarlijksche bezoeken bij de priester
schap, die van hoogere hand bevel ontvan
gen de jesuietische politiek te doen doordra
gen, de bisschoppelijke werktuigen te doen
hernoemen.
't Is ter dier gelegenheid dat onze stad
deze week het onuitdrukkelijk geluk te beurt
gevallen is, de heeren Struye, Golaert en
Berten, volksvertegenwoordigers, en Sur-
mont, senateur, hunne bezoeken te zien
afleggen.
En niettegenstaande zij door stad gewan
deld en hunne kaart overal afgegeven heb
ben, zullen zij de stem van de weldenkende
burgers niet krijgen; liet volk dat op do
cynskiezers hoopt wil van geen mannen
meer, die uit eigen belang den persoonlijken
dienst verwerpen, de rijken te huis laten
en den arme dertien jaar doen dienen; het
volk dat lijdt en zich niet kan verweren,
wil van geen bestuur meer dat de belastingen
op het graan en het vee legt en den werk
man uithongert.
Het volk, dat onwetend is en beklagens
waardig, wil voor zijne kinders en voor hem
het geestelijk en het lichamelijk voedsel, het
wil sociale wetten en de uitbreiding van het
onderwijs. Het is overtuigd dit nooit van de
acüteruitkruipende klerikalen te verkrijgen,
e.i daarom roept het tot de cynskiezers, weg
met de volksbedriegers, stemt allen voor
de liberalen of, in geval van geen
strijd, toont uwe minachting door
de c-nthouding.
Weet gij ook hoe het komt, dat sommige
invloedrijke leden der rechterzijde zich voor
de afschaffing der remplaganten geuit hebben?
O, de wegen der boozen zijn soms verho
len. Maar 't is nu geweien. Het is de schuld
van die verfoeilijke hofstad, van de bekorin
gen die men daar ontmoet. Het zijn de dames
uit de groote wereld, die onze vertegen
woordigers van het pad der deugd afbrengen,
zoo dat ze naar hunne kiezers niet meer
luisteren en zich kanten tegen hunne bis
schoppen. Wij hebben het uit betrouwbare
bron, van het Handelsblad zelve, dat het
op zijne beurt van zijn Brusselscben kor-
respondent heeft vernomen.
Ziehier hoe het clericaal blad schrijft
Er zijn gerokte apostels uit de hooge
wereld, die om de militaristen te believen,
eene sterke voortplanting van dit grond-
begin hebben begonnen. Ja, vrouwen uit
de hooge wereld pleiten dit rampzalig
grondbegin. Leden der rechterzij hebben
zich in al de uitgespannen en vergulde
strikken laten vangen.
Nadere détails zullen ongetwijfeld volgen.
De openbare opinie wil meer weten over
die vergulde strikken,. Er loopen reeds
losse geruchten. Men noemt de hofdame
eene pikante brunette die onzen Premier
bij den neus leidt, en de struische blonde
die Thönissen 's loapillotten alle avonden
inzet, terwijl hij smachtend fluistertpasse-
moi la main dans les cheveux.
Men heeft ons den naam in 't oor e:egd
van de allerbekoorlijkste fleemster welke
zich met Lammens gelast heeft. Foeinota
ris, op uwe jaren nog over madeliefjes strui
kelen
Maar als dit alles waar is ea wie twij
felt aan de openbaringen van 't Handelsblad
dan is de zaak der rempiacanten verlo
ren? Want wat de vrouw wil...
Ja, de kansen slaan ongelijk. Aan den
eenen kant sombere monniken, afzichtelijke
pilaarbijters aan den anderen kant poe
zelige Evasdochters, met vergulde strikken...
de keus is niet twijfelachtig. Geen Antonius
zou weerstaan hebben. In 't eind worden
Colaerten Struye nog ten val gebracht. En
dan mag de japneuzerij uitroepen: Heere,
Heere, zoolang gij slechts uwe duivels zondt,
bleven onze harten onaangevochten. Maar
nu gij uwe duivelinnen uitstuurt, is 'torn
uw volk gedaan
Nog een middel tot redding blijlt er over,
wij geven het in overweging aan 't Handels
blad: dat men al spoedig den zetel van het
parlement naar Oostakker of Puiderbosch
overbrenge. opdat de harten onzer honora-
belen weer gezond worden.
Het muziek der Pompiers heeft Zondag 11.
een uitstapje naar Bergnes, (Frankrijk) ge
daan, om er aan het muziekfeest, dat ter
gelegenheid der kermis gegeven werd, deel te
nemen.
Eene talrijke afvaardiging, mot den heer
Bevelhebber der Barguésche Pompiers en
den heer Delarroqua, muziekoverste, aan het
hoofd, wachtten onze Pompiers aan de sta
tie af.
Naar de Meierie geleid, werden zij er door
den heer Claeys, Senatéur-Muier, ontvan
gen, die hen, in naam der stad, waarvan hij
de eerste magistraat is, welkom heette en
in loffelijke bewoordingen spr-k over I.Jpe-
ren, die edele stad in Vlaanderen, die Belgie
ter eere verstrekt en waarvan de Berguena-
ren een zoo zoet aandenken bewaard hebben.
Mijne Heeren, zegt hij, ten slotte, ik drink
op de gezondheid van uwen geëerden Voor
zitter, op de uwe allen en op de welvaart
der goede stad IJperen.
Onze Pompiers werden dan naar het gast
hof van het Wit Paard geleid, die de ver-
II «WH—M
->5,Ï3ÖOOC
