TAN IJPBRBN EN HEI ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad.
Een nieuwe Zondvloed,
Zaterdag 23" Juni 1888.
Nummer 25.
De Toestand.
Koes Van Riesenaei.de.
De herstemming van Brussel.
Abonnementsprijs voorop betaalbaar.- 3 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. 50 voor den buiten. Per 6 maanden: 1 fr. 75. Annoneens 15 cent. per drukregel. Rechter-
rlierstellino-en- 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 8 fr. per 100. Alle
bJ richten van verkoopman of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede
die voor liet 'buitenland worden ontvangen door den Office de PublicitéMagdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en
onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
Nu dat de eerste indruk verdwenen is,
welke noodlottig volgt op gewichtige gebeur
tenissen, zooals wetgevende kiezingen, kan
men koelbloedig, met rein gemoed en zeker
oog de zaken ophelderen tn den toestand
schetsen.
Wat ons, vrijgezinde Vlamingen, liet diepst
te betreuren valt, is de neerlaag van den
laats ten onzer volksvertegenwoordigers
als men zoo den man noemen mag, lhj heette
zich dan ook liberael of katholiek, die door
den wil van eenen handvol cijnsbetalers
den lande wordt opgedrongen wat ons het
innigst bedroeft is, zeggen wij, de klerikale
zegepraal van Oostende.
Doch hier hoor ik reeds uit eene doffe
fransche, of liever franschnabootsende keel,
het verwijt luiden, dat ik den eoeur et
cerveau de la patrie beigemet vijftig jaren
de iiberté en de fransche brabangonne
versmaad, waar een veertiental zetels door
ons te winnen waren en waar zestien be
schaamde papen werden gekozen
En ik, onnoozele, ik vergeet Brussel!
Bruxelles en Brabant
Welnu ja, ik laat Brussel ter zijWant
ziet ge. men kan het mij toch niet euvel
duiden indien ik zoo oprecht met mijn bemind
Vlaanderen ben ingenomen, en als ik met
zekere minachting nederzie op de Brusselsche
broedermoorders, die daarbij nog, op enke
le uitzonderingen na, Vlaminghaters, dat
is eigenhaterszijn.
Ja, meer dan Brussel bekommert en be
droeft mij ons verlies in Oostende
Consommatum est! Alles is volbracht!
Dit mogen de papen nu juichen in hunne
braspartijen, zingen in hunne kerken, pre
velen in hunne gebeden, huilen in hunne
holen, in hunne kloosters.
Consommatum est!...
Het is maar al te waar!... De laatste man
van Vlaanderen die in ons Parlement stand
liield tegen den kerkelijken dwang; Vlaade-
derens eenige liberale volksvertegenwoordi
ger is gesneuveld
De plant, wier zaad had kunnen kiemen,
is uitgeroeid, vertrapt, vernield!... En diep
verootmoedigd, laag vernederd, moet de
(Vervolg.)
III.
De eenvoudige en argeiooze Athanasias
vertelde zonder achterdenken zijn geval aan
de geburen; doch deze begrepen onmiddellijk
dat er daar de eene of andere vrouwenkneep
achter school. Onder hen bevond zich een
snaak, Ibrahim geheeten en om zijne boerten
en kwajongensperten bekend. Toen hij daar
omtrent met zekerheid wist, wat er eiken
nacht voorviel, ging hij op zekeren namiddag
bij den patriark en sprak
Vader, gij wordt te recht om uwe lief
dadigheid geroemd, en thans biedt zich eene
uitmuntende gelegenheid aan, om zejegens
mij uit te oefenen. Mijne woon zit vol ratten
en gij zoudt eene goede daad verrichten
wildet gij mij 's nachts in uw huis herbergen,
tot ik mijne woning van die schrikwekkende
knaagdieren verlost heb.
Zeer gaarne, mijn broeder, antwoordde
de edelmoedige Athanasias.
En dewijl hij praktisch was, voegde hij er
aanstonds bij: 't Zal voor mij eene goede
gelegenheid zijn om mijne vrouw,nevens mij,
in de schuit te hebben. En de oude aap likte
zich, bij die gedachte, met genoegen de vin
geren af.
Maar Zaïra, die alles gehoord had, sprak
woedend
Neenik sliep nog liever alleen in de
keuken
O,, dat is niet vriendelijk, besie vrouw-
vrijzinnige Vlaming het hoofd bukken, de
schande van 't Roomsche juk ondergaan en
wachtengeduldig wachten
Wachten!... Hoe lang?... Tot wanneer!
Het is dan wol een grove misslag, eene
laffe daad dia zij begaan hebben, zij, die de
verantwoordelijkheid van deze neerlaag
moeten dragen.
Want geene uitwerksels zonder oorzaken.
Het feit is daar klaarblijkend, tastbaar;
treedt vooraan, gij allen die uwe medewer
king hebt verleend om het daar te stellen.
Op den eersten rang bespeur ik de zwart
jes, die hoogmoedig hunne nederige slaven
ter stembus leiden. Voorop wappert de
Roomsehe vlag, het onheilspellend wit en
geel
Hier geene verantwoordelijkheid, noch
voor meester, noch voor slaaf!
Hebben zij het niet gezworen, inwendig
gezworen, zij de dienaars van God, toen zij
hun verfoeilijk kleed aantrokken en hunne
kruin werd kaal geschoren, dat zij zouden te
velde trekken, onverbiddelijk, voor aardsche
heerschappij en tegen alles wat geestesont-
voogding na zicli kon slepen En dien ramp
zaligen eed moeten zij getrouw blijven Aan
hun onze oprechte verachting
Maar zij die met gebogen rug en voorover
hangende schouders, neerslachtig, geweten
loos, slaafsch, ja dierlijk zelfs de schobbejak
ken volgen, zij ten minste zijn medelijdens
waardig, want zij iveten niet tqal zij doen!
Doch dezen vormen de eenige kracht niet
uit die den klerikalen triomf heeft gebaat d
Want zie! nu volgen talrijk oude verlam
de sukkelaars, goed te moede voorwaar en
met da beste inzichten bezield, doch zoo erg
door de jaren beledigd en of 't ware door
werkeloosheid ingeroest! Zij dragen blauwe
bloempjes in het knoopsgat
Voorop treedt een vaandrig! Op zijn vaan
del lees ik.- Association Libérale de
Britges! On demande des candidate
Ja, zoo staan de zaken in Vlaanderen, en
dit wel in een onzer beste arrondissementen.
In Brugge vindt men geene kandidaten
dank zij de fransche Association Libérale
en niettegenstaande de herhaalde pogingen
van de Vlaamschgezinden.
tje, gewaagde do patriark.
Doch eensklaps bedaard en kalm, ant
woordde zij
En wie zou er over u waken in geval
van overstrooming? Gij weet wel, dat Ibra
him daartoe zoo onbekwaam is als gij zelf
't Is waar, lieve, besloot de verzoenende
Athanasias.
En 's avonds, toen Ibrahim reeds alleen in
het patriarchaal bed te rusten lag, sloot Zaïra
zich in de keuken op, het lot verwenschende,
dat haar niet toegelaten had Soliman in tijds
te verwittigen.
Deze kwam dan een weinig later en krab
de zachtjes, als naar gewoonte, aan de deur.
't Was hetgeen waaraan Ibrahim zich ver
wachtte.
Zaïra's stem nabootsende, on zonder zich
door Soliman te laten zien, fluisterde hij door
het vensterken lot den verliefde
Helaas 1 beste vriend mijn liefste
vrisnd. Ik kan u dezen nacht niet ontvangen.
Mijn echtgenoot heeft gastvrijheid aan eenen
domkop verleend, en deze zou ons kunnen
zien of ons betrappen.
Dat de duivel hem hale! bromde Soli
man.
En na een oogt nblik wanhoop, vroeg hij
Kan ik u, mijne welbeminde, ten minste
door dit venstertje eenen kus geven?
Ibrahim, die deze vraag voorzien had,
zuchtte met piepende stem:
Ozeer gaarne....
En op hetzelfde oogenblik kuste Soliman,
die van genot en voldoening de oogen sloot,
niet het beminnelijk gezicht van Zaïra,
maar wel een gelaat, dat Ibrahim langs de
achterzijde zijns, lichaams droeg en dat som-
Het mag dus gezegd worden en het valt
buiten allen twijfel dat voornoemde Asso-
tion een aanzienlijk deel heeft in onze neer
laag. Belangrijke sommen geld welke voor
den strijd te Brugge vaardig waren werden
door de papen naar Oostende overgebracht.
En zoo komt het dat ééne Association Libé
rale de klerikalen in de hand werkt!
Daaruit blijkt eens te meer dat de fran
sche Associations Liberates in 't Viaam-
sche land krachteloos zijn; dat zij werke
loos zijn en zullen blijven omdat het beste
wapen voor volksontvoogding buiten hun
bereik ligt; dat is de volkstaal!
De liberalen in Vlaanderen zullen
Vlaamschgezind zijn of zij zullen niet
zijn! (Zie Weekblad van Zondag 1.1.)
Het is dus meer dan tijd dat overal Vlaam-
sche liberale bonden worden gesticht en dat
de krachtdadigste voortplanting geschiede
door boekerijen, dagbladen, voordrachten
enz....
Laat ons nu eenige schreden verder het
verleden ingaan en wij bevinden ons voor
den uitslag der provinciale kiezingen.
Eenie Ier weet dat West-Vlaanderen vóór
de stemming, vier liberale raadsleden telde!
Een hunner moest herkozen worden. In
den strijd bezweek hij
Bij de eerste gelegenheid komen de drie
andere voor den dag. Drie, waaronder éen
voor Oostende, zoo ik goed ben ingelicht, en
twee voor'Meesen.
Hoe de zaken in Oostende staan, weten
wij niet.
Maar hebben de liberalen van het kanton
Meesen er reeds aan gedacht dat zij hoogst
waarschijnlijk zullen bestreden worden en
hardnekkig bestreden?
Hebben zij ook al nagegaan dat hunne
herkiezing alles behalve zeker is?
Zoo ja, wat rekenen zij te doen?
Slapen, als immer?
O ja, wij weten het, 't is zoo gemakkelijk
en zoet te slapen!.... 't Schijnt dat liberalen
geerne slapen
Scherts ter zijde, er dienen, terwijl het
nog tijd is, maatregels te worden genomen
om de pogingen onzer tegenstrevers te ver
ijdelen.
wijlen met den naam van volle maan
bestempeld werd
En deze kwade poets herbegon drie nach
ten achter elkander, zoodat Soliman, in af
wachting, met deze nieuwe soort van zoenen
tevreden was
IV.
Den vierden dag gelukte het Zaïra, die
niets van dit stom ambacht wist, uit hare
woon te ontsnappen en Soliman op te zoeken:
Rechtvaardige hemel, troostte zij, wat
hebt gij van mij gedacht, mijn arme vriend?
Helaas! mijtte welbeminde, ik wist dat
uw man eenen gast bij u ingetrokken had
die ons belette elkander te zien.
Wie bad u zulks gezegd
Maar gij zelf.
En dewijl zij, hem niet begrijpende, zoo
dwaas keek, hernam hij
O, heb dank, zoete en edelmoedige Zaïra,
voor den malschen kus, welken ik eiken
nacht oj) uwe beminnelijke wangen en lipjes
mocht geven
Een kus? vroeg zij meer en meer ver
baasd
Ja, door liet vensterken....
Doch, daar hij Zaïra zoo ontsteld zag, dreef
hem een lichislraal door den geest en het
werd hem klaar!... hij ried de schrikkelijke
waarheid, met al de zekerheid van den wan-
hopigen indruk. Ja., nu herinnerde hij zich...
hij had het reeds bij den eersten zoen tneenen
op te merken. Hetgeen hij kuste was zoo
fluweelzacht niet, als de kaken van Zaïra...
Foei
Laat mij begaan, sprak hij tot de jonge
vrouw, en vraag mij niets meer.
Ware hot dan eene zoo groote zaak van
eenen kantonalen bond te vormen, zooals er
reeds veel bij de Walen bestaan en uitste
kende diensten bewijzen?
Ware liet dan iets zoo buitengewoons
driemaandelijks bijeen te komen om de be
langen der partij te bespreken en te verze
keren
En dc kantonale bond zou slechts de
samenspanning zijn van dorpalijke of lokale
vereenigingen
Het vlaarnsche deel van het kanton zou
eenen vlaarnschen kring; liet waalscha eenen
franschen hebben.
Zoo ook zou een raadslid voornamelijk de
belangen der Walen, de andere deze der Vla
mingen vertegenwoordigen
ile ziet hoe onredelijk de flaminganten
toch zij n
In een woord, er moet ernstig aan den
strijd gedacht worden, wil men niet dat de
papen met hun alledaagsch streven, met hun
bedelen en beloven, met hunne sermoenen
en meetingen, onze laatste plaatsen inne
men.
Dat zullen onze leiders niet miskennen, zij
zullen zicii bij ons aansluiten en, wij verho
pen het volgaarne, voor de eerste maal
hunne slem bij de onze voegen om eenen
rechtzinnigen oproep to doen aan al de libe
ralen die liet welgemeend hebben met onze
schoone volkszaak
In Vlaanderen, Vlaamsch!
In Vlaanderen, Geus
En weg met de papen
De ballotage van Brussel hoeft nocli aan
onze verwachting, noch aan die van 't land
beantwoordt. Inderdaad, wie had kunnen
denken dat er liberalen, zelfs radikalen zou
den gevonden zijn, die uit nijd en liaat hunne
stem aan de kaloten geven? Zich onthouden
was verstaanbaar, maar voor hunne eigene
vijanden stemmen en zoo het ganslie land
voor minstens nog twee jaar langer onder
de heerschappij van Rome Brengen, dat is
En hij verdween als een pijl.
Ibrahim, over zijne klucht tevreden, ging
ze voorde vierde maal herbeginnen.
Inderdaad, Soliman kwam, als de voor
gaande nachten, aan de deur krabben.
Maar toen Ibrahim hem, gelijk vroeger,
het reeds gekende voorwerp aanbood, slaakte
hij eenen akeiigen kreet. Ad i ia an had, om
zich te wreken, een gloeiend ijzer in het
middelpunt van Jen kaas gestoken
Ibrahim, zinneloos van smart, rolde ter
aarde en schreeuwde gedurig: Water! water!
water! om de pijn zijner brandwond te
stillen.
Bij het hooren van dit ongewoon geraas en
het wanhopig gehuil: water! water! meende
de patriark, die in de schuit sliep, dat de
nieuwe zondvloed begonnen was en sneed
het touw los waarmede hij in 't dak hing.
De oude boot viel zwaar en sprong in dui
zend splinters rond de kamer. Ibrahim, op
wien ze te recht kwam, voelde zijne ribben
en ruggraat kraken en breken, terwijl de
oude patriark op den slag dood bleef.
Nu konden Zaïra en Soliman in vrede
leven, en in de omstreken Libanon's, spreekt
men nog met bewondering, van hunne ver
loste liefde en van hun talrijk nakomeling
schap.
Zoo eindigt deze vertelling ten beste mo
gelijk, gelijk het betaamt wanneer men niets
anders betracht, dan de brave lieden oen
beetje te laten lachen.
Gil-Blas, 10 November 1887. Nr 2911).
HET WEEKBLAD
1 fr—«a»
