VAN IJPEREN IN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad.
Vierde jaar.
Zaterdag 14" December 1889.
Nummer 50.
BERICHT.
Ondervraging in de Kamers
Wie is M. JNioter.
Dood van M. Bergmann.
STADSNIEUWS.
Willems-Fonds.
Abonnementsprijs voorop betaalbaar: 3 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. 50 voor den buiten. Per 6 maanden: 1 fr. 75. Annoncen: 15 cent. per drukregel. Rechter
lijke eerherstellingen: 1 fr. pér regel. Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor ariikels, enz. 8 fr. per 100.Alle
bet ichten van verkoopipgen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede
die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamd® artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij én
onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
De personen die een abonnement
zullen nemen aan het Weekblad voor
1890, zullen, van af den dag hun
ner inschrijving tot den 1 Januari,
het blad gratis ontvangen.
over de
afzetting van Gautier de Rasse.
De ondervraging, over de afzetting van
den heer Gautier de Rasse, bestuurder der
openbare veiligheid, is Zaterdag 11. in de
Kamer afgedaan geweest: en ofschoon de
heeren Bara en Janson op de klaarste wijze
bewezen, dat de Ministers met Pourbaix
onder den dekmantel lagen, om de ongeluk
kige koolmijners tot moorden en branden
aan te sporen ofschoon zij zelfs niet durfden
locbenen, dat zij eenen onschuldigen als
Conreur deden vervolgen, en hem in ge
vaar stelden 5 jaar dwangarbeid te krijgen,
't was al boter aan de galg. De klerikalen
stemden allen gelijk een man met de minis-
sters en keurden de afzetting van M. Gau
tier de Rasse goed, die men niets kan ten
laste leggen, dan dat hij voor het assisSenhof
te Bergen dè oprechte waarheid gezegd
heeft, hetgeen ongelukkig voor de ministers
al hunne bedriegerijen heeft doen uitschij
nen.
Dus de goedkeuring der klerikale kamerle
den van het gedrag der mouchards-minis-
ters beteekent in andere woordendat
alwie voortaan de waarheid zal zeggen, en
dit eenigzins in het nadeel der papen is|, zal
gebroodroofd worden, en dat alwie zal lie
gen, hoe meer hoebeter, ten voordeele der
papen zal beloond worden.
En zulke jesuiten moeten het land bestu
ren, een vrij land dat fier over zijne vrijheid
is, dat nooit noch dwingelandij noch bedrog
geduld heeft.
Daags na de schandelijke stemming was
het gerucht in omloop, dat de ministers bij
den koning geroepen waren, om rekenschap
over hun gedrag te geven, doch later bleek
het dat dit geene waarheid was, de koning
was overlast door het werk van den Congo
en kon zich met de Belgische zaken niet be
zighouden, hij laat het wieltje maarafloopen
tot dat het ten einde gedraaid is.
Het vrij Belgisch volk heeft geduld, ja
veel geduld, doch het zou zijn geduld wel
eens kunnen verliezen, en de spreuk wel
eens kunnen indachtig wordenAlle macht
komt uit het volk.
Ieder spreekt thans yan M. Nieter.
Wie is M. Nieter
De clericale bladen zijn reeds bezig te
vertellen, dat hij wel een liberaal zou kunnen
zijn.
Dat is om mêe te lachen.
In 1884 gelukte hij er in zich te plaatsen
als vliegende sekretaris bij M. Victor
Jacobs, wiens getrouwe medewerker hij werd
het werk der verwoesting van het open
baar onderwijs. Hij werd in zijn ambt ge
handhaafd (door den heer Thonissen, wiens
volledig vertrouwen en genegenheid hij
verwierf.
Het Gouvernement deed hem alsdan
overgaan in de regelmatige kaders van het
bestuur; in eens af werd hij bureeloverste van
1* klas met eene jaarwedde van 5000 fr. Hij
had ook 2000 fr. schadeloosstelling als ge
hechte aan het kabinet.
M. Nieter had toen een toestand die eenig
is in de pers in Belgiëbuiten zijne wedden
in het Ministerie, won hij 7,500 fr. als re
dacteur aan het Journal de Bruxelles 2,400
als correspondent van den Escaut en 1200
fr. als telegraphischc correspondent van de
Morning Post.
Korten lijd daarna verloor hij zijné plaats
aan het Jourual de Bruxellesten gevolge
van een geschil met het bestuur; hij zocht
eene vergoeding, die hij door het schitternd
huwelijk welk hij intusschen deed, -niet
noodig had en overhaalde den prins de Chi-
may om een bureel der vreemde drukpers
in te richten, welk hij bestuurde met 3000
fr. wedde. Eindelijk werd bij algemeen toe-
zichter van schoone kunsten benoemd met
eene jaarwedde van G tot 8000 fr.
En daar beproeft de clericale pers een
liberaal van te maken
Nog eens: 't is om mêe te lachen
Brussel, 3 December.
M. Bergmann, gemeenteraadslid van Brus
sel is overleden ten gevolge van een jachton-
geval.
Nadere bijzonderheden.
M. Bergmann, raadsheer bij het Hof van
beroep en van den Brusselschen gemeente
raad, maakt deel van eene jachtmaatschappij
die, telken jare, eene klopjacht op groot wild
inricht in de bosschen rond St-Huibrecht
(Luxemburg).
Deze jacht moest Zaterdag plaats hebben,
en M. Bergmann, voor wien de jacht en het
boomkweeken een gelijk vermaak is, ver
trok, na aan M. Motte, kamervoorzitter van
het Hof van beroep, geschreven te hebben
dat het hem speet 's avonds niet te kunnen
deel nemen aan het banket ter eere van den
eersten voorzitter.
Hoe M. Bergmann door een kogel, die hem
den buik doorschoot, getroffen werd, kan
men niet juist vaststellen.
Men zag den jager ten gronde vallen en
men snelde hem ter hulp.
De andere jagers gingen in het ronde tak
ken afsnijden en zoo maakte men eene draag
baar waarop men den gewonde plaatste, en
hem droeg tot aan eene kleine pachthoef,
waar men eene kar leende om M. Bergmann
naar de nabijgelegen statie, 3 uren ver, te
vervoeren, en van daar naar Brussel per
spoorweg.
Een telegram werd naar eenen geneesheer
van Brussel gezonden om hem het ongeval
kenbaar te maken, en hem te verzoeken aan
de spoorhalle tegenwoordig te zijn en de fa
milie te verwittigen. Ongelukkiglijk was de
doktor belet, M. Bergmann kwam in zijn
huis aan voor dat zijne vrouw en kinderen
van iets wisten.
Men schreef onmiddelijk naar Lier waar
de vader van M. Bergmann woont, en de
80jarige ouderling is Woensdag zijDen zoon
komen bezoeken.
M. Bergmann is welgekend. Hij was in den
tijd aan het hoofd der vlaamsehgezinde stu
denten van de Gentsche Hoogeschool en ge
meenteraadslid te Mechelen.
M. Bergmann is ten 2 ure namiddag in zijn
hotel der Montoyerstraat ten gevolge zijner
wonden overleden.
M. Bergmann was het jongste lid van het
beroepshof van Brussel. Hij werd te Lier ge
boren en is de zoonvan den oud-burgemees
ter dier stad.
De vrees die eene algemeene werkstaking
deed ontstaan in de koolmijnen van Westfa-
liën, Duitschland, is verdwenen. De maat
schappijen dier koolmijnen hebben de werk
lieden weder aanvaardt die dezen zomer
aan de werkstaking deel genomen hadden,
en daarvoor weggezonden werden; en zij
hebben den opper-voorzitter der provincie
belast dit besluit den mijnwerkers kenbaar
te maken.
De vergaderingen die moesten plaats
hebben zondag tot Essen, Gelsenkircben en
de bijzonderste middenpunten, hebben ver
zaakt aan de uitroeping der algemeene
werkstaking tot dewelke die werklieden
vast besloten waren indien men aan hunne
eisschen geen recht deed.
Nochtans, hebben zij zich niet aanstonds
ontwapendzij hebben alle besluit verscho
ven tot zondag toekomende, en zullen maar
't werk voor goed herbeginnen als er toen
geen een van hunne gezellen meer is die
iets aan te klagen heeft ten laste der maat
schappijen.
De werklieden hebben bovenal op 't harte
drukken de wegzending hunner medegezellen,
die geen ander kwaad bedreven dan last
dragers afgezant te worden bij de bestuur
ders. Het meerendeel zijffgetrouwd en Lebben
eene talrijke familie dat ze niet meer
voeden kunnen omdat de weggezonden
werkman nergens nog werk bekomt.
Wij willen voor geene slecktbezielde werk
lieden doorgaan, het is de bittere noodzake
lijkheid die ons rooruitstoot schrijven zij in
een verzoekschrift aan den Keizer gericht.
Wij hebben geen gemeens met politieke
partijen of godstienstige geloofsbelijdenissen.
Onder ons bevinden zich mannen van alle
opinie en van alle godsdiensten. Het is de
nood alleen die ons vereenigd....
M. Hammacker wiens pogingen tot over
eenkomst tusschen bazen en werklieden
grootelijks door den keizer goedgekeurd
werden, zegde de laatste dagen in den rijks
kamer
De patronen moeten de werklieden
aanschouwen gelijkmatige rechten te be-
zitten als zij zelve. Er bestaan nog bekla-
genswaardige vooroordeelen ten dien op-
zichte die moeten verdwijnen wil men
een langdurigen vrede zien heerschen
onder de mijnwerkers.
Verleden Zondag had de algemeene verga
dering van het Willems-Fonds plaats en te
dier gelegenheid werd er den leden en hun
huisgezin een mooi feest aangoboden.
Ook waren zij talrijk opgekomen; de rui
me zaal van den Gouden Arend was schoone
vol en allen hebben er een genoeglijken
avond doorgebracht.
De heer Derre trad er als spreker op en,
rechtuit gesproken, hij was ten volle op de
hoogte zijner taak. Hij spreekt vloeiend, dui
delijk en zuiver en zijne taal is kleurrijk,
gloedvol en overtuigend. Hij handelde over
de bouw- en beeldhouwkunst bij de ouden
en, terwijl hij al den noodigen uitleg gaf,
liet hij ons de grootsche werken uit de
Egyptische en Grieksche bouwkunst bij mid
del yan zichten met oxyhydrisch licht zien.
Ook de meersterstukken der beeldhouw
kunst uit de oudheid liet hij door ons be
wonderen, terwijl hij er eene historische
schets van gaf en op al het kunstrijke wees,
waarmede die beelden gebeiteld werden. Hij
kende grondig de stoffe, die hij behandelde
en bewees dat hij zijne taal volop machtig
is. Ook werd hij luidruchtig en herhaaldelijk
toegejuicht.
Het muziekaal deel, hoewel niet zeer uitge
breid, heeft ook den meesten bijval genoten.
De heer Delmotte zong er een lied met zoo
veel gevoel en talent dat de daverende salvo's
niet ophielden vooraleer hij terugkwam en
ons op een kluchtlied vergastte, waarin hij
eene actualiteit wist te mengen, die het
handgeklap nog deed toenemen.
De heeren MaillarJ en Deweerdt hebben
ons doen laehen dat wij schuddebolden met
hun Klein Manneke Of zij toegejuicht wer
den
De jonge knaap Albert Vaneengroo ver
gastte ons op een paar puike stukken voor
klavier, en wij hebben eens te meer kunnen
vaststellen hoezeer hij op de kunstbaan voor
uitgaat. Hij belooft een echt kunstenaar te
worden en zijne ouders en zijn leermeester
mogen te recht fier op hem zijn. De alge
meene en oorverdoovende toejuichingen heeft
hij ten volle verdiend en wij ook wij gunnen
hem een gul bravo!
Het was in een woord een aangenaam, ge
notvol en leerrijk feest, dat bij iedereen den
besten der indrukken nagelaten heeft.
KERSTFEEST.
Onze ieverige Willems-Fondsafdeeling is
reeds aan 't werk om het kerstfeest in te
richten, dat hier telken jare zooveel bijval
geniet en de kinderen het water in den mond
doet komen van verlangen. Ook is het dien
dag volop feest in de kinderwereld. De eenen
zijn verrukt omdat zij eenen blijk mogen
geven van hunnen muzikalen aanlegde
anderen omdat zij hun vernuft toonen mogen
als jonge vertolkers van een lief fabelke, een
luimige alleen- en tweespraak en allen haken
naar het mooie geschenk, dat hun in de tom
bola ten deele vallen en aan 't jubelen bren
gen zal. En de ouders en zij allen, die de
kleinen liefhebben zijn ook gelukkig, zoo niet
gelukkiger nog Jan die lieve telgjes, welke
daar zooveel pret hebben. Iedereen, die van
dergelijk feest eenmaal ooggetuige was, is
er ten zeerste mede ingenomen en kan aan
de begeerte niet wederstaan iets, hoe gering
ook, tot het welgelukken van dat feest bij te
dragen en die bevallige knaapjes en die en
gelachtige meisjes eens in den zevenden
hemel te brengen.
Daarom prikkelen wij onze lezers, die van
het Willems-Fonds deel maken, ten zeerste
aan vrijgevig en milddadig le zijn en op geen
stuivertje te zien om den kerstboom met
mooie en den kinderen nuttige geschenken
te helpen beladen. Het is immers voor hun
kroost, dat zij zoo teederlijk beminnen en
wiens geluk hun zooveel genoegen ver
schaft.
HET WEEKBLAD
