VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad.
Zeyenste jaar.
Zaterdag 5n Maart 1892.
Nummer 10.
De Heiligen.
GESCHIEDENIS
TWEE VRIENDEN
Een Koning met haar op de tanden.
STADSNIEUWS.
Strijdpenning.
JLbonn«mtntsprJjs voorop betaalbf» ar: 3 50 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. voor den buiten. Per 6 maanden: 1 fr. 75. Annoncen» 15 cont. per drukregel. Rechte
liike eerherstellingen: 1 fr. per regel. - Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer.Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 8 fr. per 100. Alle
bericht! n van verkoopingen of and are bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. Deannoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede
die voor het buitenland worden ontvangen ioor den Office de Publivité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en
onderteek end toe te zenden. Artikelen ongeteekend of persoanaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
Een katholiek blad scheldt ons
uü voor ketter, blasphemeerder, pro
testant, kociwachter en andere lieve
benamingen waarvan de gekrainden
het monopolium bezitten, en dat be
wijst genoeg dat onze artikel waar
heden bevatten.
Doch dit is geenszins te verwonde
ren; ontneemt den gierigaard een
enkel oordje, en verwoed zal hij op
springen en schreeuwen dat men hem
een deel van zijn leven ontnomen
heeft; tracht eene goede melkkoei
van den papen droog te doen staan
(als koeiwachter mogen we wel van
deze zoo nuttige dieren spreken, niet
waar) en ofschoon die mannen het
geld misachten en eeuwige armoede
beloofd hebben en uitoefenen
woorden en muziek van der. bijbel;
zullen ze gelijk wroede honden
opschieten, en zoo hunnen gewijden
winkel verdedigen, waarin ze eigent-
lijk als gewone stervelingen geen on
gelijk hebben; maar dan masker af,
toon wat ge zijt, en het bedrogene
volk, zal toonen wat ge waardig zijt.
Het gebruik der Heiligen, het
plaatsen van steenen, houten of was
sen beelden is aan het heidendom
ontleend en wierd door de kinderen
Israël, welke vroeger den waren
godsdienst uitoefenden als afgoderij
aanzien en vervloekt.
Sommige afgoden welke de vroe
gere volkeren aanbaden stelden ins
gelijks, gelijk onze hedendaagsche
heiligen, ingebeelde personnagiën
13d" Vervolg.
Daar hij denzelf-len avond vroeg in het
dorp wilde terug zijn, had hij twaalf uren
te voet af te leggen; want, altijd om zich
niet in gevaar te stellen erkend te worden,
wilde li ij zich van de openbare rijtuigen niet
bedienen. Welnu het was reeds laat, en hij
had geen oogenblik te verliezen.
Men raadt zijne teleurstelling als hij zich
eensklaps door den waterloop in zijnen gang
tegengehouden zag.
Hij moest kiezen tusschen hetgene hem te
doen stond: den rechter oever der rivier
volgen om eenen steenen brug te hereiken
die omtrent een uur van dadr was, ofwel de
nabijheid der woningen niet ontzien met tot
aan het brugje te gaan, dat niet meer dan
drie honderd meters van hem afgewijderd
was.
In het eerste geval was hij verplicht de
bochten der rivier te volgen en dik wijls in
de bezaaide landen te gaan, om oe over
stroomde lage gronden te vermijden, hij
voor, alzoo waren Jupiter en Mars,
anders aanbaden de ouden deze ele
menten, welke hun goed of kwaad
deden; gene dieren, welke hun nut
tig waren of hun vrees inboezemden.
Ook bestond het gebruik der beelden
in het begin des kristelijken tijdperks
niet, maar algauw kwam een paap
op het verheven gedacht, en hereken-
de welke ontelbare sommen de heili
gen vereering en opoffering in den
schoot van onze moeder de H. Kerk
zou doen storten en alras wierden er
al de hoeken en kanten der kerken
mede versierd.
Men vervangt de versletene beel
den door nieuwe, zet hun eenen nieu
wen neus, arm of been aan en doet
soms een beeld van de voorstelling
van den eenen heiligen in den ande
ren overgaan: dat is gemakkelijk
Maar hoe men het aan boord legt
met de mirakuleuze beelden weten
we niet; zij zullen 't wel zeggen.
De eeredienst der beelden is in den
aard van 't volk! ja, van't bekrom
pen volk, van deze wiens verstand te
weinig ontwikkeld is, om te zien dat
alles slechts geld-comedie is, deze
welke gelooven dat hunne zwijns of
kiekens genezen wanneer ze voor een
beeld eenige paternosters knabbelen
en eene vette offrande doen, zijn er
nog liberalen, zijn er nog menschen
met gezond verstand, welke aan die
brokken hout of steen, geschenken
geven, waar ze toch niemendalle
kunnen doen, welnu of we sterk be
twijfelen dat er nog zullen gevonden
worden, we beklagen ze en hopen
rekende dat hij ten minste twee uren zou
verliezen.
Hij aarzelde een oogenblik. Maar, vrij ge
worden na verscheidene jaren gevangen
schap, wist hij hoe kostbaar de vrijheid en
de tijd zijn. Hij kon er niet toe besluiten
twee uren nutteloos te verkwisten. Hij ging
dorp waar ts en richtte zich naar den kant
van het brugje.
Bij eiken stap kwam een steen, een struik,
een boom, een hobbeligheid van den grond
of't is gelijk welk voorwerp hem een zijner
vroegere vreugden herinneren. In het mid
den eener weide bleef hij vóór een grooten
populierboom staan. Zijne aandoening was
groot. Dikke tranen besproeiden zijne wan
gen. Op den stam van den boom vond hij
eene S. en eene G. weder, en onder die twee
letters eene dagteekening.
Twaalf jaren te voren had hij die met de
punt van zijn mes in de schors gesneden. Die
twee beginletters, die dagteekening badden
als het begin van zijn geluk geweest. Nooit
had hij die geheugelijke dagteekening ver
geten. Dien dag hadden Gelina en hij zich bij
den populier ontmoet. De boom was in volle
blad, de vogelen, in zijne takken verborgen,
lieten hunne vroolijke zangen hooren. Het
gras bioeide. I)e zon schitterde in de blauwe
lucht. Voor de eerste maal had hij de hand
dat hun weldra de oogen zullen open
gaan en hun geld beter weten te be
steden dan om de riemen te helpen
betalen waarmede hun de papen af-
geeselen
Een koning met haar op de tanden.
In Griekenland, een klein grondwettig ko
ningrijk gelijk het onze, was de koning niet
(.'akkoord met zijne ministers, juist gelijk
onze Leopold met de zijne, tijdens de bespre
king van den persoonlijken dienst.
Doch de Grieksche vorst miek er niet lang
spel mede; eerst vroeg hij zijne ministers hnn
ontslag in te dienen, en op hunne weigering
stelt hij ze heel eenvoudig aan de deur, of
schoon de meerderheid der Kamer den minis
ters is toegedaan. Dit is wei krachtdadig
maar ook zeer gevaarlijk gehandeld, want
moest de nieuwe kiezing de tegenwoordige
meerderheid in Griekenland behouden, dan
zou den koning niet veel anders meer over
schieten dan er van onder te trekken.
van Gelina durven aanraken, haar zeggende
Ik bemin u.
En dienzelfden dag had Celinaj hem ge
antwoord
Indien moeder er in toestemt, zal ik
uwe vrouw worden 1
De ongelukkige kon zich niet verwijderen
van dien boom die, o bittere spot! nog het
spoor van zijn verwoest geluk droeg.
De toekomende lente, dacht hij, zal
hem zijn groen tooisel wedergeven; de voge
len zullen nog in zijne takken komen zin
gen. In Juni zullen de hooisters, gelijk alle
jaren, zich in zijne lommer komen uitrusten.
De lente en de zomer geven alles aan de
aarde terug! En God, die alles geschapen
heeft, God die alles kan, zal mij mijn ver
loren geluk niet wedergeven 1
Een hartverscheurende zucht ontsnapte
zijne borst, en hij verwijderde zich met
haast. Eene nieuwe, nog smartelijker en
wreedere proef verwachtte hem wat verder.
Bij den oever der rivier, op twintig stap
pen van het brugje, waren twee mannen
bezig met de afgekapte takken van een twin
tigtal wilgen in mutsaarden te binden. In
die twee mannen erkende Stefanus zijnen
vader en een zijner broeders. Vader Radoux
was sedert twee jaren zeer verouderd. Hij
was nog kloek en sterk; maar zijn haar
was wit geworden en diepe rimpels bedek
ten zijn voorhoofd en zijne wangen.
Arme vader! zuchtte Stefanus; hij ook
beminde mij teederlijk. Zou het 't verdriet
zijn dat hem in zulken korten tijd zoo zeer
veranderd heeft?
Zijne eerste beweging, onbezonnen doch
zeer natuurlijke beweging, was tot den grij
saard te loopen en hem toe te roepen
Deze dien gij beweend hebt, dien gij
nog betreurt, is niet doodik ben Stefanus,
ik ben uw zoonl
Maar eene soort van schrik maakte zich
van hem meester. Het scheen hem toe dat
scherpe ijzeren punten zijn hart doorboord
den De kreet dien hij geven wilde verstierf
in zijne keel, eene wolk zweefde vóór zijne
oogen; hij waggelde, maar bij bleef recht.
De herinnering aan zijne vrouw, zijne hin
deren en Jaak bracht hem tot bedaren. Hij
werd nog moediger en ster!-er en. denkende
dat men hem niet gezien bad, sprong hij in
eenen hollen weg, achter eene haag, om zij
nen weg naar het brugje voort te zetten.
Doch hoe snel zijn beweging geweest was,
zij had niet ontsnapt aan vader Radoux die,
zijnen mutsaard gebonden hebbende, zich
juist oprichtte op het oogenblik dat hij achter
de haag sprong.
(Wordt voortgezet).
HET WEEKBLAD
VAN
«m ièiü—-
Omhaling gedaan in eene Maatschappij van
vrijzinnige Ieperlingen die een afkeer heb
ben voor de zuuraars en het cijnsstelsel die
het zuren toelaat. 3.14
Tot dat ik burger worde in mijn land derf ik
wekelijks twee pintjes. 0.20
Terwijl wij aan het jassen waren gezeten
hebben wij den strijdpenning niet vergeten. 0.20
Omdat den dobbelen rosten gezegd heeft dat
den burgmeester wel dom is geweest van
de vijftig duizend van de bisschoppelijke
kas te weigeren. Ik, zei de rosten, zoude
seffens gepakt hebben. 0.20
Loopen is gezond zeide Gusje en hij kwam
toch te laat: Het was reeds in zijnen broek. 0.10
Beste pierre L. als gij nog eene rond pinten
geeft bij uw schoonvaders teweege gij zoudt
veel beter uwen Besten vriend niet vergeten 0.10
Wij hebben den mol gevonden hij was een
paard gaan koopen. 0.10
Omdat den slimmen baas uit de Boucherie
zoowel kan masscheren. 0.10
Omdat Hij zoowel kan boffen met zijn geld. 0.10
Zij hebben Hem fijn uitgelachen in de Sultan 0.10
Omdat Hij zoowel Paul Dej. verbeeld heeft. 0.10
Omdat Hij wilt slim zijn, en min verstand
heeft dan zijn koeien dat hij slacht. 0.10
Omdat hij met den slimmen der Dixmude-
straat al de beenhouwers zal opeten. 0.10
M. B. A. Vous aimez un jeune homme de la
rue de Lille, j'attends des exnlications. 0.10
Omdat de nenze C. en de weggeloopen uit de
Tempelstr. zoo schoone uitgeborsteld ge
weest zijn door Marie uit de groote Kor-
trijksche pinte, 't is wel besteed. 0.10
Omdat de neuze achter Liberale maskers roept
omdat ze een kapperke in zijn huis zouden
gaan drinken, 't is lammer ze hebben niet
gewilt en zijn te Kareis binnen gegaan. 0.10
Omdat Gusje zoo dikwjjls stijve gedachten
krijgt als hij met Marietje aan het spelen is 0.10
Omdat A. V. uit de Boterstraat alle dage niet
meer zou wandelen langs de Luikstraat en
zich achter prison begeven waar het zoo
wel gaat. 0.10
Omdat O.V. niet meer jaloersch zou zijn van
V. want hij drage algelijk hoorens van O. 0.10
Omdat ln sergent V. met zulke kleine meis
jes meer zou dansen. 0.10
Omdat den sergent E. zoo goed kan piepen
in de Statiestraat bij A. N. 0.10
Omdat den sergent F. V. hem beter zou ge-
neeren in Oostende en geen zoo dikwijls
naar Yper kome om J. P. te bezoeken. 0.10
Omdat neuze met zijnen neus tegen het stad
huis geloopen heeft, 2 pakkemans hebben
hem moeten naar huis doen. 0.10
De vier kemmelsche stekke; s Jet op, en wat
vroeger naar huis, of zoo niet zal men u eens
bij u apportje pakken, met dit verboden spel 0.20
Omdat den kalotenhuurhouder en 2 beenhou
wers van Yperen hunne biefstikken en wijn
niet wilden betalen in het hotel de Bruxelles 0.10
Omdat de politie en heeft moeten tusschen-
komen. 0.10
De rechtbank van Kortrijk zal hun beter den
prijs leeren kennen. 0.10
Er zijn drie soorten van verstandhet vroege,
liet late, en dat die nooit komt. 0.10
Les 4 joueurs du stik, k Kemmel doivent sa-
mieux voir que tout autre qu'il est mal-
sain de rester si tard au café. 0.20
Wij hebben U maar verkent als ge van de
vischmarkt zijt gekomen. 0.10
