VAN IJPEE.EN EN HET ARRONDISSEMENT. Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad. MONSTER MEETING. m W" Aclitste jaar. Zaterdag 14n Januari 1893. Nummer 3. Herziening der Grondwet. De liberale drukpers in Vlaanderen. STADSNIEUWS. STERKE JAN. De waterkwestië. Een baron-Burgemeester. 5 f Abonnementsprijs voorop betaalbaars 3 50 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. voor den buiten. Per 6 maanden: 1 fr. 75. Annoncen: 15 cent. per drukregel. Rechte lijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 8 fr. per 100. Alle berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. Deannoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede die voor het buitenland worden ontvangen Joor den Office de Publicilé, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en onderteek end toe te zenden. Artikelen onge'eekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgs.-s.omsn. De nota van M. Frère-Orban, betrekkelijk de voorstellen tot herziening door het Gou vernement neêrgelegd werd gedrukt en aan deleden van Kamer en Senaat, alsook aan de drukpers geoznden. M. Frèreteindigt zijne nota letterlijk als volgt: m Onze plicht fvan de belangen des lands te behartigen laat ons niet toe onze ondersteu- ning aan het Gouvernement te verleenen. Wij gaan 'nen gang in de Vlaanderen, 't is altijd wat nieu ws zelden wat goeds. Den eersten dag van het jaar ontvingen wij de spijtige tijding dat onze wakkere con frater het Weekblad van Oostende ophoudt te verschijnen Wij moeten niet zeggen dat wij dit nieuws met eene krachtige vermaledijding onthaal den. Denkt men misschien ook te Oostende dat de transche gazetten, genoegzaam zijn om onze vlaamsche bevolking eene politieke op voeding te geven. Zij bedriegen zich deerlijk. Geen oogenblik mag het vrije woord zijne stem in rust laten. De eenige plaats in Vlaanderen die nog li berale volksvertegenwoordigers, senator, provincieraadsleden en gemeenteraad kiest, is nu zonder liberaal vlaamsch blad. Zulks is onbegrijpelijk en we geven onge lijk aan wie het toekomt. Donderdag in de vergadering der maat schappijen van leper, zonder politieke kleur weder bijeengeroepen door den Stemrecht- bond besloten een monster meeting te hou den op Zondag 22 Januari. Eenen oproep zal gericht ziju tot alle bur gers en werklieden, kiezers en niet kiezers ten einde de breedste, de volledigste de beste oplossing der stemrechtkwestië te bewer ken. Er was eens eene arme vrouw, die ging droogë bladeren rapen om op te slapen en om in den winter vuur te maken. Op zeke ren keer, zag zij er eenen grooten hoop lig gen, ging er heen om ze op te rapen en vond er een klein kind onder liggen, met een briefje erbij, dat [het hmd, wei te ver staan) Jan heette. Ze nam het mede naar huis en liet het bij haar opgroeien. Toen Jan groot geworden was, stak ze hem op het smidsambacht en hij werd zoo sterk, dat men hem op den duur Sterke Jan heette. Wanneer hij achttien jaar oud was, kreeg hij lust om op reis te gaanhij maakto 'nen grooten ijzeren stok en trok er van onder. Maar ais hij nu al geheel ver gegaan had, kwam hij eenen jager tegen, die er heel treurig uitzag. Jan vroeg hem waarom hij zoo «triestig - was? De jager antwoordde dat hij van het jagen leven moest en hij sedert veertien dagen nog niets geschoten hal Liberale, katholieke en socialitische spre kers zijn uitgenoodigd. M. Beernaert, M. Frère, M. Graux, M. Janson, hebben laten kennen wat ze willen. Het is nu de beurt van dezen die er meest van al belang in hebben, dat is het volk van te laten weten wat het wil. In de zitting van Zaterdag laatstl. heeft de gemeenteraad van leper besluiten genomen die van het grootste belang zijn. De boringen in da hooge zandgronden van de nonnebosschen en het polygonne veld, door den heer Temmerman gedaan, hebben bewezen dat er daar een zavelachtige laag is gaande tot boven de twee-en-twintig meters diep, met een kwelm of waterlaag van boven de dertien meters diep. Hetgeen bewijst dat er daar zeer goed en zeer veel water is. Ten dien gevolge heeft de hr Vermeulen voor gesteld, van verder te doen vaststellen of er daar waarlijk water genoeg is om de stad te spijzen en, in het geval van ja, te doen vaststellen of dit stelsel niet veel beter koop en voordeeliger zij i; zou dan het Dickebusch vijverstelsel, door het sehepenkollegië voor gesteld. Gedane onderzoeken, ontledingen en stu diën, alles bewijst dat het water der gron den, door de boringen onderzocht van uit muntende hoedanigheid is en dat, hetgene van Dickebusch, slecht en gevaarlijk is voor de gezondheid en schrikkelijk duur zal kos ten. De zaak is zeer eenvoudig; maar er zijn zoo weinig raadsleden, zoo weinig menschen aid zich de moeite willen doen eene zaak te onderzoeken en te overdenken. Wanneer veel geld zal verteerd zijn en dat het microbensop van Dickebusch maar maar nog altijd voort zijne perten zal spe len, dan zullen de oogen open gaan. Maar dan helaaste laat. De gemeenteraad heeft het voorstel Ver meulen niet begrepen en het verwor pen met 12 stemmen op 3met hetzelfde getal stemmen het Dickebusch stelsel, met Daarop antwoordde Sterke JanKom maar mede met mij, jongenWe zullen getweeën gaan en wel eten vinden Een beetje verder ontmoetten ze eenen boer, met eene schop (spade) op de schou ders en die er ook droevig uitzag. Jan vroeg hem hetzelfde als aan den jager, waarop de boer antwoordde dat hij zonder werk was en niets verdienen kon. Op Jan's vraag of hij wilde medegaan, was de boer heel tevre den en ze trokken gedrieën voort Tegen den avond kwamen ze in een groot bosch, waar er een kasteel stond. Binnen gegaan zijnde, zagen ze dat het onbewoond was en besloten daar te blijven. 's Anderendaags werd er gelot, om te zien wij er moest te huis blijven om het eten gereed te maken, terwijl de beide anderen op jacht zouden gaan om wild te schieten. Het lot viel op den jager. Sterke Jan en de boer zegden dat hij te twaalf uur moest bel len, wanneer het tijd was om te komen eten en trokken er van door. Maar in den voormiddag, rond elf uur, kwam er een klein zwart manneken binnen al zijne noodlottige gevolgen aangenomen, en die zijn Werken in stad, gebouwen, watertoorn- macbienen, enz. 127,000 Veranderingen en werken aan den vijver360.000 Bassins-reservoirs enz. 51.650 Jaarlijksche kosten Van kolen Stoker en mecanicien Olie onderhoud enz. 538.650 2,300 2,000 5.000 9.300 Dus boven een half millioen onkosten en nog een jaarlijks verteer van negen duizend drie honderd franken. Maar er is ook besloten dat, als het noo- dig zal zijn, eene zuiveringsfabriek op te richten om het water te zuiveren bij middel van aluin en ijzer. Deze fabriek zal er noodig zijn, indien men het water eenigsins wil verbeteren. Deze fabriek met machien en toebehoor- ten mag men beramen op minstens drie hon derd duizend franks en een jaarlijksch verteer aan loon, kolen, toebehoorten enz. van on geveer twaalfduizend franken. En dan nog zal het water onregelmatig, verschillend en twijfelachtig van hoedanig heid wezen. Maar wat niet missen zal is de nieuwe leeningen en de nieuwe groote lasten. Zal men het water niet klaar krijgen 't is klaar dat men de lasten krijgt. Iets dat stichtend is, is het volgende: Er is formeel besloten geweest door de watercommissie van bactériologsiche ontle dingen te doen van het Dickebusch vijver water, om vast te stellen in hoever dit wa ter wezentlijk gevaar voor de openbare ge zondheid oplevert. Dit was van het hoogste belang vooraleer men de gezondheid en de kas van leper voor eeuwig en voor goed aan een besluit ketende maar zou men bet licht dat van dien kant moeste komea gevreesd hebben? 'T is altijd zeker en vast, dat die ontle dingen niet zijn gedaan geweest en dat dit formeel besluit is onder de voeten getrapt ge weest. Is dat, ja of neen, willekeurig en met voorbedachten raad handelen? Het is noode- en zegde aan den jager: Gij daar, geef me eens wat etenToen de jager het hem geven wilde, viel hef manneken hem aan en gaf hem zoo'n goede rammeling, dat bij zich niet meer oprichten kon. Het was reeds over twaalf uur en de twee jagers, die niet hoorden bellen, wisten niet wat zulks beteekende; ze werden ongerust en kw amen naar huis. Daar vonden ze den jager half dood liggen en vroegen hem wat er gebeurd was. Hij zegde hun dat een klein zwart ventje, welk hem eten was komen vragen hem afgeslagen had. Den dag nadien, was het de boer die moest het huis wachtenmaar het was juist het zelfde als met den jager; want als Sterke Jan en de jager, die niet hoorden ballen des middags, naar huis kwamen, vonden ze hem zoo goed als dood liggen. Uit vrees willen boer noch jager nog loten Welnu! zei Sterke Jan, 'k zal ik eens t'huis blijven en we zullen 'ne keer zien of ik niet bellen zal 1 's Anderendaags zette hij zijnen stok op de schouw en begon het middagmaal vaardig te maken. Doch rond loos commissiën te noemen, als men van ha re besluiten geen rekening houdt. Maar dan ook is de verantwoording groot. De Ieperlingen zullen wel later nu en dan gelegenheid hebben om zichhet datum van 7 Januari te herinneren. Er stond nog in het projekt van den heer Ingenieur eene som van 72,000 (twee-en-ze ventig duizend franken) voor aankoop van compteurs, maar men heeft het voorzichtig geacht dit nog wat te verschuiventot later. Men zal nu noch niet seffens het water doen betalen. Maar welke gemeenteraad! welke partij, is toch de katholieke partij in leper! De Bur gemeester, de meerderheid en het, op voor hand samengesteld publiek, hebben het eenig lid die de zaak onderzocht had, aangevallen, beleedigd, belet te spreken, gegrold en uitge lachen. Welke onkunde! Welke zeden! Baron Surmont de Volksberghe de Gheus dreef den spot met het raadslid Vermeulen omdat hij zich bezig houdt met hygiène dy- drolagie, hydrochimie, bactériologie en ook sociologie. Voor een nieuwbakken eêlman 't is ge meen, belachelijk zich te bekommeren met de gezondheid, de rechten, den zedelijken toestand van zijn medeburgers, het gemeene volk. Ta, ta, ta, dat zijn al prullen voor een eêlman. Het volk'wint al genoeg. Het is al gelukkig genoeg. Het water is al wel genoeg. En ook waarom en koken ze dat water niet? Ik, zegt de baron, drink nooit geen water; dat een ander doe gelijk ik. Ik, baron Surmont de Volksberghe de Gheus Burgemeester aller Ieperlingen, houd mij liever bezig met oude munten en meda- iiën dat is edel, ridderlijk en volstrekt edel- manachtig. Ik drink nooit anders dan wijn, en ben nochtans gezond. elf uur kwam hetzelfde venlje binnen en vroeg eten. Wacht, zei Jan, ik zal u wat geven! Hij ging naar de schouw, nam zijnen stok en gaf het manneken zoodanig veel klop, dat het zwart en blauw zag en op den grond bleef liggen. Om twaalf' uur belde Jan zoo hard hij maar kon, tot groote ver wondering der twee anderen. Toen ze bin nen kwamen, zagen ze het klein manneken neerliggen. Hij zal U nu niet meer slagen, zegde Jan, want ik heb hem zijn rekening gegeven. Het ventje bad en smeekte, opdat ze hem niet mishandelen zouden en beloofde aan Jan alles te doen, wat hij van hem verlan gen mocht. Deze zegde dat hij weten wilde, waar het kereltje woonde. Het stond met moeite op en ging in den hof, waar Jan en zijne twee kameraden hem vergezellen. Het duiveltje bleef staan in het midden van den tuin aan oenen grooten put, waar er eenen steen op lag. Het nam dezeu op en liet zich in de diepte zakken. [Wordt voortgezet)^ i -<r -wV'<-,; HET WEEKBLAD

HISTORISCHE KRANTEN

Het weekblad van Ijperen (1886-1906) | 1893 | | pagina 1