VAN IJPEREN EN HET ARROHDIS SEMBNT.
PolitiekNieuws-, Handels- en Annoncenblad.
li
Achtste jaar.
Zaterdag 6" Mei 1893.
Nummer
De kolossale schatten der kloosters.
Drukpers.
In de val.
STADSNIEUWS.
Feest van len Mei.
Sterfgeval.
U
Abonnementsprijs voorop betaalbaar» 3 50 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. voor den buiten. Per 6 maanden: i fr. 75. Annoncan» 15 cent. per drukregel. Rechte
lijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 8 fr. per 100. Alle
berichten van verkoopingen of andere bek*udmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. Deannoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede
die voor het buitenland worden ontvangen ioor den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en
onderteek end toe te zenden. Artikelen ODgeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
Iedereen weet nog dat zeker kanunnik te
Doornik eens naar Amerika vluchtte, met
niet min dan vier millioentjes uit de brand
kast van den bisschop van Doornik geroofd.
Nu, voor de lste Kamer der rechtbank te
Leuven, werd verleden week bewezen welk
kolossaal fortuin de broeders-Alexianen
aldaar bezitten.
Lees met aandacht
Na den brand van het kloosters der broe
ders-Alexianen, werden de zegels gelegd
op twee coffres-forts, waarvan alleen de
broeder-overste en de broeder-kok, den in
houd van kenden.
Niet min dan 4,000,000 fr. waarden
(zegge vier millioen fr.) werden er uitge
haald.
Vele titels waren echter verbrand voor
eene waarde van 1,700,000 fr.
Een wisselagent werd gelast die waarden
terug op te maken en bijgestaan door zijnen
schoonbroeder, een advocaat, kon men al de
nummers der verbrande titels terug vinden.
Thans spant de boeder-overste der mil-
lioenrijke Alexianen een proces is voor de
handelsrechtbank te Leuven tegen den wissel
agent en een ander proces tegen den advocaat
voor de burgerlijke rechtbank, om de com
missie van den eene en het honorarium van
den andere, te doen verminderen
Mr Ouwercx en Mr Bausart moeten die
kloosterkwestie oplossen en als verdedigers
van beide partijen dit vuil kloosterlinnen
wasschen.
Dus dat die chères frères niet min dan
vier millioen tr. waarden bezaten in twee
coffres-forts
Waar hebben die kerels die kolossale som
gehaald
Hebben ze dat geld gewonnen al biddende,
zonder werken
Hierdoor kunnen onze lezers besluiten wel
ke kolossale sommen er in de brandkasten
der kloosters overal voorhanden zijn.
Die doode hand van Leven is een door
slaande bewijs, hoe wij overal door het
kloostergoed uitgeplunderd worden.
In Duitschland is het staatsbestuur erg op
de dagbladschrijvers gebeten. Ei zoo na of
eene wet werd gestemd waardoor het verbo
den zou zijn over het leger te spreken anders
dan met uitbundigen lof ofschoon in de ca-
sernen aldaar soms feiten gebeuren die een
steenen hart zouden breken. De meerderheid
van het Duitsche parlement liet zich echter
niet overhalen om de vrijheid der drukpers
te muilbanden. Die heeren hebben voorzich
tig en verstandig gehandeld. Ik begrijp dat
men de dagbladschrijvers als gevaarlijke lie
den aanziet. Die mannen hebben immers de
gewoonte althans de besten onder hen
hun hartje vrank en vrij te luchten? Zij vor
men eene macht die men niet straffeloos trot
seert.
Geloof me, waren de papen in ons lande-
ken heer en meester zij zouden spoedig het
handvol duitsche achteruitkruipers, waarvan
wij hooger gewagen, naapen. Van den nood
eene deugd makende hebben zij ook dagbla
den gesticht met het doel... het volk in den
tuin te leiden. Tegenover een clericaal or
gaan staan er tien liberale. Sedert haar op
komst werd de drukpers door de jappers
bevochten... zoolang zij konden tot dat zij
haar ten slotte in hun voordeel aanwendden.
Bewijs nauwelijks was de boekdrukkunst
uitgevonden of de Bijbel werd op duizenden
exemplaren getrokken. Daar hadden depij-
pekoppen den duivel in gezien: de menschen
mochten immers de leer, door Jezus verkon
digd in den Bijbel niet lezen anders zouden
zij spoedig ondervonden hebben dat de he-
meldragonders de voorschriften van den
zaligmaker met de voeten traden. De druk
pers van dien tijd, die vrijzinnige schriften
lieten verschijnen, werden afgemaakt als
razende honden en de personen, welke eenen
Bijbel bezaten, voor den rechtbank gedaagd,
veroordeeld of verbrand.
Een brokje geschiedenis zal hier niet van
onpas komen. Op het einde der vorige eeuw,
leefde in Frankrijk eene schaar geleerden
Voltaire, Diderot, Condi reet, Rousseau
en anderen welke door hunne werken en
hunne propaganda eene verwoeden oorlog
leverden aan de onwetendheid, het volk
wakker schudden en liefde voor vrijheid en
vooruitgang deden ontvlammen. Een hunner
PRousseau kwam naar Luik afgezakt om
aldaar een orgaan Le Journal encyclopédi-
que genaamd, uit te geven. Hij vroeg aan
graaf Cobenzl. afgezant van Maria-There-
sia wij leefden toen onder Oostenrijksche
heerschappij toelating om zijn blad in het
licht te zenden. Cobenzl schreef aan Rous
seau-. uw voornemen is lof baar en strekt
u tot eer. ik zou mij gelukkig achten in
dien ik u kon behulpzaam zijn om het te
verwezenlijken Rousseau werd ter zijde
gestaan door Voltaire, abt Yvond,Alem-
bert, Marmontel, de Mehegan. Het eerste
nr verscheen den len Januari 1756. De katte-
koppen wendden alles aan om het Journal
te doen vallende jezïeten aangevoerd door
zekeren Poot deden den bestuurraad der
Hoogeschool van Leuven een bevel afvaardi
gen waardoor zij het Journal als... gevaar
lijk voor den godsdienst beschouwden. De
hoofdopsteller Rousseau werd in den ban
geslagen, zijne meubelen verkocht. Hij moest
vluchten om aan den dood te ontsnappen.
Aldus eerbiedigen de clericalen de vrijheid
der drukpers 1 Op ons, liberalen, rust de
plicht onverpoosd de vrijzinnige organen te
verspreiden in 't belang der volkszaak en om
de jappers te doen knarsetanden
De galzieke schrijver van het Journal
d' Ypres, die altijd en in alle omstandighe
den iedereen met zijn venijn wil bezwadde
ren en overal zijn gal uitspuwt heeft in het
Progres van Zaterdag 11. zulke duchtige
ranseling gekregen dat hij thans ligt te spar
telen gelijk een duivel in een wijwatervat,
en niet meer weet wat hij uitkraamt om zich
over die balwassching te wreken.
Het schijnt dat hij de burgerwachten in
zijn deftig Journal heeft aangevallen,
hen uitgegeven heeft voor anarchisten of
ruststoorders, en dit alles omdat zij het
onvergeeflijk ongelijk hebben gehad, zich
niet te laten overrompelen door de mannen
wien Surmont last gegeven had zich van de
burgerwacht meester te maken. Hij be
treurde en beweende de nederlaag der kalo-
ten in deze kiezing, hij wilde doen gelooven
dat de zegepraal der liberalen slechts voor
komt uit de poogingen der anarchisten en
hij ging zoo verre hen te beschuldigen brand
te hebben willen stichten in de tent der
schijfschieting om des te gemakkelijker een
nieuw en beter lokaal te bekomen.
Maar die onbeschaamde leugenaar is zoo
wel op zijne plaats gesteld geweest door
Confrater Nemo, in 't Progres, dat hij niet
meer weet wat uitkramen om de lachers
langs zijnen kant te krijgen en hij wil doen
gelooven dat de brandpooging der schijf
slechts eene zwans is, om de lichtgeloovigen
te tergen.
Waarom dan iemand beschuldigen van
een feit dat nooit gebeurd is? Moet men
geen aartslasteraar zijn om verdenkingen te
doen wegen op eerlijke lieden, wanneer men
later verplicht is te bekennen of te doen ge
looven dat er geen schijn van waarheid in
de gezegdens bestaat.
Hoe meer de schrijver Mal Dolos zich
tracht wit te wasschen hoe meer hij bewij
zen van oneerlijkheid geeft.
Het gerecht, zegt hij, heeft zich met de
zaak bemoeit en een nummer van het Pro
gres aangeslagen of het door zijne agenten
doen halen.
Dit is de kolossaalste leugen die ooit uit
een leugenaarsmond gevloeid is en iedereen
kan getuigen dat, indien het gerecht zich
met iets moeien wil, het zekerlijk niet met
't Progres, maar wel met het slordig Jour
nal d' Ypres zou zijn, die niet voor de eerste
maal zou vervolgd worden. Onze lezers
herinneren zich nog de schaamtelooze be
schuldigingen en den eereroof die het god
vruchtig lasterblad tegen een zeer achtbaren
bediende uitkraamde; zij herinneren zich
dat de schrijver van dit eerloos artikel door
de burgerlijke rechtbank van Yperen tot
boete en schadeloosstelling werd veroor
deeld, en dat de zaak nog altijd in beroep
is. Welnu, als men bij de rechtbank aange
schreven staat als lasteraar en eerroover,
als men onder zulkdanige beschuldiging op
het bankske heeft gezeten, moet men schaam
teloos zijn om van gerecht te spreken.
De bijnamen die Mal helos aan zijuen
tegenstrever geeft, zijn dezelfde die hij zelf
reeds ontvangen heeft en onder welke hij de
eer heeft gehad geillustreerd te worden.
Het staat geschreven dat die kerel, met
zijne galachtige ziel, steeds en onophoudelijk
zijn venijn naar omhoog zal spuwen en dat
het telkens op zijn eigen smikkel zal terug
vallen.
Wel moge het hem bekomen, al zijn ge-
zeever komt nog niet op de hoogte van ons
misprijzen.
Voor de tweedemael dat het feest van den
arbeid hier gevierd is geweest is alles op de
voldoenste wijze afgeloopen.
Van 's morgens vroeg wapperde de vlag
aan het Lkaal tusschen de twee opschriften
Leve 't algemeen Stemrecht
Eere aan den arbeid
Reeds lang voor het gestelde uur was er
reeds veel beweging rond het lokaal De
werklieden wachtten het uur van begin om
eens samen eene vroolijken avond door te
brengen.
Om 7 1/2 zetten zij zich aan tafel om eenen
smakelijk mondje te doen, bereid door de
zorgen van Mal. Bracqué die er een hanJje
toe heeft om goede stukjes gereed te maken,
ook hebben de werklieden haar niet verge
ten, want allen hebben eenen algemeenen
bravo voor haar gestemd
Het was daar een waar broederfeest dat
eenige uurtjes duurde. Aan het nagerecht
nam de heer V. het woord om een heildronk
te doen aan den arbeid, welken hij met veel
talent vereerde.
Bravo, M. V., waren er maar veel zulke
burgers
Daarna namen de vrienden B. en C. het
woord, en dronken op de gezondheid dier
burgers welke zich aan onze zijde gesteld
hebben om met ons mede te strijden tot het
bekomen van onze Politieke rechten en
drukten de hoop uit dat zij allen hand in
hand zullen vooruitgaan om de rechten van
den werkman te veroveren, want de werk
man, zonder stoffelijke onafhankelijkheid,
blijft slaaf.
Het muziek, tegenwoordig aan het feest,
speelde eenige schoone stukken, partijge-
nooten zongen het stemrecht voor Elkeen,
nog eene hoeveelheid Kluchtliederen, en
om 111/2 ure onder het zingen der Marseil
laise, werd het avondmaal gesloten.
Iedereen keerde verheugd en kontent
naar zijnhu is, met de hoop van 't toekomen
de jaar nog eens zulken aangenamen avond
te mogen doorbrengen.
Wat verschil met de feesten der kaloten,
waar het altijd eindigt met eene braspartij
en gevecht.
Nu, Vrienden, na gefeest te hebben weer
aan 't werk, laat ons werken om ons
doel te bereiken, met de eerste kiezing de
mannen die op het stadhuis geraakt zijn
door bedrog en omkooperij, er voor goed
van af te borstelen.
Maandag had alhier de begraving plaats
van den heer Julius Vuylsteke, Voorzitter
der Kunstmaatschappij Strijd naar Lau
weren.
Hij was een verdraagzaam en rechtschapen
man, immer bereid iemand dienst te bewij
zen. Hij was minzaam en gezellig in zijn
verkeer. Hij telde enkel vrienden. Een me
nigte kunstliefhebbers en vrienden waren
derhalve ook toegestroomd om aan de harts
tochtelijken kunstliefhebber den laatsten
bliik van verkleefdheid en hulde te brengen.
Bij het gapend graf trad de heerTremery,
lid der Maatschappij Strijd naar Lauwe
ren, vooruit en las de volgende lijkrede,
die op allen diepen indruk maakte
WEEKBLAD
De drukpers moet vrij zijn; maal
ais ik zeg vrij, beweer ik niet dat zij
straffeloos mag zijn. Thiers.
Messieurs.
Avant de nous séparer pour toujours de notre
bien-aimé et regretté Président, qu'il me soit permis
aunom de nous t.ous de venir publiquement expri-
mer ie regret que cause a notre Société la perte
d'un digne Président, d'un veritable ami.
Jules Vuylsteke est né i Ypres le 22 Juillet 1856.
Depuis la plus tendre enfauce, il s'est distiugué
par les plus b Hes quailtés. Bon Ills et bon fr ère,
Jules a toujours été la consolation des siens, pour
lesquels ils est dévoué jusqu'a la dernière heure.
A l'age de 12 ans il est entrè a 1'Académie des
Beaux-Arts de cette ville oü il a remporté plu'sieurs
médailles; homme capable, bon et sincère, nous
l'avons elu Président de la Société Artistique
"Strijdnaar Lauweren l'an 1889.
