Les Fourchambault
Feest der Oud-Pompiers.
Slachtrechten.
Sterfgeval.
De tweepootige kunstenaren.
Vlaamsche Ster.
Fransch Tooneel.
Maatschappij Burgerwacht
Burgerstand der Stad Poperinghe.
De moord van Meenen.
Naar Oostland.
willen aanvaarden.
Dit voorstel werd met algemeene toejui
chingen aanvaard en iedereen drukte den
wensch uit den heer Bossaert te zien toe
stemmen in het verlangen van den Vrijzin
nigen volksbond.
De heer Brunfaut voegde zijne wenschen
bij dezen der talrijke menigte en smeekte
den Oud-Schepen dit aanbod te aanvaarden.
De heer Advokaat Bossaert nam het woord
en bedankte de vergadering voor de blijken
van sympathie en genegenheid waarvan hij
het voorwerp was, doch verklaarde dat hij
stellig besloten was geene plaats in het
Comiteit te willen aanvaarden. Ik ben niet
meer jong, vervolgde hij, mijne drukke be
zigheden laten mij niet meer toe onverpoosd
te zwoegen als voorheen en ik verzeker u
allen dat ik als eenvoudig lid mij met hart
en ziel in de strevingen van het Comiteil zal
bekommeren, maar ik kan noch wil er van
deel maken.
Alsdan stelde de heer P. Peekei voor den
heer Bossaert niet te stemmen en hem bij
acclamatie als lid van het bestuur uit te
roepen.
Dit voorstel werd nogmaals met een don
derend gejuich aanvaard en, de heer Bos
saert, na zoovele bewijzen van toegenegen
heid, volhardde niet in zijne weigering.
Daarna ging men over tot de kiezing van
het Comiteit en de volgende heeren werden
gekozen
Brunfaut, Laheyne, Maleveys, Vermeulen,
Verschaeve Em., Poupart, Onraet, Leleup,
Aug. Harteel, Creton, Veulemans en Dal-
mote Arthur.
Na de stemopneming, die nogal lang duur
de nam men de namen op der personen die
begeerden zich nog te doen inschrijven; de
uitslag der kiezing werd bekend gemaakt
en iedereen verheugde zich over den goeden
uitval der kiezing.
Daar niemand nog begeerde het woord te
nemen en de dagorde uitgeput zijnde, ver
klaarde de heer Brunfaut de zitting geheven.
Wat zullen Carcasson en zijne twintig
greppeJansers van dien uitval zeggen Spot
ten en lachen zullen zij, daar verwachten
wij ons aan, maar inwendig zullen zij bar
sten van spijt, want zij hadden gehoopt dat
de liberalen nooit tot eene overeenkomst
zouden komen. Nu, wat er van zij, de
liberalen hebben hoop in de toekomst en de
kaloten voelen dat hun laatste uur gesla
gen is.
Jl. zondag, oudejaarsavond, richtte de mu
ziekmaatschappij der Oud-Pompiers een
mooi feest in, dat zij haren leden en hun
huisgezin aanbood.
Het feest bevatte een muziekfeest, een we
tenschappelijk deel en een dansfeest.
Het muziekfeest is opperbest gelukt en is
in ieders smaak gevallen. Elk nummer, met
juistheid en samenhang uitgevoerd en vol ge
voel en melodij, deed in die eivolle zaal, in
die opeengeperste menigte de luidruchtigste
en herhaalde toejuichingen losbarsten. Het
handgeklap hield maar op, wanneer de uit
stekende muziekanten herbegonnen.
Het wetenschappelijk deel bestond uit het
vertoonen van eene reeks prachtige zichten
bij middel van oxhydrisch licht. Onze lezers
weten reeds lang hoe aantrekkelijk en hoe
leerrijk zulke vertooningen zijn otn er hier
verder te moeien uitweiden. Zeggen wij en
kel dat de zichten goed gekozen, helder en
betooverend schoon waren en dat de zaal
uitmuntend geschikt is voor dergelijke voor
stellingen. Het mag daarenboven eene ge
lukkige afwisseling heeten in een feest, dat
verscheidene uren voortduren moet.
Het dansfeest was nogeens, wat het altijd
is, vol leven, beweging, begeestering en lus
tig genot. De jeugd heeft er weeral eens
duchtig kunnen flikkerbeenen en zij heeft
van de gelegenheid gebruik gemaakt om eens
te draaien en te zwaaien dat t et stof in de
geburen vloog. Daar heerschte gulle vreugde
broederlijke vriendschap en hartvereff-nd
vermaak. Wanneer men die aanminnige en
bevallig keuvelende paarkes samen zag heen
en weer wandelen of wanneer zij allen wel
tevreden dooreen wemelden en zwierden,
hol dan deed het u aan 't harte deugd en de
lust bekroop u om ook nog eens te verjongen
en eens hartelijk mede te wippen en te trip
pelen op de maat van de vroolijke ionen.
Het was, in een woord, een heel verma
kelijk feest, dat bij allen zeer welkom, dat
tot 's morgens voortduurde en dat tevens een
onuitwischbaar zoet aandenken bij alle aan
wezigen nagelaten heeft.
Voor de laatste gemeentekiezingen huilden
en tierden de jappers als bezetenen tegen de
slachtrechten welke de stad den beenhou
wers ten onrechte afperstte, zooals de gebe
nedijde volkspaloeteraars dat noemden. Me
nig slachter beet in het lokaas, liet zich in
doekskens winden en wordt nu maar al te
zeer gewaar hoe zij geschoren werden zonder
zeep. Niet alleen zijn de slachthuisrechten
gebleven wat zij waren, maar de winkels
op de vleeschhalle zijn nu nagenoeg het dub
bel verpacht van wat de beenhouwers vroe
ger aan huurprijs aldaar betaalden. Onzen
kruisbraven en vaderlijken??!! meier woon
de verleden woensdag die openbare verpach
ting in eigen persoon bij en verhoogde zelf
den huurprijs, waar hij meende dat de slach
ters nog een stuiverke hadden kunnen op
zak steken.
En hoe waren onze beenhouwers bij onzen
burgervader aanvaardt? Met het eerste
woord dat zij spraken waren zij op de on-
belpefste wijze van kant gezet, zonder eenige
voldoening op hunne juiste reklamatiën.
Dat de beenhouwers die volksfoppers naar
den weerlicht wenschen en volop medewer
ken zullen om ze van 't stadhuis te kegelen,
gaapt als een oven.
Zij zullen overschot van gelijk hebben ook.
Na de openbare verhuring der kramen op
de vleeschhalle vierden de slachters toch
volop feest, hoewel zij wisten dat de kadod-
ders een leelijk gat in hunnen porte-monnaie
gesneden hadden. In hoopjes vereenigd en
in gezelschap hunner bevallige huisplagen
trokken, met muziek, naar de bierhuizen en
maakten plezier, dat het stof in de lucht
vloog. De jolige pret wisselde echter nu en
dan eens af met eene duchtige suikerklop
ping op den rug onzer godzalige klerikalen,
die iedereen zoo deerlijk weten in 't zetelke
te zetten. Hadden onze volkspaloeteraars
kunnen hooren, hoe zij en hun onbekwaam
bestuur over den hekel gehaald werden heel
zeker zouden hunnegodgewijdeooren er nog
van tuisschen. De klerikale veelbelovers en
rijkemakers zitten iedereen zoo ferm in de
rapen, dat een algemeene verlossingskreet
opgaan zal, den dag dat zij van 't stadhuis
zullen gedonderd worden.
Verleden zaterdag verspreidde zich hier de
treurmare van het overlijden des heeren
Edouard Bolsius Bestuurder van het celge
vang. De diepbetreurde afgestorvene was den
15 Februari 1833 te Antwerpen geboren en
telde ruim 40 jaren goeden en trouwen
dienst. Hij was een goede echtgenoot, een
liefhebbende en zorgzame vader, een voor
beeldig ambtenaar, een gezellige en ver
kleefde vriend, een rechtschapen en hulp
vaardig burger. Hij was minzaam jegens zij
ne onderhoorigen en aarzelde niet zich zei
ven moeilijkheden op den hals te halen om
zijne minderen te verontschuldigen. Hij was
voor hen een echte vader en allen zullen hem
nog lang en bitter beweenen.
Zijne burgerlijke begraving had jl. woens
dag namiddag piaats en eene tallooze schaar
vrienden en verkleefden waren uit alle hoe
ken opgedaagd om hem eene laatste hulde
te brengen en den beweenden vriend tot
zijne laatste rustplaats een uitgeleide te
doen. Lang en roerend was de lijkstoet en
die vele vrienden, die bedroefd en ingetogen
den te vroeg weggemaaiden aflijvige volgden
naar het kille graf, zullen het eenigste zijn
dat wat verlichting, zoo geen troost, brengen
zal in den boezem van eene troostelooze we
duwe en van diepbedroefde kinderen.
Wij sturen onze gevoelens van diepe deel
neming in den rouw aan de familie Bolsius,
die zoo wreedelijk getroffen is in haar dier
baarste wezen.
Zondag laatst en volgende dagen heeft den
vogellemmer A. Charlet in de herberg St.
Andries eenige voorstellingen gegeven, met
zijne geleerde vogelswaarlijk wij moeten
bekenn n dat wij nog nooit in Yperen zulke
geleerde vogels gezien hebben, het is een
echt meesterstuk van geduld, dat lange jaren
studie gekost heeft om er toe te geraken die
kleine beestjes zulke schoone toeren te lee-
ren en ze op het bevel huns meesters te doen
gehoorzamen.
Wij raden de personen aan, die nog niet
geweest zijn er naartoe te gaan, willen zij
iets heel curieus zien, de prijzen der plaat
sen zijn geheel laag gesteld omdat iedereen
deze werkingen zou kunnen bewonderen.
20 cent.oor groote menschen en 10 cent.
voor kinders.
Morgen Zondag zullen er twee voorstel
lingen plaats hebben. De eerste om 6 ure en
de tweede om 8 ure.
Bijzonderen ingang.
De zaal zal verwarmd zijn.
Volgens wij komen te vernemen zal deze
maatschappij op Zondag 21 en Maandag 22
dezer, hare derde vertooning geven, be
staande in
Hij komt van Parijs.
De Vleiers,
Wit en Zwart,
Geen twijfel of de zaal zal als naar ge
woonte te klein zijn.
Dinsdag 16 dezer geeft de franschen troep,
onder het bestuur van Mad. Rosa Bell eene
luisterlijke vertooning bestaande in
groote comedie in 5 bedrijven
door E. Augier.
Schieting van Donderdag 5 Januari
Gewoon blazoen.
Boedt Léon
25
25
25
25
25
125
Masschelein A.
25
20
25
25
25
120
Vandevyver A.
25
25
25
25
20
120
Ligy Albert
25
25
25
25
20
120
Butaye Arth.
25
25
25
15
25
115
Legon Emile
25
20
25
25
20
115
Justice Jean
25
20
25
15
25
110
Gaimant Arthur
2(3
25
20
25
20
110
De correspondentien der bus zullen Zondag
aanstaande opgenomen worden.
B URGE LIST AND,
van den 29 December tot den 5 Januari 1894.
Geboorten.
Mannelijk geslacht 2. Vrouwelijk id. 4.
IS ti wet ij ken.
Doolaeghe Emile, metser en Planquet Clé
mentine, dienstmeid.
Hollebeke Désiré, brouwersknecht en
Clays Marie, dienstmeid.
O verllj dens.
Bolsius Edouard, 60 jaren, Bestuurder van
het gevang van Yperen, echtgenoot van
Hébert Rosalie Elverdingsiraat.
Vandenbulcke Louis, 80 jaren, zonder be
roep, echtgenoot van Mathieu Mathilde, Rij-
selstraat.
Lermyte Jeanne, 83 jaren, winkelierster,
ongehuwd, Rijke Klarestraat.
Laurie Amélie, 91 jaren, kantwerkster
weduwe van Isaak Louis, Rijke Klarestraat.
Vanhecke Ange, 76 jaren, hovenier, on
gehuwd, St. Fietersbuiten.
Demey Joseph, 63 jaren, daglooner, wedu
wenaar van Vanderzype Sophie, Meenestraat.
Talon Henri, 18 jaren, fabriekwerker, on
gehuwd, Meenestraat.
kinderen beneden de 7 jaren
Mannelijk geslacht 2. Vrouwelijk id. 2.
van den 28 tot den dezer maand.
GEBOORTEN.
Mannelijk 2 Vrouwelijk 3
HUWELIJKEN
Vandamme Aloïse, werkman en Firminia
D'heere, dienstmeid, beide te Poperinghe.
STERFGEVALLEN.
Notredame Natalie, oud 80 jaren, wedu
we van Karei Pomai re, St. Micbielstraat.
Desmyter David, oud 74 jaren, landbouwer,
echtgenoot van Clemence Gauquie, Wijk L.
Decrock Eugenie, oud 59 jaren, weduwe
van Désiré Malbrancke, Wijk C. Beddo-
leem Philippus, oud 88 jaren, winkelier,
weduwenaar van Regina Bake, Dunkerk-
straat. Verhaeghe Jan, oud 72 jaren,
echtgenoot van Rosalie Bellein, Pottestraat.
Ghelein Auguste, ongehuwd, oud 91 jaren
rentenier, Noordstraat.
Kinderen beneden de 7 jaren.
Mannelijk 1. Vrouwelijk 1.
Gewichtige bijzonderheden.
Zekere Urbani, openbaar sch' ijver te Rou
baix gewoond huboende, beschuldigde van
medeplichtigheid aan de moord op de W°
Buseyue ie Meenen, den il november ge
pleegd, werd bij dè poücie aangeduid als in
de Biestraat wonende De policie-commissa-
ris begaf zich twee maal naar do aangeduide
woning, maar de deur was gesloten.
Van deze week heeft de polieie-commissa-
ris van de 7° wijk, zich naar eene herberg
der Schoolkaai begeven, met een persoon
die Urbani kende en zag hem juist uitge
zegde herberg komen. Na hem zijnen naam
gevraagd en gezegd te hebben wien bij was,
vroeg de commissaris hem to volgen, wat
hij zonder tegenspraak deed. Hij is naar het
paleis van justici® geleid, waar hij in han
den der gendarmen is geleverd om naar
Meenen to worden overgebracht.
De aangehoudene kerel heet Urbanus Boo
ne, is te Gent geboren, oud 48 jaar, en
woont sinds 1878 in Frankrijk.
Twee zijner medeplichtigen Quslaaf Maes,
bijgenaamd de Pinne en Livinus Verstuyft,
Fientje genaamd zijn insgelijks door de
Gentsche politie aangehouden.
Een vierde medeplichtige, Gustaaf Leman,
te Meenen aangehouden, heeft volledige be
kentenissen gedaan.
Een deel der gestolene voorwerpen te Mee
nen zijn in den Berg van Barmhartigheid te
Gent verpand.
Karei Clément, oud 35 jaar, medeplich-
tiger, bevond zich sedert eenige dagen in
onze stad
Toen M. Séguin tot zijne aanhouding over
ging kon Clément vluchten langs het dak en
de velden bereiken.
De gendarmerie hield hem aan te Mont-a-
Leux gehucht van Moesereen.
Na zijne vlucht, ging Leman, wever, oud
29 j. geboortig van Belleghem, te Mont-h-
Lcux binnen in de herberg A VAncienne
Villa de Gand, gehouden door M. Tromont.
Hij vertelde aan den baas dat de fransche
politie hem achtervolgde voor den moord te
Meenen gepleegd op Mme Buseyne-Beckaert,
herbergierster en koopvrouw in groenten.
Tromont verwittigde de gendarmen, die Le
man aanhielden zonder dat ii ij weerstand
bood. Hij legde volledige bekentenissen af.
Op 3 september 1.1.had Leman Ie Loos
eene gevangenisstraf van 1 jaar uhgeboet.
Hij maakte kennis met Dhellomme schoen
maker van Roubaix en met nog twee andere
kerels. De bende zakte af r.aar Meenen om
er eenen slag te wagen.
Hunne pogingen mislukten in de herberg
A VOurs. Drie der vrienden namen hun
nen intrek bij de weduwe Buseyue, Au
Coffee-Fort.
Zij bleven er vernachten met het inzicht
enkelijk te stelen. Zij vonden niets dat hun
aanstond, 's Anderendaags 's avonds keerden
zij weer. Dan bonden zij de weduwe, ver
smachtten baar en namen hare juweelen en
haar geld mee.
Leman werd naar de gevangenis van Kor-
trijk overgebracht ter beschikking van het
parket.
Naar Duitschland, naar het land der
Oosterlingen, waarmee wij in de middel
eeuwen in zulke drukke betrekkingstonden,
dat onze Brabantsche en Limburgscheuitwij-
kelingen daarheen er een lied op nahielden,
welk uit de 13' eeuw tot heden populair is
gebleven en aldus begint
Naar Oostland willen wij rijden
Naar Oostland willen wij meê,
Al over die groene heide
Frisch over die heide
Daar is er een betere steê!
Naar Oostland! zoo was de titel der voor
dracht, die Zaterdag laatst, te Brussel, in
den Vlaamschen Schouwburg, voor een
1500 tal personen, leden van het Willems
fonds en andere, werd gegeven, en waarvan
we het volgende verelag nemen uit Het
Laatste Nieuws van verleden Donderdag
Wij komen op de voordracht van prof.
Julius Sabbe, Zaterdag laatst in het Brussel-
sche Willemsfondsmet een woord terug,
omdat dio voordracht een oproep is, en dat
die oproep verdient aanhoord te worden.
In heldere, warme bewoordingen heeft
de redenaar bewezen dat het voor de Yla-
mingen, voor de Nederlanders een plicht is
der dankbaarheid, der hoffelijkheid, des
goedbegrepen Volks- en zelfbelangs, aan-
slaanden zomer de beteekenisvolle reis te
ondernemen r.aar Noord-Duitschland en
naar Helgoland.
Vóór twee zomers reeds hadden we
moeten vertegenwoordigd zij nop Helgoland,
als aldaar het gedenkteeken aan Hoffmann
von Fallersleben werd onthuld. Hoffmann is
wel stellig de Duitscber aan wien de Neder
landen, en Vlaanderen vooral, het meest
verschuldigd zijn. Hij wekte de kennis en de
liefde voor onze vergeten middeleeuwsche
letterkunde weer op, schreef er de geschie
denis van, en beoefende zelfs die poezie in
liederen van onsterfelijke frischeid, waar
van ons geïllustreerd weekblad De Zweep
blijspel met zang in één bedrijf door Alex. Dandois.
blijspel met zang in 2 bedrijven door Geiregat.
blijspel met zang in één bedrijf door Van Peone.
Nieuwe kostumen door M. Sommerlinck
van Gent.
omsKUBKZPrïSZCKirCSViESZ-,.-:
