TAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad.
Het prins-bisdom Luik.
Negende jaar.
Zaterdag 3" November 1894.
Nummer 45.
56 stemmen meerderheid.
Abonnementsprijs voorop betaalbaar: 3 50 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. voor den buiten. Per 6 maanden: 1 fr. 75. Annoncen: 15 cent. per drukregel. Rechte
lijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. - Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 8 fr. per 100. Alle
berichten van verkoopingen of andere bekeudmakingen ten bureele dezer gedrukt worden een." gratis ingelijfd. D» annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede
die voor het buitenland worden ontvangen loor den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamd# artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en
onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
Als men dat leest: 56 stemmen
clericale meerderheidis het waar
lijk om te schrikken en te beven, en
te zeggen
Daar kunnen wij nooit meer
boven komen Dat had zelfs Glad
stone niet in de Engelsche Kamer,
die meer dan 600 leden telt,
Ja, inderdaad, 't is verschrikkelijk,
en zelfs te veel voor een landje als
het onze, waar in de Kamer slechts
152 representanten zetelen.
Maar is het om te wanhoopen en te
gelooven, dat het liberalism voor
eeuwig in Belgie verloren is, redde
loos verloren?
Wie zoo spreken overdrijven.
Men mag niet vergeten, dat het
algemeen stemrecht \oor de eerste
maal zijne proef heeft gedaan; nieu
we lagen van kiezers zijn opgetreden,
waaraan de schoonste beloften zijn
gedaan: van den eenen kant den
hemel op de aarde, van den anderen
den hemel hier namaals.
Het oogenblik is aangebroken, dat
die plechtige gedane beloften zullen
moeten vervuld worden, en, o daar
valt niet aan te twijfelen, zoowel de
eenen als de anderen zullen hun
woord moeten laten protesteeren.
En dan, ja, dan zullen de ontgoo
chelden, de teleurgesteldenen zij
zullen legioenen zijn in de niéuwe
kieslagen, die nu vol hoop en ver
wachting voor de eerste maal hun
burgerrecht hebben uitgeoefend,
zien en bestatigen dat zij gefopt en
bedrogen zijn geworden, en onver-
(17® Vervolg).
9° De kuipers en wijntappers, Sclai-
deurs
10° De zakdragers en de boodschaploopers
[Porl-faix).
11° De brouwers en de biertappers [Bras-
scurs).
12® De wevers, vollers, ververs en laken
handelaars Drapiers
13° De herscheerders Retondeursen
mandenvlechters. Banseliers
14° De kleermakers en kieerverkoopers
Entre-tailleurs
15° De bontwerkers en pelsenhandelaars.
Waire-Hohiers).
16® De voddenverkoopers en kleerver-
stellers. [Vieux- Warriers)
17® De schippers. [Naiveurs).
18° De zagers en plankenverkoopers
[Soyeurs).
19° De houthandelaars Mairniers
20° De timmerlieden, geweerkolvenma-
kers, spinettenmakers (épinettes), argelma-
kers en beeldhouwers, [Charp entiers).
21° De leidekkers, loodgieters en dak-
tichelverkoopers, (6ouvreurs).
22° De metsers. (Mayons),
23° De schoenmakers Cordonniers
mijdelijk tot ons, liberalen, terug
keeren.
Wat zullen wij alsdan zien gebeu
ren?
Die reusachtige, die kolosale meer
derheid zal wegsmelten al sneeuw
voor de zon; zij zal verzwinden als
kaf en stof voor den wind.
Zoo spoedig als zij gekomen is,
spoediger misschien nog, zal zij in
storten.
Is dat zoo moeilijk
Neen, eene gelukkige kiezing voor
de liberalen te Brussel alleen, kan
die 56 stemmen clerikale meerder
heid met een enkel slag reeds doen
dalen tot 20, en Doornik, dat ons ont
vallen is, zou met eene liberale zege
praal dit cijfer verminderen tot 12.
Slechts twee arrondissementen,
zooals men ziet, zijn voldoende, om
de overdrevene macht, waarover de
elerikalen thans beschikken, aan
zienlijk te verminderen en bijna tot
niets te doen dalen.
Ook in 1884, onder het cijnsstelsel,
bereikte de klericale meerderheid het
zelfde kolossale cijfer van 56 stem
men.
Toen eveneens dacht ieder, dat de
liberale partij voor eeuwig was ver
pletterd, wat niet belet, dat wij in
1892 deze meerderheid gevoelig za
gen verminderen en de hoop in ons
herleefde.
Laat ons dus den moed niet opge
ven en laten zinken.
Sartsum corda'. de harten omhoog
en met vastberadenheid opnieuw den
strijd aangegaan.
24® De schoenlappers. Corbesiers
25° De linnenwevers. Texheurs
26° De bleekers. Cureurs
27° De fruitverkoopers, zeevisch- en mos-
selenverkoopers. Fruitiers et Haren-
gier s).
28a De slachters en de spekslagers. Man-
gons
29° De leerlooiers. Tanneurs
30° De kaarsenmakers, olieslagers. (Chan-
dellons) matrassenmakers, behangers, hoe
denmakers, pottenbakkers. Flokeniers
31° De kruideniers en winkeliers in het
algemeen. [Merciers).
32° De goudsmeden, schilders, glasbran
ders, stikkers en zadelmakers. [Orfebvres).
Zekere ambachten telden meer deelgenoo-
ten dan andere, meer werklieden dan bazen.
Daaruit zou men kunnen besluiten dat het
belang eens ambachts van deszelfs samen
stelling athing. Dit was nochtans het geval
niet; als politieke korpsen stonden al de am
bachten op denzelfden voet: het machtigste
en het rijkste moest de besluiten, door de
algemeene vergadering der gilden gestemd,
zoowel eerbiedigen als het armste en het
nietigste. De tijde omstandigheden legden
den gilden deze democratische gelijkheid op.
Men hadde immers, zonder dezen regel, de
heerschzucht der rijke ambachten niet in
De wijze, voorzichtige en volks-
lievende liberale partij kan orkanen,
nederlagen onderstaan zij kan ten
gronde worden geslagen uitgeroeid,
vernietigd is zij nooit.
Als de feniks herrijst zij op uit
hare asch
Altijd eindigt de openbare meening
met terug te keeren tot het gezond
verstand.
Wij hebben het in de laatste ja
ren gezien in Frankrijk.
Ook daar hebben wij beurtelings
de uiterste, de overdrevene partijen
den boventoon, den scepter zien voe
ren, nu eens langs den rechterkant,
onder Mac Mahon, dan eens langs
den linker kant, onder Floquet; bei
den hebben het niet lang kunnen
volhouden, en het land heeft geëin
digd met zijne lotsbestemmingen toe
te vertrouwen aan de gematigde par
tij, die in de rust en kalmte den
vooruitgang en de welvaart van het
volk, van het vaderland beoogt en
nastreeft.
Dit zal ook onvermijdelijk in ons
dierbaar Belgie gebeuren, zeg de
Koophandel.
Een uiterste geweldige storm is
over de liberale portij losbebroken en
heeft haar neergeslingerdmaar
even als de korenharen zullen wij
weer het hoofd oprichten en krachtig
opstaan, om even kloek en vastbera
den onzen vijand te bestoken.
Geenen moed dus verloren en niet
gewanhoopt; op nieuw aan het werk
met verdubbelde vastberadenheid,
steeds hopende op de zegepraal, die
den toom kunnen houden. Daarom ook wierd
in de algemeene vergadering niet per hoofd,
maar wel per ambacht gestemd. Ieder am
bacht, groot als klein, noemde twee be
stuurders, die later, wanneer het volk het
beheer der zaken in handen had, van rechts
wege in den stedelijken Raad zetelden, en
aan de benoeming der twee burgemeesters
deel namen.
Elke ambacht bestond uit bazen en leer
jongens, maar allen waren stemgerechtigd;
de leerjongen wierd slechts baas, wanneer
hij zijn meesterstuk gemaakt had, en dit, na
een grondig onderzoek, door bevoegde man
nen goedgekeurd was,
Aan den werkman strekte het ambacht
tot tweede familie. Wel is waar verzaakte
hij aan een deel zijner vrijheid, daar hij zijne
voortbrengsels noch hooger noch lager, dan
de prijs, door het ambacht vastgesteld,
mocht verkoopen. Maar van eenen anderen
kant, welken krachtigen steun, vond hij er
niet, wanneer het de verdediging zijner
rechten gold/En dit was voorwaar niette
versmaden in die tijden, wanneer de adel om
zoo te zeggen alles, en het volk niets was.
AI deze ambachten, die zich in den beginne
uitsluitend met handel en nijverheid bezig
hielden, wierden later, door den drang des
noods, politieke- en krijgslichamen, die hun-
soms van eene nietigheid afhangt,
waaraan men geen belang echt.
In overeenstemming met het bo
venstaande artikel, drukt de Etoile
ook de meening uit, de liberale partij
niet dood is, zooals sommigen be
weren, maar onvermijdelijk, eens de
ontgoocheling gekomen, weldra in
volle kracht zal heroprijzen.
Sprekende van de weinige libera
len die noch in de Kamer zetelen,
zegt de Brusselsche confrater.
Zij zullen, als getrouwe en onder
vinding hebbende bewakers van 't li
berale vaandel, dat vaandel hoog en
vastberaden opgeheven houden; dit
vaandel zal weer wapperen op het
gepast oogenblik, ten teeken van
aaneensluiting en hoop, om begroet
te worden als het zinnebeeld der
verlossing, door diegenen zeiven die
het verloochend hebben onder den in
druk van zelfzuchtige en gansch
overdrevene vrees.
De boom van het liberalism, thans
bijna geheel ontbladerd, zal weer in
't groen komen; zijn sap is niet ge
droogd; zijne wortelen zijn te diep
gedrongen in 't volk, dat door hem
werd ontvoogd, dan dat het voorbij
gaande orkaan hem voor langen tijd
zou krenken.
De zegepraal der clericalen, zij
weten het wel, is meer schijnbaar
dan echt. Het uur der nederlaag zal
voor hen eerder slaan, dan zij het
zich inbeelden in de volle dronken
schap der overwinning.
ne bannieren, blazoenen, zegels, archieven
en wapenplaatsen bezaten. Daar leerden de
ambachtslieden het beheer hunner zaken
kennen; de geringste mocht er het woord
voeren; en zij putten in deze beraadslagin
gen een besef der wetten, en een staatkun
dig vernuft, die in de overige europeesche
staten, slechts enkel onder de Grooten aan
getroffen wierden.
In 1297 had de geldzuchtige Hugo van
Chalons, mits betaling van honderd pond zil
ver, de Ambachten als offlcieele korpsen
erkend, en hun groote voorrechten geschon
ken. Sinds lang had de adel begrepen welk
gezag de Kleine Burgers uit deze genoot
schappen zouden putten, doch had hunne
inrichting niet kunnen of niet durven te
genwerken. In het geheim nochtans lieten
de Grooten niets onbeproefd om die opko
mende macht te bestrijden; en wanneer
korten tijd later Hugo van Chalons naar
Besancon verplaatst werd, gelukten de ede
len, met de medewerking des kapittels, een
hunner partijgangers, Adolf van Wal
deck, op den troon 4e plaatsen. (1301).
Doch deze stierf reeds het volgende jaar, aan
de gevolgen van eenen vergiftigen drank die
hem, naar men beweert, door woekeraars
wierd toegediend.
Wordt voortgezet).
HET WEEKBLAD
