VAN IJPEREN IN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad.
Het prins-bisdom Luik.
Ghemin de fer.
Zaterdag 26" Januari 1895.
Nummer 4.
Zij bestrijden de dronkenschap.
Naar Congo
Abonnementsprijs voorop betaalbaar: 3 50 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. voor den buiten. Per 6 maanden: 1 fr. 75. Annoncem 15 cent. per drukregel. Rechte
lijke eerherstellingen: i fr. per regel. - Akkoord per jaar of per maand. 10 centiemen per nummer.Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 8 fr. per 100. Alle
berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. Daannoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, alsmede
die voor het buitenland worden ontvangen loor den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en
onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
Heures de départ a partir du ler Octobre
d'YPRES pour
Poperinghe, 5-20 6-54 8-52 9-03 9-43
TRAM YPRES-FURNES.
4-40 - 7-22 9-46 1-00 3-40 6-30
10-36 (le samedi seuleaient).
FURNES-YPRES.
Wij lezen dikwijls in de clericale
gazetten ellenlange artikelen tegen
de drankplaag. Is dat bij hen wel
gemeend
In de provinciesteden en platte
landsgemeenten, ja, zelfs te Brussel
en inde voorsteden, zijn er dikwijls
feesten en bijeenkomsten van Xa-
verius genootschappen inhuldigingen
van klerikale kringen, werkmans
huizen, kinderkransjes, enz., waar
op de klerikalen van andere gemeen
ten uitgenoodigd worden. De pas
toors zetten, hunne klerikale scha-
{27® Vervolg).
't Was onder zijne regeering dat de Lui
kenaren een schoon voorbeeld van broeder
lijkheid gaven, door aan de uitgehongerde
stad Gent, welke, onder het bevel van Phi
lips van Artevelde, tegen haren graaf den
dwingeland Lodewijk van Male, in eenen
bloedigen kamp gewikkeld was, zes honderd
karren graan te sturen, en de Vlamingen
door deze onverwachte hulp in staat te stel
len om met vernieuwde krachten, den strijd
voor recht en vrijheid voort le drijven.
XIV
Tot beden toe was de luiksche bevolking
immer in Kleinen en Grooten verdeeld ge
bleven en elke partij had haar deel in het
bestuur der gemeentezaken. Deze verdeeld
heid der staatsmacht had menigmaal tot
bloedige onlusten aanleiding gegeven, daar
het volk immer pogingen aanwend om de
uitoefening des gezags uitsluitend in handen
te krijgen, terwijl de groote burgerij alles
in het werk stelde om hare oude voorrech
ten te behouden, en, hetgeen zij eene weder
rechtelijke aanmatiging des volks noemde,
tegen te werken. De verzachting en lang
zame verfijning der zeden, de vreedzame
betrekkingen die de twee partijen met el_
pen aan zulke manifestaties te gaan
bijwonen en opluisteren, juist alsof
voor werkmenschen reizen geen geld
kostte.
Er is erger. Op het programma
van de meeste dier feesten, lezen wij:
om dat uur, bezoek bij de vrienden.
Weet gij waar dat bezoek in be
staat'?
Op gezegd uur trekken de deelne
mende maatschappijen stoetsgewijze
door de gemeente. Aan de deur van
eiken klerikalen herbergier, blijft de
stoet staan, en de mannen trekken de
herberg binnen drinken daar bier en
jenever, en herhalen die christelijke
daad zoolang er een klerikale her
bergier te bezoeken blijft.
Dat heet de vrienden begun
stigen!
Uit wiens beurs?
Uit die van den armen domper, die
meent alzoo een goede daad te ver
richten.
Maar vrouw en kinderen
Ja die hebben het dagloon van va
der hoogst noodig om te leven, en al
wat er op reis en bij de vrienden
verteerd is, brengt gebrek in het
huisgezin.
Maar daar bekreunt M. pastoor
zich niet omhet was voor de goe
de zaak en het zal, in den hemel
dubbel teruggegeven worden. Lijdt
intusschen maar armoede.
En na dat bezoek bij de vrien
den, hoe ziet de man er dan uit?
Half bedronken, gansch bedron
ken, ja soms smoordronken, en on-
kander onderhielden, de willekeur en de
moedwil dtr prinsen, die, in hunne wets
verkrachtingen soms noch Grooten noch
Kleinen spaarden, hadden de verbittering,
die voorheen deze twee partijen tegen el
kander opjoeg, langzamerhand gekoeld. De
Grooten waren overigens bijna volkomen
uitgeput, want menig adelijk geslacht was,
in deze onophoudende oorlogen, teenemale
te niet gegaan, Zij beseffen hunne zwakheid
tegenover het volk, wiens aantal dagelijks
aangroeide, wiens rijkdom zich onophou
dend uitbreidde. Zij begrepen dat zij niet
meer bestand waren om aan hunne oude te
genstrevers het gezag te betwisten, en von
den het dus geraadzamer om goedschiks af
te staan, hetgeen hun anders van zelf uit de
ontzenuwde vingers zou vallen.
Zij verzaakten dus aan hunne oude patri-
ciaatsrechten, en deden zich in een der
Ambachten inschrijven. Het volk juichte aan
deze schijnbare vrijgevigheid toe; en zonder
achterdocht reikte het de hand der verzoe
ning en der verbroedering aan diegenen, die
meer dan ooit zijne vijanden waren, en die,
niet uit belangloosheid, maar wel uit nood,
deze toenadering tusschen de twee partijen
bewerkstelligd hadden. Voorzeker bevonden
zich, onder de nieuw ingelijfden, mannen,
die den eed, bij hunne intrede in het Am-
bekwaam des anderendaags zijn werk
naar behooren te verrichten.
En vrouw en kinderen, wanneer
vader, van zulke reis, dronken te
huis komt?
Wij zullen maar liefst den sluier
werpen over de tooneelen, welke
dan maar al te dikwijls tehuis plaats
hebben.
De clericaleu bestrijden dien kan
ker der samenleving, de dronken
schap.
O! ja!
Vindt gij het ook niet lezer?
Naar Congo wie gaat er mee wie gaat
ermee? 'tis er warm., en niemand is er
arm
Naar Congo wie gaat er mee wie gaat
er mee 't is er heet... en niemand staat er
in 't zweet
Zoo zingen onze kleuters, en zoo balken
onze piotten, als ze een stuk in hunnen
kraag hebben gedronken.
Welnu, dat straatairken met zijn' kara-
mellenverzen is op het punt van eene groote
waarheid te wordon.
Onze soldaatjes gaan naar Congo en wor
den er van onze centjes betaald.
De millioentjes, die wij aan onzen koning
betalen, vinden ook al hunnen uitweg naar
Masala's gewesten.
En de 25 millioen, die wij reeds als voor
schot hebben gegeven, de 10 millioen, welke
wij aan den spoorweg hebben geschonken,
en de millioenen en dozijnen millioenen,
welke die Afrikaansche olifant ons nog gaat
kosten die trekken altemaal hetzelfde
baandje op die verhuizen stelselmatig en
onverranderlijk naar den Congoleeschen
afgrond
bacht afgelegd, trouw eerbiedigden. Maar
velen bleven ook aan hun woord te kort, en
wierpen in de Gilden de kiemen dier verbas
tering, welke den Adel tot zijn verderf had
geleid. Zij maakten weldra van die bloeiende
Neringen, kleingeestige politieke maatschap
pijen, waarvan zij zich bedienden om de
openbare ambten en de eereplaatsen te ver
overen waaruit de oude eensgezindheid en
vrijheidszucht verbannen waren, en plaats
hadden gemaakt aan twist en tweedracht,
kuiperij en heerschzucht.
Het jaar 1834 zag dus den eeuwenouden
steedschen Adel als afzonderlijke klas, en
erfgelijk gezag verdwijnen. Voortaan noch
Grootennoch Kleinen meer! enkel Burgers!
Adelijke oorsprong baat niet meer! Dezelfde
wetten beheeren de gansche natie. Allen
genieten dezelfde vrijheden, endezelfde voor
rechten. Iedereen is kiesbaar en iedereen is
stemgerechtigd. Wat het gezag der prinsen
betreft, dit is duidelijk beperkt? De staten
stemmen de wetten, de rechtbanken vellen
de vonnissende vorst is aan het hoofd der
uitvoerende macht. Luik bezat dus, vier
eeuwen voor de fransche omwenteling, eene
grondwet, waarvan de overige volkeren om
zoo te zeggen niet het minste gedacht had
den. Helaas deze grondwet stond slechts op
het papier maar wierd nooit eene werkelijk-
A la chaudière den ketel in 1 zeggen ze
op de foor en in ons landeken roepen ze
sinds eenige jaren Naar Congo iedereen
naar de Congo alles naar Congo De Congo
for ever 11
Allen treunt terzij gelaten, moet het e9n
publiek schaandaal geheeten worden,
want in zake van Congokwesties op touw is
gezet, want nu achter de schermen wordt
gebernikt, en wat binnen twee drie weken
misschien een voltrokken feit zal wezen.
In het jaar 1890, den 7"en Juli, werd tus
schen onzen koning en ons landeken het
volgende akkoord geteekend
Belgie geeft seffens 5 millioen en 2 mil
lioen jaarlijks tot in 1900. In ruiling
daarvan mag de Belgische Staat, 10 jaar
dus na contrakt, tot de inlijving van Gongo-
land bij Belgie overgaan.
Vier jaar zijn sindsdien nog maar ver-
loopen.
De koning kan de uitgaven niet meer
blijven dekken, welke de Afrikaansche slok
ker hem veroorzaakt; de inkomsten van
dezen Staat meerderen niet en 't deficiet
stijgt van jaar tot jaar en daarom juist
zou België nu, dadelijk, seffens, oogenblik-
kelijk dat gulzig beest op zijnen stal moeten
zetten I
En er worden ministers gevonden, die dat
durven voorstellen en men zegt, dat er
eene clericale meerderheid bestaat, die zoo
iets zal durven stemmen ja men zegt en
rnen schrijft, dat die inlijving, die overname
reeds zooveel als eene besl'ste zaak moet
aanschouwd worden
Maar sacrebleu in wat land van dom
koppen en ezelsmutsen wonen wij dan toch
Komt alle macht uit het Volk, ja of neen?
Is het volk geraadpleegd? heeft het vrede
met de voornamen van den Afrikaanschen
veelvraat willen de Belgen hunne oorden
aan dat waagspel besteden
Wie zou dat durven bevestigen
Geene enkele verkiezing is op de Congo-
heid.
't Valt licht te begrijpen dat zulke fiere
instellingen niet strookten met de gedachten
eens vorsten, zooals Jan van Beieren
die, in 1390, nauwelijks zeventien jaren oud
zijnde, den troon besteeg. Hij was de zoon
van Aalbrecht van Beieren, graaf van Hene
gouwen, Zeeland en Holland, en vermaag
schapt door zijne zuster M irgareta met den
hertog van Burgondië Jan zonder Vrees;
het grootste deel zijner jeugd had hij aan
het fransch hof doorgebrachtook had hij
van jongs af al de gebreken en al de driften
zijner verkankerde omgeving aangenomen.
Verstokt in het spel, hoogmoedig van- ka
rakter, wreed en bandeloos van aard, dit
waren hartstochten hem door de kroniek
schrijvers zijns tijds doorgaans toegekend.
Uit louteren moedwil, door snoevernij moe
ten wij zelfs zeggen, trotste hij op recht
kinderachtige wijze, de nationale zeden en
gebruiken, kwetste hij diep 's volks eigen
waarde.
Sinds onheugelijke tijden, was het den
benoodigden inwoner van Seraing toe
gelaten om het dorre hout in de domi-
nale bosschan der omgeving op te ra
pen.
Wordt voortgezet).
HET WEEKBLAD
11-45 2-43 3-43 6-24 8-10 9-41.
Poperinghe-Hazetirouck, 6"54 8-52 9-03
11-45 3-43 6-24 8-10.
Houthem, 5-13 8-00 10 59 5-02 7-38
Comines 5-13 7-44 8-00 —9-41 9-46 10-59
2-29 2-35 5-02 7-38 8-40
Comines-Armentières, 5-13 7-44 10-592-29
5-02 8-40.
RouIers, 5-58 6-45 - 7-46 - 10-20 - 12-03
2-38 3-47'—6-23.
Langhemarck-Ostende, 6-56 9-45 11 57 3-39
6-03.
Courtrai, 5-13 8-00 9-41 - 10-59 2-29
5-02 7-38.
Courtrai-Bruxelles, 5-13 9-41 10-59 2-29
5.02.
Courtrai-Gand, 5-13 8 00 10-59 2-29 5-02
7-38.
De Poperinghe vers Hazebrouck, 7-11 9-19
12-03 4-Oi -6-38 8-27.
4-15 7-26 9-50 1-05 3-45 6-22.
a
