VAK IJPEREN EK HET ARRONDISSEMENT. PolitiekNieuws-, Handels- en Annoncenblad. Het prins-bisdom Luik. Tiende jaar Zaterdag 25" Mfci 1895. Nummer 21. Chemin de fer Aan de herbergiers. Om van tijd tot tijd Herinnerd te worden. Na zes maanden. Abonnementsprijs voorop betaalbaar: 3 50 fr. per jaar voor de stad. 3 fr. voor den buiten. Per 6 maanden: 1 fr. 75. Annoncen» 15 cent. per drukregel. Rechte lijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 10 centiomen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 8 ft*, por 100. Alle berichten van verkoopingen of andere bekeudmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. Daannoncen voor België, ter uitzondering der beide Yiaanaeren, alsmede die voor het buitenland worden ontvangen ioor den Office de Publicüé, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamd® artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij en onderteek end toe te zenden. Artikelen on ge teekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen. Heures de départ a partir du ler Mai d'YPRES pour Nu herbergiers, houdt u gereed, de Regeering heeft het slechts op u alleen gemunt en daarom is het ook noodig, dat gij allen de handen in een slaat tot de verdediging uwer stoffe lijke belangen, die voor allen zonder uitzondering, in allergrootst gevaar verkeeren en dat gij zult kunnen ver mijden indien gij u wel doordringen wilt dat, op een kiezerskorps van ongeveer twee miljoen stemmers, gij over een kiesinvloed van ruim 700,000 stemmen beschikt. Nog eens, wij waarschuwen U, (40® Vervolg). De strijd tusschen Roomschen en Her vormden wierd onderwijl met eena toene mende hardnekkigheid voortgezet. Maas tricht, dat gedeeltelijk onder het gezag der vereenigde provincies stond, was als een voorpost des protestantismus en de katho lieke Nederlanden gebleven. Om deze staat in zijne macht te krijgen, riep Geeraert van Groesbeek, den spaanschen landvoogd Far- nesa, prins van Parma, ter hulpe. Doch Willem de Zwijger had de voorzorg gehad, om den vermaarde bouwkundige Sebastiaan Vappin derwaarts te zenden, ten einde deze sterkte in goeden staat van verdediging te stellen (1579). Door de spaansche en bis schoppelijke benden van alle zijden be stormd, bad zij eenen heldhaftigen weer stand geboden. Vier volle maanden duurde het beleg! Waaneer de Spanjaarden ten kos te van stroomen bloeds, een bolwerk inge nomen hadden, vonden zij daarachter eene nieuwe versterking welker verovering even veel levens kostte. Tot op het uiterste bood de bezetting eenen kloeken wee. standZij wist dat van de Spaansche grootmoedig heid met veel goeds te verwachten was. En eerst wanneer de belegerden, door hon ger en wonden uitgeput, bijna niet meer in want het lijdt geen twijfel of door de Regeering samengestelde commissie van onderzoek, en die uitsluitelijk bestaat uit matigheidsapostels, voor zitters van Tappen en geestelijken, zal u een schoentje passen dat van geen strooi zal zijn. Eene belasting van 200 frs is niet voldoende voor die groote, door luchtige, edelgeboren en eerwaarde heeren, het zou moeten 500 frs zijn. Legt ze me daar. In de gemeenten beneden de 5000 inwoners zal eene vergunning gegeven worden per 150 zielen. Wij weten zeer wel, dat geen enkel herbegier er iets tegen zou hebben, indien men het fabrikeerén van gene- ver afschafte. Waarom u dan geduiveijaagd, bestaat er reden om u in uwe neering te treffen En men laat de fabrikant gerust gij die slechts hunne voortver- koopers zijt. Wordt de belasting van 500 frs. 'sjaars aangenomen, de herbergen verdwijnen als sneeuw voor de zon en in Yperen zullen er nog weinig drankhuizen bestaan, en op 100 hui zen zal men lezen te huren. De brouwers zullen hunne herbergen dubbel verpachten of doen openhou den ten schade of schande. Handen uit de mouwen en om te eindigen nog eens Opgepast is de boodschapherber- j giers, brouwers, eigenaars van i huizen. staat waren om de wapens op te tillen, ge lukte het den Spanjaarden om de stad stor menderhand in te nemen. Nu greep eene ongehoorde slachting plaats. De trouwe- looze beulen van Naarden, Zutfen en Haar lem vermoordden onmeedoogend al wat zij levend aantroffen. Wanneer al verwurgd was, wierd de stad geplunderd, afgebrand en sinds deze schrik wekkende uitvoering heeft zij nooit meer haren vorigen luister kunneu terugwinnen. Terwijl deze droevige gebeurtenissen het land in rouw dompelden, hal Groensbeek de hand aan een nuttig werk doen slaan, namelijk de herziening des Wetboeks. Tot dan toe vormde deze bundel eene langdra dige duistere opsomming van wetten, die op volgend in den loop der eeuwen waren voor geschreven, doch waarvan er velen, wegens de veranderingen van tijden, zeden en nood- druften, geene redenen van bestaan meer hadden of zelfs het begrip van andere wetten volstrekt verduisterden. Groensbeek gelastte eenige rechtsgeleerden om deze verschillende wetten te rangschikkenen ten einde alle dubbelzinnige vertolking voor te komen, deed hij de rechte bovaitiug huns inhouds duidelijk bepalen. Een enkel bundel verga derde deze gezuiverde wetten en dienden, tot aan de fransche omwenteling, door gansch het bisdom tot wetboek. Dit werk strekte De voorlaatste bisschop van Door nijp Mgr Durnont, schreef eens het volgende aan een dagblad Voor het geluk van Belgie smeek ik God opdat de katholieke partij hier nooit moer aan 't bewind kome Men zou haast gelooven dat bis schop Dumont in de toekomst las. De klerikalen kwamen terug aan 't bewind om ons land te brengen in den ongelukkigen staat, in de bijna onoplosbare moeilijkheden waarin het tegenwoordig spartelt. Ziehier nu het oordeel van eenen priester die op weg is om met den paus van Rome te onderhandelen «God alleen zoo schrijft pastoor Daens in zijn manifest van 9 Decem ber 1894kan de oude bewaarders, de zoogezegde katholieken, vergiffe nis schenken voor hunne ontelbare misdaden, verfoeit' de leiders dier schijnende bewarende partij,die partij is veroordeeld te verdwijnen. Geene enkel politieke partij van gansch Belgie heeft zich het duizendste deel geoorloofd dergelijke eerlooze mid dels te gebruiken, zooals de oude bewaarders hebben verricht. "Weg! met zoo een soort Is er ooit een ministerie aan het bewind gebracht door eene machtige strooming van de openbare meening? Heeft ooit een ministerie mogen steunen den bisschop tot eer; men noemde hut de Herziening van Groensbeek (4 Juli 1572). Wetten ophelderen was loffelijk! Wetten eerbiedigen ware beter geweest. En dit was het geval bij den bisschop niet; hij hervatte inderdaad de plannen zijner voorgangers, en poogde zijne macht, tea nadeele van die des volks, uit te breiden. Zoo eischte hij bijvoor- boeld, dat de sleutels der steden, die tot dan toe doorgaans aan de burgemeesters waren toevertrouwd, iederan avond aan eenen door hem aangestelden ambtenaar overhandigd wierden. Beurtelings weigerden de gemeen ten aan dezen eisch, die een inbreuk aan hun gezag was, te voldoen. Indien de vorst met verstoktheid zijne wederechtelijke aanma tiging staande hield zoo bleven de gemeenten met niet minder hardnekkigheid in hunne weigering volharden. Om alle bloedvergie ten voor te komen, droegen de twee partijen het pleit voor de keizerlijke rechtbank van Spire. Het vonnis ging geveld worden, toen Geevaert van Groensbeek, bijna schielijk, op 28 December 1580 overleed. De afgestorvene prelaat had, in zijnen strijd tegen da Hervorming, voorzeker eene groote strengheid aan den dag gelegd, maar zijn bestuur was op verre na niet zoo bloe dig als dat zijner voorgangers geweest. Hij had het volk niet uitgehongerd! Hij had zich niet plichtig gemaakt aan de schande- op getalsterkte en zedelijk gezag en rekenen op leefbaarheid, 't is stellig datgene welk voortgesproten is uit de verkiezingen en uit de ballotteeringen van October laatst. Bijna een millioen stemmen was uitge bracht op zijne aanhangers. Geheel het Vlaamsche land, de hoofdstad en twee waalsche provinciën schaarden zich langs hunne zijde. In Kamer en Senaat rekende het minis terie op eene meerderheid, die verpletterend mocht genoemd worden. De partij tegen de welke de clericalen ge durende meer dan een halve eeuw hadden geworsteld en vóór de welke zij meermalen waren bezweeken, was van het slagveld ge jaagd. Al hare gezaghebbende aanvoerders wa ren buiten strijd gesteld. Er werd alom gezegd De clericale partij zal krachtiger dan ooit de hand aan het werk slaan, om tot haar doeleinde te geraken en alle gelegen- heden waarnemen om haar populariteit op vaste, onwankelbare grondslagen te ves- tigen. Het middel lag haar voor de hand en was om zoo te zeggen als van zelf aangewezen. De uiteengedreven liberalen dachten in stilte Jaren en jaren zullen voorbijgaan, eer wij het bewind in handen terugkrijgen! Mannen van veertig jaar spraken Onze kleinzonen zullen de herboorte der partij van vrijheid op alle gebieden be- groeten De socialisten schreeuwden tot hunne vol gelingen De toekomst is aan ons, maar eer wij ze hebben, moet gij, gezellen, nog vele jaren strijden en lijden 1 Zes maanden zijn voorbij Wat blijft er nog over van al déze vooruit zichten? lijke geldafpersingen, aan de wraakroepende wetsverkrachtingen, welke onder de regee ring zijner voorzaten en helaas! zijner op volgers zoo talrijk waren! Wanneer zijne kerkelijke geestdrijverij hem niet verblindde, wist hij, tot het heil zijner onderdanen, wiize maatregels te nemen; was hij rechtvaardig en bezadigd in zijnen handel en wandel. En men mag met recht betreuren dat hij niet langer aan het hoofd des luikschen stichts gebleven weze. Wie weet of het bisdom niet aan de klauwen der beiersche aterlingen ontsnapt ware! De eerste dier ontaarde vorsten, wien's bisdoms belangen in handen gegeven wierden, was Ernst van Beie ren, rijnsche paltsgraaf, bisschop van Hil- desheim en Freisinghem, abt van Stavelot, bisschop van Munster, en aartsbisschop van Keulen,- hij deel op 18 Juni 1581, zijne blijde Intrede. Een gul onthaal viel hem ten deel. Maar eens te meer was het volk in zijne verwachting bedrogen. Ernst was afkom stig uit het zuiden van Duitschland waar het oude leenstelsel nog in al zijnen luister bloeide, waar nog immer eene slaafsche dienstbaarheid heersehte. Ook verbaasde het den nieuwen vorst grootelijks wanneer hij de luiksche bevolking hoorde spreken van hare rechten en vrijheien. Wordt voortgezel.) Poperinghe, 5-20 6-54 8-52 9-03 9-43 11-45 - 2-43 3-43 6-24 8-10 9-41. Poperinghe-HazeUrouck, 6'54 8-52 9-03 - 11-45 3-43 6-24 8-10. Houthem, 5-13 8-00 10 59 5-02 7-38 Pomines 5-13 7-44 8-00 9-41 9-46 10-59 2-29 2-35 5-02 7-38 8-40 Gomines-Armantières, 5-13 7-4410-592-29 5-02 8-40. Roulers, 5-586-45 7-46 10-20 12-03 2-33 3-47 6-23. Langhemarck-Ostende, 6-56 9-45 11 57 3-39 6-03. «Jourtrai, 5-13 8-00 9-41 - 10-59 2-29 5-02 7-38. Oourtrai-Bruxelles, 5-13 9-41 10-59 2-29 5.02. Oourtrai-Gand, 5-13 8-00 10-59 - 2-29 5-02 7-38. De Poperinghe vers Hazebrouck, 7-11 9-19 12-03 4 01 - 0-38 8-27. TRAM YPRES-FURNES. 4-40 Y-22 9-46 1-00 3 40 C 30 10-36 (le saraedi seulewient). FURNES-YPRES. 4-15 -- 7-26 9-50 1 05 3-45 -6-22.

HISTORISCHE KRANTEN

Het weekblad van Ijperen (1886-1906) | 1895 | | pagina 1