FAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad
VADER EN SCHOONZOON
Zaterdag 9n Mei 1896.
Nummer 19.
Verschoven.
De kloosters in Belgie.
Gemeenrekieziugen ie Frankrijk
Abonnementsprijs voorop betaalbaar 3.00 fr. per jaar voor den buiten. 2.50 fr. voor stad. Per 6 maanden 1 fr. 50. Per 3 maanden 1 fr. Annoncen: 15 cent.
per drukregel. Rechterlijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 5 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 4 fr. per 100
Alle berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden .eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, als-
^mede die voor het buitenland worden*ont,vangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaarnde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij
en onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
De Provinciale Kiezingen zullen
dit jaar, niet volgens oud en loffe
lijk gebruik plaats hebben veer
tien dagen voor de Kamerkiezingen,
maar op eenen later te bepalen da
tum na de algemeene verkiezingen.
Ze zijn dus. verschoven.
Waarom? Wil men in hooger krin
gen van de wet niet meer van over
twee jaren, en is men van zin er eene
nieuwe aaneen te knoeien
In dit geval getuigt zulks niet voor
de werkzaamheid en den verlichten
iever van Ministerie en Kamers, wier
achting bij het volk daardoor weeral
niets te winnen heeft.
Of is men misschien bang gewor
den aan hooger hand, dat de uitslag
der provinciale kiezingen de veroor
deeling mochte zijn van de politiek
der regeering, van het klerikaal stel
sel tot het uiterste? De zwartjes van
het geheele land zijn in staat, beter
dan wie ook den geheimen toestand
der gemoederen te kennen. Zouden
zij het alarm gegeven hebben 1 Er
zal toch weer een eindje wel moeten
gestemd worden om de machten der
provincieraden te verlengen, mits zij
in de maand Juli in gewone zitting
vergaderen moeten.
Bang? Zouden de lderikalen kun
nen bang zijn? Is het niet belache
lijk zulks te durven denken? De vrij
zinnige tegenstrevers zijn meer ver
deeld dan ooit.
Te Brussel schijnt men er voor
Een verhaal uit Bluchers tijd.
Allean de vrede, die de verbonden legers
naar hunne haardsteden terugbracht, kon
haren angst verdrijven, haren twijfel oplos
sen; misschien kon de aangenomen zoon
haars vader, als zij hem in haar vertrouwen
nam, hij, wiens woord zeker van grooten
invloed op haar vader, eene voorspraak van
hare liefde voor Waldenburg worden. Met
die hoop troostte zij zich
De laatstgemelde avond, mengden zich
weêr smartelijk zoete herinnering tusschen
de diepzinnige beschouwingen van het hoek
waarin zij las. De letters dansten voor Leo-
nore's oogen, haperend hield zij een oogen-
blik op, en zeker zou zij een afkeurend
woord uit den mond der strenge tante over
hare ongewone onophoudelijk niet ontgaan
zijn, had niet duidelijk het rollen van een
rijtuig beider aandacht getrokken. Leonore
werd bleek en beefde zichtbaartoch sprong
zij op, en met den jubelkreet: Daar is vader!
snelde zij de kamer uit, de trappen af, en in
't volgende oogenblik lag zij in sprakelooze
ontroering, in de armen haars vaders.
Ook de overste was niet in staat een
woord uit te brengen. Innig klemde hij de
sierlijke gestalte aan zijn hart, en droeg
haar de breede marmeren trappen opeerst
betaald om door onderlinge twisten
de klerikale verdrukkers aan het
hoofd te behouden.
Te Antwerpen schijnt men den
strijd met gekruiste armen te willen
aanzien
Te Nijvel en Philippeviile ligt men
Ook al overhoop
En toch zijn de politieke fouten van
het Ministerie zoo talrijk, zoo zwaar
wichtig, dat de vrijzinnige partijen
ze maar wat kloekmoedig hebben in
te roepen om zelfs de buitenbevol
king overal tegen de klerikalen te
zien opstaan als één man. Herinne
ren wij slechts de broodbelasting,
het behouden van de militieloting
met al hare schreeuwende onrecht
vaardigheden, en de wet der vier
eerloosheden op de gemeentekiezin-
gen, welke door de gansche bevol
king zoo hevig gevoeld worden.
De klerikalen zijn ervan overtuigd
dat ook de dorpelingen te winnen
zijn voor al wie met een volksgezind
programma strijdt, het wezen dan
liberalen, socialisten of christen de-
mokraten.
En daarom vreezen de klerikalen
dat eenige hunner klerikale deputa-
tiën, bij de provinciale kiezingen
mochten omgebuiteld worden, wat
een al te slecht effekt zou maken
voor de Kamerkiezingendaarom,
de provinciekiezingen verschoven,
was het wachtwoord
Zullen de vrijzinnigen van het ge
heele land de les begrijpen en er nut
uit trekken? De kans is schoon; laat
het bijtreden van al de bedienden en de ver
schijning van de tante in hare gewone sta
tigheid, voerde vader en dochter in het te
genwoordige terug. Leonore wendde zich nu
bijkans verschrikt naar de deur, richtte
daarna een vragenden blik op den vader,
die haar terstond begreep en getroffen sprak:
Gij zoekt hem, bij una de beveiliging
door den Allerhoogsten, mogen wij dit
weêrzien toch wel vierenDe edele heeft,
helaas, mij nog niet kunnen vergezellen,
doch overmorgen, bij gelegenheid van het
gebooriefeest zijner zuster zal hij hier ko
men mijnerzijds mocht ik dat verlangen
niet meer tegengaan en zie eens! daar komt
nog een, wien het ook zoo is gegaan
Tot schrik der tante kon Leonore de stem
haars vaders niet weerstaan, zij snelde ha
ren geliefden Kasper te gemoet, omarmde
hem, en groette hem met de teederste na
men. Den ouden trouwen bediende vlooiden
de heldere vreugdetranen in den grijzen
knevel, en bij kou slechts in onsamenhan
gende woorden zijne aandoening uitdrukken.
God vergelde 't uach mijne weerde,
beste freule! O die vreugde, die vreugde!
O freule Lore
De eerste avond en de volgende dag ver
liepen voor Leonore in bange onrust; nadat
de eerste storm der vreugde voorbij was,
trachtte zij tijding over Waldenburg in te
winnen, maar Kasper ontweek ,het gestadig
j men ze voorbijgaan, zoo zal men de
fout a's onvergeeflijk aan de onhan
delbare dwarskoppen mogen wijten,
die sedert zooveel jaren reeds het
papenjuk over ons vrijzinnig België
verlengen.
In 1846 telde men in Belgie 137
kloosters en 11.968 kloosterlingen.
In 1890 was hun getal gestegen
tot met meer dan
3Ö.ÖOÖ kloosterlingen.
Welk hunne rijkdommen zijn, weet
niemand.
Buiten de eigentlijke kloosterge
bouwen, zijn er nog een aantal
onroerende goederen die ingeschre
ven staan op den naam van een
kloosterling of van een leek, maar
die eigentlijk tot deze of gene ge
meenschap van kloosterlingen toe-
behooren.
En dan de roerende goederen t
Tot hoe vele millioenen en millioe-
nen beloopen zij
Nu en dan eens, in geheel bijzon
dere gevallen komt men te weten
welke waarden dit of geen klooster
bezit.
Zoo was het geval onder anderen,
met de broeders Alexianen van Leu
ven, toen hun klooster door eenen
brand werd vernield.
Er werd bestatigd dat die echte en
vrome volgelingen van Christus, die
zegde Mijn rijk behoort tot de aarde
nietvoor meer dan één' millioen
met haar alleen te zijn; het was duidelijk
dat hij niet wilde ondervraagd worden, niets
zeggen wilde; Leonore's angst groeide dan
ook met elk uur aan.
De laatste helft van den nacht voor Leo
nore's geboortedag was slapeloos voor haar
voorbijgegaanten 5 ure 's morgens boorde
zij een rijtuig over bet voorplein rollen, en
toen zij terstond daarna vaders en Kaspers
stemmen meende te hooren, vermoedde zij,
dat de onbekende broeder zoo even aangeko
men was.
Door bekommering gekweld, kwam zij
snel tot een besluitzij stond op, kleedde
zich in allerijl volkomen aan en verliet zacht,
om de daarnaast slapende tante niet te sto
ren, haar slaapvertrek. Zonder gerucht den
langen gang doortrippelend, opende zij op
't eiude daarvan eene deur, en stond in 't
volgend oogenblik voor den verbaasden Kas
per, die op zijn gemak een pijpje rookende,
juist zijn ontbijt had gebruikt.
Blijf maar rustig zitten, Kasper, sprak
Leonore haastig, en zie mij niet aan, alsof
gij een spook aanscbouwdetGij weet wat
mij tot u voert, wat reeds sedert maanden
mijne zielrust, en vrede ontrooft! Wat is er
gebeurd.' Waarom weigert gij mij antwoord
te geven
Ik verlaatu niet voor ik alles weet! hebt
gij mij ooit lief gehad, spreek dan! Sedert
den slag van Ligny bekwam ik, strijdig met
beurswaarden bezaten
En ze waren met 10 of 12! Dat
millioen was cent bij cent bijeenge
bracht door hunne voorgangerselk
jaar waren de kroozen erbij gevoegd
en zoo ook is het overgegaan in de
handen van de volgelingen dier
kloosterlingen, die het op hunne
beurt, met zijne jaarlijksche aanwin
sten, aan anderen zullen overmaken.
Zoo worden de schatten en de rijk
dommen, die aan kerk en aan kloos
ters toebehooren, bewaard en van
geslacht tot geslacht overgebracht.
Ten eeuwigen dage, bij verschil van
al andere rijkdommen, zijn ze aan
den handel onttrokken.
Zóo wordt ook de algemeene rijk
dom gedurig verarmd ten voordeele
der kerk, ten nadeele van geheel
de natie.
De zegepraal der Socialisten te Roubaix
Bij de gemeen tekiezing die Zondag te Roubaix
plaats greep, zijn de socialisten overwinnaar
gebleven
De uitslag der kiezing levert de volgende
cijfers op
Socialistische lijst Van 9800 tot 9800
stemmen.
Lijst der vereenigde republiekeinen en
katholieken, van 8200 tot 8300 stemmen.
Citoyen Henri Garette, socialistische bur
gemeester van Roubaix, bekwam de meeste
stemmen, zijnde 9864.
Te Rijsel beefi er eene balloieering
plaats. De socialisten bekwamen 8000 stem
men de republikeinen, 10.000; de munici
pale lijst, 6000.
uwe belofte, geen meêdeeling over Walden
burg; wist gij mij niets te zeggen, of durfdet
gij niet
Onmogelijk kon men uit de afwisselende
trekken van Kaspers gelaat opmaken wat
in zijne ziel omging? eindelijk knipte hij
verlegen met de oogea, floot toen een paar
malen en sprak half binnen 's monds
Mijnheer de overste.
Ha, 'twas alzoo mijn vader die u ver
bood te spreken? zoo viel Leonore hem op
smartelijken toon in de rede. Na goed, dit
een zult gij mij toch wel mogen zeggen
eeft hij Is hij naar ziju vaderland weder
gekeerd
Kasper staarde eenige oogenblikken pei-
zend voor zich heenplotseling scheen hij
op eene gedachte te zijn gekomen, om zich
uit de verlegenheid te redden, en zijn 'gelaat
eene uitdrukking van geheimzinnigheid ge-
vendo, zegde hij
De luitenant Waldenburg is verdwe
nen en....
Gevangengroote Godin gevangen
schap! riep het beangste meisje met sidde
rende stem, terwijl zij, bijna in onmacht,
tegen de muur leunde. Maar er is toch nu
vrede, de gevangenen worden immer uitge
wisseld, dan moeten zij hem immers ook
vrij laten
[Te vervolgen
HET WEEKBLAD
(12® Vervolg.