VAN IJPEREN EN EET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad.
1
Elfde jaar.
Zaterdag 22" Augustus 1896.
Nummer 34.
Hoe zal dit eindigen
I
Landbouwers en Veekooplieden
STADNIEUWS.
Nog het Concert van 2" dezer.
Abonnementsprijs voorop betaalbaar 3.00 fr. per jaar voor den buiten. 2.50 fr. voor stad. Per 6 maanden 1 fr. 50 Per 3 maanden i fr. Annoncen 15 cent
per drukregel. Rechterlijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 5 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers yoor artikels, enz 4 fr. per 100
Alle berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, als
mede die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij
en onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
Wat wij voorzegden valt letterlijk
uit het Gouvernement zit in nesten.
Het is op zoek naar nieuwe belastin
gen.
Onze klerikale ministers hebben
eene politiek van geldverkwisting
ingevoerd, en alzoo de schatkist in
een droevigen toestand gebracht.
Waar zijn ze nu de klerikale
schreeuwers die vroeger aan de libe
rale regeering verweten 322 millioen
te besteden, per jaar, voor het natio
naal huishouden t
In plaats van deze uitgave te ver
minderen, zooals zij het beloofden,
deden de klerikale volksbedriegers
ze aangroeien tot 360 millioen.
En is 't daarmee gedaan? Gij zijt
er wel meeOnze devote bestuurders
weten niet meer van wat hout pijlen
maken en zien naar middelen uit om
de uitgaven welke altoos vermeer
deren te dekken.
Nieuwe belastingen in het ver
schiet dus
"Geen politieke maatregel werd
gestemd of er werd tevens eene groote
opening gemaakt in het budjet.
Denkt slechts aan de schoolwet.
Om er de uitgaven, welke men ten
laste van het gewoon budjet hadde
moeten leggen, van te kunnen doen,
zijn onze ministers genoodzaakt ge
weest voor dertien millioen inko
mende rechten te heffen.
Uit eerlijke schaamte beweeren zij
dat het cijfer zoo hoog niet was. Wij
zeggen dat het, in tegendeel, hooger
is, want de opbrengst der nieuwe
douanerechten, als men er de accijns
rechten op de inlandsche margarine
bijvoegt, brachten gedurende de eer
ste zes maanden van 1896 de verba
zende som op van 7,250,000 fr. zijnde
14 1/2 millioen voor geheel het jaar.
Vruchteloos zou men pogen deze
cijfers te lochenen, want het Staats
blad heeft ze meegedeeld.
Onze klerikale ministers, om poeier
in de oogen der volksklas te strooien
vóór de laatste wetgevende kie
zing hebben de schadeloosstelling
der milicianen verhoogd, hetgeen eene
nieuwe uitgave daarstelt van 12 mil
lioen frank per jaar. Welnu, onze
regeering bevond zich ook in dit geval
in de onmogelijkheid deze som op
het gewoon budjet te brengen.
Er werden alweer 20 millioen
nieuwe belastingen op den alkool
ingevoerd.
Hoe zal dit alles eindigen
De toekomst van ons land ziet er
hoegenaamd niet rooskleurig uit.
lederen keer dat onze tegenstrevers
eene nieuwe partij wet zullen stem
men, zullen zij ook nieuwe belastin
gen heffen.
Zij moeten toupet hebben, onze
meesters op den hoop toe nog te
durven stoeffen omdat zij aan het
Belgisch volk zoovele voordeelen toe
staan.
Elk voordeel gaat met een nadeel
gepaard, want onze ministers beste
den hunnen tijd met in den zak der
burgerij het bedrag hunner zooge
zegde weldaden te putten.
En men verlieze niet uit het oog
dat het volk altijd meer betaalt dan
de som welke men van hem eischt,
want als het, bij voorbeeld, douane
rechten geldt, moet het altoos de ge
peperde rekening van de vetbetaalde
ambtenaars vriendjes van 't Gou
vernementop den hoop toe betalen.
Bekommerd vraagt elk weldenkend
mensch zich dus af Waar gaan wij
naar toe Hoe zal dit eindigen 1
Wij kunnen de aandacht van onze
landbouwers niet genoegzaam ves
tigen op het volgende
Krachtens koninklijk besluit van
15 juli is alle eigenaar of houder van
runddieren verplicht, voor 25 Oogst
1896 aan den burgemeester der ge
meente van zulke dieren verklaring
te doen met aanwijzing der plaats,
alwaar deze gewoonlijk verblijven.
Na de verklaring moet hij den
burgemeester wegens alle verande
ring onderrichten binnen de 24 uren
en binnen de 15 dagen wanneer het
andere runderen betreft.
Alle veekooplieden moeten boek
houden te rekenen van 15 October.
Aan alle eigenaar of houder van
runddieren zal men een bulletijn afle
veren dat hij moet invullen.
Alle runddier zal van een merk-
teeken voorzien worden.
Het Journal d' Ypres en het Nieuwsblad
zijn overgelukkig omdnt het Weekblad een
onpartijdig verslag over de muzikale plech
tigheid van 2n Augustus geschreven heeft.
Dit zij voor onze twee katholieke confraters
een schoon lesje van onpartijdigheid en
rechtvaardigheid: wij loven het goede,
waar wij het ook vinden; zij, integendeel,
hebben nooit anders over gehad dan spot,
minachting of kleineering voor hetgeen de
liberalen deden gedurende al den tijd, dat
onze vrienden de stad bestuurden.
Het Nieuwsblad gaat nog verder zelfs
wanneer het ons looft, om hetgeen wij ge
daan hebben, duidt het ons blad onder eenen
schimp- of scheldnaam aan. Daaruit blijkt,
dat zelfs ter wille der kunst, op een onzijdig
terrein, de politieke driften bij dien katho
lieken confrater niet kunnen zwijgen en dat
de christelijke liefde hem zoo onbekend is,
als de gave van eeuwige zuiverheid aan een
vurig onderpastoortje.
Het Nieuwsblad neemt de grootste helft
van ons artikel over; maar, zegt het, daarin
kunnen wij eenige punten niet bijtreden.
Daar het echter die punten niet vermeldt,
kunnen wij ook niet oordeelen welke waarde
zijne .tegenwerpingen hebben en kunnen dus
met hem niet verder redeneeren. Wij hadden
ook gaarne het kritisch gedeelte van ons
artikel zien overdrukke'n, ,al ware het maar
geweest om zijne lezers te laten oordeelen,
in hoeverre onze kritiek gegrondswaseene
eerlijke polemiek vereischte zulks. V
Iets heeft ons getroffen, in de verslagen
van Journal en Nieuwsblad over het con
cert: beiden hebben alles opperbest, over
heerlijk en prachtig gevonden, zonder de
minste voorbehouding of de minste kritiek.
Dat is stellig overdreven en komt ook met de
eischeneener rechtvaardige en onpartijdige
kritiek niet overeen. Wij weten wel, dat
het in Ieperen het gebruik is, in het liefheb
beren met schilder-, tooneel- en muziekkunst
alles volmaakt te vinden, en lauweren en
rozen,met volle grepen naar het hoofd van
kunstenaars en pseudo-kunstenaars te gooien;
want anders zijn ze niet voldaan en zouden
de naaste maal hunne medewerking weige
ren; doch men moet ook den moed hebben,
met die onwaardige gewoonte af te breken,
en het is onze innige overtuiging dat men
door eene gegronde en gezonde kritiek veel
meer nut kan stichten, bij het publiek en bij
de kunstenaars, dan met deze altijd letterlijk
ondes loftuigingen en bloemen te verstikken.
Overigens, als het concert van 2n dezer in
alles volmaakt was, dan kunnen de lieden,
die er niet tegenwoordig waren en alléén de
verslagen der katholieke bladen onder de
oogen kregen, niets anders denken, dan dat
het orkest uit de Kursaal van Oostende of uit
den Muntschouwburg van Brussel hier ge
speeld heeft, en dat de koren uitgevoerd wer
den door de sterkste maatschappijen van ons
landGretry's Discipels van Luik of de
Melomanen van Gent
Alles is relatief in dergelijke zaken.
Het Journal d' Ypres zegt dat Meester
Blockx de uitvoerders gefeliciteerd heeft.
Daarin heeft hij groot gelijk gehad en 't waro
onbehendig geweest,het niet te doen: quand
on ré a pas ce qu'on désire, on doit se con-
tentev de ce qu'on a! Als ik op een goed
diner genoodigd ben, en dat er een of zelfs
twee schotels niet te best gelukt zijn in't
bereiden, dan laat ik niets blijken en bij het
heengaan maak ik nog een complimentje aan
de kokin en stop haar een drinkpenning in
de vuist!
Hetgeen men in het concert bekomen
heeft, is, voor een stadje gelijk leperen, zeer
voldoende, doch niet volmaakt, zooals on
ze katholieke confraters het mordicus ei-
schen 1 Het Weekblad heeft daarover, zon
der vooringenomenheid, het pour en het
contre gezegd en heeft daarvoor de instem
ming ontvangen van verscheidene uitvoer
ders, ja zelfs van een der inrichters, die aldus
sprak Ce compte-rendu est fait pa,r un
homme sincère et loyal, qui ne loue pas
tout, mats qui considère le concert comme
un essai trés heureux et qui espère que,
la fois prochaine, on échappera d cer-
taines critiques, qu'il a formulées d'ail-
leurs avec beaucoup de bienveillance.
Die woorden zijn geen geheim; ze worden
uitgesproken in eene openbare plaats, in te
genwoordigheid van verscheidene personen
en namelijk van schrijver dezes.
Wij gelooven dat het Journal lust heeft,
om ons van chauvinisme of exclusivisme
inzake muziek te beschuldigen, 't Is iets,
dat we niet zouden verdienen en wij bidden
onzen confrater onze beschouwingen eens te
willen herlezen, om ons niet te doen zeggen
wat we niet dachten.
Wij beminnen de muziek der Zuiderlanden,
die zich in het algemeen kenmerkt door
zoete en zachte melodij, die men hooren
moet onder den schooner, blauwen zuider-
hemel. Wij beminnen nog meer de Duitsche
muziek, die zich in het algemeen kenmerkt
door grondige, diepe, polyphonische bewer
king en daarin nog eens het beeld is van het
kalme, wijsgeerige en diepdenkende Duit
sche volk. Wij beminnen, als Vlaming, de
Vlaamsche muziek boven al, omdat zij eene
vrucht is van eigen bodem, eene manifesta
tie van nationaliteit voor de Vlamingen, eene
getuigenis van ons kunstgevoel.
Derhalve zullen wij het talent van Waal-
sche componisten als Radoux, of Dupuis, of
Lekeu, of Soubre niet loochenen; maar, of
zij op hunne plaats zijn, in een nationaal
Vlaamsch concert in eene Vlaamsche stad,
blijft eene heel andere vraag; want, in
kunst, is nationaal voor ons geen synoniem
van Belgisch, zooals in geschiedenis of staat
kunde. In vorige eeuwen hoort men nooit
gewagen van Belgische kunst maar wel
van Vlaamsche Meesters in schilder-,
bouw- en muziekkunst; en dat hoeft zóó te
blijven, ondanks de wanhopige pogingen van
Franschgezinde journalisten, die heelder da
gen zeeveren van Ecole beige, Maitres
beiges, QJuvres beiges, Musique beige, en
wat dies meer. De versmelting der twee ras
sen Vlamingen en Walen zal, wat de
kunst betreft, nooit geschieden en is onmo
gelijk door het verschil van volksaard. En
wat is de kunst anders dan eene uiting van
het volkskarakter, van het innig gevoel des
volks? Er zijn dus Vlaamsche musici, er zijn
Waalsche musici; er zijn geen Belgische.
Hierover zouden wij nog veel verder kunngn
uitweiden; doch wij verkiezen het kortheids
halve niet te doen en den belangstellenden
lezer te verwijzen, voor de ware beteesenis
en strekking van het nationalismus in de
kunst, alsmede voor het verschil tusschen
schijn en blijk immers, het zijn niet alle
maal Vlaamsche kunstenaars, die op
Vlaamsche teksten componeeren,
naar Peter Benoits schriften in De Vlaam
sche kunstbode van Antwerpen, namelijk
zijne talrijke artikels Over Nationale
toonkunde en over Het nationaliteits
begrip in de Kunst.
Als het Journal bewuste artikels eens
grondig besludeeren wil, zal het toegeven
dat wij het rechte eindje vast hebben.
Onze confrater zegt dat Benoit zijn Roi des
Aulnes op Franschen tekst gemaakt heeft.
HET WEEKBLAD
ui, ii s^iaa