VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-, Handels- en Annoncenblad.
Ghemin de fer
Elfde jaar.
Zaterdag 31n Octotber 1896.
Nummer 44.
Slechte jaren.
De schoonheden der schoolwet.
De Briefdragers.
STADNIEUIS.
AVIS.
Abonnementsprijs voorop betaalbaar 3.00 fr. per jaar voorden buiten. 2.50 fr voor stad. Per 6 maanden 1 fr. 50 Per 3 maanden 1 fr. Annoncen: 15 cent
per drukregel. Rechterlijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 5 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, euz. 4 fr. per 100
Alle berichten van verknopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, als
mede die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicüé, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij
en onderteekend toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen.
Heures de départ- rf'YPRES pour
"Wij hebben dikwijls onze oudjes,
grootvader en grootmoeder, ja vader
en moeder hooren spreken van de
slechte jaren.
Als zij daarvan redeneeren voelt
elk eenen zekeren schrik, men ijst
als men denkt wat alsdan de arme
man moest lijden, wat ontberingen,
wat ellende hij uitstond.
En nu, nochtans, al gaat het mis
schien zoo hard niet, zijn het toch
nog slechte jaren, mag men zeggen.
Dit is vooral te wijten aan het on
gelukkig weder dat sedert lang alle
hoop vernietigt, zoowel van den land
bouwer als van den ambachtsman.
Verwachte men koude, er kwam
warmte dacht men dat het ging re
genen, 't was de zon die scheen, alles
tegen en buiten seizoen. Vooral, die
ongelukkige regen die ijselijke massa
water, welke wij sedert verscheidene
jaren hebben zien vallen, heeft on
eindig veel kwaad aan landbouw en
handel berokkend.
De landbouw heeft schoone veel
belovende oogsten zien mislukken, de
aardappelen nu, dan het vlas, hier
de hoppe, ginder het graan, verder
de grasplanten. Zoo is het dat meni
ge pachter buiten staat werd gesteld
zijne verplichtingen te voldoen. Zoo
kwamen veel hofsteden ledig, hetgeen
en voor den eigenaar en voor het al
gemeen welzijn nadeelig is. Zoo komt
het dat men in den buiten algemeen
klaagt en bitter spreekt over de te
genwoordige slechte jaren.
In de stéden gaat het niet beter.
De werklieden die met de veran
dering der seizoenen leven, kleer- en
schoenmakers en al wat er van naar
of bij betrek mede heeft, klagen put
ten in den grond en niet zonder re
den. Zij zien al hunne hoop bedro
gen, door de slechte opeenvolging, of
liever door de afwezigheid der jaar
getijden. De kalanten komen niet zoo
als gewoonte af, tegen den winter
om hunne warme kleederen, met de
lente om lichter goed. Want, waartoe
noodigregen en zonneschijn, koude
en warmte zijn op hunne plaats niet
meer. Kerstdag is warmer dan Pa-
schen, terwijl men te Lichtmis zweet,
loopt men te half oogst met eene
winterkazak
Dus, de bijzonderste oorzaak der
slechte jaren die wij nu beleven, is in
de weêrgesteldheid. Kon die schrik
kelijke plaag beteren, konden de jaar
getijden, zooals in onzen jongen
tijd, beter, gunstiger en regelma
tiger hunnen loop volgen, gij zoudt
aldra beternis in den algemeenen toe
stand zien. Er is noch oorlog, noch
bijzondere plaag die ievers woedt, 't
is vooral het slecht weder dat alle
onheil bijgebracht heeft.
Mocht het nu te hopen zijn, dat de
warmte, de koude, den wind wat ge
paster hunne rol komen vervullen;
mochten vooral die afschuwelijke re
genvlagen, die duizend millioenen
hectoliters water wegblijven, die in
de laatste jaren gevallen zijn, dan
zoudt gij wel den handel en de nij
verheid zien herleven.
Gij zoudt alras de ledige hofsteden
weder bewoond, het land bebouwd,
de kleermaker schuifelend op zijn
tafelier, de schoenmaker zingend op
zijnen driepikkel zien. Laat ons dit
geluk hopen.
God, die ons lot, dat van Vlaande
ren in handen houdt, zal 't, is te ho
pen wel geweerdigen te beteren.
Men wordt het niet moede dit ge-
denkteeken van afschuwelijke terug
werking te bewonderen. Reeds heb
ben wij er het brutaal en fanatiek
sectarisch karakter van aangeduid
nu is het noodig er het financeel doel
van te doen uitschijnen. Hier is het
dat men het spectakel van liet kleri
kaal bedrog nog kan geven dat er in
gelukt om van de openbare schatkist
de prooi der kloosters te maken.
Tot aan de wet Schollaert werden
de aangenomen scholen,daar waar
er aangetroffen werden door de
aannemende gemeente gesubsidieerd
ingevolge overeenkomst gesloten met
den schoolbestuurder, en dat was al.
De Staat kwam er in hun voordeel
niet tusschen.
Onze meesters hebben dien staat
van zaken het onderste boven gesme
ten. Voortaan zullen de aangenomene
scholen zelfs de eenvoudige pri
vaatscholen welke de gemeenteover
heden niet zullen waardig geacht
hebben van aangenomen te worden
van den Staat dezelfde subsidiën ont
vangen als de officieele scholen. De
regels der verdeeling zijn dezelfde
voor de eene zooals voor de andere.
Zij hebben denzelfden titel als de ge
meentescholen, recht op de kredieten
ten laste van het bureel van welda
digheid gelegd voor de kosten van het
onderwijs der arme kinderen. Ziedaar
reeds overvloedige renten verzekerd
voorde broederkens en de zusterkens.
Doch dit alles niet. Eene formeele
schikking der wet Schollaert verplicht
de gemeente van aan de onderwijzers
der aangenomene scholen een mini
mum van jaarwedde te verzekeren
met periodieke verhoogingen van vier
tot vijfjaren. Dat is eene overmaat.
Dus ziet nu daar onderwijzers wel
ke de gemeente niet kent, welke zij
niet benoemd heeft, op dewelke zij
geene de minste tucht aanspraak
heeften het is nochtans de gemeente
die hen zal betalen, en die verplicht
is hunne jaarwedde op het budget
te brengen.
Dit is de omverwerping van alle
bestuurlijke regels. Gewoonlijk sleept
de verplichting van te betalen het
recht van te bevelen na zich, of ten
minste van toe te zien. Hier is er
niets dergelijks van. De gemeente be
taalt, maar heeft het recht te zwijgen,
zij heeft verplichtingen maar zonder
onderlinge betrekkelijke rechten.
Het is de uitbreiding van het eere-
dienststelsel tot het Onderwijs. De
Staat betaalt de leden van het gees
telijkheid zonder dat haar iets als
wedervergelding kan vragen.
Men heeft pastoors gezien welke de
ongehoorzaamheid aan 's landswetten
aanpredikten, en als zij van den pre
dikstoel afkwamen, zegepralend hun
tractement gingen opstrijken.
De privaatscholen, aangenomen of
niet, werden vroeger als werken van
zelfopoffering en volstrekte onbaat
zuchtigheid vertegenwoordigd. De
clericalen droegen den roem dat zij
dezelve met hunne duiten ondersteun
den en verheerlijkten hun schoolwerk,
als een der wonderbaarste betuigin
gen van den opofferingsgeest.
Het is er voortaan mee gedaan
met die legende. Het klerikaal onder
wijs houdt op van een werk van zelf
opoffering te zijn om een voorwerp
van winstbejag te worden.
De uitgaven van het privaatonder
wijs gaan door de provinciën, de ge
meenten, de bureelen van weldadig
heid en van den Staat gedragen wor
den. De particulieren en de congre
gatiën zullen er van het hunne niet
meer moeten instekenmet een beet
je behendigheid zullen de ontvangsten
van de openbare kassen de schooluit
gaven te boven gaan en er zal een
overschot blijven dat aan de kiespro-
paganda zal kunnen besteed worden.
De clericalen zijn tot hun doel ge
raakt.
Onder voorwendsel van vrijheid
van onderwijs, onderwerpen zij de
openbare schatkist aan eene geregel
de aftapping.
De nijverheid der privaatscholen
gaat eene goede opbrengst opleveren.
Oh ja! Het uur der persoonlijke op
offering is voorbij, en wel voorbij
De briegdragers te Brussel en in andere
steden hebben het niet al te breed, zooals is
geweten.
De jaarwedde die men hun aanbiedt, is
zoo belachelijk dat, hadden zij de fooikens
niet van nieuwjaar, zij er onmogelijk zou
den kunnen mede omspringen.
Het vakorgaan Le Chempostel, roept met
reden de aandacht der overheid op dien staat
van zaken.
Ten allen kante, zegt het blad, zien wij
eene beweging ontstaan ten voordeele van
het minimum van dagloon.
De meest sceptische geesten erkennen dat
een briefdrager met zijne jaarwedde moeilijk
kan bestaan.
De staat, die het voorbeeld diende te ge
ven en zijne agenten boven den nood ver
heven te houden, gaat maar voort zijne
briefdragers te doen werken aan 2.80, 3 en
3.50 fr. per dag.
Het is een echt schandaal.
II paraitra sous peu un guide iilustré
pour la ville d'Ypres et les environs.
Les hóteliers, cafetiers, voituriers, négo-
ciants, etc., qui désirent être recommandés
aux étrangers, sont priés de s'adresser pour
tous renseignements chez
CH. DEWEERDT,
Rue de Lille, 59, Ypres,
avant le premier Décembre prochain.
Le guide comprendra environ 75 pages de
texte et de photogravures. II sera tiré a
5000 exemplaires qui seront vendus proba-
blement de 1 franc a 1 franc 50 centimes.
Son format sera de 13 c. sur 20 c. en hau
teur.
Prix de l'annonce
1 page entière: 15 francs
1/2 page8 francs
1/4 page5 francs
Les annonciers peuvent, rédiger eux-mê-
HET WEEKBLA
Poperinghe, 5-20 6-53 8-52 9-03 9-43
U.45 2-46 - 3-43 - 6-24 - 7-07 8-11 9-41
Houthem, 5-13 8-00 10-59 12-25 5-02 7-38.
(Jominss 5-13 7-42 8-00 9-41 9-46 10-59
12-25 2-29 2-35 5-02 7-38 8-40
Oomines-Armentières, 5-13 7-4210-592-35
5-02 8-40.
Roulers, 6-45 7-44 10-20 12-00 1-33 2-33
3-48 6-27 7.37.
Langhemarck-Ostende, 4-00 (Cortemarck), 6-54.
9-50 11-57 3-39 6-07.
Oourtrai, 5-13 8-00 9-41 10-59 12-25
2-29 5-02 7-38.
Courtrai-Bruxelles, 5-13 8-00 9-41 10-59
2-29— 5.02 7-38.
Courtrai-Oand, 5-13 8 00 10-59 2-29 5-02
-7-38.
De Poperinghe vers Hazebrouck, 7-11 9-19
12-03 4-01 —0-38 8-28.
TRAM YPRES -FURNES.
4.40 7-28 9-46 1-00 3-50 6-30
10-36 (le samedi seuletnent).
FURNES-YPRES.
4.45 7.32 9-50 1-05 3-55 6-34.