VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT. Politiek, Nieuws» Handels- en Annoncenblad. Nationalen Bond Veertiende jaar Zaterdag 10° Juni 1899. Nummer 24. A. S. en E. V. De bijtreders van IJper en omliggende zijn ver zocht de vergadering bij te wonen, die zal plaats hebben op Zondag lln Juni, om 11 uren 's mor gens, in bet Bronzen Hoofd Vastberadenheid van M. Loubet Edmond VAN HOVE De ongerijmdheden van ons Kiesstelsel. Abonnementsprijs voorop betaalbaar 3.00 fr. per jaar voor den buiten. 2.50 fr. voor stad. Per 6 maanden 1 fr. 50 Per 3 maanden 1 fr. Annoncen: 15 cent per drukregel. Rechterlijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 5 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 4 fr. per 100 Alle berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, als mede die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicilé, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht allo hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij on onderteek end toe te zenden. Artikelen ongeteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen. VOOR DAGORDE Voorstellen van manife- statien. Niettegenstaande de bedreigingen M. Loubet zegt voort te gaan tot het einde. Zondag zal hij de groote paar- denloopstrijden van den Grand-Prix bijwonen. Nu dat er gevaar bestaat, is mijn plicht afgeteekend, verklaarde hij. Dat mijne vijanden, daar ik er heb, overtuigd wezen dat ik mijn mandaat tot het einde toe, zal vervullen, De gemeenteraad en de Univer siteit van Parijs zonden adressen van hulde aan den president der Repu bliek en schandvlekten het samen raapsel van al de partijen die oproer willen overwekken. Het arrest van het Verbrekingshof uitgeplakt.— Stemming Met 307 stemmen tegen 212stemde de Fransche kamer dat het arrest van hetVerbrekingshof, welkDreyfus voor een anderen krijgsraad verzendt en hem reeds gedeeltelijk in eere her stelt, in al de gemeenten van Frank rijk zal worden aangeplakt. De Sfaxnaar het Duivelseiland. Een telegram uit Post de France meldt dat de Sfax er gisteren om 10 uur vertrok naar het Duivelseiland. Dreyfus en de krijgsoverheid. Zondagavond werd Dreyfus aan de krijgsoverheid overhandigd. Hij zal op het Koninklijk eiland verblijven tot Donderdag avond. Dan zal hij in schepen op deSfax, hetschipdat hem naar Frankrijk moet overbrengen. Ontscheping van Dreyfus. Te Brest werden er reeds maatre gelen genomen voor de ontscheping van Dreyfus. Het schip verlatend, zal kapitein Dreyfus overhandigd worden aan den gendarmeriekapitein Pevrée, bevelhebber der brigaden van het arrondissement, die hem naar Rennes zal brengen. Terugkeer van Zola. Zooals wij reeds mededeelen is Zola uit Engeland weergekeerd te Parijs, na 331 dagen ballinschap. Zondag avond is hij aangekomen en stapte rechtstreeks af in zijne woning. Hij schreef aan den prokureur-ge- neraal dat hij bereid is het vonnis te ontvangen van 18 Juni 1898, dat hem bij bestek veroordeelde tot een jaar gevang en 3,000 fr. boet. om te heb ben geschreven al wat nu waarheid is geworden. M. Zola weigert hetzij wien teont- vangen Het gouvernement doet de woning van den grootenromanschrij ver bewaken, om hem te beschermen tegen den mogelijken aanval van een razenden nationalist. Het arrest kwam hem maandag namiddag toe, maar daar Zola tien en zijn werk. dagen heeft om er tegen in beroep te gaan, zal hij dit natuurlijk doen en metgelukwenschingen worden vrij gesproken, het zij voor, het zij na het proces Dreyfus te Rennes. Voor het huis van den grooten romanschrijver werden gisteren door eene dame rozen gestrooid. Mathieu Dreyfuswevdalleenmaan dag tot hem toegelaten om hem ge luk te wenschen en had met hem een langdurig onderhoud. Dreyfus aan boord van le Sfax Het is zondag 11 Juni dat de Sfax Cayenne zal verlaten. De overtocht der Salut-Eilanden naar Brest zal 14 dagenduren. Het is dus op 26 Juni dat de Sfax te Brest kan aankomen. Aan boord zal kapitein Dreyfus onderworpen worden van een regiem gelijkend aan dat welke eertijds werd toegepast op luitenant Segonzac,toen deze uit Frankrijk naar Senegal voor een krijgsraad werd gezonden. Dreytus zal er eene officierskabien betrekken waarin zijne maaltijden hem zullen worden opgediend. Op het dek zal hij 's namiddags van 1 tot 4 uur mogen wandelen. Onder liet cijnsregiem waren alle Belgen bekwaam om hun oordeel te vellen op 21 jarigen leeftijd, in alle kiezingen. De 42 frank en centiemen die men moest betalen om kiezer te zijn, ver dwijnen, en met eens verdwijnt het verstand aller Belgen van dien ou derdom, 't zij ze den cijns betalen of niet. Maar ons kiesstelsel wordt nog be- spottelijker, wanneer men nagaat dat men op 25 jarigen leeftijd be kwaam is om Kamerleden te kiezen, terwijl men dertig jaar moet zijn om een gemeenteraadslid te benoemen. In China zelve zou men het stelsel te Chineesch vinden. Treedt men in den grond der zaak dan vindt men niet alleen belachelij ke tegenstellingen, maar eene ge wilde j opzettelijk gezochte onrecht vaardigheid. Weihoemen moet dertig jaar zijn om een gemeenteraadslid te benoe men, terwijl men op dien ouderdom reeds soldaat geweest is, gehuwd kan zijn, en vader van familie, terwijl men fabrikant, officier, werkman van talent, beroemde kunstenaar, pro fessor van eene hoogeschool kan wezen Met dit stelsel zou Christus zelve, die maar 33 jaar oud werd, groot ge vaar geloopen hebben nooit zijn kiesrecht met ééne stem als 't wel gingte kunnen uitoefenen. M, Vandervelde, de leider der so cialisten, was geen kiezer voor de gemeente als hij reeds Kamerlid was. Dit al is te opzettelijk gezocht op dat iemand het langer zou durven of kunnen verdedigen. Maar men profiteert ervan en men zwijgt. Maar wij zwijgen niet. De jonge lingen, de volwassene mannen van 25, 26 en 27 jaar, moeten protestee- ren tegen de beleediging, hen als on- bekwamen te beschouwen op eenen leeftijd dat zij in de volle kracht zijn naar het lichaam en naar den geest. Binnen kort zal de strijd voor het Zuiver Algemeen Stemrecht mis schien heraangevangen worden, krachtiger en nijdiger dan ooit. HET WEEKBLAD" 3de VERVOLG. Inderdaadwie zich eens te meer wil overtuigen, vergelijke Memline's Sybilla (1) met VanHove's Brugsche vrouw uit de I5e eeuw (1889). Hiervoor heeft Mevrouw VanHove zelve tot model gediend doch geheel gekostumeerd en in dezelfde houding als de vermaarde Sybilla Welnu, het verschil der "wezenstrekken daargelaten, is de gelijkenis van procédé allertreffendst en de schilder, die de begoocheling bij den toeschouwer zoo verre kan drijven en de vergelijking met zulke Meesters door staan, moet met een ongemeen talent begaafd zijn. Om daarmede in te stemmen is de critiek het eens. Aldus Verdavainnes in La Fédération artisti- que: M. VanHove rests fidéle 4 ses archaïques recherches. On pourrait dire de lui ce que Taine a écrit, parlant d'Ingres II a vécu comrae un plor,- geur sous la cloche, fermant les fentes, par oü l'air du dehors eüt pu entrer. Van Hove vit du passé: son Borloger est d'une autre époque, du 15« ou 16« siècle. C'est fini, précis, achevé et parachevé et Verboden nadruk. (1) Kortheidshalve aldus geheeten, omdat het personage ais Sybilla afgebeeld wordteigenlijk is 't het portret van Maria, tweede dochter van Wil lem Moreel en van Barbara van Vlaenderbergh, gezegd van Herftvelde. Het dagteekent van 1480, bevindt zich in St Janshospitaal te Brugge en meet 0,37 X 0,27. nullement déplaisant. II y a 14 une énorme dépense de talent. Ook Boussenot in La Revue du monde latin Les têtes pastichées des aïeux de M. Van Ilove, ces grands Plamands, dènotent une habilleté et une science indiscutables en Gustave Lagye in La Gazette: Van Hove, remontant aux gothiques, pousse trés loin le scrupule d'analyse, dans l'étude de la figure humaine. Son portrait, doux et lacté. baigné de lumière püle, est dólicieux. Vooral de Fransche critiek, die weinig ofniets van ons Vlaamsche gemoedsleven af weet, heeft Van Hove die navolging der Ouden tot een grief aange rekend. Zulks is even ongepast als ongegrond. Vooreerst moderniseert Van Hove zijne scheppin gen, waarvan hij enkel het onderwerp in 't verleden gaat zoeken. Vervolgens blijft het de vraag, of zul ke doenwijze wel laakbaar isofwel hetgeen de Ouden maakten beteekent niets en dan hebben wij ongelijk hetzelve met eene godsdienstige trouw te bewarenofwel is hun werk onze bewondering overwaardig en dan kan't geen kwaad, dat er nu nog artisten leven, die schilderen als Van Eyck, Metsys, Memlinc en Holbein. Voor eiken ridder der verfkwast is nu ook precies zóóveel talent niet weggelegd Dat meent juist het Journal des Beaux-Arts, wanneer het schrijftVan Hove se cantonns et s'affirme dans un genre, qui me parait devoir vivre plus loDgtemps que l'A-peu-près, cornme on le com- prend aujourd'hui et qui est si propice aux médio- crités. Van Hove joue serré il a tous les atouts pour lui: la composition, la couleur et surtout le dessin. Qu'il se console s'il n'a pas pour lui les apö- tres du débraillé I il est dans le camp de ceux qui ne peuvent plus mourir. En op eene andere plaats Je ne dis pas que tout le monde devrait peindre csmme Van Hove; ce serait d'aborddifficile et puis fatiguant pour le public. Mais il n'est pas mauvais d'avoir au sein de l'école moderne un ressouvenir vivantde Quin- tin Metsys. J'en connais plus d'un qui prófére cet- te perfection inouïe, au laissé-aller et au débraillé de MM. tel et tel. Bij zijne intrede in de kunstwereld, toen hij zich hoofdzakelijk op het schilderen naar den trant der Ouden toelegde, scheen Van Hove voor zijne por tretten enkel een drietal kleuren wit, zwart en bruin, op zijn palet te spreiden in zijne laatste wijze integendeel, de Madona's, is hij volop plem- airist geworden en werkt met al de tonen eener rij ke kleurengam. Daartusschen in, heeft hij eene derde manier aangedurfd, volgens mij de verdien stelijkste, waarin hij krachtig bewezen heeft, dat hij niet uitsluitend van de gothieken moest afleeren om als zelfstandig kunstenaar zijnen weg te ba nen. Wij bedoelen die werken van grooteren om vang, als Galilaeus bij den Kardinaal van Siëna (stadhuis te Brugge;) De E. Maagd de Kunsten be zielend (1893)het veelluik, met het Laatste avond maal als middenstuk, in de St Gilliskerk te Brugge (1896) en zijne tripticons, waarvan hij zich eene specialiteit schijnt te maken. Als wij de reeds vermelde Heks en Moedermaagd voorbijzien, welke in zijnen eersten trant behandeld zijn, treffen wij eene reeks eompositiën aan, in de welke Van Ilove er zich schijnt op toegelegd te hebben eene wijsgeerige gedachte, het afgetrok- kene, het onstoffelijke, door middel van gepaste personages of tooneelen, voor te stellen of vatbaar te maken. AldusAlchemie, TooverkunstScholasticadat in de wereldtentoonstelling van Parijs, in 1889, eene derde medaille verwierf en thans in het Ber- lijner museum prijkt. Behendige uitvoering, heel in overeenstemming met den aard des onderwerps zal men dit werk niet ontkennen. Het eenige, wat daarin niet gothiek is, zijnde.... weelderige vor men van Ghislena Lievekindt (episode uit de plaat- lelijke geschiedenis van Belle, in Fransch-Vlaan- derenj, die aan het onderzoek naar het gevreesde duivelsmerk, stigma diabolicumonderworpen wordt. Les figures de cette fort belle allégorie, zegt nagenoeg Haraucourtin Vindépendance beigesont d'un art extraordinairement curieux et savant, peintes avec une volontó d'óvoquer les siècles an ciens et la vieille gloire de Flandre et de Hollande; les têtes de l'alchimiste, du soolastique, celles du clerc et du docteur, on les dirait détachóes d'un tableau de Holbein le jeune,... enz. Mkdard Verrest. Wordt voortgezet).

HISTORISCHE KRANTEN

Het weekblad van Ijperen (1886-1906) | 1899 | | pagina 1