TAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT. Politiek, Nieuws- Handels- en Annoncenblad. Orgaan der Liberale verbintenis van Yper en het Arrondissement. EENDRACHT MAAKT MACHT. Aan onze liberale vrienden van het arrondissement. Wij raden vurig al onze liberale vrienden aan zonder vertoeven de kiezerslijsten hunner gemeente na te zien en al de misslagen die zij er in zouden vinden aan liet Bureel der Associatie bekend te maken. Een eerste onderzoek van eenige lijsten heeft talrijke onregel matigheden doen ontdekken. Vijftiende jaar Zaterdag 5" October 1901. N Nummer 40. Het Onderwijs. De kleinhandels Abonnementsprijs voorop betaalbaar 3.00 fr. per jaar voor den buiten. 2.50 fr. voor stad. Per 6 maanden 1 fr. 50. Per 3 maandon 1 fr. Annoncen: 15 cent $er drukregel. Rechterlijke eerherstellingen: 1 ft*, per regel. Akkoord per jaar of per maand. 5 centiemen per nummer. Afzonderlijke nummers voor artikels, enz. 4 fr. per 100 Alle berichten van verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. De annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, als mede die voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij un onderteekend toe te zenden. Artikelen ongoteekend of personnaliteiten bevattende worden niet opgenomen. i- Het vraagstuk van het onderwijs blijft onopgelost en zal, naar allen schijn, nog lang op de dagorde staan der partijen. En onoplosbaar is het echter niet. Hot is voldoende dat de geestelijkheid redelijk ware. Wij weten wel dat het veel vragen is van een korps, dat gehoorzaamt aan eene vreemde macht, zoodat het de redelijkste opmerkingen met een non possumus beantwoorden kan. En wij nemen de gelegenheid te baat om er op te wijzen hoe gemakkelijk men zich meteen beetje latijn in de moeilijkste omstandigheden uit den slag kan trekken. üe stichters der grondwet hebben ons de vrijheid van onderwijs ge schonken. We moeten er hun dankbaar voor zijn op voorwaarde dat die vrijheid geene bandeloosheid weze en dat de noodige beperkingen worden ge maakt. Zoo verstaan de heeren behouders niet: zij willen de onvoorwaardelijke vrijheid van onderwijs met denzelf den ijver als waarmede zij de vrij heid van het geweten bestrijden. Waarom? Omdat de eerste hun voor deel bijbrengt en de tweede hun na- deelig is. ITetis de politiekderdubbele zedeleer, waarmede men de eenvoudi- gen van geest beheerscht en bedriegt. Met de volstrekte vrijheid van on derwijs komt men echter tot dezen uitslag: De onwetende mag school meester spelen. Er zullen geene bewijsredenen noodig zijn om aan te toonen dat de vaders der grondwet niet gewild heb ben dat de eerste de beste het onder wijs zou mogen geven; dan zou het artikel over het ernstig vraagstuk eene belachelijke domigheid zijn. Ander ambten dan die van onder wijzers werden door de wet belem merd. Een advokaat. eer geneesheer, een apotheker, een notaris mogen zonder diploma niet handelend optreden. De wetgevers hebben de vrijheid beperkt zeggend dat men in sommige vakken, waarin ernstige belangen op het spel staan, de noodige wetenschap hoeft te bezitten. Tegen die waarheid kan men geene gezonde redeneering plaatsen't is zoo klaar als filterwater. De wetgever heeft onze stoffelijke goederen beschermd; hij heeft voor waarden gesteld om het publiek te verzekeren tegen de mogelijke tus- schenkomst van bedriegers en onwe tenden in zaken van leven of dood, ondergang of fortuin. Denkt gij niet dat de verstandelijke goederen hetzelfde recht op bescher ming hebben? Zoo men een diploma vergt van den geneesheer, heeler van het li chaam, is het dan te veel eene waar borg te eischen van den onderwijzer, den ontginner van den geest? Voelt men geene schaamte als men verplicht is zulke vragen te stellen? Waarom aanvaarden de behouders dien gewettigden dwang niet? Wij ontwaren eene enkele reden. Talrijke geestelijke onderwijzeres sen en onderwijzers zouden onbe kwaam zijn een wetenschappelijk on derzoek te ondergaan; daarom verde digen zij do onwetendheid en bedienen er zich van als grondslag van 't on derwijs! Is 't erg genoeg? Het algemeen diploma zou het vraagstuk van het onderwijs reeds eenen grooten stap laten doen. Zoo alle onderwijzeressen en on derwijzers een diploma hadden zou het programma der regeering zonder moeilijkheden in alle scholen aan vaard kunnen worden; in officieele en vrije scholen zou hetzelfde onderwijs worden genoten, en wij vragen ons in gemoede af welke inbreuk op de vrijheid van onderwijs zou worden gemaakt, daar elke bekwame burger zou schoolmeester mogen spelen. Alleen de vrijheid der onwetend heid zou den genaden slag krijgen. Met het verplicht diploma zou 't verplicht onderwijs niet meer ernstig bekampt kunnen worden. Welke huisvader zal beweeren dat het kind geschikt is om te werken voor de veertien jaren te hebben be reikt? In sommige nijverheden is het reeds verboden werklieden onder de veertien jaren te aanvaarden. Om bil lijk en redelijk te zijn zou men moeten besluiten dat niemand onder veertien jaren op het ambacht gaan mag. En eens dit verbod gedaan zou men de kinderen moeten belietten strat- loopers te worden en zich voor te be reiden voor het gevang. Voegt bij de beperkingen en ver plichtingen de algemeene inrichting van het vakonderwijs en in korten tijd schenk gij aan België een jong geslacht, waarop het vaderland zal fier mogen zijn. Maar mogen we zoo wel gezond verstand van de klerikalen verwach ten Te Namen is er een Kongres geopend ge weest, waarop de belangen van de kleine burgerij besproken werden, 't Ding is eigen lijk eer een klerikaal machieu, op touw ge zet tot meerdere glorie en profijt van de vrome bekoudene partij, maar die omstan digheid willen wij hier voorloopig ter zijde laten Een Kongres, wat beteekent zoo iels? Over 't algemeen een vrij ontschuldig tijdverdrijf. Eenige voorname heeren, in zwart habijt en witte das, komen op zekeren dag met el kaar kennis maken en gaan, na het gebrui kelijke: Wel vereerd...heel ernstig rond een groene tafel zitten. Dan worden er ver slagen afgelezen, ellelange redevoeringen uitgesproken, en als dan de stortvloed van welsprekendheid eindelijk opgedroogd is, wordt het partijtje besloten met een eerste klas banket en de daarbij behoorende tocht jes per boot ol rijtuig. Er valt nog bij te voegen, dat gewoonlijk de hoogstgewichtige debatten vervat worden in een lijvig boekdeel, waarvan 99 maal op de 100 nooit de bladzijden worden openge sneden. Zoo zagen we 't gebeuren van in Deeze- kens tijd, zoo gaat het nog op onze dagen. In de laatste 25 jaar hebben wij met kon derde kongressen, op al de punten van de beschaafde wereld en over alle mogelijke onderwerpen beleefd. Kongressen over den wereldvrede, kongressen tegen het alkolism en tegen de volksarmoede, kongressen over kunst, over politiek, over letterkunde, kon gressen over sociale hervormingen, over mu tualiteit, over geneeskunde, over handel- en scheepvaart, ja, tot zelfs kongressen van jachtliefhebbers en pompiers. Al die hoogst gewichtige en vaak belang rijke bijeenkomsten hebben weinig aarde aan den dijk gebracht. Het aanschijn van onze planeet is er Diets door veranderd. Alleen lijk mag men zeggen dat de lokaalhouders, hotelbazen en drukkers er een schoon centje aan verdiend hebben. En dat is al iets. Die inleiding wil volstrekt niet zeggen dat het lot der kleine burgerij ons niet aan het hart ligt. Al wie het behoud der maatschap pij liefheeft en uit dit behoud zelfs de traps gewijze en duurzame evolutie onztr samen leving verwacht, moet aan den voorspoed der kleine burgerij houden. Zij immers is de krachtigste steun onzer hedendaagsche instellingen'zij verbindt do nederige klas aan de rijke. Zij is het sprekend en tast baar bewijs dat men zich met oppassend heid, vernuft en werkzaamheid in de wereld omhoog kan werken. Moesteens wat de socialisten wel wen- schen de geringe burgerij verdwijnen, dan ware het algemeen evenwicht verbroken, dan bevonden zich in noodlottige vijandschap slechts twee standen tegenover elkaar, de machtigen en do zwakken, dan zou de we reld een terugsprong naar de feodaliteit ge maakt hebben en voor een moorddadige om wenteling staan. Het valt stellig niet te ontkennen dat de kleinhandel, ten gevolge van velerlei om- HET WEEKBLAD"

HISTORISCHE KRANTEN

Het weekblad van Ijperen (1886-1906) | 1901 | | pagina 1