VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT.
Politiek, Nieuws-Handels- en Annoncenblad.
Philips Van Artevelde.
Negentiende jaar.
Zaterdag 26 Augusti 1905.
Nummer 33.
Onze vorsten.
Ze zitten met een ei op
^jnaiinêotspill® voorop betaalbtar 8.00 fr. per jaar toot den buiten. 2.50 fr. voor stad. Per 6 maanden 1 fr. 50 Per 3 maanden 1 fr. Annoncan: 15 cent
regel. Rechterlijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 5 centiemen per nummer Afzonder! jko nummers voor artikels, enz. 4 fr. per 100
btriehten v*n verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. Do annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, als-
ik voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij
gg oudarteekend toe te zenden. Artikelen onge teek end of personnaliteiten. bevattende morden met opgenomen.
Leopold 1 werd door het Nationaal
rnngres tot koning van ons land uit
roepen op 4 Juni 1831, en den 21
Li daarna deed hij zijne plechtige
iatrede te Brussel. Den 9 Oogst van
volgende jaar trouwde hij met de
(ransche prinses Maria-Louisa van
Orleans, dochter van Koning Lode-
wijk-Philip- Dit huwelijk had plaats
inde feestzaal van het kasteel te
Compiègne en werd door den Bis-
schop van Meaux ingezegend.
Uit dit huwelijk zijn gesproten:
1» prins Leopold, geboren den 9 April
1835 heden Koning der Belgen, on-
lerde naam van Leopold II; 2° prins
Philips, graaf van Vlaanderen, gebo
renden 24 Maart 1837 3° princes
Jharlotte, geboren den 7 Juni 1840,
later trouwde met Maximiliaan,
denongelukkigen keizer van Mexico.
Prins Leopold zou dus zijn vader
ïpvolgen. In 1853 hij was toen 18
aar oud trad hij in den echt met
le zeventienjarige aartshertogin Ma-
ia-Hendrika van Oostenrijk. Uit dit
huwelijk zijn gesproten 1° Prinses
Louisse, geboren te Brussel den 18
februari 1858, getrouwd in 1875
met prins Philips vanSaksen Coburg;
de Koninklijke prins Leopold,
graaf van Henegouwen, geboren te
Laken, den 12 Juli 1859; 3° prinses
anie, geboren te Laken don 21
1864, getrouwd met aartshertog
Rodolfvan Oostenrijken na dezes
dood, met graaf Lonyay; 4° prinses
Clementina, geboren te Laken den 30
Juli 1872.
Prins Leopold was dus de vermoe
delijke opvolger van onzen tegen
woordigen Koning. Zijne geboorte
baarde alom vreugde.
Geschiedkundig Roman.
Niet zoodra was Kerste alleen of de onver-
^brokkenbeid die zij in het bijwezen van
Leuren schaker getoond had, maakte plaats
T°or eene veregaande moedeloosheid, Zij viel
nogmaals op den zetel en weersprongen de
'auen overvloedig uit hare oogen.
Mijn God wat ben ik toch ongelukkig,
aa?de zij A.an welk verbreken mag ik
a® Püchtig zijn 0m zoo bitter te moeten
P!ien Zou mijne liefde voor Gozewijn dan
k200 laakbaar zijn i Zou zij den Hemel
°*eer 'lat hij mij straft met de vernieteging
al myne wenschen, met de scheiding van
Ik lief heb en met mijne overlevering
j e handen van mijnen grootsten vijand
^ozwijn, gij ook zijt diep rampzalig en
pw wreed voor de genegenheid, welke gij
b toedraagt. Maar uw lijden zal kort wezen
dood zal uwe verlossing zijn 1 En ik,
'80, helaas ik zal mijne dagen moeten
Opdat oogeiiblik woedde er in noor
derlij k Italië een bloedigen oorlog.
Victor-Emmanuel, koning van Pie-
mont, had den oorlog verklaard aan
Oostenrijk en onmiddelijk was Napo
leon III de Piemonteezen ter hulp
gesneld.
De Franschen en de Italianen had
den reeds den Oostenrijker eene
bloedige nederlaag toegebracht te
Magenta, en elk vreesde dat Napo
leon III van zijne overwining zou ge
bruik gemaakt hebben om de hand te
leggen op ons vaderland, dat hij zoo
gaarne bij Vrankrijk zou hebben ge
voegd.
In die omstandigheden kwam prins
Leopold ter wereld, de troonopvol
ging verzekerd en de openbare feesten,
die alsdan plaats grepen de blijken
van genegenheid die alsdan aan de
koninklijke familie werden gegeven,
bewezen aan Napoleon III, dat de
Belgen niet van zin waren zich zon
der hardnekkigen wederstand van
hunne onafhankelijkheid te laten be-
rooven, en deden waarschijnelijk den
Franschen keizer zijne veroverings-
planuen tot betere dagen uitstellen.
Prins Leopold groeide op en werd
eenbevallige jongen met blonde haren
breed voorhoofd en levendige oogen.
Hij was die lieveling der Belgen.
Op een groot Vaderlansch feest dat
in 1862 plaats had, om de afschaffing
van 't octrooi te vieren, nam hem
zijne moeder in de armen en ver
scheen met hem op het balkon van
't koninklijk paleis te Brussel.
Ons Vorsthuis had toen het top
punt van 't geluk verspreidt. De ko-
nigin droeg alsdan een driekleurig
toilette: Zwarte rok, roode sjal en ge
len hoed.Niets kan een gedacht geven
van den geestdrift die zich van de
slijten naast den booswicht die mijn ongeluk
verbrijzelde, die mij Den vriend vermoordde en
mijnen vader door zijne helsche listen be
droog Leven aan de zijde van Wouter van
Massemen, van den laagsten der menschen,
van den moordenaar mijns ?erloofden God 1
wat ijselijk lot
De maagd zweeg de gedachte dat zij de
echlgenoote moest worden van heuren scha
ker, dien zij verfoeide, verpletterde heurhart
en boezemde haar een onzeglijken angst io.
Zij hief de samengevouwen handen omhoog
de hulp des Hemels af te smeeken en heur
lijden te verbidden. Na eenige oogenblikken
schenen echter haren denkbeelden eene andere
wending te nemen. Zij herinnerde zich de
teerdere genegenheid en de tiefderlijke zor
gen harer pleegouders, en deze overweging
deed klaarblijkelijk hare hoop herleven. Als
de bleeke zonnestraal die soms het donder-
zwangere uitspansel verlicht, zoo verhelderde
een nauw vatbare glimlach haar bedruk ge
laat, en in heure betraande oogen blonk als
een genster eene vonk van hoop op redding.
saamgestroomde menigte meester
maakte. Met hief hoeden en zakdoe
ken omhoog, duizende personen zon
gen het Vaderlands lied en de donde
rende toejuichingen schenen geen
einde te zullen nemen.
Bij de troonbeklimming van Leo
pold II, op 17 December 1895, had
wederom zulke grootsche betooging
plaats. Weer had de koningin met
haar zoon, op het balkon van
's konings palais te Brussel, plaats
genomen en t' volk bewees eens te
meer hoe zeer België den vermoede-
lijken troonopvolger liefhad.
Maar de mensch wikt en God be
schikt. - In het begin van 1869, liep
Üe droevige mare, dat prins Leopold
gevaarlijk ziek was, en eenigen dag
en daarna, den 22 Januari, versprei
de zich 't akilig nieuws dat de zoo
vele belovende koninszoon overleden
was. - Gansch België was in rouw en
beweende met de ontroostbare ouders,
den dood van den te vroeg ontslapen
lieveling.
Onze koning, geene mannelijke af-
stamelingen meer hebbende, werd
Philip, graaf van Vlaanderen de ver
moedelijke troonopvolger. Deze had
twee zonen: Boude wijn en Albrecht
en de hoop van België vestigde zich
thans op Boudewijn oudste zoon des
graven van Vlaanderen.
Van kloeke geslalte, met een man
nelijk voorkomen en eene fiere hou
ding, zag elk hem den toekomstigen
Koning, die men later zou beminnen
en toejuichen. In alle omstandighe
den zijns levens bewees ook prins
Boudewijn, dat hij der Belgen liefde
waardig was. Op 5 Mei 1886, werd
•bij plechtig als onderluitenant bij de
grenadiers ingelijfd en later ging hij
als kapitein, over tot de carabiniers.
Philips dierbare oom, murmelde zij
schier onhoorbaar, o wist gij wat hatelijke
Massemen met mij gedaan heeft, wist gij
wat hij mij doet lijden, zeker zoudt gij mij ter
hulpe snellen en mij uit de klauwen van dat
monster verlossen. Gij zoudt met de dappere
Gentenaren en den Koenen Raas van Her-
zeele toesnellen om den snooden Wouter te
dwingen mijne gevangenis en die van den on-
gelukkigen Gozewijn te openen. Lente, teer
geliefde moei, o mochtet gij hem toch die
goede gedachten ingeven en hem aansporen
ons verblijf op te zoeken. Hij is machtig, de
Gentenaren beminnen hem en zeker zou
hij ons redden. Maar helaas zult gij wel
ooit weten waar de vurigste minnenheid ons
heengevoerd heeft Kan ik. zelve wel juist
zeggen waar ik mij bevind In het slot van
den eerloozen schaker, verklaarde het oude
wijf, maar waar is dat En zegde de boos
wicht niet dat hij mij zou doen wegvoeren en
naar mijnen vader brengen Mijn God
Mijn God 1 wat al raadsels wat al verwik
kelingen waarvande oplossing onmogelijk is.
Heel Brussel herrinnert zich nog,
hoe flink hij aan 't hoofd zijner man
nen door de straten van Brussel stap
te en hoe hij met de grootste blijken
van toegenegenheid werd bejegend.
Helaas op het einde der maand
Januari 1891, verspreide zich op
nieuw het treurig nieuws, dat prins
Bouwdewijn, na eenige dagen ziekte,
overleden was. De prins, waarop de
hoop des Vaderlands ruste, was niét
meer.
Thans wend gansch België met
vertrouwen den blik naar prins Alb-
bert en zijne lieve echtgenoot princes
Elisabeth. De hemel heeft hun huwe
lijk met twee zoontjes, Leopold en
Karei, gezegend en met een waar
genoegen ziet elke Belg de twee kna
pen opgroeien. De troonopvolging is
aldus verzekerd en elkeen koesterd
de vaste hoop dat ons Vaderland nog
vele gelukkige jaren zal slijten onder
het wijs beleid zijner geliefde Vor
sten....
Ja, de klerikos krijgen kiekenvleesch, zij
voelen den grond onder hunne voeten weg
zinken en doen al wat ze kunnen om de
menschen wijs te maken dat zij in 1906 niet
kunnen vallen 1..
En wij zeggen luidop, vallen, vallen, zul
len zij. Indien de vrijzinnigen eeusgezind
werken, indien ze hand in hand gaan, dan
is de klerikale reus, met zijne leemen voeten
den diepering in.
De wind waait in de blauwe zeilen en
geen mensch der aarde zal dien wind doen
veranderen.
1906 zal de verlossing van het vaderland
zien
Een tiental zetels zijn gauw gewonnen en
eenige duizende vlottende kiezers zijn alras
voor de vrijzinnige zaak gekeerd, nu dat de
misnoegdheid tegen het klerikaal ministerie
ten top rijst.
Nog eenen geruimen tijd ging de maagd
voort heure droefheid in bittere klachten
lucht te geven. Dan, het zg deze overspan
ning zelve en de vermoeienis welke er het
gevolg van was haar kalmte schonken,
hetzij de hoop, die den mensch immer teene-
maal begeeft, eenen harer troostende stralen
in heur hart stortte, zij werd langzamerhand
meer gelatea en zelfs schetste zich op heure
trekken eene uitdrukking van wilskracht en
vastberadenheid. Zij begreep dat er met
neerslachtigheid niets te winnen was en
kwam tot het besluit de aanvallen van den
vuigen Wouter manhaftig af te weren.
Terwijl zij zich zelve dus tot moed on
sterkte opwekte, hoorde zij eensklaps op de
trappen een dof gerucht, het teeken eener
hevige worsteling. Schier terzeifdertijd werd
de deur met geweld opengesmeten eu Goze
wijn, met teeken beladen en door een paar
dienaars voortgestooten, werd in het vertrek
geworpen; Wouter van Massemen volgde
onmiddelijk.
Wordt voortgetel).
HET WEEKBLAD
tm l i.iwiimii m, .n£
(21* Vervolg).