VAN IJPEREN EN HET ARRONDISSEMENT. Politiek, Nieuws-Handels- en Annoncenblad. Philips Van Artevelde. Negentiende jaar. Zaterdag 26 Augusti 1905. Nummer 33. Onze vorsten. Ze zitten met een ei op ^jnaiinêotspill® voorop betaalbtar 8.00 fr. per jaar toot den buiten. 2.50 fr. voor stad. Per 6 maanden 1 fr. 50 Per 3 maanden 1 fr. Annoncan: 15 cent regel. Rechterlijke eerherstellingen: 1 fr. per regel. Akkoord per jaar of per maand. 5 centiemen per nummer Afzonder! jko nummers voor artikels, enz. 4 fr. per 100 btriehten v*n verkoopingen of andere bekendmakingen ten bureele dezer gedrukt worden eens gratis ingelijfd. Do annoncen voor België, ter uitzondering der beide Vlaanderen, als- ik voor het buitenland worden ontvangen door den Office de Publicité, Magdalenastraat, Brussel. Men wordt verzocht alle hoegenaamde artikels uiterlijk tegen Vrijdag middag vrij gg oudarteekend toe te zenden. Artikelen onge teek end of personnaliteiten. bevattende morden met opgenomen. Leopold 1 werd door het Nationaal rnngres tot koning van ons land uit roepen op 4 Juni 1831, en den 21 Li daarna deed hij zijne plechtige iatrede te Brussel. Den 9 Oogst van volgende jaar trouwde hij met de (ransche prinses Maria-Louisa van Orleans, dochter van Koning Lode- wijk-Philip- Dit huwelijk had plaats inde feestzaal van het kasteel te Compiègne en werd door den Bis- schop van Meaux ingezegend. Uit dit huwelijk zijn gesproten: 1» prins Leopold, geboren den 9 April 1835 heden Koning der Belgen, on- lerde naam van Leopold II; 2° prins Philips, graaf van Vlaanderen, gebo renden 24 Maart 1837 3° princes Jharlotte, geboren den 7 Juni 1840, later trouwde met Maximiliaan, denongelukkigen keizer van Mexico. Prins Leopold zou dus zijn vader ïpvolgen. In 1853 hij was toen 18 aar oud trad hij in den echt met le zeventienjarige aartshertogin Ma- ia-Hendrika van Oostenrijk. Uit dit huwelijk zijn gesproten 1° Prinses Louisse, geboren te Brussel den 18 februari 1858, getrouwd in 1875 met prins Philips vanSaksen Coburg; de Koninklijke prins Leopold, graaf van Henegouwen, geboren te Laken, den 12 Juli 1859; 3° prinses anie, geboren te Laken don 21 1864, getrouwd met aartshertog Rodolfvan Oostenrijken na dezes dood, met graaf Lonyay; 4° prinses Clementina, geboren te Laken den 30 Juli 1872. Prins Leopold was dus de vermoe delijke opvolger van onzen tegen woordigen Koning. Zijne geboorte baarde alom vreugde. Geschiedkundig Roman. Niet zoodra was Kerste alleen of de onver- ^brokkenbeid die zij in het bijwezen van Leuren schaker getoond had, maakte plaats T°or eene veregaande moedeloosheid, Zij viel nogmaals op den zetel en weersprongen de 'auen overvloedig uit hare oogen. Mijn God wat ben ik toch ongelukkig, aa?de zij A.an welk verbreken mag ik a® Püchtig zijn 0m zoo bitter te moeten P!ien Zou mijne liefde voor Gozewijn dan k200 laakbaar zijn i Zou zij den Hemel °*eer 'lat hij mij straft met de vernieteging al myne wenschen, met de scheiding van Ik lief heb en met mijne overlevering j e handen van mijnen grootsten vijand ^ozwijn, gij ook zijt diep rampzalig en pw wreed voor de genegenheid, welke gij b toedraagt. Maar uw lijden zal kort wezen dood zal uwe verlossing zijn 1 En ik, '80, helaas ik zal mijne dagen moeten Opdat oogeiiblik woedde er in noor derlij k Italië een bloedigen oorlog. Victor-Emmanuel, koning van Pie- mont, had den oorlog verklaard aan Oostenrijk en onmiddelijk was Napo leon III de Piemonteezen ter hulp gesneld. De Franschen en de Italianen had den reeds den Oostenrijker eene bloedige nederlaag toegebracht te Magenta, en elk vreesde dat Napo leon III van zijne overwining zou ge bruik gemaakt hebben om de hand te leggen op ons vaderland, dat hij zoo gaarne bij Vrankrijk zou hebben ge voegd. In die omstandigheden kwam prins Leopold ter wereld, de troonopvol ging verzekerd en de openbare feesten, die alsdan plaats grepen de blijken van genegenheid die alsdan aan de koninklijke familie werden gegeven, bewezen aan Napoleon III, dat de Belgen niet van zin waren zich zon der hardnekkigen wederstand van hunne onafhankelijkheid te laten be- rooven, en deden waarschijnelijk den Franschen keizer zijne veroverings- planuen tot betere dagen uitstellen. Prins Leopold groeide op en werd eenbevallige jongen met blonde haren breed voorhoofd en levendige oogen. Hij was die lieveling der Belgen. Op een groot Vaderlansch feest dat in 1862 plaats had, om de afschaffing van 't octrooi te vieren, nam hem zijne moeder in de armen en ver scheen met hem op het balkon van 't koninklijk paleis te Brussel. Ons Vorsthuis had toen het top punt van 't geluk verspreidt. De ko- nigin droeg alsdan een driekleurig toilette: Zwarte rok, roode sjal en ge len hoed.Niets kan een gedacht geven van den geestdrift die zich van de slijten naast den booswicht die mijn ongeluk verbrijzelde, die mij Den vriend vermoordde en mijnen vader door zijne helsche listen be droog Leven aan de zijde van Wouter van Massemen, van den laagsten der menschen, van den moordenaar mijns ?erloofden God 1 wat ijselijk lot De maagd zweeg de gedachte dat zij de echlgenoote moest worden van heuren scha ker, dien zij verfoeide, verpletterde heurhart en boezemde haar een onzeglijken angst io. Zij hief de samengevouwen handen omhoog de hulp des Hemels af te smeeken en heur lijden te verbidden. Na eenige oogenblikken schenen echter haren denkbeelden eene andere wending te nemen. Zij herinnerde zich de teerdere genegenheid en de tiefderlijke zor gen harer pleegouders, en deze overweging deed klaarblijkelijk hare hoop herleven. Als de bleeke zonnestraal die soms het donder- zwangere uitspansel verlicht, zoo verhelderde een nauw vatbare glimlach haar bedruk ge laat, en in heure betraande oogen blonk als een genster eene vonk van hoop op redding. saamgestroomde menigte meester maakte. Met hief hoeden en zakdoe ken omhoog, duizende personen zon gen het Vaderlands lied en de donde rende toejuichingen schenen geen einde te zullen nemen. Bij de troonbeklimming van Leo pold II, op 17 December 1895, had wederom zulke grootsche betooging plaats. Weer had de koningin met haar zoon, op het balkon van 's konings palais te Brussel, plaats genomen en t' volk bewees eens te meer hoe zeer België den vermoede- lijken troonopvolger liefhad. Maar de mensch wikt en God be schikt. - In het begin van 1869, liep Üe droevige mare, dat prins Leopold gevaarlijk ziek was, en eenigen dag en daarna, den 22 Januari, versprei de zich 't akilig nieuws dat de zoo vele belovende koninszoon overleden was. - Gansch België was in rouw en beweende met de ontroostbare ouders, den dood van den te vroeg ontslapen lieveling. Onze koning, geene mannelijke af- stamelingen meer hebbende, werd Philip, graaf van Vlaanderen de ver moedelijke troonopvolger. Deze had twee zonen: Boude wijn en Albrecht en de hoop van België vestigde zich thans op Boudewijn oudste zoon des graven van Vlaanderen. Van kloeke geslalte, met een man nelijk voorkomen en eene fiere hou ding, zag elk hem den toekomstigen Koning, die men later zou beminnen en toejuichen. In alle omstandighe den zijns levens bewees ook prins Boudewijn, dat hij der Belgen liefde waardig was. Op 5 Mei 1886, werd •bij plechtig als onderluitenant bij de grenadiers ingelijfd en later ging hij als kapitein, over tot de carabiniers. Philips dierbare oom, murmelde zij schier onhoorbaar, o wist gij wat hatelijke Massemen met mij gedaan heeft, wist gij wat hij mij doet lijden, zeker zoudt gij mij ter hulpe snellen en mij uit de klauwen van dat monster verlossen. Gij zoudt met de dappere Gentenaren en den Koenen Raas van Her- zeele toesnellen om den snooden Wouter te dwingen mijne gevangenis en die van den on- gelukkigen Gozewijn te openen. Lente, teer geliefde moei, o mochtet gij hem toch die goede gedachten ingeven en hem aansporen ons verblijf op te zoeken. Hij is machtig, de Gentenaren beminnen hem en zeker zou hij ons redden. Maar helaas zult gij wel ooit weten waar de vurigste minnenheid ons heengevoerd heeft Kan ik. zelve wel juist zeggen waar ik mij bevind In het slot van den eerloozen schaker, verklaarde het oude wijf, maar waar is dat En zegde de boos wicht niet dat hij mij zou doen wegvoeren en naar mijnen vader brengen Mijn God Mijn God 1 wat al raadsels wat al verwik kelingen waarvande oplossing onmogelijk is. Heel Brussel herrinnert zich nog, hoe flink hij aan 't hoofd zijner man nen door de straten van Brussel stap te en hoe hij met de grootste blijken van toegenegenheid werd bejegend. Helaas op het einde der maand Januari 1891, verspreide zich op nieuw het treurig nieuws, dat prins Bouwdewijn, na eenige dagen ziekte, overleden was. De prins, waarop de hoop des Vaderlands ruste, was niét meer. Thans wend gansch België met vertrouwen den blik naar prins Alb- bert en zijne lieve echtgenoot princes Elisabeth. De hemel heeft hun huwe lijk met twee zoontjes, Leopold en Karei, gezegend en met een waar genoegen ziet elke Belg de twee kna pen opgroeien. De troonopvolging is aldus verzekerd en elkeen koesterd de vaste hoop dat ons Vaderland nog vele gelukkige jaren zal slijten onder het wijs beleid zijner geliefde Vor sten.... Ja, de klerikos krijgen kiekenvleesch, zij voelen den grond onder hunne voeten weg zinken en doen al wat ze kunnen om de menschen wijs te maken dat zij in 1906 niet kunnen vallen 1.. En wij zeggen luidop, vallen, vallen, zul len zij. Indien de vrijzinnigen eeusgezind werken, indien ze hand in hand gaan, dan is de klerikale reus, met zijne leemen voeten den diepering in. De wind waait in de blauwe zeilen en geen mensch der aarde zal dien wind doen veranderen. 1906 zal de verlossing van het vaderland zien Een tiental zetels zijn gauw gewonnen en eenige duizende vlottende kiezers zijn alras voor de vrijzinnige zaak gekeerd, nu dat de misnoegdheid tegen het klerikaal ministerie ten top rijst. Nog eenen geruimen tijd ging de maagd voort heure droefheid in bittere klachten lucht te geven. Dan, het zg deze overspan ning zelve en de vermoeienis welke er het gevolg van was haar kalmte schonken, hetzij de hoop, die den mensch immer teene- maal begeeft, eenen harer troostende stralen in heur hart stortte, zij werd langzamerhand meer gelatea en zelfs schetste zich op heure trekken eene uitdrukking van wilskracht en vastberadenheid. Zij begreep dat er met neerslachtigheid niets te winnen was en kwam tot het besluit de aanvallen van den vuigen Wouter manhaftig af te weren. Terwijl zij zich zelve dus tot moed on sterkte opwekte, hoorde zij eensklaps op de trappen een dof gerucht, het teeken eener hevige worsteling. Schier terzeifdertijd werd de deur met geweld opengesmeten eu Goze wijn, met teeken beladen en door een paar dienaars voortgestooten, werd in het vertrek geworpen; Wouter van Massemen volgde onmiddelijk. Wordt voortgetel). HET WEEKBLAD tm l i.iwiimii m, .n£ (21* Vervolg).

HISTORISCHE KRANTEN

Het weekblad van Ijperen (1886-1906) | 1905 | | pagina 1