3 Waren t Kiezers De kiezing van 26" Mei moet over het lot van België besluiten. Kiezers Toont dien dag dat gij Bel gen zijt en Belg blijven wilt. Stemt voor de partijen van orde, vrede en welvaart. Stemt voor de partijen die bewijzen het land goed te kunnen bestu ren, de belastingen te verminderen en meer welstand te schapen, gij zult aldus uwen plicht als Belg kwijten. ziids en België anderzijds, een overeenkom»! tot uitwisseling van krijgsgevangenen tot stand eekomen en Vlaamsche krijgsgevangenen werden dientengevolge naar Frankrijk of ter verpleging naar Zwitserland overgebracht. In de hoofdcommissie van den Raad van Vlaan deren kwam Borms daartegen in verzet (24 Mei 1918). Waarom Die mannen kunnen in Vlaande ren in de Rijksweer ingelijfd worden, zei hij. De Raad van Vlaanderen deed stappen bij de Duitsche regeering om aan dat overbrengen van Vlaamsche krijgsgevangenen naar Zwitser land een einde te maken. De Duitsche Regeering gaf den Raad vol doening. Voortaan, werd er geantwoord, zul len Vlaamsche krijgsgevangenen naar Vlaan deren overgebracht worden... of in Duitsch- land blijven. Borms en de gedeporteerde werklieden. Niets verwekte in ons land zoo zeer den haat tegen Duitschland als de wegvoering van werklieden. T-> j Over die kwestie werd in den Raad van Vlaanderen herhaaldelijk gesproken. Op 6 Mei 1917, zei Borms daarover in den Raad De Duitschers moeten overwinnen en hebben dus veel volk noodig. Van de Duitsche overwinning hangt ook het lot van Vlaanderen af. Wij mogen eischen dat onze menschen goed behandeld worden. Indien we dat bekomen, is het al veel 1 (Zie verslag van 6 Mei 1917). Borms in de Duitsche loopgraven. - Borms, Planquaert, R. De Clercq en andere activisten kregen toelating om de Duitsche loopgraven te bezoeken. Het doel was, volgens een brief van den Duitschen generaal Ludendorf aan gouverneur von Falkenhausen, de activisten tot de overtuiging te brengen dat Duitschland onoverwinnelijk was. Na dat bezoek aan het Duitsche front bij Yper en bij Laon, sprak Borms, op 16 Augustus 1918, in den Raad van Vlaanderen een rede uit, waarin hij zei dat de Belgische en de verbonden legers de vijanden Hij riep uitOnze politiek moet steunen op het vertrouwen in de Duitschers. Indien wij ophouden in de Duitsche trouw, in de eerlijkheid der Duitsche politiek te gelooven, dan is alles wat wij oprichten op het zand gebouwd en zal weggevaagd worden. Borms en de Koning. In Januari 19x8 be schimpte Borms den Koning, op een volksver- gadering in den Alhambraschouwburg te Brussel. Met verachting rukte hij zijn decora ties af en wierp ze op den vloer. In den Raad van Vlaanderen hadden overi gens herhaalde besprekingen plaats over de vervallenverklaring van Koning Albert. Besluit Borms en de activisten begingen dus vele dwaasheden. Zij handelden tegen België. Zij schaadden de Vlaamsche zaak, die zij beweerden te verdedigen. Zij stelden de Vlaamsche zaak voor als een Duitsche zaak. Daardoor deden zij bij vele personen, die met Vlaamsche toestanden niet vertrouwd zijn, verdenking vallen op Vlaamschgezinden die trouwe Belgen zijn, als de heeren Franck, J. Hoste, Lamborelle, Vercoullie, C. De Bruyne, Fr. Van Cauwelaert, C. Huysmans, A. Ver- meylen en anderen. Na den oorlog was een harde arbeid noodig om de Vlaamsche bewe ging te redden en de waarheid te doen door dringen. Eenige activisten bekenden hun ongelijk en bewezen daardoor dat zij uit hun droomen ontwaakt zijn, maar de meesten volharden m de boosheid en roemen zelfs op de begane dwaasheden. Nadat zij onder dep oor og geijverd hebben voor een onafhankelijk Vlaan- deren verbonden met Duitschland, komen zij thans'op voor de vereeniging met Holland. Wii kunnen die menschen onmogelijk als ernstig beschouwen. Zij zijn het vertrouwen der Vlamingen niet waardig. Indien zij nog een greintje gezond verstand en schaamtege voel bezaten, zouden zij zich na den oorlog stil gehouden hebben om zich te doen ver- praten Nieuwsooïtige activisten We zouden de geschiedenis der Vlaamsche activisten niet opgehaald hebben, indien de activisten r.a hun dom bedrijf gezwezen had den, zooals de Waaische activisten deden. Zij zetten echter hun scheidingspolitiek voort en hebben volgelingen gevonden in de fronters, die zich ook noemen Vlaamsche nationalisten of zich ook voordoen als Christen of Katho lieke Vlaamsche nationalisten. Eigenlijk zijn het allen activisten, die onder een Vlaamschge- zinde vermomming vreemde belangen dienen. Huichelaars 1 Sommige nationalisten stellen zich als heel onschuldig aan de kiezers voor en zeggen dat zij niet tegen België zijn en dat zij niet aan scheiding denken. Zoo stelden de Kamerleden Butaye (Yper) en De Backer (Turnhout) zich ook aan hun kiezers voor. Maar zij protesteerden niet toen de fronter G. De Clercq in de Kamer uitriep België moet kapot Zij vonden evenmin woorden van afkeuring toen een ander fron ter, Van Severen, in de Kamer voor de ver eeniging van Vlaanderen met Holland opkwam. Gevaren der scheidingspolitiek De activittische leider Tack had gelijk, toen hij tot den Duitschen Rijkskanselier Hertling zei Een Vlaamsche Staat en een Waaische Staat, dat is het einde van België. We zouden wel willen weten wie de grens tusschen Vlaanderen en Wallonië trekken zou en waar men die trekken zou. Verbeelden de Vlaamsche nationalisten zich dat de Duit schers nog hier zijn om zulks naar willekeur te doen Men stelle zich voor hoe er zou getwist of zelfs gevochten worden om het bezit van deze of gene gemeente Zou men de bevol king, gemeente per gemeente, raadplegen Wil men een burgeroorlog vermijden, dan zou er geen andere oplossing mogelijk zijn maar dan zouden de activisten wel verrassin gen kunnen beleven, want bij zulke raadple ging zouden niet ®nkel taalbelangen gelden ook economische belangen zouden mede- spreken. En wat zou men doen met gebieden met gemengd taalgebruik, als Brussel en omtrek en met gebieden wier belangen aan zulke centra verbonden zijn Zou men van deze een derden Staat maken Geen enkel van die kleine Staten kan op zich bestaan. Het gevaar zou ontstaan dat een Wallonië, los van Vlaanderen, naar Frankrijk zou overhellen dan zou Duitsch land naar Vlaanderen grijpen. Engeland zou in verzet komen. Een oorlog zou onvermijde lijk zijn. Vereeniging met Holland De activisten meenen de oplossing te zoeken in een vereeniging van Vlaanderen met Holland. Het Vlaamsche volk is anders geaard dan het Hollandsche en wil daarvan niet hooren. De Protestantsche Hollanders willen niet vereenigd worden met de Roomsch- Katholieke Vlamingen. Daarbij, bij zulke op lossing zou Holland aan Frankrijk grenzen en dan zou Holland zich niet meer veilig voelen. Belgie, een Europeesche noodzakelijkheid Welke oplossing men overigens ook uit- denke, zij zou twisten onder de' groote mogendheden doen ontstaan.Het bestaan van België is een waarborg van Europeeschen vrede. Dat wil niet zeggen dat er geen oorlog ontstaan kan, omdat Belgie bestaatmaar de oorlog zou zeker ontstaan, indien Belgie niet bestond. Met die Europeesche noodzakelijkheid van het bestaan van België moet in de eer-ste plaats rekening gehouden worden in 't belang van den vrede. Boerenbedrog Er zijn Vlaamsche nationalisten die spre ken van een federatief België. Zij stellen het zich voor als een zelfstandig Vlaanderen en een zelfstandig Wallonië vereenigd onder eenen vorst. Boerenbedrog Een lederatief België onderstelt een Vlaamsch parlement en een Waalsch parlement. Er zouden dus twee wetgevingen zijn. Die oplossing komt dus neer op de politieke scheiding met al de ver derfelijke gevolgen die we zooeven schetsten. De activisten en hun volgelingen hebben be wezen hoe kortzichtig zij zijn Ernstige Vla mingen zullen hen niet volgen in hun gevaar lijke avonturenpolitiek. Die gelukzoekers handelen enkel in 't belang van vreemden. Vlaamsche nationalisten verdedigen vreemde belangen Onlangs nog is het overigens gebleken hoe de activjsten, fronters en Vlaamsche nationa listen in de kanalenkwestie de Hollandsche belangen verdedigden tegen de Belgische. En toen de fronter Ward Hermans de valsche papieren van Frank-Heine, betreffende het zoogezegd Belgisch-Fransch militair akkoord in handen had, liep hij er mede naar de op stellers van het Utrechtsch Dagblad dat zich sedert lang onderscheidt door zijn vijan digheid tegen België. Hermans meende België een feilen slag toe te brengen, maar de slag kwam op zijn eigèn hoofd terecht De oplossing der Vlaamsche kwestie binnen het kader van België Wie onze redeneering begrepen heeft, zal beseffen dat de oplossing van de Vlaamsche kwestie moet gezocht worden binnen het kader van den Belgischen Staat, daar allé andere plannen onmogelijk of gevaarlijk zijij' en daar Vlamingen en Walen willen vereenigd blijven. Vlamingen, die er zoo over denken, worden door de Vlaamsche nationalisten met misprij zen Belgicisten genoemd en zelfs het schimpwoord franskiljons krijgen zij naar hun hoofd. De Vlaamsche nationalisten doen alsof er buiten hen geen Vlaamschgezinden bestaan! Er zijn echter goede Vlaamschgezinden in alle partijen en de Vlaamsche nationalisten dienen de Vlaamsche zaak heel slecht. Nog bestaande Vlaamsche grieven We weten wel dat de Vlamingen nog grie ven hebben. De Vlaamsche wetten worden niet stipt toegepast doch de mogelijkheid van een volledige toepassing zal door de uitbreiding van het Vlaamsch onderwijs vergrooten. Er is een wet tot regeling van het gebruik van 't Vlaamsch in burgerlijke rechtszaken noodig. De mogelijkheid van een volledig Vlaamsch hooger onderwijs moet te Gent opengesteld. worden. De nog bestaande grieven kunnen en zullen hersteld worden binnen de perken van den Belgischen Staat. Wie niet ziet dat er Vlaam sche vooruitgang bestaat, is stekeblind. Ekonomische en Politieke belangen We mogen ons niet blind staren op een enkel punt de taalkwestie. Ook de ekono mische belangen moeten in aanmerking komen. Het is een feit dat de haven van Antwerpen het Waalsch nijverheidsgebied noodig heeft en dat Wallonië voordeel heeft bij de nabij heid van de groote haven. Het is ook een feit dat de Waaische democratie de Vlaamsche opgebeurd heeft. Geen partij, maar een hutsepot Voor al die kwesties schijnen de Vlaamsche nationalisten geen oogen te hebben. Wat denken zij van de betrekkingen tusschen werkgever en werknemer, tusschen eigenaar en pachter Wat denken zij van de huishuur wet Van de pachtwet Van den handels eigendom Geen twee Vlaamsche nationalisten houden er dezelfde meening op na. Onder de Vlaam sche nationalisten zijn er fascisten, kommu- nisten, halve democraten, enz. Kortom, er is geen eenheid bij hen. Het is dus geen partij, maar een hutsepot. De kiezers weten dan ook niet wat zij er aan hebben. De Vlaamsche nationalisten komen op als Vlaamschgezinden, maar hun opvatting van Vlaamschgezindheid is verkeerd en zelfs ge vaarlijk Er zijn overigens goede Vlaamschgezinden in alle partijen. Daarom is het optreden van Vlaamsche nationahsten nutteloos. Alle ernstige en vredelievende Vlamingen zullen hun roekelooze avonturenpolitiek veroar- deelen. Op 18 Mei 1929 heeft Zijne Eminen tie Kardinaal VanRoey, Aartsbisschop van Mechelen, het Vlaamsch Nationa lism opnieuw en ten strengste veroor deeld

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1929 | | pagina 3