houd der wegen. M. Deleu, burgemeester van Meessen, haalt verscheidene gevallen zijner gemeente aan, onder meer een hofstede waar de steenbrok ken van zestien onderstanden zijn blijven opliggen. De landbouwer heeft zeil de oprui ming gedaan en al h-t afval tot bij den steen weg gevoerd. Op een andere hoeve is men bezig de onderstanden te doen springen, en de heer Deleu vraagt dat de maatschappij er voor zou willen zorgen zoo spoedig mogelijk alle betonblokken weg te nemen, daar de gemeente Meessen geen nieuwe wegen meer te maken heeft en geen betonblokken zal kunnen gebruiken. Een afgevaardigde van Becelaere zegt dat deze gemeente' een nog al aanzienlijke hoeveel heid beton zou willen gebruiken voor het herstellen harer wegen maar, niettegenstaande de gedane belofte, werd de afbraak der onderstanden er nog niet begonnen. Da gemeente Oostnieuwkerke is ook van ziu al de onderstanden te koopen die zich op haar grondgebied bevinden. Daar zij echter tot op heden nog geen aanvraag in dezen zin heelt gedaan, raadt de heer voorzitter haar aan deze vraag onverwijld te sturen aan den heer Hoebeke, die alsdan de noodige-maat regelen zal kunnen treffen om er zoo spoedig mogelijk voldoening aan te geven. Te Staden ontbrak er aan de gemeente nog ongeveer 100 m3 beton om de herstelling harer wegen te kunnen voleindigen, en het is slechts na zes maanden wachten dat zij nu, drie weken geleden, de toelating verkregen heeft zelf de noodige onderstanden af te breken. De gemeente Zonnebeke had met de maat schappij een akkoord gesloten voor de afbraak van een deel der onderstanden om met het betonafval de gemeentewegen te herstellen. In het begin werden vier, vijf onderstanden ernstig afgemeten, doch nadien werd de meting niet meer gedaan en daarbij kwam de maatschappij in moeilijkheden met de rijks wacht wegens het-gebruik van niet toegelaten springstoften. De werklieden verlieten daarop het werken sedertdien werd er met de afbraak der onderstanden niet meer voortgedaan. M. Geuten zegt dat de gemeenten Gheluwe en Wervick geen beton gekocht hebben om reden dat zij geen wegen meer moeten maken. Niettemin zijn de klachten in deze gemeenten talrijk Hij roemt onder meer een hofstede van g hectaren waarop er nog een cn ierstand bestaat op zijn geheel, een tweede die half afgebroken is en zeven andere die sedert vier jaar gespiongen zijn maar waarvan h t .afval nog steeds ter plaats is blijven liggen en jaar lijks een niet te misprijzen nadeel aan den pachter berokkent. Elders zijn de ondei stan den afgebroken, het ijzt r werd weggenomen maar al het afval i's ter plaats gebleven. De heer Hoebeke kan hiervoor natuu.lijk niet verantwoordelijk gesteld worden. De Staat heeft een contract gemaakt en heeft het zeer slecht gemaakt. Hij had in dit contract alleen maar de nog niet afgebroken onder standen mogen begrijpen, want het is totaal onmogelijk al dé1 vroeger gesprongen onder standen op te zoeken en hét afval ervan weg te nemen. En nochtans, 't is daar dat wij een oplossing moeten hebben, want allen zullen veel liever een onderstand op zijn geheel be houden dan hem daar, na de albraak, een oppervlakte tien maal grooter dan vroeger te zien bekleeden. Er bestaat slechts een middel om dit te verhelpen, en 't is aan de land bouwers de toelating geven om zelf alle beton blokken weg te ruimen. Maar dat men niet, zooals het geval zich te Meessen heeft voor gedaan, de landbouwers kome betichten van diefstal omdat zij het beton hebben weggeno men. Deze handelwijze is niet aanneembaar. M. Vermeulen. Alle onderstanden, zelfs deze die vroeger afgebroken werden, zijn ver vat in het contract dat de heer Hoebeke met den Staat aangegaan heeft. De heer Hoebeke wist dus op voorhand waaraan zich te houden, het was aan hem van al de moeilijkheden die de onderneming kon tegenkomen te voorzien en het is nu niet dat men een onderscheid mag maken tusschen de reeds gesprongen onder standen en deze die nog moeten afgebroken worden. M. Geuten. Al de onderstanden die men nu afbreekt worden regelmatig weggeruimd, meer kan men niet vragen. Maar het zijn vooral de onderstanden, van over jaren ge sprongen, die wij dringend zouden moeten weggeruimd hebben. M. Hoebeke. In een woord, Mijnheeren, kunnen de klachten door de geteisterden en de eigenaars geuit in een eenigen eisch opge somd worden, namelijk onmiddellijk de nog overblijvende onderstanden afbreken en zon der uitstel het algebroken beton wegiuimen. Deze eisch is gelijkvormig met het contract dat de maatschappij met het Ministerie van Financiën gesloten heeft. Aan deze verscheidene vragen, die allen streven naar het zelfde doel, antwoord ik telkens en met het beste inzicht Wij zullen alles bewerkstelligen om u in de mate der mogelijkheid voldoening te geven Zoo gij mij wel wilt volgen, zullen we eens onderzoeken welke de grenzen zijn dezer mogelijkheid. Twee standpunten dienen in aanmerking genomen te worden 1) De volstrekte mogelijkheid beschouwd onder technisch oogpunt. 2) De betrekkelijke mogelijkheid beschouwd onder financieel standpunt der onderneming. Zoo wij de volstrekte mogelijkheid op tech nisch gebied beschouwen, ziehier de feiten. Wij h'. bb.en thans door een bepaald en regelmatig werk een zeker aantal onderstan den afgebroken en, ten einde een afzetgebied te vinden, hebben wij het beton weggeruimd, vervoerd en gepletterd zooveel als een normaal materiaal ons zulks toeliet. De toestand is de volgende. Wij hebben in voorraad aan de kaai te Waasten een aanzienlijke hoeveelheid gebr ken beton dat een uitgaaf van meer dan hon derd duizend frank vertegenwoordigt. Wij hebben ook nog in stock, ter plaats zelf van de afgebroken onderstanden, een nog al belangrijke hoeveelheid groote stukken beton waarvoor wij geen kooper vinden. Wat zou er gebeuren zoo wij de afbraak moesten vermeerderen De stocks zouden steeds grooter worden en wij zouden ons in de volstrekte onmogelijkheid bevinden al de producten der afbraak weg te nemen. Welnu, ik oordeel dat wij op het volstrekt gebied de grens der mogelijkheid bereikt hebben. Inderdaad, een stap verder, is het de warboel, de belemmering, de algemeene mis- tevredenheid. Maar de kwaal vindt in zich zelf het red middel En het is gansch aangewezen voor het beton, 't zij oncjer vorm van groote of onder vorm van fijn gebroken stukken, een afzetgebied vinden. De gemeenten hebben steenachtige mate rialen noodig voor het herstellen en onder hou den der landelijke wegen. Zij koopen deze materialen aan de steengroeven tei wijl zij er hier hebben ter plaats zelf. Zij hebben nochtans een dubbel belang deze laatste aan te koopen vooreerst de voor- dèelige prijs, ten tweede zij ontmak n zich van de hinderende onderstanden. Ik verwacht hier een opwerping Er zijn gemeenten die beton aanvragen en de maat schappij levert het niet. Dit is juist Maar er is hier en daar een gemei n e die een kleine hoeveelheid beton vraagt en, alsof het met opzet geschiedde, deze gemeenten bevinden zich ver van ons werkingscenter verwijderd, center dat in overeenkomst met de hoogere overheid be paal! werd. Tijdens de vergader ing van over enkele maanden, had ik gevraagd dat men zonder verwijl de vragen der verscheidene ge m enten zou c ntraliseeren, ten einde een volledig wei kingsplan te kunnen opmaken. Aan deze vraag werd niet het minste gevolg gegeven.- Beschouwen wij thans de betrekkelijke mogelijkheid onder geldelijk opzicht der onderneming. Tijdens liet sluiten van het contract met het ministerie, hebben wij doen opmerken dat de hooldvereischte, opdat de onderneming zou kunnen bestaan, berustte in de normale verwezenlijking van het beton. Door de nor male verwezenlijking van het beton versta ik den verkoop aan een prijs die het bestaan der maatschappij op financieel gebied moet moge lijk maken. IJeze prijs werd vastgesteld in November 192S aan 7,5o Ir. den m3, alswanneer het uur loon 3 Ir. bedroeg en de ontploffingsstoffen 9 tr. den kilo kostten. Thans is het uurloon tot een gemiddel Ie van 5 fr. gestegen en de ontploftinge stoffen zijn in dezelfde mate opge- slegen. 't Is u Zeggen dat, in de huidige economische voorwaarden, de onderneming noodzakelijker wijze geld moet verliezen. En dit nog op voorwaarde dat al het afgebroken beton aan den prijs in het contract bepaald verkocht worde. En nochtans, zulks is het geval niet. Zooals ik u het daar zooeven zegde, onderstaan v groote moeih khtden om den stock beton verkoopen. In een woord, Mijnheel en, twee voorwaa den zijn noodzakelijk zoo gij wilt dat onderneming voorts kunne werken en dat door dit f< it zelf, voldoening bekomet. Opd de afbraak ijverig zou kunnen voortgez, worden, is het hoogstnoodig dat de gemeente ertoe besluiten de voortbrengselen der af braa te koopen. Dit vastgesteld en opdat, in die voorwaa den, de onderneming leefbaar weze, is h< noodig de aankoopprijzen van het beton t herzien en in overeenstemming te brenge met den huidigen prijs der dagloonen Dienvolgens stel ik u voor de volgend motie te stemmen De Federatie der Geteisterden van he Arrondissement Vper, vergaderd in maande lijksche vergadering Na de uiteenzetting van den heer Hoe btke, afgevaardigde der Société Travau: en Ciment gehoord te hebben Overwegende dat de wegneming van he beton maar kan verzekerd worden voor zoo veel men ervoor een afzetgebied vindt, dat di afzetgebied gansch aangewezen is in het her stellen en onderhouden der landelijke wegen Overwegende anderzijds dat de tegen woordige economische voorwaarden een her ziening van den verkoopprijs van het beton vereischen Drukt den wensch uit dat het Midden bestuur een modus vivendi zou bestudeeren om de verwezenlijking van het ontworpen programma te kunnen bekomen En gaat over tot de dagorde Deze motie zou kunnen voorgelegd worden aan den heer Venneman, die zo met zijne ge wone rechtschapenheid zou onderzoeken en onze vraag aan het Middenbestuur zou kunnen onderwerpen. M. Biitaye. De onderneming zou veel vergemakkelijkt kunnen worden, moest de Staat zoo eischend niet zijn. Thans ontvangt de Staat een procent op het gevonden ijzer, iets dat hem nooit veel zal opbrengen. Zoo de Staat van dit procent moest willen afzien, ware dit mogelijks een middel om uit onze moeilijkheden te geraken. M. Geuten Volgers mij mogen wij deze dagorde niet s rmmen en h t is niet aan den S'aat dat wij toegevingen moeten v/agen. Van het öogenblik dat de Staat er geen profijt meer zal uittrekken, zullen d onderstanden in ■het gemeerschappelijk recht vall-.-n en ieder een zal er naar beliefte mogen over beschik ken. Zoo men ons van in het begin had vrijgelaten, ware de kwestie reeds lang-opge- lost geweest. Een afgevaardigde van Hou'hem is van gedacht dat het betonafval veel gemakkelijker en rapper zou verkocht worden indien de machienen om htt beton te breken van ge meente tot gemeente moesten gaan we; kén. M. Vermeulen. In tegenstelling met het geen de Heer Hoebeke in zijne uiteenzetting gezegd heeft, ben ik van oordeel dat deze matei ialen geenszins kunnen dier en voor de wegen, het afval der steengroeven is beter koop dan de betonbrokken en biedt veel meer weerstand. Zoo de maatschappij, tengevolge van het opslaan der loonen, den pr its van het beton verhoogt, zal zij haar afzetgebied rog zien verminderen. Het meerendeel der onder standen bevindt zich in gemeenten waar er thans geen wegen meer moeten gemaakt wor den en daarbij voegt zich nog een ander feit, t is dat veel gemeenten den fiscalen ntoed niet hebben hare inkomsten te vermeerderen om de wegen te herstellen en te ondeihouden. a dGeuten. Er dient ook geze<1 te wor den dat veel gemeenten niet genoegzaam ver goed werden in verband met de geleden schade". MButaye. Al onze gemeenten werden door den oorlog ten onder gebracht en ze -■unnen door eigen middelen den last der wegenis niet dragen. fit. Hoebeke. Hetgeen de Heer Burge- meester van St-Jan drar zooeven zegde is met juist. Proeven werden genomen in het aboiatorium te Gent en het werd er bewezen gebroken beton op weinig na dezelfde waaiheeft'als het afval der steengroeven- ij hebben wegen gemaakt langs de kust j Noorden en zij weerstaan heel goed. a den prijs betreft, wij verkoopen het ge broken beton aan 39 fr. de ton, terwijl het 1a dei steengroeven ongeveer 5o fr. de ton Kof :i?aar ïa> men aanziet gemeenlijk het on als een afval, terwijl hetgeen men aan

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1929 | | pagina 2