Bascule wmmm cette affaire a iaquelle il avait voué scs efforts, ses pensées, sa vie A quelques heures de la mort, ayant déja perdu connaissance, il ia reprit soudain pour me serrer la main, redire mon nom, m'attirer prés de lui et me confier sans doute les derniers battements de son coeur pour son usine, ses collaborateurs, ses ouvriers. Ce fut la suprème palpitation de son ame dans un corps si puissant, comme la dernière lueur de la mèche qui se noie et s'éteint dans sa propre cire. A eet homme, a eet Ami tombé en plein champ de travail, en paix avec sa conscience, en régie avec Dieu, j'adresse ici les regrets attristés de la M. I. M. A. N. Et maintenant, Madame, permettez-moi de m'incliner devant votre douleur. A ce mari vous aviez tout donné, vousenattendiez tout... Cette affection, ces espoirs vous les redeman- dez maintenant aux échos, vous les réclamez a tous les souvenirs qui peuplent votre foyer désolé. Si les affaires nous condamnent trop sou vent a réprimer nos sentiments, il me sera permis du moins d'ouvrir mon cceur devant une tombe A vous, chers Enfants, seuls soutiens désormais de votre Mère, un père qui songe a ses propres enfants vous tend les bras. Votre Père vous avait confiés a la M.I.M.A.N., la M.I.M.A.N. vous chérira, vous guidera, vous formera. Puissions-nous ainsi consoler votre Mère et conserver la mémoire de ce Père dans la Maison même oü vous retrouverez partout son souvenir et oü vous suivrez fidèlement ses exemples. Rede van den heer René Gardenier M ijnheeren, Welk een smartvol voorrecht, wanneer wij met benepen hart, vol rouw en droefheid, aan een duurbaren vriend de hulde moeten bewij zen van een pijnlijken afscheidsgroet, 't Is met gansch onze ontroering en ons diep ziele- leed dat wij, namens de Koninklijke maat schappij van Onderlingen Bijstand De Oud-leerlingen der Stadsschool en den Koninklijken tooneelkring De Vlaamsche Ster het stoffelijk overblijfsel groeten van den heer Polydore Yerfaillie, betreurden Onder-Voorzitter der beide maatschappijen. Al zijne genegenheid ging, zonder twijfel, rechtzinniglijk tot al onze leden, wier belangen liij steeds, in de mate van zijn vermogen, waarnam met al de gaven van zijn mensch lievend hart en zijn schranderen geest. Steeds was hij een toonbeeld van krachtdadige wer king en oefende daardoor een weldoenden invloed op al de leden. Zijn doorzicht, zijne kennis van menschen en zaken lieten hem toe in alle omstandigheden de beste middelen en den rechten weg te doen vinden en grootsche dingen te verwezenlijken. Hij benuttigde zijne veelvuldige betrekkingen ten voordeele onzer maatschappijen, wier uitbreiding, voor uitgang en bloei hem nauw aan 't harte lagen. Talrijk zijn de diensten, die hij eraan bewees ook was de dankbaarheid van al de leden hem verzekerd en zij voelen allen het groot verlies, dat wij door zijn onverwacht overlijden onder staan. Door ons allen wordt hij diep betreurd. Altijd in goede luim, volhardend in zijn streven, gelukte het hem de moeilijkheden uit den weg te ruimen. Hij bezat, bij tal van andere hoedanigheden, deze van zijne hoffe Jijkheid, iijne dienstvaardigheid en zijn vrien delijken omgang. Zijne denkwijze stond rotsvast en hij aarzelde niet ze te verdedigen, overtuigd als hij was dat het de beste moest zijn, maar hij eerbiedigde elke rechtzinnige overtuiging. Hij droeg niemand haat of wrok toe. Hij was rondborstig en openhartig van karakter. Zijne minzaamheid won de harten vari'alwie met hem in betrekking kwamen. Véél goeds mochten wij van hem nog ver wachten. Helaas de onverbiddelijke dood maaide hem weg in 'den bloei des levens en verijdelde .al onze schoone vooruitzichten. Wij betreuren zijn afsterven zeer en deelen, bewogen, in den smartelijken rouw zijner diepbedroefde gade en kinderen, die in hem. een teergeliefden echtgenoot en liefderijken vader ontrukt zijn, immer bekommerd om hun welvaren en geluk te verzekeren. Vaarwel, diepbetreurde vriend, uw aanden ken zal bij ons allen onuitwischbaar blijven. De aarde weze U licht Vaar eeuwig wel Rede van den beer advokaat Max Glorie Mijn heer en, Veertien dagen geleden, dag op dag, had ik den droevigen plicht te *ervuïlen, in naam der Liberale Partij, de lijkrede uit te spreken op het graf van onzen diepbetreurden mede werker, M. Aimé Van Nieuwenhove. Heden op dienzelfden doodenakker, weegt op mij de niet minder droevige taak, in naam mijner politieke vrienden en in mijn eigen naam, aan onzen even betreurden partij genoot en vriend, Polydoor Verfaillie, een laatsten blijk van genegenheid en erkentelijk heid toe te sturen. Te Zonnebeke geboren op i5 September 1887, werd hij op 42 jarigen ouderdom, uit zijne dierbare en beminde familie, uit de rangen zijner kamaraden ontrukt. Vanaf zijne kinderjaren was Paul Verfaillie met de liberale gedachten bezield. Pas 12 jaar oud trad hij reeds op als muzikant in 't liberaal muziek van onzen diepbetreurden partijge noot M. Iweins van Zonnebeke. Door werken en zwoegen was hij, in zijn geboortedorp, samen met zijne familieleden er toe gekomen, daar een nijverheid op te richten, die reeds van lang vóór den oorlog eene groote uitbreiding had. Het vijandelijk geschut deed hunne jaren werking ineenstorten en de familie Verfaillie was ertoe verplicht in Octobermaand 1914 hun zoo bloeiend verleden achter den rug te laten en zich in Angers, in Frankrijk, te vestigen. Niet alleenlijk hield M. Verfaillie zich daar bezig met het stoffelijk welzijn der zijnen, maar schiep er het comiteit der vluchtelingen, waarvan hij den verdienstelijken Voorzitter was. Oneindig zijn de diensten welke hij daar aan de Belgische vluchtelingen heeft bewezen. Ook werd er zijne werking naar waarde geschat en bekroond. M. Verfaillie werd er vereerd met de herinneringsmedalie 1914- 1918, Eereteeken dat hij fier op de borst mocht dragen, maar waarvan hij met zijn nederig karakter geen gewag miek. Voor hem was dat een plicht die hij als Belg te vervullen had. Aangetrokken door zijn vooroorlogswerk kwam hij met den vrede naar zijn geboorte grond terug, om opnieuw de middelen op te zoeken hunne nijverheid herop te richten. Met het ekonomisch laven alleen stelde M. Verfaillie zich niet tevreden. Op politiek gebied was hij denzelfden koenen werker. Lid van de .Liberale Vereeniging sedert hare her inrichting was hij in korten tijd geboekt als een der hardste propagandisten voor de zaak en op algemeene vergadering van 5 Mei £927 werd hij met algemeene stemmen aangeduid om met eenige zijner vrienden de Liberale jonge Wacht herin te richten. Als ondervoor zitter dezer maatschappij stond hij dagelijks op de bres om haren vooruitgang en aangroei in leden te bewerkstelligen. Enkele dagen geleden hoorden wij hem nog met fierheid spreken van den schóonen voor uitgang der maatschappij en zijne vreugde uit drukken voor het inschrijven van het 7ooe lid. Nooit gaf hij het op en niets deed hem aar zelen nieuwe afdeelingen in den schoot der Jonge Wacht voor te stellen en te helpen tot stand brengen. Niet alleenlijk in het hart der Partij maar ook erbuiten was Pol Verfaillie door iedereen geacht en geprezen. Openhartig was hij van karakter, vol eerbied voor alle. gedachten, was bevriend en minzaam met en voor ieder een. Zijne dienstvaardigheid voor klein en groot, zijne zachtheid met zijne werklieden mieken van hem den aller vriend. Uit deze reden wierd hij door de maatschappij van Onderlingen Bijstand opgezocht en als haren Ondervoorzitter aangesteld. De kunst en de nering der stad lieten hem evenmin onverschillig. Als Ondervoorzitter onzer 1 ooneelmaatschappij De Vlaamsche Ster wist hij daar samen met zijne mede werkers reuzenwerk te verrichten. Wij allen verliezen in hem een medekracht die wé moeilijk inzien te vervangen. Vaarwel, dierbare Vriend Pol, vol bittere smart zullen wij steeds de herinnering bewa ren van uw zoo frisch weggemaaid leven. Mochte onze innige deelneming eenigszins de smart lenigen die het hart van uwe diepbe proefde echtgc noote. uwe teergeliefde kinde ren, uwen beminden vaderen familieoversteipt. Vaarwel, duurbaren vriend Pol, voor eeu wig vaarwel. Rede van den heer Frans Feyfens van Dendermonde Bedroefde Familie, Mevrouwen, Mijnheeren, Mij valt hier den droeven plicht ten deel, in naam van de Oudstrijders van het land" van Dendermonde en Klein Brabant, een laatste woord van hulde te brengen aan ons aller vriend en weldoener uit den grooten oorW Heer Pol Verfaillie. Met vriend Pol, verdwijnt voor ons een der heerlijkste figuren, een der edelste karakters en een der trouwste zonen van Moeder Vlaan deren. Ik herinner me nog de bange dagen van het groot wapengeweld, toen we ginder in het verre Maine-et Loire aankwamen, ontmoe digd, uitgeput naar geest en lichaam, en, er ontvangen werden als in een vaderhuis. 1 Ginder in het fransche Angers huisde een Ypersche familiekring, waar de oud-strijders de wanhoop nabij, het ontbrekende geestes voedsel, den noodigen troost en de stoffelijke opbeuring vonden, een sterkenden Vader, een troostende Moeder. Hoe vele jongens zijn van daaruit niet te ruggekeerd naar de bloedgrachten van den Yzer, gesterkt en gesteund Hoe veel nood en ellende is daar, door U en Uwe edele Gade, voor ons en onze arme landgenooten niet ge lenigd In den nood kent men best zijne vrienden, en, de vriend van al die nood hadden in den oorlog, was Pol Verfaillie. Uwe gedachtenis zal ons bijblijven als die van een eerlijk, heerlijk en verheven mensch. Hier in deze moederaarde, waarnaar Gij toch zoo vele jaren met weemoed hebt ge snakt, daar zult Gij ook de eeuwige rust vinden. Uit naam van de Oud-strijders uit het land van Dendermonde en Klein Brabant bied ik aan Mevrouw en Kinderen en heel de acht bare Familie Verfaillie, de uitdrukking onzer innigste deelneming en erkentelijkheid. Rust zacht, Vriend Pol, rust in vrede. -.7 Matchen voor dén Baker Woensdag 4" December laatst kregen we de match te zien Cooperatieve-Bascule, ge speeld in 't lokaal der eerstgenoemden. De Coöperatieve trad op met Heeren Deroo Richard, spelleider, Vandeputte, Moulaert, Vanoudenhove, Bouchaert, Delecluyse, De- graeve, Callus. De bezoekers speelden met Heeren Salomé R. spelleider, Maddens, Van- deginste, Vasseur E.,Favorel, Declercq, Nor man en Deknudt Arthur. De scheidsrechters waren Heeren Derez Daniel en Tavenier. De opgooi was voor de Bascule. Deze be haalden de ie en 3e partijen, opvolgenlijk met 10 tegen 7 en 10 tegen 6. Ze verloren de 2e met 9 punten tegen 10. De Coo behaalde in de ie en 2e partijen een groot aantal bollen ineens, in d'eerste partij 5 en in de 2e'hadden ze 'n einde van 6 bollen. Dat bracht de balans aan 't hellen ten hunnen voordeele, doch ze verloren toch d'eerste partij en waren de 2' bijna ook kwijt. Richard heeft zijn best gedaan om te com mandeeren, hij vergat soms wel eens dat hij de laatste man was om te bollen en comman deerde luidop... voor zichzelf. Nu't is geen kleinigheid 'n spel leiden en dan bij/onderlijk als er kijkers zijn die het op zich nemen luidop te zeggen wat moet gedaan worden of het stillekens gaan in d'ooren blazen van den spelleider. Dat zou niet mogen zijn Men zegt wel de scheidsrechters moeten 't maar verbieden dat hebben ze genoeg gedaan en ook die heeren kunnen niet alles zien. 't Spelreglement is voor iedereen en de kijkers moeten vei stand gebruiken en niemand willen bevoordeeligen of benadeeligen. Zwij gen is de bood.--.chap zoolang 't spel duurt na t spel al wat men wil. Wat zou dat zijn moest ieder kijker en er waren er wel n 100 tal beginnen luidop kritiek uit te oefenen, het ware niet meer mogelijk voor de spelleiders van te commandeeren en 'k geloof 't is al lastig genoeg. Woensdag 11 December, in Postje match van de Postjemannen tegen de Statie bolders. Wie zal 't winnen Zullen de Postje mannen nu hun p punt behalen Rangschikking Gespeelde matchen Behaalde punten Katholieke Kiing Statie Coöperatieve Postje 4 3 3 3 3 I- 4 2 P- I I O Krabber

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1929 | | pagina 6