Le Banquet des Anciens Gombattants Een groote les Mededeeling Pèlerinage Ecossais Nous avons fait la guerre, Flamands et Wallons, riches et pauvres, dans les mêmes tranchées et la Mort ne choisis- sait pas. De la est née une camaraderie faite d'estime mutuelle, une camaraderie que rien ne brisera, une camaraderie plus forte que les passions politiques et que les intéréts momentanés. L'Arbre du Centenaire A Ainsi que nous l'avons annoncs dans notre dernier numéro, notre ville a re<;u Samedi dernier la visite d'un groupe d'environ 200 pèlerins Ecossais venant d'Edimbourg. Arri vés le Samedi, ils nous ont quitté le Mardi après-midi et ont, durant ces quelques jours visité 1'ancien champ de bataille des environs et plusieurs cimetières britanniques du sail lant d'Ypres. Le Dimanche matin, a 10 h. 3o, ils ont célébré un service commémoratif sur les remparts, a cöté de l'Arc de Triomphe de la Porte de Menin. Après une allocution et l'exécution de quelques hymnes ils ont déposé des couronnes prés du Monument. Zondag 20" dezer hebben de oud strijders, te Brussel, hunne verkleefdheid aan hunnen doorluchtigen Vorst en aan hun geliefd België betoont. De kern van het gansche veldleger was er tegenwoordig. Niemand ware in staat te zeg gen, op twintig duizend na, hoeveel oud strijders in de hoofdstad hebben gedefileerd Sommigen beweren 70 tot 80 duizend, anderen spreken van 120 duizend. Doch wat men zeggen mag, zonder eenig gevaar tegen gesproken te worden, is dat een zoo groot- sche betooging van oud-strijders (geen mee- loopers), een zoo deftige doortocht noch te Brussel, noch nergens elders ooit is te zien geweest. Zonder een enkelen kreet, vastberaden en overtuigd stapte iedereen vooruit, en het was met echte fierheid, dat, zoowel de minste jas als de hoogste officier de Koninklijke Familie, de ministers en staatsoverheden voorbijtrok ken. Iedereen, zoowel weduwe als wees, zoowel gekwetste als zieke, zoowel werkman als burger, Vlaming als Waal, allen zonder onder scheid waren er gekomen om met vastbera denheid aan te toonen dat hun offer van vier jaar geen ijdel woord mochte wezen, dat zij die herveroverde onafhankelijkheid, die zij dien dag vierden, willen zien versterken en vastzetten, en om een bewijs te leveren dat zij geenszins zouden dulden dat betracht worde ons schoone Vaderland te verbrokke len om het \erde"- aan een vreemde natie te verknechten. Daarom ziin de honderd duizend oud- strijders van d n oorlog Zondag naar Krussel gereisd. En, laat het ons zeggen, 't is aan moedigend zoo eene algrmeene deelneming te mogen bestatigen, dit niettegenstaande al de tegenwe king en drukking De Vlaanderen waren bi'zonder talrijk ver tegenwoordigd, ruim zoo talrijk als 't Walen land. Het zal voor de frontersleiders een les wezen, vast te stellen dat, niettegenstaande hunne uitdagende plakbrieven, hunne laffe geschriften en hunne hardnekkige propaganda, de duizenden vlaamsche Belgen geen cogen- blik geaarzeld hebben aan hunnen doorluch tigen Vorst de Hem verschuldigde verkleefd heid te betuigen. Meer Ieder buitenmensch is ervan teruggekeerd in zijne vaderlandsliefde versterkt, vol bewondering voor hetgeen hij ginder in de Hoofdstad heeft gezien, en uiterst tevreden over het gulhartig en vriendelijk onthaal dat hij van de bevolking heeft genoten. Hij zal met weinige doch treffende woorden de leugen en laster der nationalisten te niet brengen en propagandist worden der Belgische Eenheid. Deze betooging zal in één dag meer bijgebracht hebben dan al de offi- cieele redevoeringen die sedert den oorlog boven de hoofden der oud-strijders en Inva liden van den oorlog werden uitgesproken. En nationalisten zoowel als socialisten, die in hunne bladen schreven dat al de deel nemers aan die groote parade noch min noch meer waard waren om op het einde nog een goede geeseling met de matrak te krijgen, zullen nu eens kunnen bestatigd hebben dat er in België nog honderd duizenden oud strijders zijn die plicht en eer stellen boven alle lage kuiperijen en laffe scheuringspolitiek, en die fier zijn te hebben mogen strijden in het klein maar roemrijk leger van hunnen heldhaftigen en beminden Koning Albert I. J. S. R. Dimanche derr.ier, d Bruxelles, après l'inou- bliable Défilé de la Victcireles chevaliers parmi les anciens combattants se réunirent en an banquet présidé par le Roi Albert. Des discours y furent prononcés, discours de concorde et de patriotismequ'il tie nous est pas possible de reproduireque nos lecteurs ont déja probable ment lus dans leur journal quotidien, mais nous aimons d en extraire quelques phrases tout par- ticülièrement significatives. M. Wagemansprésident de la Fédération des Fraternellesfaisant rcssortir la signification de la fcte de ce jour, a dit dans son discours ces belles paroles Sire, nous représentons la génération de la guerre, nous sommes ceux a qui fut confiée la défense de la Patrie, sans fausse modestie aucune, conscients de l'ceuvre accomplie, dé- positaires de la pensée et de la volonté de ceux qui sont tombés dans nos rangs paree que nous avons été a la peine, nous avons voulu être a l'honneur et nous n'envions pas d'honneur plus grand, de récompense plus haute que ce défilé, scandé par nos vieilles marches régimentaires, sous les plis de nos drapeaux, de ce défilé orgueilleux dans sa simplicité, suivant ceux qui avaient porté la lourde charge de mener nos divisions au combat et, en passant devant Votre Majesté, de tourner la tête a droite, en soldat, et dans nos yeux il y avait tout notre respect et tout notre loyalisme, tout notre amour pour la Belgique et pour la Dynastie. Et nous étions une vivante legon qui passait, pour les jeunes, corame pour ceux qui oublient. Nous avons voulu que cette journée soit celle de l'unité, du courage civique. dont le courage militaire n'est qu'un des aspects. Et le Roi-soldat disait entr'autres dans sa réponse Je vous revois tels que je vous ai connus dans ces temps tragiques et je vous remercie des sentiments d'ardent patriotisme et de loyalisme fidéle, dont les orateurs que nous avons entendus se sont fait les interprêtes. Les paroles qui viennent d'être prononcées acquièrent une valeur particulière dans la bouche d'hommes courageux et résolus comme vous. Comment ne pas avoir confiance dans l'^venir de la Patrie, après les grands exemples que vous avez donnés et dont les générations qui nous suivent ont le devoir de s'inspirer. Soldat parlant a des soldats, je n'ai d'autre souci que celui de l'indépendance de notre peuple et de l'intégrité de notre sol natal. Et j'ai confiance dans l'avenir quand je constate comme aujourd'hui l'union continue des Flamands et des Wallons dans une même fraternité d'armes. Eenieder is terecht verknocht aan zijne moedertaal. Zij wekt in ons de verre galmen van 't verleden, en zij bewaart onze diepste eigenheid. Maar onze nationale eenheid, die op elk gebied den voorspoed van dit land vrijwaart en ons politiek bestaan handhaaft, wordt allerminst bedreigd door de verscheidenheid van onze landstalen. Integendeel, zij versterkt door de wissel werking en den rijkdom van twee zelfstandige kuituren. Zoo rijst dan Helgiè, uit het oorlogs vuur, door uwen moed en overgave, gelouterd en gestaald. Zoo rijst het voor de toekomst krachtiger steeds en vredig, in onze hoop en onze liefde. Une protestation contre l'acte de vandalisme de Vilvorde Une affiche, dont ci-dessous le texte, a été placardée sur les murs de Vilvorde a la suite du bris de l'arbre du Centenaire planté dimanche dernier Concitoyens, un acte impie et imbécile vient de jeter bas l'arbre de la liberté, planté dans notre pare communal, au cours des manifestations émouvantes organisées pour commémorer le centenaire de notre Indépen- dance. Cette lacheté a révolté la conscience popu laire et le comité des fêtes se doit de se faire l'écho de cette réprobation. Un tel sacrilège réclame une réparation. Nous attendons de l'autorité communale qu'elle rende cette réparation solennelle et éclatante. L'arbreest tombé...Cen'étaitqu'unsyml o'e. La patrie que l'on a visée, reste debout A la frontière, traitres et vendus, soldés par l'étranger Dans les moments difficiles qu'annonce la crise économique, l'union des bons citoyens est plus que jamais nécessaire Vive le Roi Vive la Belgique, une et indestructible Trés blen et que fera notre admi nistration communale De Liberale Vereeniging van het Arron dissement Yper, in Bestuursvergadering ver- eenigd op 23 Juli 11., heeft besloten ten titel van protest, tegen het vernielen van den Vrijheidsboom, volgenden tekst op de stads muren aan te plakken MEDEBURGERS, Armzalige kerels hebben van den nacht gebruik gemaakt om den Boom van Vrijheid, geplant door het Gemeentebestuur in 't parkje achter St Maartenskerk, als herdenking der honderdste verjaring onzer Nationale Onaf hankelijkheid, neer te vellen. En om hun exploot te bekronen en hunne inzichten te doen uitschijnen hebben die moedige vandalen, op de plaats van hunne heldendaden, naamlooze briefjes gestrooid, als volgt opgesteld Wij willen geen Belgische vrijheidsboom Wij willen niets van België Wij willen de vrijheid voor Vlaanderen Dergelijke lafheidgepleegd in den nacht van 8 tot 9 Juli, vraagt herstel. Wat wachten onze stadsoverheden om, openbaarlijk, die verfoeilijke daad, welke de algemeenheid onzer Ypersche Bevolking af keurt, te schandvlekken In naam van al de liberale maatschappijen der stad Yper, houden wij eraan hevig protest aan te teekenen, tegen de uitvoerders van dit vandalenwerk, dat ons kwetst in onze vader landslievende gevoelens. Leve de Koning Leve België I één en onverdeelbaar Yper, den 23 7-3o. In naam der Liberale Maatschappijen De Liberale Vereeniging, De Liberale Jonge Wacht, De Onvermoeibaren, De Liberale Vakvereeeniging, De Liberale Harmonie, De Vlaamsche Ster, De Oud-Leerlingen der Stadsschool, De Oud-Leerlingen der Middel bare school. De Secretaris, L. Van Alleynnes. G. Vanhecke. Voorzitter der liberile Vereeeigirg.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1930 | | pagina 4