Le Banquet des Anciens Gombattants
Een groote les
Mededeeling
Pèlerinage Ecossais
Nous avons fait la guerre, Flamands
et Wallons, riches et pauvres, dans les
mêmes tranchées et la Mort ne choisis-
sait pas. De la est née une camaraderie
faite d'estime mutuelle, une camaraderie
que rien ne brisera, une camaraderie plus
forte que les passions politiques et que
les intéréts momentanés.
L'Arbre du Centenaire
A
Ainsi que nous l'avons annoncs dans notre
dernier numéro, notre ville a re<;u Samedi
dernier la visite d'un groupe d'environ 200
pèlerins Ecossais venant d'Edimbourg. Arri
vés le Samedi, ils nous ont quitté le Mardi
après-midi et ont, durant ces quelques jours
visité 1'ancien champ de bataille des environs
et plusieurs cimetières britanniques du sail
lant d'Ypres. Le Dimanche matin, a 10 h. 3o,
ils ont célébré un service commémoratif sur
les remparts, a cöté de l'Arc de Triomphe de
la Porte de Menin. Après une allocution et
l'exécution de quelques hymnes ils ont déposé
des couronnes prés du Monument.
Zondag 20" dezer hebben de oud strijders,
te Brussel, hunne verkleefdheid aan hunnen
doorluchtigen Vorst en aan hun geliefd
België betoont.
De kern van het gansche veldleger was er
tegenwoordig. Niemand ware in staat te zeg
gen, op twintig duizend na, hoeveel oud
strijders in de hoofdstad hebben gedefileerd
Sommigen beweren 70 tot 80 duizend,
anderen spreken van 120 duizend. Doch wat
men zeggen mag, zonder eenig gevaar tegen
gesproken te worden, is dat een zoo groot-
sche betooging van oud-strijders (geen mee-
loopers), een zoo deftige doortocht noch te
Brussel, noch nergens elders ooit is te zien
geweest.
Zonder een enkelen kreet, vastberaden en
overtuigd stapte iedereen vooruit, en het was
met echte fierheid, dat, zoowel de minste jas
als de hoogste officier de Koninklijke Familie,
de ministers en staatsoverheden voorbijtrok
ken.
Iedereen, zoowel weduwe als wees, zoowel
gekwetste als zieke, zoowel werkman als
burger, Vlaming als Waal, allen zonder onder
scheid waren er gekomen om met vastbera
denheid aan te toonen dat hun offer van vier
jaar geen ijdel woord mochte wezen, dat zij
die herveroverde onafhankelijkheid, die zij
dien dag vierden, willen zien versterken en
vastzetten, en om een bewijs te leveren dat
zij geenszins zouden dulden dat betracht
worde ons schoone Vaderland te verbrokke
len om het \erde"- aan een vreemde natie te
verknechten.
Daarom ziin de honderd duizend oud-
strijders van d n oorlog Zondag naar Krussel
gereisd. En, laat het ons zeggen, 't is aan
moedigend zoo eene algrmeene deelneming te
mogen bestatigen, dit niettegenstaande al de
tegenwe king en drukking
De Vlaanderen waren bi'zonder talrijk ver
tegenwoordigd, ruim zoo talrijk als 't Walen
land. Het zal voor de frontersleiders een les
wezen, vast te stellen dat, niettegenstaande
hunne uitdagende plakbrieven, hunne laffe
geschriften en hunne hardnekkige propaganda,
de duizenden vlaamsche Belgen geen cogen-
blik geaarzeld hebben aan hunnen doorluch
tigen Vorst de Hem verschuldigde verkleefd
heid te betuigen. Meer Ieder buitenmensch
is ervan teruggekeerd in zijne vaderlandsliefde
versterkt, vol bewondering voor hetgeen hij
ginder in de Hoofdstad heeft gezien, en uiterst
tevreden over het gulhartig en vriendelijk
onthaal dat hij van de bevolking heeft
genoten. Hij zal met weinige doch treffende
woorden de leugen en laster der nationalisten
te niet brengen en propagandist worden der
Belgische Eenheid. Deze betooging zal in één
dag meer bijgebracht hebben dan al de offi-
cieele redevoeringen die sedert den oorlog
boven de hoofden der oud-strijders en Inva
liden van den oorlog werden uitgesproken.
En nationalisten zoowel als socialisten, die
in hunne bladen schreven dat al de deel
nemers aan die groote parade noch min noch
meer waard waren om op het einde nog een
goede geeseling met de matrak te krijgen,
zullen nu eens kunnen bestatigd hebben dat
er in België nog honderd duizenden oud
strijders zijn die plicht en eer stellen boven
alle lage kuiperijen en laffe scheuringspolitiek,
en die fier zijn te hebben mogen strijden in
het klein maar roemrijk leger van hunnen
heldhaftigen en beminden Koning Albert I.
J. S. R.
Dimanche derr.ier, d Bruxelles, après l'inou-
bliable Défilé de la Victcireles chevaliers
parmi les anciens combattants se réunirent en an
banquet présidé par le Roi Albert. Des discours
y furent prononcés, discours de concorde et de
patriotismequ'il tie nous est pas possible de
reproduireque nos lecteurs ont déja probable
ment lus dans leur journal quotidien, mais nous
aimons d en extraire quelques phrases tout par-
ticülièrement significatives.
M. Wagemansprésident de la Fédération
des Fraternellesfaisant rcssortir la signification
de la fcte de ce jour, a dit dans son discours ces
belles paroles
Sire, nous représentons la génération de la
guerre, nous sommes ceux a qui fut confiée la
défense de la Patrie, sans fausse modestie
aucune, conscients de l'ceuvre accomplie, dé-
positaires de la pensée et de la volonté de
ceux qui sont tombés dans nos rangs paree
que nous avons été a la peine, nous avons
voulu être a l'honneur et nous n'envions pas
d'honneur plus grand, de récompense plus
haute que ce défilé, scandé par nos vieilles
marches régimentaires, sous les plis de nos
drapeaux, de ce défilé orgueilleux dans sa
simplicité, suivant ceux qui avaient porté la
lourde charge de mener nos divisions au
combat et, en passant devant Votre Majesté,
de tourner la tête a droite, en soldat, et dans
nos yeux il y avait tout notre respect et
tout notre loyalisme, tout notre amour
pour la Belgique et pour la Dynastie. Et
nous étions une vivante legon qui passait,
pour les jeunes, corame pour ceux qui
oublient. Nous avons voulu que cette
journée soit celle de l'unité, du courage
civique. dont le courage militaire n'est
qu'un des aspects.
Et le Roi-soldat disait entr'autres dans sa
réponse
Je vous revois tels que je vous ai connus
dans ces temps tragiques et je vous remercie
des sentiments d'ardent patriotisme et de
loyalisme fidéle, dont les orateurs que nous
avons entendus se sont fait les interprêtes.
Les paroles qui viennent d'être prononcées
acquièrent une valeur particulière dans la
bouche d'hommes courageux et résolus
comme vous. Comment ne pas avoir confiance
dans l'^venir de la Patrie, après les grands
exemples que vous avez donnés et dont les
générations qui nous suivent ont le devoir de
s'inspirer.
Soldat parlant a des soldats, je n'ai d'autre
souci que celui de l'indépendance de notre
peuple et de l'intégrité de notre sol natal. Et
j'ai confiance dans l'avenir quand je constate
comme aujourd'hui l'union continue des
Flamands et des Wallons dans une même
fraternité d'armes.
Eenieder is terecht verknocht aan zijne
moedertaal. Zij wekt in ons de verre galmen
van 't verleden, en zij bewaart onze diepste
eigenheid.
Maar onze nationale eenheid, die op elk
gebied den voorspoed van dit land vrijwaart
en ons politiek bestaan handhaaft, wordt
allerminst bedreigd door de verscheidenheid
van onze landstalen.
Integendeel, zij versterkt door de wissel
werking en den rijkdom van twee zelfstandige
kuituren. Zoo rijst dan Helgiè, uit het oorlogs
vuur, door uwen moed en overgave, gelouterd
en gestaald. Zoo rijst het voor de toekomst
krachtiger steeds en vredig, in onze hoop en
onze liefde.
Une protestation contre l'acte de vandalisme
de Vilvorde
Une affiche, dont ci-dessous le texte, a été
placardée sur les murs de Vilvorde a la suite
du bris de l'arbre du Centenaire planté
dimanche dernier
Concitoyens, un acte impie et imbécile
vient de jeter bas l'arbre de la liberté, planté
dans notre pare communal, au cours des
manifestations émouvantes organisées pour
commémorer le centenaire de notre Indépen-
dance.
Cette lacheté a révolté la conscience popu
laire et le comité des fêtes se doit de se faire
l'écho de cette réprobation.
Un tel sacrilège réclame une réparation.
Nous attendons de l'autorité communale
qu'elle rende cette réparation solennelle et
éclatante.
L'arbreest tombé...Cen'étaitqu'unsyml o'e.
La patrie que l'on a visée, reste debout
A la frontière, traitres et vendus, soldés par
l'étranger
Dans les moments difficiles qu'annonce
la crise économique, l'union des bons citoyens
est plus que jamais nécessaire
Vive le Roi Vive la Belgique, une et
indestructible
Trés blen et que fera notre admi
nistration communale
De Liberale Vereeniging van het Arron
dissement Yper, in Bestuursvergadering ver-
eenigd op 23 Juli 11., heeft besloten ten titel
van protest, tegen het vernielen van den
Vrijheidsboom, volgenden tekst op de stads
muren aan te plakken
MEDEBURGERS,
Armzalige kerels hebben van den nacht
gebruik gemaakt om den Boom van Vrijheid,
geplant door het Gemeentebestuur in 't parkje
achter St Maartenskerk, als herdenking der
honderdste verjaring onzer Nationale Onaf
hankelijkheid, neer te vellen.
En om hun exploot te bekronen en hunne
inzichten te doen uitschijnen hebben die
moedige vandalen, op de plaats van hunne
heldendaden, naamlooze briefjes gestrooid,
als volgt opgesteld
Wij willen geen Belgische vrijheidsboom
Wij willen niets van België
Wij willen de vrijheid voor Vlaanderen
Dergelijke lafheidgepleegd in den nacht van
8 tot 9 Juli, vraagt herstel.
Wat wachten onze stadsoverheden om,
openbaarlijk, die verfoeilijke daad, welke de
algemeenheid onzer Ypersche Bevolking af
keurt, te schandvlekken
In naam van al de liberale maatschappijen
der stad Yper, houden wij eraan hevig protest
aan te teekenen, tegen de uitvoerders van dit
vandalenwerk, dat ons kwetst in onze vader
landslievende gevoelens.
Leve de Koning Leve België I één en
onverdeelbaar
Yper, den 23 7-3o.
In naam der Liberale Maatschappijen
De Liberale Vereeniging, De Liberale Jonge
Wacht, De Onvermoeibaren, De Liberale
Vakvereeeniging, De Liberale Harmonie,
De Vlaamsche Ster, De Oud-Leerlingen der
Stadsschool, De Oud-Leerlingen der Middel
bare school.
De Secretaris, L. Van Alleynnes.
G. Vanhecke. Voorzitter der liberile Vereeeigirg.