IN DEN STORM
ROOT
Dancing Victoria—Palace
De Lustige Pierrots uit Antwerpen
13-8-1932 I-Iet Ypersche-2e Bijvoegsel-JL,a JFtepion d'Ypres N° 19
STAD YPER, St-Jacobstraat (dicht bij de Gr. Markt)
Mengelwerk van Het Ypersche Nr 4
Roman door A. BRULEZ
(Vervolg)
Kalm bleef het echter niet. Nauwelijks
waren vader en zoon ingeslapen of de beschie
ting begon, zoodat zij opgeschrikt en half ge
kleed naar den kelder moesten vluchten.
Sprakeloos, rillend van koude en angst volg
den zij iederen slag na 't gruwelijk gefluit, en
prevelden soms een gebed in de bange stilte
die volgde.
De toestand der stad verergerde dan ook
van dag tot dag, André werd aan zijne droo-
merijen onttrokken door de immer toenemende
beschieting, de steeds aangroeinde troepenbe
wegingen en door zijne uitstapjes in de stad,
die hij met toewijding deed, 't zij om hulp te
bieden aan gekwetste, aan noodlijdende of
verhuizende medeburgers.
Ten einde de droevige, lange avonduren te
helpen voorbijvliegen had hij een dagboek
aangelegd waarin hij de voornaamste gebeur
tenissen dag voor dag neerpende.
Na een zijner bezoeken aan de stad gaf hij
er aldus den toestand van terug Vandaag
heb ik het akeligste schouwspel aanschouwd
dat ik ooit te zien kreeg: het uitzicht der stad,
na wekenlange beschieting, is zoo droevig dat
ik het nooit vergeten zal. Zoodra ik buiten
kom, zijn reeds overal de teekens der verwoes
ting zichtbaar de muren der huizen zijn door
spekt met roode pleisteis, waar de bomscher
ven zijn afgebotst op de baksteenen nergens
is er een ruit gansch gebleven en de straten
zijn als omgewoeld, vol bulten en kuilen, voor
het station liggen de plaveisteenen als uitge
goten, de stadslantaarns zijn er als zwavel
stokken afgebroken, de sieraadboomen lig
gen lang en stijf geveld of tot splinters uiteen
geslagen tusschenin, uitgezweepte aardklom
pen, stukken hout en glasscherven. Overal
vertoonen opengescheurde huizen, hun scheef-
hangenden of vergruisden inboedel, andere
zijn toegevallen als kaarthuisjes, waaronder
zij vaak hunne inwoners bedolven verder
zijn ze uitgebrand en vertoonen niets meer
dan zwartgewolkte muren. Op andere plaat
sen laait de vlam nog hoogde lucht in en lekt
en knaagt en knettert of laat zich onder 't ge-
streel van den wind nog langer uitrekken om
nieuw voedsel te bereiken. Op de markt zijn
onze eeuwenoude, prachtige Hallen versmol
ten of vergruizeld tot een armzalig wrak ter
wijl de uitgebrande toren als een geraamte
hoog de lucht in rijst en om wraak roept, daar
in ter zijde gestaan door den zwaar opschie-
tenden zustertoren van St-Maartenskerk.
Hier en daar liggen omgesphoten, gerad
braakte karren, munitiewagens en verpestende
paardenkrengen, met uitpuilende blauwe dar
men als fietsbanden of dikgezwollen balg, als
een draakballon.
En toch leven er nog menschen tusschen
die rookende en puindreigende overblijfsels
burgers huizen in kelders en kasematten
soldaten schuilen in verlaten gebouwen
legerbenden stappen zingend en fluitend door
die verwoesting, paarden draven met vuur-
slaanden hoefslag doer de straten, motorfiet
sen schieten als schichten voorbij en zwieren
in duizelige vaart de straathoeken om.
En straks of morgen begint de slachting
weer
Akelig, droevig, hemeltergend en wraakroe
pend.
In zulke omstandigheden vond Mijnheer
Terdam het al roekeloos nog te willen blijven.
André, jongen, zeide hij, na een hevige
beschieting, ik weet niet waarom wij hier nog
langer zouden blijven. Het wordt hoe langer
hoe slechter
Ja, vader, maar waar naartoe vroeg hij
met een anstigen blik, daar hij graag gewacht
had tot hij wist waar Elza verbleef.
Wel niet ver, meende vader ik neem
het voorstel aan van Pieler Das, en wij ver
huizen al onze meubelen naar zijn huisje op
den Vlameiting.-chen Steenweg. Daar is het
neg kalm.
Br st zoo beaamde Andté met een zucht
van vei lichting. Ik zal den wagen vragen van
Ghes k ere, die met zijn muilezel alles zal
verhuizen.
Andié begaf z:ch op weg in de eeiste uren
van den dag. Alies w s kalm, geen schot viel,
niemand zou gedacht hebben dat hij zich in
een helegerde s ad bevond. Alleen 't geronk
van een paar kwaad brommende motor-vogels
snorde door de lucht en hun stil zwevend
geraamte stak grauw af als een ontzaglijke
sylphide op den spoiloos blauwen mantel der
luchtaf en toe, geraakt door de zon op hun
blinkenc harnas, schoten zij gensters uit.
Al met eens schrikte de jongeling op, door
de losbranding van drie kanonschoten in zijne
nabijheid. Instinctmatig had hij zich in een
deurportaal geworpen, maar hij dacht onmid-
dellijk aan de drie anti-aircraft kanonnen die
op 't .Vlinneplein stonden, hoorde drie nieuwe
schofen knallen en zag inderdaad nu zes
witte, watten bellen openzwcllen in de rich
ting van een der vliegtuigen. De vliegenier
scheen er zich weinig aan gelegen te laten,
want hij k erde op zijn vlucht terug en be
schreef twee groote kringen boven zijn aan
vallers Andié 'stond nog met belangstelling
deze bewegingen na te zien, toen er zich een
snel, schurend gefluit deed hooren, gevolgd
door een geweldigen knal en op het Minne
plein st< eg er eene dikke, zwarte rook en
stofwolk de lucht in, waarop een regen volgde
van aarde, stukjes staal en splinters hout.
Ze schieten reeds op de aangeduide
batterij I dacht hij, en hield zich stil in zijne
deurholte. De vliegenier beschreef nog een
kring en een schot kwam neer, vetl nader,
vlak in een huis der Elvcrdiriuhestraat. De
wolk die opsteeg was rood van 't pannengruis
en meteen weerklonk een scherpe kreet:
Hulp Hulp die akelig weergalmde in de
eenzaamheid.
Alle gevaar misprijzend vloog André naar
't beschadigd huis toe, doch eer hij het kon
bereiken liet hij zich plat ter aarde vallen,
daar een derde granaat haar akelig gefluit liet
hooren, die toch verder van hem en dichter
bij haar doel terecht kwam. Toen hij zich op
richtte, z^g hij nog twee engelsche soldaten
uit een keldermond kruipen, om ook hulp te
bieden.
De deur van 't getroffen huis, door de lucht
verplaatsing uit hare hengsels geschokt, lag
schuins in den gang gevallen en knelde tegen
den muur, het lichaam van een jong meisje,
dat eene bloedige wonde aan het hoofd droeg.
Juist toen A; dté de plaats bereikte opende
zij de oogen en riep nogmaals, doch veel
flauwt r hulp
De twee soldaten sprongen bij, hielpen de
deur verwijderen en 't meisje te been brengen,
doch zij wankelde weer, sloeg beide atmen
om André en smeekte in een zucht.
Mijnheer Terdam vader... moeder
in de keuken I.. Daarop sloot ze de oogen
weer en viel in bezwijming.
Tot de engelsche soldaten dieniets verstaan
hadden zeide hij See her father and mother
in the kitchen Hij vleide 't meisje voorzich
tig op de platgelegde deur en, met zijn zak
doek, legde hij een verband op de hoofdwon
de. Bij toeval zag hij een gereedgestèlde kruik
water op de trap staan en trachtte door
besprenkeling het meisje weer te doen bijko
men, toen de engelschen uit de keuken riepen
I say... come here
Hij liep er henen en moest hulp bieden om
twee bewustelooze lichamen uit te trekken
van onder het neergestorte keukengewelf dat
schuins door de kamer hing. Daar ook werd
met fiisch water gewerkt om het stof uit de
aangezichten te verwijderen en het leven weer
op te wekken, terwijl een der engelschen weg
liep om een ambulanciewagen te halen- De
redders waren zoozeer bekommerd met hun
werk, dat zij niet eens meer hoorden hoe de
granaten, die hun doel nader bereikten, slag
op slag den grond deden daveren.
Zonder dat zij erin gelukt warende slacht
offers tot bezinning te brengen, hc orden zij
met genoegen den autowagen voor de deur
stil houden twee met rood-kruis-ombande
armen kwamen te voorschijn en, zonder nut
teloos gepraat, zooals alleen de engelschen dat
kunnen, werden de drie gekwetsten opgeladen
en in vlugge vaart buiten schot gevoerd.
(Vervolg aanslaande wcekj.
i —I 11-11 Hl-Ill HM—
Ter gelegenheid der Tuindagfeesten
- Zondagen 14 21 Oogst 1932 -
met bijzondere volle medewerking van het vermaard Jass Band Orkest
L i
Buitengewoon nieuw programma met SELEFONE waar wij onzen KOMIEK JAM
in volle werking zullen zien die iedereen zal doen lachen.
Virders alle Zondagen BAL met verandering van Orkest.
