IN DEN STORM
-Ten bureele dezer kan men de voor-
{gaande nummers met het mengelwerk
ekomen.
(Vervolg)
NIEUWS NIEUWS
Te hoop aan spotprijzen
WERKHUIZEN
Kulschen binnen de 3 dagen - Vermen binnen de 8 dagen
Bijhuis: E. Joos, Dixmudestraat,51
Me,le Géline LOUAGE
Accoucheuse diplömée
5, Rue Basse, Y^RES
Jufvrouw CéJine LOUAGE
Gediplomeerde Vroedvrouw
t
jngelwerk van Het Ypersche» Nr 21
Roman door A. BRULEZ
t
En gij. Kaiel vroeg Andié om de ge
'dachten van zijn vriend af te leiden
t Wat belieft vroeg deze opschrikkend.
Wat gij zult doen met uw 24 uren
I Als ik eruit kom..'...
T Hoe we komen er allemaal uitlachte
IlAndré eenigszins zenuwachtig, keek dan naar
{zijn uurwerk, zag den luitenant afkomen en
jsei houdt u gereed mannen, 't is tijd.
j Een paar seconden later kropen de mannen
lover de borstweer en slopen vooruit. Het
ihart klopte geweldig cn een onwillekeurige
'angst deed een verdapperden polsslag voelen.
fM aar een zenuwachtige koorts nam weldra
fweer de bovenhand en de gewapende schim-
trnen trokken met een soort hitsige woede
-vooruit. Om hem uit het ergste gevaar te
jhouden had Anaré de opdracht gegeven aan
fKarel de verbinding te verzekeren, tusschen
tde voor- en achterhoede. Toen zij de bedoelde
'posten naderden, weerklonk schielijk een licht
aaie van Lenoir, die zijn knie op een
draadprikkel had gezet. Onmiddellijk ging
een rood lichtje omhoog, mitrailleuzen, ge
weren en kanonvuur begonnen een oorver-
doovend trommelvuur.
Terdam en zijne mannen waren vooruitge
sprongen en op de duitsche bezetters gevallen.
Twee, drie rauwe kreten van woede gevolgd
door een korten smartkreet gingen op, hand
granaten vlogen in alle richtingen en een paar
schimmen vluchtten onder 't kruisvuur naar
de duitsche lijn. Terwijl André rondkroop
om zijne mannen te verzamelen, viel hij al
mpt eens, in een stuk loopgracht neus aan
neus met een duitsch soldaat, die hem ver
wilderd en als zinneloos aankeek. Ins inct-
matig trok André zijn dolk. en met een schrik
beweging. hief hij hem in de hoogte, om zijn
tegenstrever te lijf te gaan. Maar de duitscher
roerde niet en keek hem aan met een paar
schrikkelijke oogballen, die meer wit dan
zwart vertoonden. André's arm viel slap, hij
kon dien man niet koudbloedig vermoorden.
Hande hoch zei hij.
Ja. ja. viele Leute! wedervoer de andere
zonder te roeren alleen zijne oogen draaiden
rond.
André voelde zich door een nieuwen schrik
bevangen het angstzweet stond hem op de
slapen.
Wat had hij voor zich, een vijand of een
geest Er heerschte maar af en toe klaarte,
en 't raadselachtig schepsel dat voor hem zat,
kreeg alleilei spookachtige gedaanten, terwijl
het alleen een paar maal herhaalde, op den
zelfden toon Ja, ja, viele Leute, sehr viele
Leute 1
't Wierd hem afschuwelijk bang, en die
paar minuten schenen hem eere eeuw toe.
Wat moest hij doen Zou er dan niemand
afkomen Moest die man een kwade vlaag
krygen, dan was hij verloren
Bij die gedachte zag hij juist den man zijne
hand leggen op den dolk, dien hij aan den
gordel droeg, terwijl een afschuwelijke grijns
zijn aangezicht wreedaardig vertrok. Met een
angstige rilling, sloeg André weer instinct
matig zijn eigen dolk omhoog, om hem
uit zeljverdedigittg in de borst van zijn
vijand te ploffen, eer het te laat was. Maar
hij beefde geweldig, en als een bliksemflits
schoot hem plotselings te binnen wat zijn
korporaal hem verteld had. Binst een over
val had deze, in blinde woede, zijn dolk tot
'in het hecht in het lijf van zijn tegenstrever
geploft. Maar nooit zou hij die stervend-
droevige oogen vergeten, die hem schenen te
zeggen Waarom hebt ge dat gedaan Wat
hadden wij tegen elkander Nooit zou hij
het vergeten en het oók nooit willen herdoen
Gedurènde deze korte aarzeling gleed de
hand van zijn tegenstander weer lusteloos
van den dolk weg, terwijl hij uit volle borst
riep Wir sind kaput
Andié voelde het angstzweet langs zijne
slapen neerloopen, liet zijn gewapepden arm
moedeloos neerzakken .en zuchtte wanhopig:
Hoe geraak ik hier los
Twee zijner mannen, Fontan en Dubbels,
hadden de stem gehoord en hadden zich, bij
de verrassing, zoo dicht mogelijk tegen den
grond geplakt Toen hadden zij zich verstout
nader te kruipen en zagen, bij de klaarte van
een lichtpijl, Andié roerloos voor den duit
scher zitten. Tot Terdam's verlichting, kro
pen zij nader.
Hij is zimdros fluisterde. André, trek
hem eruit.
Toen zij hem optilden, vloog de gevangene
als een opgejaagd dier vooruit, recht op de
belgische.lijn af half wege gekomen, klonk
er een schot, en hij viel. Toen de overblijven
de mannen terugtrokken sleurden zij hem
mee hij had het schot in zijn been gekregen
en keek steeds verdwaasd zonder klagen.
Zijn er van onze mannen gekwetst
vroeg André, toen zij terug op hunne stellin
gen waren.
Ja, drie Verbeek, Dubbels en Kareels,
maar allemaal niet erg.
Waar is Verdonck
Ja, Karei is nog niet.binnen of is hij op
de voorposten gebleven
Neen, ik had hem aangeduid voor de
verbinding.
Dan is hij nog achter. Hij zal dan ook
gekwetst zijn.... of dood
André voelde ziin hart ineenkrimpen.
Luitenant, Verdonck wordt vermist.
Er moet gezocht'worden.
Mag ik...?
Ja,., neem dë'ri 'b^ankardier Bells en Du-
-. 1
thoit mee. r
In drie richtingen kropen ze vooruit over de
eenzame vlakte Alles was in de stilte verval
len. Nu en dan ging er een vuurpijl de lucht
in en ondertusschen klakte eene mitrailleuze
tara-iata. Daarop verviel weer alles in de
duisternis, die nog dikker scheen.
André voelde zich weemoedig hij voelde
zich zoo alleen. Moest hij nu eens zelf geraakt
worden en moest hij daar dood blijven op dat
akelig omwoeld veld. Wat was het droevig
zich zoo eenzaam en verlaten te voelen, tus
schen leven en dood. Allerlei beelden rezen
voor zijn geest op Eiza, die hij zoo lief had,
en tot wie hij zoo vurig wenschte teiug te
keeren hare moeder aan wie hij beloofd had
voor Karei te zorgen, wat zou er van haar
worden indien Karei dood was Het beeld
van zijn vader, alleen, oud, verlaten, ver
scheen hem zoo droevig En geen 't minste
menschelijk geluid te'hooren Indien Karei
gekwetst ware zou hij toch klagen Dood
dan De anderen hadden ook niets gevon
den, anders had hij het licht gefluit gehoord
dat zij, als teeken moesten geven. Verstrooid
sukkelde hij in een granaatput half met water
gevuld. Het was hem bijna onverschillig of hij
er voorgoed zou in blijven. Doch opgezweept
door de gedachte aan zelfbehoud, aan zijne
belofte, aan zijn vader, kroop hij weer verder.
Hij keek naar het uur nog maar acht minu
ten dat hij weg was en't had hem een eeuwig
heid geschenen.
Ma,.... oei oei klonk het al met
eens flauw.
De drie mannen hadden het gehoord en
schoven er op af. Bijna terzelfder tijd waren
ze weer bijeen en vonden Karei op den rug
liggen met de armen open, het aangezicht vol
bloed, maar hij roerde als André hem aan
raakte.
Hij leeft, zei hij, spoedig terug met hem.
Maar het gerucht, dat zij gemaakt hadden,
had argwaan verwekt, de mitrailleuze begon
weer te ratelen, zij moesten zich plat leggen.
André werd erg zenuwachtig, gaf onwille
keurig een vloek en tilde Karei op zijn rug.
Zooveel het levenloos gewicht het hem toe
liet liep hij, terwijl de anderen kruipend ach
ter aan kwamen. De opschietende vuurpijlen
deden hem ontzaglijk afsteken op de Daakte
ruimte. De mitrailleuzen ratelden gansche
banden kogels af, die zingend om hem heen
schoten. Bij 't naderen der loopgraven voelde
hij zijne krachten begeven, het zweet liep hem
van voorhoofd en wangen in den hals, zijne
knieën knikten, en ware 't niet geweest dat
men hem opwachtte, hij ware met zijn last
hals over kop in de loopgraven ge uimeld.
De luitenant kwam hem gelukwenschen,
terwijl men Karei de eerste zorgen toediende,
en beloofde -,hem het oorlogskruis, maar
André was er weinig mee bekommerd. Hij
had Kart 1 levend teruggebracht, zijne krach
ten waren af en hij wenschte slcch.s te slapen,
na een slok rhum genomen te hebnen.
's Anderendaags was zijne eerste vraag naar
zijn vriend. Karei had een bomscherf op 't
hoofd gekregen, waardoor hij veel bloed
verloren had, maar de wonde was niet doo-
delijk. Nu was hij reeds op weg naar een goed,
ver gflégen hospitaal daar alleen was rust
en vrede, Karei was er best aan toe.
André verhaastte zich dit alles te schrijven
aan Elza en was gelukkig haar en hare moe
der te kunnen geiuststellen. Hij hunkerde nu
met klimmend verlangen naar een brief van
haar.
Aan zijn vader, die hem steeds in de buree-
len waande, schreef hij Kales is nog altijd
vuil, koud en slecht verlicht, maar 't is mij
onverschillig, ik heb geen tijd om er een voet
in te zetten. Mijne bezigheden nemen al mijnen
tijd en de dagen vervliegen iap in afwachting
dat ik u weer omhelzen mag En de goede
oude vader dankte God en sliep gerust, daar
hij zijn zoon buiten gevaar wist
{Iffryojg te naaste week)
in de «Ypersche Meubelfabriek» in 1 kwidatie,
Basculestraat, Yper
1) Prachtige Slaapkamers in eiken hout,
1' keus, bestaande uit groote kleerkas, lava
bo met drie spiegels, bed met ressortbak en
nachttafel, aan den prijs van 1520 frai k.
2) Slaapkamers in eiken hout, 1keus,
bestaande uit groote kleerkas, toilette met
spiegel, linnenkasten bed met ressortbak, aan
den prijs van 1675 fr.
Komt zien en gij zult overtuigd zijn. Open
vanaf 9 tot 12 uur en van 2 tot 5 uur.
Verwerij - Blsekerij
Nieuwkuischen Glapage Américain
40 Bijhuizen
ROUW IN 24 UREN
a l'honneur de porter a la connaissance de la
population qu'a partir de ce jour elle exerce
sa profession.
5, Neerstraat YPER
heeft de eer de bevolking ter kennis te bren
gen dat zij van heden af haar beroep uitoefent.
