5
Begrafenis van h. Ach. Verbette
Mr Achiel Verbeke
Lijkrede van M. Quirin Strumane
Lijkrede van M. Richard Miroo
BOESINGHE
TERAARDBESTELLING
van den Heer D'haeyere Marcel
Lijkrede van den heer Arthur Adam
Lijkrede van den heer Joseph Ampe
Lijkrede van den h. Vandenberghe Leon
Zaterdag had, onder grooten toeloop van
-volk.de plechtige begraving plaats van Achille
Verbeke, het ongelukkig slachtoffer van het
jammerlijk ongeval, dat zich hier op de stel-
plaats der statie voordeed. Een talrijke schaar
werkgezellen en vrienden van den overledene,
niet alleen uit Yper maar ook van omliggende
steden en gemeenten, hadden eraan gehouden
het stoffelijk overschot van den hen zoo plots
ontrukten makker tot aan zijn laatste rust
plaats te vergezellen.
Voorop den stoet gingen de vlaggen van
"het Nationaal Syndicaat», de Nationale
Strijdersbond en De Vrije Bolders Aan
den boord van het graf werden lijkreden
uitgesproken door M. Quirin Strumane, na
mens het Nationaal Syndicaat en H. Richard
Miroo, namens zijn werkgezellen der stel
plaats. Verscheidene kronen werden neerge
legd namens zijn werkmakkers en de verschil
lende maatschappijen waarvan de afgestor
vene deel uitmaakte.
a t: Dames, Heer en
Sedert enkele dagen is onze afdeeling van
-het Nationaal Syndikaat in rouw gedompeld
door het pijnlijk verlies cat zij komt te
ondergaan van haren geachten strijdmakker,
Verbeke Achiel, zoo plotseling uit ons midden
ontrukt door het droevig ongeval dat zich
heeft: voorgedaan in het uitoefenen van zijn
ambt.
Makker Achiel, alle pogingen zijn gedaan
geweest door uwe onmiddellijke oversten
alsook door uwe werkgezellen om u te be
vrijden. De onmiddellijke hulp en moedige
pogingen waren vruchteloos, niets mocht
baten, en als men er in slaagde u te bereiken,
had de dood reeds haar gruwelijk werk
volbracht.
Geachte familie, het heengaan van uwen
beminden echtgenoot, vader, broeder, komt
ons diep te treffen. Hij is uit uw midden aan
den jeugdigen ouderdom van 47 jaren ont
rukt, zooals eene bloeiende roos van den
jeugdigen stam, om hier te rusten in het
kille graf.
Vaarwel geachte strijdmakker, rust in
vrede onder de schaduw van uw kruis.
Makker Achiel, Vaarwel, Vaarwel.
Goede Makker Achiel
Zooverre is 't nu gekomen dat uw werk
makkers, wanhopig en moedeloos, u tot hier
moeten vergezellen, gij, de kloeke, kokende
Verbeke, arm slachtoffer van dat schrikkelijk
ongeval I
Wat bloedde ons hart, hoe sidderden we
van angst, toen we machteloos, de vreeselijke
ramp zagen gebeuren. Eén geroep één
geschreeuw Achiel te laat ver
loren En twintig ooggetuigen stierven in
gedachte met hun makker mede
Hoe onverbiddelijk het noodlot, dat die
trouwe bediende, die bekwame vakman, cie
onversaagde wroeter op zulke gruwelijke
manier ontrukt aan de liefde zijner familie,
aan de vriendschap zijner meesters en ge
zeilen. Want hij was méér dan een werk
makker, voor ons en voor allen die hem
kenden was hij een rechtzinnige vriend.
Drie en twintig jaar diende hij onder ons,
en in dien tijd werkte hij zooveel als sommi
gen in een volle loopbaan. Hij was maar
tevreden toen hij hard kon werken. Daardoor
dwong hij ieders achting af.
Het mocht echter niet gebeuren dat hij,
na een wel volbrachte loopbaan, in de stilte
van het familieleven, terugkijkende op zijn
eerlijk verleden, met vertrouwen een kalm en
rustig einde afwachte, neen, het jaloersche
noodloot was daar, halverwege zijn loopbaan,
om hem onmeedoogend, met geweld nêer te
vellen.
Vriend Achiel, gé verlaat ons, 't is wreed,
't is nijpend Maar uw gedachtenis blijft
onder ons voortleven 1 Lang wordt er nog
van uw marteldood verteld, maar nog langer
wordt er gesproken van Verbeke
We verbinden ons plechtig, uw figuur in
eere te houden als toonbeeld van trouw en
kameraderij
Dit weze de bewogen afscheidsgroet van
uw bedroefde makkers.
Verleden week Donderdag had alhier de
plechtige teraardbestèliing plaats van den heer
D'haeyere Marcel, maalder, die het slacht
offer was geworden van een pijnlijk moto
ongeval en Zondag avond in het hospitaal te
Yper aan de gevolgen zijner bekomen ver
wondingen, in den jeugdigen ouderdom van
36 jaar, overleden was.
De heer D'haeyere was stichter en Voor
zitter der Duivenmaatschappij, lid en sedert
enkele weken koning der Handbooggilde
Sint Joris, ert ook lid van den Bond der
Kroostrijke Gezinnen. Op het kerkhof, waar
talrijke vrienden eraan gehouden hadden hem
te vergezellen, werd bij zijn te vroegtijdig ge
opend graf namens voormelde maatschap
pijen de volgende lijkreden uitgesproken
namens de DuiVenmaatschappij.
Achtbare* Égmilie,
Beminde Sporibroqlys, vrienden en kennissen
Nooit is mij eeiie-fcending zoo lastig, als
deze, welke ,ik thau^JV-te, vervullen heb, in
naam der- leden ongeil rqaatschappij, namelijk
tene laatste hulde en afscheidsgroet te bren
gen aan den stich.t^j en Voorzitter onzer
duivenmaatschappij:,, D'haeyere Marcel.
Vrijdag nacht werd de droeve mare
medegedeel i, dat onz«*p besten vnend .VI ai cel
een ongeluk Was overgekomen. Welk een
harde slag dit was, kan ik niet beschrijven.
Die tijding deed ons allen verstommen. Als
wij zijn toestand zagen* konden wij maar met
begrijpen hoe ziek hij, was, daar de vu ige
wensch hem nog te zien herstellen ons deed
vas klampen aan de laatste sprankel hoop.
Twee vragen bevochten onzen geest. Een
langzaam herstel, ofwel het onalwendoare
einde. De afwending van zijn lijden door de
teedere zorgen en genegenheid, waarmede hij
omringd was van hen die hem zoö liefhadden.
Doch de wetenschap wist dat de dood het
niet ging opgeven, maar zijn verwoestend
werk ging voltooien.
Beste Viiend Marcel, nauwelijks 4 jaar
geleden kwaamt Gij bij mij om U we inzichten
en Uw doel uiteen te zetten, waarvan de
hoofdzaak bestond in het stichten eener
Maatschappij met doel meer rechtvaardigheid
in de dutvenliefhebberij te brengen, de lief
hebbers bij te staan en het spel te zien aalt
groeien. De hier zoo talrijke aanwezigen
weten tot hoever Gij hierin geslaagd zijt.
Van toen af, Beste Vriend, waart Gij de
voorman, de baanbreker en de steunpilaar
van onze inrichting. Gij streefdet on verpoosd
om ze sterker en sterker op te bouwen, 'c is
immers dank aan Uwe wijze en vreedzame
leiding, aan Uwe schranderheid, aan Uwe
fijnvoeligheid, aan Uwe krachtdadigheid, laat
mij zeggen aan Uwe overgroote zachtmoedig
heid, dat de bond de verbazende uitbreiding,
den groei en bloei, de kracht en de macht
verwierf. Gij smaaktet genot in het welslagen
Uwer pogingen, Gij waart beslaafd en be
kommerd om de lotsverbetering van anderen.
Vriend Marcel, Gij waart bijzonderlijk vreed
zaam en verduldig, twist en tweedracht deden
U hartzeer. Uwe talrijke milde giften, Uwe
gegeven raden en daden, Uwe onbeperkte
medewerking waar er goed te doen was zijn
de getuigenissen daarvan.
Ik mag dus zeggen, Beste Vriend, dat
Gij heengegaan zijt al goed doen. Hoe ster
kend en opbeurend zijn deze overwegingen
niet voor Uwe ontroostbare Gade, Uwe vier.
schuldelooze kinderkens en Uwe bedroefde
familie. Het is uiterst vertroostend bij deze
pijnlijke scheiding, en het doet aan den ge
zichteinder eene ster van hoop en vertrouwen
glinsteren, die zalvende hoop uit onzen katho
lieken godsdienst geput, tot op een gelukkig
wederziens in de zalige eeuwigheid.
De gansche duivenliefhebbersschaar en
de bevolking van Boesinghe zullen in dank
bare herinnering de geheugenis van den dier
baren afgestorvene zorgvuldig bewaren.
Rust in Vrede, trouwe Vriend Marcel.
Dat de aarde U licht weze en dat de
honderden vrienden hier tegenwoordig met
hun christen afscheidsgroet U de verzekering
geven eener onwrikbare trouwe verkleefdheid.
Vaarwel, Vaarwel.
namens de Handboogmaatschappij St Joris.
Waarde Gildemakker Marcel,
Wij staan bij uw graf Wij nemen af
scheid van U Uw bestendige afwezigheid
missen wij voortaan. Het eeuwige is in U
Uw leven is gegroeid tot een hymne voor
het volle mensch zijn U waart mensch, vol
ledig, het type waarnaar alom een nieuwe
wereldorde streeft Voorwaar, een koning
onder de menschen verin zen wij in U
Pas enkele jaren op deze gemeente, als
vreemdeling kwaamt gij tot ons. Thans dragen
wij U ten grave als de beste onder velen I
Wij vergeten nooit de geest die in U leefde,
die fijne subtiele geest, die zonder de minste
aanstellerigheid, doch in ware kameraad-
schappeltikheid zich overal spontaan op
drong Uw geest, doorzichtig rein, hechtte
allen aan U, want uw leven was vol mensche-
lijke genade Organisch één met alles wat
mensch zijn was.
De verschillende gilden, die jj trouw
bezocht, waren niet zoovele afzonderlijke
vakken die, geklasseerd volgens tijd en bezig
heid, om de beurt aan de hand kwamen, doch
alle die takken waren samengegroeid met
uw mensch zijn I U waart voor allen de
gildebroeder, de kameraad, de trouwe 1
Zoo blijft U leven onder ons I Zoo staatU
zelfs thans nog voor ons de stille, lichte
lach, huppelend over uw wezen, het levens-
rythme doorheen uw jong lichaam, met de
aureool omheen al uw doorzichtige zuivere
daden kameraadschappelijkheid
Kameraadschappelijk zelf ging U ter
dood
Zoovele vrienden, die meer geworden
zijn dan gelegenheidskameradenrouwen om
U op alle monden leeft uw naam en wordt
heden zacht gepreveld in menschelijk mede
lijden.
Gezegend ligt diezelfde naam op kinder
monden, want allen uit deze gemeente, één
geworden met uw leven, dragen uw goedheid
overal rond
Trouwe gildemakker, wij vooral die
slechts korten tijd uw subtiele geest mochten
ontleden, kunnen desondanks met te meer
zekerheid gelooven in het ware van üw leven,
het boven alles menschelijke, dit is schoone,
van u\v geest
Gebeeldhouwd staat U in ons hart als de
koning, de beste onder velen
Waarde Marcel, U waart vol mensche
lijke genade. Wij bidden dat U moogt worden
een koning vol bovennatuurlijk leven
Het eeuwige blijft in ons
namens de Kroostrijke Gezinnen
Diepbeproefde Echtgenoote,
Kinders en Ouders,
Achtbare Familieleden en Medeburgers,
Op mijne beurt, als Voorzitter van den
Bond der Kroostrijke Gezinnen, kom ik in
naam der leden een laatste vaarwel zeggen
met een diepgeloovig tot wederziens aan ons
afgestorven lid, uwen dierbaren echtgenoot,
vader en zoon, uwen broeder en bloedver
want, onzen medeburger heer Marcel
D'Haeyere
Van wegens menig bestuurslid uit een of
ander bond, waarvan de afgestorvene Voor
zitter of lid was, werd hem hier hulde ge
bracht, en tevens rechtzinnige deelneming in
de pijnlijke scheiding door zijn spoedig heen
gaan te weeg gebracht. Wat deze honden in
droefheid dompelt, is het afsterven van een
innigen vriend. Zoo reeds deze scheiding de
herten doet bloeden, dan kan men gissen hoe,
beter dan wie ook, onze bond den slag heeft
gevoeld en hier vooral kan een vaderhert be-
