Groote overwiniing van Pacha Vlaanderens Kollebloemen Handboogmaatschappij Yper-Hoekje VRIEMDEMSCHIETIMQ 3 s Teraardbestelling van den Heer DEMEULENAERE Politiecommissaris van Langemarck. Lijkrede nitges proken door M. Cotteaa de Patio Lijkrede uitgesproken door M Vandenbraambussche Maandag 13 November 1933 OP DE LIGGENDE PERS Hieronder geven wij, samen met de verta ling ervan, een mooi gedichtje van de hand van wijlen Luitenant-Colonel John Mc Crae, van het Canadeesch geneeskundig legerkorps POPPIES In Flanders fidds the poppies blow Between the crosses, row on row, That mark our place and in the sky The larks, still bravely singing, fly Scarce heard amid the guns below. We are the Dead Short days ago We lived, felt dawn, saw sunset glow, Loved and ware loved, and now we lie In Flanders fi ;lds. Take up our quarrel with the foe To you from tailing hands we throw The torch, be yours to hol 1 it high. If ye break faith with us who die, We shall not sleep, though poppies grow In Flanders fields. In Vlaanderens velden groeien de kolle bloemen tusschen de kruisen die, rij aan rij, onze plaatsen aanduiden en in den hemel vliegen de leeuweriken, steeds moedig zin gend, nauwelijks gehoord in 't gerucht der kanons hier beneden. Wij zijn de Dooden. Pas eet ige dagen ge leden leefden wij, zagen den dageraad en de schemering van de ondergaande zon wij be minden en waren bemind, en nu liggen wij in Vlaanderens velden. Neemt onzen strijd tegen den vijand op aan u reiken wij met stervende handen de toorts over, het is uw taak ze hoogte houden Indien gij ons stervenden ontrouw wardt, dan zullen wij niet slapen, alhoewel de kollebloe men groeien in Vlaanderens velden. Deze bovenstaande verzen werden den dichter ingegeven, gedurende den tweeden slag van Yper, terwijl hij zich bevond in een kleinen vooruitgeschoven verplegingspost die ingericht was ineen holte gegraven in de zijde van den oever der vaart van Yper en gedekt met gegolfde ijzeren platen. Zij werden ge schreven, binst een oogenblik kalmte van den strijd, op een bladzijde uit zijn notaboekje ge scheurd en later naamloos opgestuurd aan het engelsch blad Punch Dit blad drukte deze verzen over en, zelfs in den angst van den geweldigen strijd, bereikten zij weldra de verste hoeken der wereld, daar hunne aan doenlijke bekoorlijkheid in alle herten weer klank vond. Die verzen werden uitgegeven onder den naam In Vlaanderens velden en wonnen de harten van al dezen die de kollebloemen gezien hadden zoo weelderig groeiend te mid den de verwoesting van Vlaanderens slagveld. Eindelijk zijn ze ook merkwaardig door de verschrikkelijke bedreiging van de laatste ver zen welke voor ons, die nog leven, de meest angstwekkende is die ooit door een mensch geschreven werd. Sedert onheuglijke tijden reeds zijn de kol lebloemen als het zinnebeeld van den slaap aanzien, zoodat, door een gemakkelijke en ge lukkige overzetting van gedachten, de kolle bloemen voor ons heden nog de beteekenis van vrede en rust hebben en alzoo bijzonder goed geschikt zijn om als zinnebeeld van vrede ta dienen voor dezen die hun leven of ferden voor de verdediging van recht en vrij heid. De schrijver van dit gedicht had, als colonel, het recht een ambt van bestuurlijken aard achter de vuurlijn waar te nemen, doch hij drong zelf aan om bij zijn mannen op het front te mogen zijn. Hij sneuvelde den 28 Ja nuari 1915 en ligt begraven in het groot en gelsch kerkhof te Wimereux (Frankrijk) Na den oorlog, werden de kollebloemen van Vlaanderen als het zinnebeeld der herinnering aangenomen door wijlen den veldmaarschalk Earl Haig, toen hij het Relief Fund inricht te ten voordeele der verminkte soldaten, we duwen en weezen van den grooten oorlog. De kollebloemen worden vervaardigd door inva lide oudstrijders in hun modeldorp in Engeland en op den dag van don Wapenstilstand wor den zij door rijk en arm gekocht om alzoo hulp te bieden aan dezen die leden in het ver vullen van hun plicht. De beteekenis der kollebloemen als een zinnebeeld van opoffering en moed heeft de verbeelding getroffen van alle weldenkende personen en nu vooral, dat er nogmaals een gevoel van onrust en een bedreiging boven onze hoofden hangt, is het troostend te besta- tigen dat do Engelsche harten nog steeds met dezelfde gedachten bezield zijn als tijdens de droevige dagen van 1914. (Uit het Engelsch vertaald.) F. C. Dinsdag 3i October 11. had, zoaals wij het verleden week mellden, de uitvaart plaats van den Heer Stanislas Demeulenaere, poli tic comrriissaris van Langemarck Hieronder geven wij thans de lijkreden die op het keikhof werden uiigesprrken en die wij, bij plaatsgebrek, niet vroeger konden opnemen. Burgemeester van Langemarck. Mevrouwen, Mijnheeren, Vooraleer het stoffelijk overblijfsel van onzen diepbetreu den afgestorvene, M. De meulenaere, aan onze oogen onttrokken wordt, heb ik hier eer.en pijnlijken plicht te vervullen. Als burgemeester dezer gemeente, moet ik in naam der Politie, in naam van den Gemeenteraad en in naam van alle weldenken de Langemarknaars, een laaiste hulde bren gen aan onzen dierbaren gewezen Politie- kommissaris. Mijnheer Demeulenaere werd geboren te Merckem, op 10 Januari 1882, van door brave landlieden, die hem eene christelijke opvoeding verschaften, en hem aldus bekwaam maakten om z ;ne loopbaan als riikswachter, als kantonbevelhebber en als politiekommis saiistot eenieders voldoening te bewandelen. Gedurende den oorlog, was hij immer op zijn post, en enkele dagen voor zijne onver wachte dood, vertelde hij nog gemoedelijk, dat hij, spijts zitkelijkheid en veimoeidheid, steeds optrok, omdat hij niet wilde, dat een ander in zijne plaats, zou blootgesteld geweest zijn, aan de onmen.schelijke gevaren van den wreeden oorlog. Op 1 Februari 1928, trad hij hier in dienst als Politiekommissaris ruim vijf jaar was hij onverpoosd aan het werk om overal vrede en eendracht te doen heerschen. Zijn vast karakter, zijn durven, maar vooral zijn onpar tijdigheid, maakten hem zoo zeer geacht en bemind van alle weldenkende lieden, als gevreesd van alle ruststoorders. Hoe spijtig dat dit alles maar van zoo karten duur is geweest hoe geern zouden wij hem nog lang aar, het hoofd der Politie behouden hebben, maar de Heer, wier in zichten ondoorgrondbaar zijn, heeft hem, nog schier in den bloei der jaren, bij Htm geroepen in den schoonen Hemel. Als huisvader was de heer Demeulenaere waarlijk een voorbeeld. Spijts de herhaalde beproevingen, die hij in zijn huishouden moest onderstaan, liet hij nooit den moed vallen. Na het vet lies hunner moeder, vonden zijne teergeliefde kir,deis in hem een minnelijken vader, die wrocht en zwoegde en alleen leefde voor zijne kinders, die hij hartstochtelijk beminde. Hebt moed dan, brave kinders, vader die hier beneden zooveel gedaan heeft voor uw geluk, zal u zeker daarboven niet vergeten, maar u onzichtbaar geleiden op de duistere wegen van dit tranendal. »En nu vaarwel, mijn beste heer Demeule naere, en wees verzekerd dat uw vlekkelooze nagedachtenis immer in eere zal gehouden worden bij alle Langemarknaars. Ik heb gezegd. Politiecommissaris van Yper. Geachte Familie Mevrouwen, Mijnheeren en waarde Collega's, In naam van het Provinciaal Verbond en der Nationale Federatie der Politic commissa rissen, wordt mij den droeven, doch duur- zamen plicht opgedragen, vooraleer dit kille graf te verlaten, eene laatste hulde en vaarwel toe te sturen aan onzen diepbetreurden collega en medelid, Mijnheer Demeulenaere, zoo onvoorziens uit ons midden en aan de liefde der zijnen ontrukt. Pas enkele dagen geleden, was hij nog volop aan het werk, toen plotseling de ziekte hem verrastte. Vrienden en Familie dachten dat zijn stalen lichaamsbouw, gepaard met de liefderijkste zorgen die hem omringden, den loop der ziekte zouden weerhouden en over winnen. Maar helaas, de onverbiddelijke dood, die niemand spaart, onverschillig den ouderdom en den rang dien men in deze wereld bekleedt, liet hem niet toe aan die onafgebroken wet der menschheid te ont snappen Stanislas Jozef Demeulenaere werd op 10 Januari 1882 te Merckem geboren Als deel uitmakende der lichting van 1902, werd hij bij het regiment Grenadiers ingelijfd. Na tuchtvol zijn soldatendienst volbracht te hebben, ge voelde hij zich tot eene hoogere taak aange trokken en in igoS, trad hij in het Gendar- meru korps. Nog jong en vol wilskracht, l"gde hij er zich ie ver vol op toe, om door eigen wei king en stipte plichtvervulling, zich hoeger op te werken en te bekwamen, en 't is aldus dat hij, tot belooning, zich achtervolgens in graad zag bevorderen, tot hij einde 1927, als 1® Opperwachtmet s'.er, en na ruim 22 jaren voorbeeldigen en trouwen dienst, dit keur korps verliet, de erkentelijkheid en waardee ring zijner oversten, en de genegenheid zijner ondergeschikten met hem mededragende. Om zijn moedig en onberispelijk gedrag, werd hij verschillige malen vereeremerkt. «Rij Konink ijk Besluit van 18 October 1927 tot Politiecommissaris der gemeente Lange marck benoemd, zou hij het zoete genot smaken, thans de volle maat zijner opgedane kennissen, rijk aan ondervinding, he'lemaal ten nutte der maatschappij te brengen. Door zijn doorzichtig en wijs beleid, wist hij algauw het vertrouwen en de achting zijner oversten en collega's te verwerven, zooals hij, door zijne rondborstigheid, zijne rechtgeaardheid en minzaamheid, aller vriend was geworden. Gezagvol en met takt, wist hij, zelfs in de moeilijkste omstandigheden zijner veelal on dankbare taak, door zijnen toenaderings en verzoeningsgeest, eenieder te bevredigen. Wtj, die hem persoonlijk, als collega en als vriend kenden, en met htm in gemoedelijke betrekkingen leefden, betreuren ten zeerste zijn veel te vroegtijdig overlijden zijn heen gaan is dan ook voor ons, en voor gansch Langemarck, een harde slag en een groot verlies met den geachten aflijvige, verdwijnt één onzer trouwste leden en een toonbeeld van Politiecommissaris. Maar, hoe treft deze beproeving niet zijne teergeliefde kinderen en zijne achtbare zuster, die hun huiselijk geluk geschokt zien, door het zoo onverwacht verdwijnen van dien doorbraven vader en edelmoedigen broeder. Eerbiedig buigen wij voor het kostbaar stoffelijk overschot van onzen diepbetreurden Collega, en bieden zijne beproefde Familie de verzekeiiug onzer innigste deelneming in den rouw die haar komt te treffen. Waarde Collega en groote Vriend, uwe schitterende loopoaau op deze wereld is geëindigd. Gij hebt U tea zeerste verdienste lijk gemaakt. Rust thans vreedzaam en zacht in dezen gewijden grond, onder de schaduw van het Kruis Wii, uwe Collega's, brengen U den dank baren en ontroerden afscheidsgroet, en wen- schen U een eeuwig vaarwel ia het ander Leven. in de verwarmde zaal der herberg Au SaumoB gehouden door M. Cyriel Vander- meersch, voor de leden der Yperschc maat schappijen. De inleg is bepaald ep 5.5ofr., te verschie ten in vogels van 2 5o fr. met aftrek van o.5o per schutter voor de kosten. Inschrijving om 5 1/4 uur, begin om 5 1/2 uur zeer stipt, einde rond 7 1/2 uur. die een groote perscampagne tegen de wet op de chicorei heeft gevoerd. Deze staat in de chicorei 15 water toe en, wat onge looflijk is een onbeperkte hoeveelheid water in de vette Chicorei. De Minister van Gezondheid, getroffen door deze campagne, heeft een herzieningsontwerp van deze wet opgemaakt met een beperking van 12 0/o vochtigheid. Dit is wel Chicorei Pacha heeft sedert 108 jaar nooit anders dan extra droge chicorei geleverd. Zij is wel wat duurder maar oneindig beter en ook veel voordeeliger.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1933 | | pagina 3