L'lnvilation Voyage AS I LE DE N U IT lepersch» Fotoclub 5 Vergadering van 24" October 1933. 4. Rolleiflex. Peter Benoit Asiles des Soldats Invalides Beiges Représentation Extraordinaire Geo VASSEUR, Henri ROBYI Lêon BJOSSEL. Telefoonnet Yper De zitting; wordt om 20 u. i5 geopend en de "heer Voorzitter geeft dadelijk het woord aan ■den heer Gyselinck, die heden avond ais voor drachtgever optreedt. Hij zal spreken over Kleinfilmfotografie De geschiedenis van de fotografie leert ens dat in vroegere tijden men zich moest tevre den stellen met groote toestellen dit was zeer hinderlijk, en men stel ie zich weldra ten doel kleinere en lichtere toestellen te makent Heden stellen ie liefhebbers zich tevreden met het formaat 6y. x 9, maar dit ook is nog te groeten de moderne tijd eischt het gebruik van toestellen waarvan het formaat nog klei «er is. Dit brengt ons nu tot het eigenlijke onderwerp van de voordracht de kleicfilm fotografie. Het doel van de fotografie is het positief. Het negatiefis een middel en echnisch gespro 'ken is het van geen belang of dit nu klein of groot weze, want het is alleen het positief dat beoogd wordt. De formaten diein aanmerking komen zijn 4 x 4 en minder. Welke zijn de voordeelen verbonden aan de kleinfilmfotografie ^eze berusten op de vol gende princiepen le Princiep. Kleine opnamen groote beelden. In andere woorden gezegd, men ziet zich verplicht alle fotos van eenige betee kenis te vergrooten. Is dit nu wel een vooi- •deel Ja, want door de vergrooting komt de foto tot zijn volle rrcht, tot de waarde die er aan gehecht dient te worden, en alle hoeda nigheden komen beter te voorschijn. De moge lijkheid van interpretatie is ten andere ook ,grooter. 2' Princiep. Onversneden filmband. De band blijft geheel, zoowel bij het ontwik rkelen als bij het afdrukken en vergrooten. Daarenboven leiden alle toebehoorten er toe dit princiep te behouden. 3e Princiep Ontwikkelen op tijd. De ^ontwikkelaar werkt op zulke wijze dat de zwarte deelen nog doorschijnend zijn, en dat men altijd een drukbaar negatief bt komt. Zoo -wordt de overbelichting in zekere mate toe .gelaten. De spreker haalt nog enkele voordeelen aan -van de kleinfilmfotografie. Hoe kleiner het toestel wordt, hoe kleiner de brandpuntsafstand, wat voor de lis fheb bersfotografen van zeer groot gewicht is Dit voordeel wordt klaar uitgelegd door de ver gelijking van een toestel 9 x 12 met een toe .stel 3 x 4, en men komt tot het besluit dat de scherptediepte van dit laatste vee! grooter is Voor het eerste toestel moet men afstand, dia fragma en tijd in acht nemen, en in kleir film fotografie mag men zich wat van afstand ver' gissen, men zal toch altijd goede uitslagen be komen. De lichtsterkte schijnt ook grooter te zijn, alhoew 1 dit niet met de werkelijkhdd over eenkomt. Anders gezegd, de lichtsterkte wordt in kleinere toestellen beter benuttigd. Men mag ook niet uit het oog verliezen dat het negatief goedkooper is wat toch wel in .aanmerking dient genomen. Nu geeft spreker de namen op van ei kele .kleine fototoestellen. 1. De Box Tengor, de voorlooper der kleine toestellen. 2. De Zeisstoestellen a) Ikonta, b) Colibri, c) Contax. 3. Welta. 5. Leica. Dit laatste model wordt druk besproken -floor M. Gyselinck. Hij haalt eenige voordeelen aan verbonden aan de Leicaconstructie. Proefnemingen worden gedaan met het vergrootingstoestel en de spreker doet op merken welke bijzonder schoone resultaten men bekomt met het vergrooten van kleine fotos. Het is zonder twijfel buitengewoon, en alle aanwezigen kunnen vaststellen dat de bekomen uitslagen uitermate prachtig zijn. M. Gyselinck geeft nog wat uitleg over den sluiter van de Leica en de Welta en eindigt zijn aangename voordracht met alle liefheb bers aan te wakkeren zich aan de kleinfilm fotografie te interesseeren. Ahijd mooier totos Dit weze onze leus. Een algemeen handgeklap bewijst dat de aanwezige leden ten zeerste tevreden waren over de voordracht. M. de Voorzitter bedankt den spreker en is overtuigd dat alle leden hem altijd graag zullen terugzien in ons midden. De zitting eindigde om 23 u. 3o. (1834 - 1934) Peter Benoit werd den 17 Augustus 1834 te Harelbeke bij Kortrijk geboren en gaf reeds vroegtijdig blijken van zijn talent. Op nog geen vijftienjarigen leeftijd vervaardigde hij reeds de muziek, die uitgevoerd werd op de prijsuitdeeling van de school, waarvan hij de lessen volgde, en componeerde stukken voor de muziekmaatschappijen zijner gemeente. Hij was lid van de fanfare en organist. Spoedig volgde hij de lessen van het Brus- selsche conservatorium en behaalde er na twee jaren studie de eerste prijzen van harmonie en van fuga In 1854 werd hij orkestmeester aan den Vlaamschen Schouwburg te Brussel, al waar hij muziek componeerde voor talrijke tooneelwerken of er inleidingen voor schreef. Toen toonzette hij zijn eerste zangspel Het Dorp in het Gebergtejat destijds verscheidene malen met grooten bijval opgevoerd werd. In [857 °P 23 jarigen leeftijd dus be haalde hij een Eersten Prijs van Rome, waar door hem gelegenheid verschaft werd kunst reizen te ondernemen. Hij bezocht achtereen volgens Duitschland, Bohemen en Tirol, En geland, Holland en Frankrijk. Hij vertoefde geruimen tijd te Parijs, alwaar hij als orkest meester in het Théatre Offenbach werkzaam was en er een menigte klavierstukken schreef. In België teruggekeerd componeerde hij een aantal godsdienstige stukken, o. a. de Reeks van vier godsdienstige werken, waar van in i860 Kerstmis, in 1862 de Mis en in i863 het Te Deum en het Requiem voleindigd werden. In 1866 werd door de uitvoering van Luci fer, oratorio door Peter Benoit getoonzet op woorden van E Hiel, voor goed de aandacht op den jongen toondichter gevestigd Uitvoe ringen ervan volgden in Nederland, Engeland en Frankrijk en verspreidden zijne kuiste- naarsfaam buiten onze grenzen. In 1867 werd Benoit door de stad Antwer pen aangesteld als bestuurder der Muziek school. Zijn alomvattende kennis deed zich daar spoedig gevoelen. Hij richtte de muziek school gansch op Vlaamschen voet in, niette genstaande tegenwerking en bekamping. Hard moest hij strijden o.m zijn ideaal ongeschon den te bewaren, doch. dit benam hem echter den lust niet noch den tijd om op kunstgebied werkzaam te blijven s- Hij richtte concertèn en muziekfestivals in en schiep zonder verpöozen nieuwe meester werken, die de faam der Vlaamsche Muziek meer en meer kwamen bevesiigen. Na Lucijer toondichtte hij De Schelde, daar na het Drama Christi, talrijke liederen en koren, De Oorlog, De wereld in, De Rub en scan tate, De Muze der GeschiedenisDe Genius des Vaderlands, Feestzang, de Rhijn, Conscience- cantate, Van Rijswijck cantate, Ledeganck can tate, enz. Imusschen schiep hij nog zijne lyrische drama's Isa (1864), Charlotte Corday, dat in 1876 met overgrooten bijval werd opgevoerd en sindsdien nog talrijke wederopvoeringen mocht beleven, De Pacificatie van Gent, (1876), Karei van Gelderland (1892), Het Meilief (1893). Het zou ons te ver leiden, moesten wij hier al de kleinere, doch daarom niet minder meesterlijke werken van Peter Benoit ver melden. Zijne weik en scheppingskracht was ver bazend. Talrijke koren, liederen, pianosiuk- ken en symfonische werken werden door hem gecomponeerd en vestigden meer en meer zijne faam als geniaal kunstenaar. In 1897 werd de Antwerpsche Muziekschool tat Koninklijk Vlaamsch Conservatorium ver heven. Peter Benoit zag alzoo zijn droom beeld verwezenlijkt en bleef deze kunstin richting tot aan zijn dood besturen (iooi). In 1892 werd te Antwerpen aan Peter Benoit een schitterende huldebetooging ge bracht ter gelegenheid van de 25ttj verjaring van de stichting der Vlaamsche Muziekschool en van de aanstelling van Beroit tot bestuur der. Meer dan 200 vereenigingen uit gansch het Vlaamsche land, benevens afvaardigingen uit Hollanden Frankrijk brachten den 24 Juli van dit jaar een onvergetelijke hulde aan den Vlaamschen Meester. In 1897, bij de verheffing van de Muziek school tot Conservatorium, nam de huldebe tooging aan Peter Benoit gebracht nog reus achiiger afmetingen. Meer dan 35o vereeni gingen begroetten op de Groote Markt te Antwerpen den Meester, die van af het balkon van het Stadhuis de volksmassa in oogen- schouw nam. Een paar liederen van Peter Benoit werden door de betoogers te zijner eere gezongen, terwijl de honderden vlaggen en banieren hem als zegetrofeeën toewuifden. Toen de dood hem in 1901 na een betrekke lijk korte ziekte overviel, werd hij als een koning door heel zijn volk ten grave gedragen aan de oevers van den heerlijken Schelde- stroom, die hij in zulke verheven tonen bezon gen heeft. Al wat naam had in de kunstenaars wereld, de hoogstgeplaatste waardigheidsbe kleders en vooral het Vlaamsche volk,dat hij zoo innig lief had en waarvoor hij zijne mees terwerken geschapen had, woonden de lijk- plechtigheden bij. Uit al de hoeken van het Vlaamsche land brachten duizenden en nog maals duizenden een ontroerende hulde aan Hem, die alles veil had voor de grootheid van zijn volk. Toekomend jaar zal in al de steden en gemeenten de honderdste verjaring van de geboorte van den grooten man gevierd wor den, die evenals Hendrik Conscience, zijn kunsten zijn genie ten dienste heeft gesteld van het volk, waaruit hij gesproten was, om het te verheffen uit den poel van onwetendheid en wansmaak en het te verheffen en te brengen tot de liefde voor het schoone en het edele. Aan deze herdenking moet eenieder in de mate zijner krachten medehelpen. Allen de handen aan het werk Association sans but lucratif sous le Haut Patronage do S. M. ia Reine et soos ie contrAle de l'O N. I. 6. COMITÉ D'YPRES Salie VIEIL YPRE8 Mercredf 15 Novembre 1933 a 8 heures du soir dans: Comédie en 3 actes et 5 tableaux de Jean Jacques Bernard avec Le spectacle se terminera par Comédie gaie en un acte de MAX MAUREY lnterpiêtée par PRIX DES PLACES Fauteuils 10 fr. Balcon 8 fr. - Brasserie 6 fr. On peut se procurer des cartes chez M'": Delva, 10, rue de Stuers M. Heursel, 41, rue au Beurre, ainsi qu'a la Papeterie Uumortier, 34, rue au Beurre, a Ypres. Les places réservées peuvent être numé- rotées au Vieil Ypres, les Dimanche 12 et Lundi i3 Novembre, de 11 heures a i3 heures, moyennaat un supplément de 1 fr. par place. Zoolang de huidige telefoontoestellen niet door nieuwe zijn vervangen geworden, is het publiek vriendelijk verzocht niet meer te bel len om het middenkantoor op te roepen. Het volstaat den hoorn uit de vork te hef fen, te luisteren en op het antwoord van den tele'oonbediende te wachten. Wanneer het gesprek ten einde is, legt men den hoorn of ontvangtelefoon terug in de voik, zonder meer.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1933 | | pagina 5