PAULAI
Prijskamp 't Bieden
10-2-1934 Met Yp&rsche- 2e Bijvoegsel - JLa Fiégion d'Ypres 45
Zondag 18 Februari 1934
Ten bureele dezer kan men de voor
gaande nummers van het mengelwerk
bekomen.
Mengelwerk van Het Ypersche Nr 11
STAD YPER
10 tr. - 10 fr.
Inleg 9 Fr. par Speler
Roman door A. BRULEZ
(Vervolg)
Nauwelijks echter had hij de deur epen of
hij bleef een oogenblik als verslagen staan.
De lach die reeds op zijn lippen speelde ver
stierf en zijn aangezicht versomberde.
Wat was er dan
Wij zagen Paula zitten met hare hand in
die van een student, die haar met sprekenden
liefdeblik in de oogen keek. Vóór haar stond
een glaasje likeur, dat haar door hem aange
boden was.
Door dit tafereel geschokt, was Raph een
•ogenblik met de deur in hand blijven staan.
Een eogenblik slechts, hij hervatte zich, trad
met een gedwongen glimlach vooruit en stak
het meisje de hand tee. Zij bloosde, maar
dadelijk weer vrij lachend, stond ze op en
ons beiden de hand reikend zei ze
Oh Raphke en Gustzijt gij reeds aan
gekomen
De student, die aldus in zijn gezelligheid
gestoord werd, dronk zijn glas in eens uit,
gaf haar vriendelijk de hand en ging heen
met een groet, en den blik der zelfbewuste
zekerheid.
Ik had u nog niet verwachtWat drinkt
ge vroeg Paula.
Twee Jack-op deed hij ernstig.
Gij zijt vroeg aan, dezen keer kwam ze,
bestellend, terug.
Ja, zei ik en meende er iets bij te voegen
maar Raph brak af en zei
Wij zijn vroeger gekomen om u eens te
verrassen.... zooals we daar komen te zien....
in der minne
Och, Raphke, want ge nu denkt Omdat
ik even met Daniel zat en hij mij een glaasje
deed mee drinken 1
Ge Waart daar zoo goed en gezellig
bijeen, hij liefderijk tegen u aanleunend, met
zijn blik in den uwen, uw handje in de zijne...
't spijt me bijna dat ik u kwam storen I
Proficiat 1 Trek uwe schouders niet op,
Paula, ik ben niet blind. Zijn wij ook geen
echte, beste vrienden En zijn wij ooit zóó
zóó vertrouwelijk met elkaar geweest bracht
hij er in een adem, schijnbaar gestoord, uit.
Zij lachte eenigszins gedwongen, maar ant
woordde niet. Ik zelf, niet wetende wat ik er
moest tusschenbrengen, vroeg dan
Wie is dat
Kent gij hem niet vroeg ze daarop
haastig. Dat is Daniel Libeer, vierde jaar
advokaat. Hij komt hier nochtans al lang,
maar dikwijls laat, of tusschen de les uren.
Maar denk toch niet dat ik ermée verkeer
Waarom zou ik dat niet mogen denken
vroeg Raphi
Waarom omdat het niet is,... omdat
ik niet wil verkeeren.
We lachten beiden met dien uitleg en Raph
trok de schouders op.
Ik ga naar 't klooster 1 voegde zij er
blozend bij.
Dat zal wel... van Sint-Ariaan, zeker
Neen, neen, werkelijk naar 't klooster I
Ziet ge niet dat ge ons doet lachen,
Paula vroeg ik.
't Staat u vrij, zei ze, maar 't is zoo
Hm 1... moeten zien deed Raph, en
voegde erbij
Drinkt ge intusschen iets meê
Dat is verboden in 't klooster I zei ik.
Maar 'k ben er nog niet 1 lachte Paula,
Toch neem ik nu niets, ik moet gaan koffie
drinken.
Zoo vroeg Raph teleurgesteld. Om
dat ik het u vraag, en daareven met Daniel
Juist daarom, Raphke, 't zou te veel zijn.
Van twee wordt ge zeker zat
Laat af, 'k zal een bittertje nemen voor
den eetlust.
Hij had een oogenblik de verbittering voe
len stijgen, dat zag ik, omdat zij zoolang ge
aarzeld had iets aan te nemen. Ze was altijd
zoo voorkomend geweest, en nu, juist met
hettusschenkomen van dien Daniël, scheen ze
't niet. Toen zij echter met haar glaasje na
der kwam en lachend op onze gezondheid
dronk, verdween Raph's slechte luim en hij
werd weer heel opgeruimd toen ze naast hem
kwam neerzitten en sprak
Met al die kibbeling, ging ik bijna ver
geten ute danken om de schoone reeks prent
kaarten die gij mij hebt gestuurd.
Zoo, was 't u aangenaam
Oh, ze zijn zoo mooi, 't zijn fijne engel-
sche kaarten
Raph had hare hand in de zijne genomen
en ik zag wel dat hij al 't onaangename der
verrassing vergeten had. Alles was weer goed
gemaakt.
Terwijl ik er zelf om tevreden was en hij
weer 't volle genot van dat bijzijn smaakte,
kwam Blanche binnen, roepend
Paula Koffie drinken
Bemerkend wie daar was, kwam ze vrien
delijk op ons toe
Oh 1 Dag Raphke, dag Gust Reeds
terug Goed verlof gehad'
Ja ja, Blanche, dank u
Paula ging heen en terwijl Blanche zich
bijzette vroeg ze
Gij zijt zoo vroeg terug Waart ge 't
reeds moe, bij 't liefje ginder
Liefje zei Raph schouderophalend.
Gij weet immers, Blanche, dat ik niet ver
keer en dat mijn beste vriendin hier woont.
't Is spijtig dat ze naar 't klooster gaat
wierp ik op.
Wie vroeg ze:ven"baasd.
Wel Paula lachte ik.
Ze komt het daar juist te zeggen 1 knikte
Raph.
Paula naar klóöster gichelde ze. Dan
zult: ge mij nog zien pater worden ah ah ah
Maar, propos, voegde zij erbij, ze heeft van
u gedroomd, Raph I'
Wat 1 schoot hij terzelfdertijd verwon
derd, angstig en nieuwsgierig uit.
Ja. Op zekeren morgen gingikhaar wek
ken ik nam haar bij den arm en riep
Paula I Ze moest zeker aan u denken in
haren droom, want ze antwoordde «Ja,
Raphke, ik kom dadelijk Ik heb er haar al
dikwijls mee geplaagd.
Hij voelde zich aangenaam verrast, zag er
een oogenblik uiterst gelukkig uit, doch zich
hervattend zeide hij half bitter
Als ze nog droomde van Daniel Libeer 1
Van Libeer Waarom dat
Bij 't binnenkomen vonden wij ze hier
zoo minzaam te zamen, dat ik dacht...
Ja ziet geDaniel is al in zijn vierde
jaar, hij komt hier dus al lar.g. Twee jaar go-
leden reeds liet hij Paula verstaan dat hij voor
haar kwam, maar zij heeft hem gezegd dat zij
te jong was, dat hij nog te lang moest studee-
ren en dat hij daar beter niet zou aan denken.
Hij is dan veel minder naar hier gekomen,
maar altijd heel vriendelijk gebleven.
Ziet ge wel dat ik goede oegen heb
Er zijn er nog die heel vriendelijk met
haar zijn kwam ik tusschen.
Raph bekeek me zijdelings, zoodat ik moest
lachen en Blanche ook.
Paula houdt veel meer van u 1 zei deze
laatste dan tegen hem. We spreken zoo dik
wijls over u en altijd komt het bij haar boven,
dat ge zoo'n goede jongen zijt, zoo zacht van
inborst en altijd vroolijk.
Ik zag hem opschrikken, terwijl ik waar
schijnlijk dezelfde beteekenis aan hare woor
den gaf als hij sprak zij niet alsof hij er kwam
om met Paula te vrijen. Hij zocht nog naar
•en antwoord, toen zij verder ging
Ze zeide dat het meisje dat u zou krij
gen gelukkig moest zijn
Die mij zal hebben kan er goed mêe zijn,
antwoordde hij daarop, maar die me niet
heeft, nog veel beter.
Kom, ge begint weer te schertsen
Hoe Is dat zoo niet, Gust vroeg hij
vroolijk.
Ge moet dat aan een meisje vragen zei
ik.
Daarop kwam Paula terug. We hadden en
kel daarop gewacht om heen te gaan en met
een hartelijken handdruk namen we afscheid
van de meisjes om verder te gaan.
Raph had met: krachtinspanning zijn goede
luim bewaard, maar niet zoodra waren wij de
baan op, of hij veranderde.
Wat meent ge vroeg hij mij. Verkeert
ze of niet Of drijft ze den spot met ons
Met ons vroeg ik verbaasd.
Wel ja, gij waart er toch ook bij toen ze
antwoordde en sprak van naar 't klooster te
gaan.
Natuurlijk Maar ik laat me aan dat
praten zooveel niet gelegen.
'k Weet ook niet waarom het me meer
bekommert Ik zou toch gaarne weten wat er
van is. Wat we gezien hebben is beteekenis-
vol en wat men ons ten uitleg gaf, kan ook
waar zijn.
Inderdaad. Maar dat alles heeft meer
indruk op u gemaakt omdat ge pas uit verlof
komt. We zullen tijd genoeg hebben om daar
meer van te vernemen en te zien. De tijd zal
ons al de gewenschte ophelderingen geven.
Denk er niet meer aan.
Ge hebt gelijk, beaamde hij, ten andere
'k heb niet het minste recht om mij met haar
zaken in te laten. Ze is immers vrij.
Dat is gesproken
Daarbij bleef het voor dien dag.
Maar wat mijn vriend ook deod, welke phi-
losophische bedenkingen hij ook ter hulp riep,
kon hij die gedachten niet verdrijven. Er was
iets in hem dat niet meer was zóóals vroeger.
Doch hij was niet, of wilde piet, bewust zijn
van de echte kwaal waaraan hij leed. Zegt
Tolstoi niet ergens De liefde- waarvan
men niet bewust is, is dikwijls de sterkste.
Toen het hem te erg wierd kwam hij weer
eens ontboezemen, alhoewel ik hem aiet hel
pen kon.
(Vervolg te naaste week).
om 2 1/2 uur stipt namiddag
ter herberg Het Groot Hoekje
bewoond door de W* Maurice Dumortier,
Veurnesteenweg, (Tramstilstand)
JAARLIJKSCHE GROOTE
man tegen man
800 Fr. - PRIJZEN - 800 Fr.
gewaarborgd en zonder aftrek voor taksen
16 PRIJZEN
200 fr. - 150 fr. - 100 fr. 80 tr. 60 fr.
40 ft. - 25 fr. - 25 fr. - 20 fr. - 20 fr.
20 fr. - 20 fr. - 10 fr. - 10 fr.
Inschrijving van heden in gezegd lokaal
GROOT HOEKJE tot den dag van
den prijskamp, zoolang de eeiste ronde niet
voorbij is.
Iedere partij speelt ten i5 punten met elk
10 bladen.
Verders gewone voorwaarden die in 't lo
kaal zullen aangeplakt worden.
De Commissie beslist over alle onvoorziene
gevallen.
Het spel zal derwijze geregeld worden dat
de vreemdelingen intijds thuis geraken, zelfs
vroeger ais de drie voorgaande jaren, maar
ook niet te laat aankomen, a. u. b.
Kostelooze bewaakte plaats voor velos.
