Het Geheimzinnige Document 1 HET Y HE FIS OH E 3 Ten bureele dezer kan men de voor gaande nummers van het mengelwerk bekomen. LEEST VERSPREIDT Faire nettoyer ou teindre ses vêtements chez Kleederen door c'est leur donner une nouvelle jeunesse. Glagage Américain de Cols e* Manchettes in "t nieuw gekuischtof geverfd zijn wederom zooals nieuw. Succursale L. KNOCKAERT - JOOS Bijhuis Rue de Dixmude Diksmudestraat, Y P R E STel. 260 Y P E R Mengelwerk van Het Ypersche N' 6 door CHRISTIAN HAUGEN Vertaald door P.-J AERSSENS VERBODEN NADRUK (Vervolg) De man naast hem, die zich Hunter noem- •de, zag er allerminst als een misdadiger uit. ^Integendeel, hij hai een zeer sympathiek ge zicht en was uiterst beschaafd en correct in zijn optreden. Hunter had zeker bemerkt, dat Rodney in rstilte kritiek op hem uitoefende, want hij keek plotseling op, smak lijk lachend en vroeg Word ik gewogen en te licht bevonden Ongeveer acht en zeventig kdo ant- -woordde Algy. Hunter lachte nog luider. Goed geschat. Het scheelt maar een halve tJcilo. Maar dat bedoelde ik eigenlijk niet Neen, dat begrijp ik antwoordde Algy, •doch hij kon toch moeilijk zijn vijand een com pliment maken over diens innemende ma mieren. Zij keuvelden samen nog een poosje gezel lig voort, tot zij aan de Sunchurch uitstegen. Hunter stelde voor een auto te nemen, die Ihen even naar de Sunneistreet zou brenger,. Ik ben 'n beetje moe van dat kloppar tijtje zei hij en voegde er aan toe, als -antwoord op Algy's vragenden en tevens -wantrouwenden blik U hoeft niet bang te jzijn, dat wij U weer zullen ontvoeren. Ik geef •er mijn eerewoord op, dat wij regelrecht naar -je woning rijden. En daar zcuit U mij moeten ibeloven, vandaag niet meer uit te gaan «e Waairom vroi g Algy. Och, ik zou graag naar huis willen. Het Is werkelijk geen preije, om nu nog twee uren voor het pand Sunnerstreet 43 op post te ^staan. Ik heb namelik opdracht, om U tot één uur te bewaken Rodney wist voor deze merkwaardige ma nier van spionneeren geen vei klaring. Maar «Cynthia had er haar woorc op gegeven, dat Iiij voorloopig niets te duchten had. Daarom •deed hij een voorstel, volkomen in den stijl van Hunter's joviale houding. Maar U hoeft toch waarachtig niet buiten teblgven wachten zei hij Ga mee binnen, ik kan U 'n gemakkehjken stoel en een goed glas whisky aanbieden Hunter glimlachte weer, op de hem eigen, ondoorgrondelijke wijze. Aangenomen zei hij dan en riep een taxi aan. Zelf gaf hij den chauffeur het adres op. Ik zou van uw uitnoodiging geen gebruik mogen en willen maken z i Hunter onder weg, als ik al niet reeds bij U boven ge weest was. Als uv gast zou ik mij namelijk *n hoop gegevens kunnen verschaffen, die ik later b. v. bij gelegenheid van een inbraak zou kunnen benutten. En 't is heelemaal niet uitgesloten, dat ik binnenkort 'n dergelijke opdracht zal krijgen Bent U dan al eerder op mijn kamer geweest vroeg Algy. Dan waart U zeker de bediende van den meubelmaker Burns Juist. Ik heb toen 'n schrijfbureau meege nomen. Maar morgen krijgt U dat beslist terug». Rodney schudde vol vertwijfeling het hoofd. De grap wordt hoe langer hoe doller mompelde hij. Wat in 's Hemelsnaam, wil die Stenton toch van me Hunter, lachte weer. Neen, Mr. Rodney, ik laat me niet van gen. Het heeft absoluut geen zin, om mij daar nog verder naar te vragen. Vraag 't aan Sten- ton en hij zal U wel antwoorden. Ik durf en ik wil 't niet. Zoo staan de zaken VIII. Het Bekoorlijke Lachje. Toen de beide heeren het zich in Algy's zit kamer gezellig hadden gemaakt, begon Hun- ter ernstig Wij hebben dus voor dezen avond' wapen stilstand gesloten. Dit houdt ook in zich, dat wij met geen enkel woord reppen over de aan gelegenheid Rodney Stenton. Onbewust zoudt U zich mogelijk iets laten ontvallen, waar ik later mijn voordeel mee zou kunnen doen. Laten wij dus over andere dingen praten Rodney knikte toestemmend. «Ja zei de hij Doch U zult moeten toe geven, dat deze situatie al zeer merkwaardig is. U bent mijn tegenstander, als Stenton's spion, zelfs mijn vijand. Ja, het is zelfs moge lijk, dat U het was, die enkele dagen geleden 'n aanslag op m'n leven deed Hunter's gezicht bleef onbewogen. Hij ont kende of bevestigde Algy's veronderstelling niet. En deze ging verder. Vandaag daarentegen, hebt U mij 't leven gered en nu zitten wij hier als de beste vrienden Ja, vrienden voor één of twee uur merkte Hunter op. Dan zijn we weer vijanden. Maar 't heeft geen zin, om elkaar meer moei lijkheden in den weg te leggen, dan noodig is. En hoewel onze bende doorloopend op voet van oorlog leeft met de maatschappij en de wet, wij blijven steeds gentleman. Ik moet u overigens m'n compliment maken, over de in richting van deze kamer, Mr. Rodney. Het is hier inderdaad gezellig. En ik ben 't liefst daar, waar 't gezellig en goed is. Misschien doet zich de gelegenheid nog wel eens voor, dat ik u mijn woning kan laten zien. De conversatie was nu opdreef. Zij praatten over alles, boeken, politiek, meubels en de laatste nieuwtjes. En Hunter bewees, op alle terreinen thuis te zijn, hij was een gezellig, onderhoudend causeur. De tijd vloog om. Eindelijk ontstond er een korte pauze in 't gesprek en Hunter staarde op de leege plek, waar 't bureau gestaan had. Plotseling zei hij Maar dat was heelemaal 't bureau niet, dat Stenton... hier brak hij den zin plots af. Blijkbaar had hij zich 'n opmerking laten ontvallen, die hij voor zich had moeten hou den. Hij trachtte er zich uit te redden, terwijl hij verder ging Dat Stenton in Watford had... Oh, pardon Mr. Rodney, ik zat te denken. Stenton ging namelijk vandaag naar Watford, om enkele papieren te halen en nu valt me juist in, dat die papieren hier op z'n kantoor in Londen liggen Het klor.k aannimelijk. Maar toch meikte Rodney heel goed, dat Hunter z'n mond voor bij gepraat had en dat diers eerste opmerking zijn gestolen bureau gold. Hij herinnerde zich nu, dat ook Cynihia van een zekere vergissing van Stenton gesproken had. Mogelijk was er sprake van een ander bureau, hetwelk een geheim verborgen hield, dat Stenton trachtte te achterhalen en daarbij op een valsch spoor geraakt was, dat naar de Sunnerstreet 43 leid de. Toch kon hem deze verklaring niet ten volle bevredigen. Algy deed intusschen, alsof hij niets ge merkt had en bracht het gesprek weer op neu traal terrein. Tegen één uur stond Hunter op en Algy deed hem uitgeleide tot aan de deur. Dat was anders niet noodig geweest meende Hunter. Ik had de deur best open gekregen ik heb een sleutel Dan zal ik me morgen een nieuw slot aan schaffen antwoordde Rodney. Och, dat zal u weinig baten merkte Hunter op. Wel te rusten, Mr. Rodney. Het was werkelijk een gezellige avond Hij ging echter niet, maar bleef staan en glimlachte weer. Ik vind 't jammer, dat we in 't begin die afspraak gemaakt hebben, Mr. Rodney. Ik had u anders iets gevraagd, dat u me zeker zonder eenige achterdocht zoudt gezegd heb ben. Het zou mij heel wat moeite gespaard hebben en ik had Stenton goede inlichtingen kunnen geven. Maar daar is nu eenmaal niets aan te doen. Goeden nacht Algy keek den vertrekkende na, tot hij ver dwenen was. De zaak werd steeds ingewik kelder. Hij sloot eindelijk de deur en totaal ontmoedigd zag hij ook van z'n plan af, om 'n nieuw slot te koopen. Hunter had gelijk 't zou niets baten. Zijn vijanden stonden voor niets. Tegen vier uur ging hij naar bed. Maar toen was ook alles voor zijn vacantie geregeld en had hij zijn koffers gepakt. Drie dagen gele den had hij nog het vaste voornemen naar een mondaine badplaats te gaan. Hij had er hon derd pond voor uitgetrokken, om nu eens 'n maand lang alle genoegens te smaken, die de rijken zich kunnen veroorloven en om gedu rende dien tijd in kringen te verkeeren, waar toe hij wegens zijn afkomst en opvoeding niet behoorde. Tienjjaar geleden had hij in jeug dige onbezonnenheid 'n slechten raad opge volgd en zijn klein vermogen in een bedrie- gelijke onderneming gestoken, dat met een totale ruïie eindigde. Door armoede gedre ven, was hij ten laatste op den kantoorstoel bij Watson Co. aangeland. Hij wilde zijn beide broers niet tot last strekken, temeer, wijl zij niet meer bezaten, dan zij voor hun levensonderhoud noodig hadden. Nu echter had hij zijn reisplannen geheel gewijzigd en hoopte, ook op deze wijze de noodige afwisseling te vinden. Hij had een klein hotelletje aan de kust van Devon uitge kozen, tusschen Sidmouth en Exmouth. Hier had hij vroeger ook al eens gelogeerd Vervulg te vaas te week. oone Strijkwascti Kilowasch

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1934 | | pagina 13