15e Jaar, N° 38 - 22 December - 1934 - 15e Annêe, N° 38 - 22 Décembre
Ran onze Rbonnenten
f\ nos Rbonnés
Chambre de Commerce et d'Industrie
- Qroot Engelsch Bal -
VREDE
Weekblad -
bet Arrondissement Yper
Journal hebdomadaire
de I'Arrondissement d Ypres
Handels- en Nijverheidshamer
YPER
Op Zaterdag 5 Januari 1935
VOORDRACHT
De Waterbevoorrading van Yper.
Y P RE S
Le Samedi 5 Janvier 1935
CONFÉRENCE
R. A. O. B.
Woensdag 26 December 1934
om 8 uur,
HET
der
Club*,
LA REGION
D'VPRES
de I'Association dee Slnistréa»
des Clubs Yprois, etc.
Beheer, Opstel en Aankondigingen34, Bo terstraat, 34, YPER.
Abonnement: 18 fr. 00 per jaar Buitenland: 32 Ir.
Men kan inschrijven in alle Belgische postkantoren
Tel. 500 35 cL het nummer
Naamlooze artikels geweigerd
Rédaction, Administration et Publicité34, ri<è au Beurre, Ypres.
Abonnement18 fr. 00 par an Etranger32 fr.
On peut s'abonner dans tous les bureaux de poste Beiges
35 ct. Ie numéro Tél. 500
Les articles non signés sont refusés
Onze abonnenten die bij vergetelheid
geen kwijtschrift voor de hernieuwing
van hun abonnement werden aangebo
den, of het aangeboden werden tijdens
hunne afwezigheid, en wenschen voorts
HET YPERSCHE regelmatig te ontvan
gen, worden verzocht een kwijtschrift
AAN TE VRAGEN OP HUN POST
KANTOOR of de som van 18 frank te
storten op postcheckrekening 46.173
<C. Dümortier, Yper.)
Les abonnés auxquels, par oubli, il
n'aurait pas été présenté de quittance
pour le renouvellement de leur abonne
ment ou qui étaient absents au moment
de cette présentation et désirent conti-
nuer recevoir régulièrement LA
REGION D'YPRES sont priés de
RÉGLAMER UNE QUITTANCE au
BUREAU des POSTES QUI LES DES
SERT ou de verser la somme de 18 fr.
au compte chèques postaux N° 46.173
(C Dümortier, Ypres).
te 8 u. 's avonds, ten lokale Hotel du Sultan»
door den Heer G I T S, Stadsbcuwkundige,
over
Hebt gij reeds üw kantoor- of zakagenda voor
1935 aangekocht U vindt er een groote keus in
alle banden, ter Drukkerij Dümortier, 34, Boter-
straat, Yper.
i 8 h. du soir, au lt cal Hó:tl du Sultan
par M. GITS, architecte de la viile, sur
L'alimentation en eau potable
de la ville d'Ypres.
in de Feestzaal «MAJESTIC», Rijsselstraat
met medewerking van den gekenden Jazz
band VIAENE. Ingangsprijs 3 fr.
Heel het jaar door hebben de menschen met
den daver op het lijf gezeten. Gedurig zagen ze
het spook van den oorlog voor de oogen oprijzen.
De eene onweerswolk na de andere kwam den
politieken hemel verduisteren. Conferenties en
samenkomsten van staatshoofden mislukten in
een ijdel pogen. Ieder land trok zich terug achter
hooge tolmuren en meer dan in de vóóroorlog-
sche jaren nam men zijn toevlucht tot den koers
der bewapening.
Het volk wachtte angstig de komende dingen
af. Onophoudend zag het gensters springen uit
den zwangeren gezichteinder hier de gruwelijke
moordpartij op Koning Alexander en Minister
Barthou te Marseille, daar de brandende kwestie
van het Saargebied, ginds het aanmatigend op
treden van het overmoedige Japan tegen Rus
land en China,
En al de volkeren, in het aanschijn van het
dreigend gevaar, vragen vrede, wenschen vrede
hun ziel, him hart, hun geest, alles roept om vrede.
En zieEr is iets gebeurd m tiet oude zieke
Europa
Is het de nadering van Kerstdag, den vredes-
dag bij uitmuntendheid, die de harten geraakt
heeft van eenige menschen van goeden wil, die
de onheilspellende wolk,welke zwaar over de
wereld hong, haar versmachtte en vergiftigde,
heeft weggedreven
Zeker, de stem en de drijverijen der kanon
koningen en munitiebarons zijn nog geweldig en
te vreezen, maar er is een opklaring, een ver
lichting gekomen en de hoop op vrede steekt
weer heel behoedzaam haar hoofdje omhoog. Het
is zoo schoon, zoo onverwacht, dat het schier
ongelooflijk is.
Indien men de zekerheid had dat, na twintig
jaar altijd vruchteloos pogen, twintig jaar zoeken
en streven, twintig jaar begoochelingen, men dien
mirakuleuzen uitslag zou bekomen dat alle voor
ingenomenheid verzwonden, het vertrouwen her
boren, al de opgestapelde stronkelsteenen op den
weg der sociale wedergeboorte weggeruimd zijn,
hoe zou men al de overeenkomsten toejuichen,
hoe zou men zich al de gedane opofferingen ge
troosten, hoe zou men de spons vagen over ge
dane onrecht, hoe zou men vergeven en vergeten...
Die vrede, waarover spraak is, zou spruiten
uit de nakende toenadering van het Duitsche
Rijk en de Fransche Republiek. Indien deze twee
groote en sterke geburen elkander, boven onze
hoofden, de handen toesteken en vredesgezind
willen drukken, dan zou het misschien voor ons,
kleine Belgen, amen en uit zijn met dien eeuwi
gen schrik voor eene mogelijke ramp.
Die vrede zou spruiten, en het heeft er allen
schijn van, uit een welgemeende toenadering van
Frankrijk en Italië, een broederlijk samengaan
met Engeland, een verstandige in toom houding
der Midden Europeesche pasgeboren en roerige
staten.
Die vrede zou spruiten uit een krachtige wer
king van een hernieuwden Volkenbond, als op
perste toeziener der wereldorde, als opperste,
rechter in geschillen, als onomkoopbare, onver
biddelijke bewaarder der aangegane verbinte
nissen.
We lazen onlangs een boek van den Oosten
rijker Ludwig Bauer en dat voor titel droeg
De nakende Oorlog
De Volkenbond wordt er breedvoerig in be
handeld en Ludwig is ook de meening toegedaan
dat de Geneefsche instelling een groote nood
zakelijkheid is om een nieuwe oorlogsramp te
voorkomen en den vrede te bestendigen, maar
dat, lijk hij nu samengesteld is, lijk nu de geest
is die hem bezielt en lijk nu die geest zich uit in
daden, die eigenlijk geen daden zijn maar een
soort uitvluchten of schipperen onder vorm van
aanbevelingen, dat organisme nooit aan de we
reld dien oppersten dienst kan bewijzen, waar
voor hij eigenlijk uitgevonden en ingesteld werd.
Ludwig Bauer valt niet zacht voor den Vol
kenbond wanneer hij zegt dat hij geen tastbaar
feit op zijn aktief heeft, maar veel redevoerin
gen, teléfoongerinkel, drukinkt en bergen-papier.
«Geneve, zegt hij, is een soort beurs ten dienste
van ministers, diplomaten en journalisten, die
er om strijd, om er zich vast in te werken, hard
nekkig en nijdig hun nationale opvatting en
partikulier doelwit beoogen en verdedigen
De onmacht van den Volkenbond kwam het
duidelijkste voor in net Japansch-Chineesch ge
schil. Het zoo moeizaam opgebouwd Pakt zag
men over het hoofd door het terugwijken voor
de macht, door de weigering om den aanvaller
te veroordeelen, door het angstig verzwijgen van
het woordje oorlog alhoewel de striid in alle
hevigheid woedde, door de vleierij om van den
aanvaller een verklaring uit te lokken die de on
schuld van den Volkenbond voor de oogen der
wereld kon herstellen.
Lukt de Volkenbond beter in het Boliviaansch-
Paragueesch geschil
Zoo besluit Ludwig Bauer De Volkenbond
in feite bestaat nieten nochtans hij erkent en
verkondigt het luide De Volkenbond is onont
beerlijk zoo wij onze pasgeboren kinderen van
een algeheele uitmoording willen vrijwaren
De gansche instelling moet van meet af her
zien worden. Een andere geest moet haar bezie
len met haar tot het juiste bewustzijn van haar
plicht en zending terug te brengennamelijk
het recht te verdedigen en het onrecht te belet
ten of te straffen en dat tegenover gelijk welKe
natie, ze moge nog de machtigste zijn.
Maar buiten de macht om te besluiten en te
bevelen, is het van het hoogste belang den Vol
kenbond de middelen aan de hand te doen om
zijn besluiten en zijn bevelen te doen uitvoeren.
Daar zijn we nog ver van af, 15 jaar na den
Vrede van Versailles.
In alle geval heeft de Volkenbond een zekere
zedelijke macht. Waarom gaat hij niet recht door
zee en aarzelt hij zoo lang om ten minste dat
wapen, waarover hij thans beschikt, te gebrui
ken
Het is niet voldoende dat de Volkenbond we
ken lang naar de bepaling zoekt van 't woord
aanvaller of bewapening Hij moet vast
besloten zijn, om wille van den vrede, klaar en
duidelijk, zonder er doekjes om te winden, in
het aanschijn der wereld te zeggen, dat in voor
komend geval, hij den aanvaller buiten de wet
plaatst en hem doemt tot volslagen afzondering.
Daarom zou er te Geneve onder de leden van
den Volkenbond een roerende eensgezindheid
moeten bestaan, in gedachten en handelen. Tot
hiertoe is die eensgezindheid ver te zoeken.
Goddank Een wind van vrede blaast over het
kranke Europa; het is nog maar een briesje, maar
dat is reeds krachtig genoeg om van de koorts
verhitte voorhoofden te verfrisschen. De Volken
bond zelf staat er paf van dat hij twee goede
punten in een korte spanne tijds op zijn aktief
mag zetten en zijn afgevaardigden zijn als ge
lauwerde Cesars naar hun landen teruggetrok
ken want, o mirakel, het dreigend oorlogsgevaar
op den Balkan, in West-Europa, in 't Verre
Oosten hebben ze eenige stappen teruggedrongen.
En de wereld slaakt een zucht van verlichting,
begint meer vertrouwen te hebben in den Vol-
