CINEMA FLORA Kompensatiekassen er» Familietoeslag LE SCANDALE Déclarations- Passavant wij van genoemden Dienst de stellige verzeke ring gekregen dat de op die vaJ*rt. in uitvoering zijnde werken uitsluitend en alleen de verbree ding van dezen waterweg voor doel hebben, ten nde over een dubbele bodembreedte te be schikken voor de scheepvaart. Ten andere wat zou het baten de vaart van Rousselare naar de Leie op 600 ton te brengen, gezien er op de Leie, tusschen Gent en de brug van Houplines, geen schepen mogen varen die langer zijn dan 38 m. 50, die meer dan 5 m. breedte en een grooteren diepgang dan 1 m 90 hebben. En, altijd volgens het verslag van den H»er Maertens, stemmen deze maten volledig cve ten met de karakteristieken der schepen van 300 ton. Zulks bewijst dat grooter schepen dan 300 tomiers op de Leie niet mogen varen en dat. moesi de Heer Missiaen gelijk hebben, de schepen vin 600 ton, van Rousselare komende, nooit verder can tot Ooighem zouden kunnen geraken Dezelfde bemerking geldt eveneens voor de vaart van 500 ton, die, volgens^ den Heer Mis siaen beweert, van Rousselar^T naar Dixmude gevraagd wordt, daar die schepen met een ton- namaat van 600 ton nogmaals niet verder dan Dixmude zouden kunnen varen. Dit getuigt eens te meer dat de bewering van den Heer Missiaen volledig uit de lucht gegrepen is en allen grond mist. Op de binnenvaarten van West - Vlaanderen vaart er geen enkel schip dat grooter is dan 300 ton, en de Heer Missiaen is voorzeker wel de allereerste geweest om van een vaart van 600 ton te spreken. En om te doen uitschijnen hoe weinig die nieuwe vaart Rousselare-Dixmude te Rousselare zelf gewenscht wordt, halen vfü hier nog de woorden aan die volksvertegenwiïger De Man in De Poperinghenaar van 9 icember 1933 schreef Om die heeren allemaal van eerst af gerust te stellen, zullen we hun ronduit verklaren dat Rousselare en vooral het Rousselaarsche stads- bestuur zeer gerust is in een vaart van Dix- mude naar Rousselare. Rousselare en alle men- schen in Rousselare met gezond verstand we- ten dat het graven eener vaart van Rousselare naar Dixmude in deze tijden een droombeeld is. ge zoudt evengoed kunnen probeeren de maan te grijpen met uw tanden tfs.1 wat Rous- selare vraagt en bekomen heeft, althans reeds ten deele, is de verbetering van de bestaande vaart van Rousselare naar de Leie. En dat de Heer De Man de verlangens en be geerten der bevolking van Rousselare beter kent dan den Heer Missiaen, daaraan zal wel niemand twijfelen gezien hij stadssecretaris is van Rous selare en, niettegenstaande hij als volksvertegen woordiger van het arrondissement Yper verkozen werd, zijn ambt van stadssecretaris steeds heeft blijven waarnemen en aldus dagelijks met de bevolking van Rousselare in betrekking is en het leven dezer stad volledig meeleeft. Ziedaar dus een tweede argument, en niet het minst belangrijk waardoor de Heer Missiaen heeft gepoogd het nut van het herstel onzer vaart Yper-Komen in twijfel te trekken, weer legd en te niet gedaan. Om te eindigen, zeggen wij nog dat de Heer Missiaen over de leefbaarheid der vaart Yper- Komen scheen te twijfelen, of ten minste be weerde er hoegenaamd geen verzekering van te hebben. Dit is zijn recht, doch wij hebben evengoed als hij het recht van een gansch tegenoverge steld gedacht te zijn. De geschiedenis van alle andere vaarten geeft ons die verzekering. De stad Rome werd immers ook in een dag niet ge bouwd, en zouden er misschien in de eerste tij den maar weinig schepen de vaart Komen-Yper ontleenen, wij hebben niettemin de overtuiging dat deze vaart, na enkele jaren, even groote dien sten zou bewijzen als de andere bestaande water wegen. Dit is eveneens de meening van andere bevoeg de mannen en onder meer van den Heer Maer tens, die steeds in zijn zelfde verslag over de binnenvaarten van West-Vlaanderen schreef dat, eens de vaart Komen-Yper verwezenlijkt, de af stand te water tusschen Yper en Doornijk, wan neer men veronderstelt dat een sluis gelijk staat met een kilometer vaart, van 222 kilometer tot op 110 km. zou herleid, 't zij dus op de helft ge bracht worden. «Indien de haven van Nieuw- poortzoo vervolgt de Heer Maertens, ge- schikt was voor het laden van binnenlanders en zeeschip, zou dus zeker trafiek te water mogen ingezien worden langs de vaart Komen- Yper, te weten van uit Doornijk (kalk en ce- ment) en misschien van uit Kortrijk (pannen). Het oud en groot merk Chicorei Pacha is het eenig chicorei merk dat zijn stand heeft in de Tentoonstelling van Brussel. Hare hoedanigheid is de beste ter wereld. Sedert dat de wet van 4 Oogst 1930 in voege kwam steeg, te rekenen naar de cijfers die E. P. Fallon vooropzet in een merkwaardige studie over dit onderwerp, het aantal kompensatiekas sen van 40 tot 87 het aantal aangeslotene onder nemingen van 4000 tot 110.000 het aantal huis gezinnen die toeslag ontvangen van 200.000 tot 470.000 en het aantal kinderen er door bevoor- deeligd van 350.000 tot 850.000. En daarin zijn de Belgische Spoorwegen noch de openbare besturen betrokken. Daarbij verminderde de mededinging der niet aangeslotene patroons op merkelijke wijze jaar lijks komen zoo wat 10.000 van die afziidigen zich aansluiten. Die wet was de redding zeker van den familie toeslag, want zonder haar gingen door krisis en onverschilligheid de kompensatiekassen te niet.- Men gewaagt heel dikwijls van Staatsinmen ging, verkwisting, enz. maar geen sociale wet is meer onafhankelijk en heeft een grootere privaat bedrijvigheid dan de kompensatiekassen. Heel het bestuur, de inning der bijdragen, de dienst der toeslagen, het beheer der fondsen, is in handen der patroons en niet in die der ambtenaren. De patroons hebben alle vrijheid om kompen satiekassen naar hun zin in te richten of zich bij welkdanige volgens keus aan te sluiten. Finan- tieële last van Staatswege is er niet, want niet tegenstaande de wet den Staat een jaarlijksche subventie van 30 miljoen oplegde, is daar nog niets van gekomen. Er zijn ook schaduwzijden aan de wet. De volmaaktheid is van deze wereld nietzegt het spreekwoord. Verscheidene wijzigingen zijn aan de wet gekomen onder den drang der ekono- mische krisis en de opeenvolgende politieke kri- sissen, die met andere hoofden ook andere ge dachten meebrachten. Op 16 Januari 1935 kwam een besluitwet het gebruik der bonis regelen. Sommige kassen hadden ondernemingen als aangeslotenen wier personeel weinig familielast had zij inden veel grooter bijdragen dan zij aan toeslagen besteedden. Artikel 50 der wet liet hun de vrije beschik king over de helft van het boni, hoe belangrijk ook, terwijl de andere helft bestemd was voor de algemeene kompensatie. Zoo kwam het dat er kassen waren die met haar half boni, evenveel ja tweemaal het bedrag bereikten der toelagen door het barema vastge steld bijkomende werken kwamen tot stand die evenveel en soms meer opslorpten dan de toe slagen zelf. Andere kassen konden zich zulke weelde niet veroorloven, konden slechts de minimum-toeslag aan haar leden uitkeeren en zelf in 1933 met 3 en in 1934 met 10 verminderen. Vandaar de strekking onder de kassen om een judicieuse schifting onder aangeslotenen te heb ben, om zoo weinig mogelijk last te hebben en om de meeste voordeelen te kunnen geven aan leden met minder familielast. Zulks ging rechtstreeks tegen het inzicht van den wetgever en druischte in tegen de gezonde opvatting eener sociale berechtiging. Het regiem der familietoeslagen is een akte van solidariteit tusschen werkgevers en werknemers en kan maar daadwerkelijk en ekonomisch handelen tenzij door kompensatie. Kassen met boni moeten een deel van haar boni behouden, maar mogen er geen strijdmiddel van maken. De besluitwet van 16 Januari heeft be paald dat het deel van het boni de 25 der toe slagen niet mag overschrijden dat is voldoende ook oude en goed beheerde kassen hebben zulks bewezen. Een andere schaduwzijde zijn de verminderin gen der toelagen. Een eerste inkrimping was de vermindering van de patroonscotisatie en toeslag. De Staat stortte de jaarlijksche 30 miljoen niet hem door de wet opgelegd en zoo komt het dat voor het jaar 1935 de .kompensatiekassen in plaats van over 300 miljoen maar over 200 miljoen zullen beschikken. Dat brengt dus een vermindering teweeg van 33 De kroostrijke gezinnen waren hier weer het schaap. Immers artikel 52 der wet bepaalde dui delijk dat de 30 miljoen van den Staat bestemd waren voor het 3" en volgende kinderen. Zoo men minder aan den toeslag van het 3® en volgen de kinderen raakte, ging dat voordeel te niet door den aftrok van de 30 miljoen en kwamen ze op denzelfden rang als de huisgezinnen met 1 of 2 kinderen. Een besluitwet van 27 Februari en een Mi nisterieel Besluit van 2 Maart lieten de afschaf fing toe van den familietoeslag in schier alle on dernemingen voor de rust- en werkloosdagen. Men verminderde alzoo den toesliag met 25 voor de rustdagen en tot 35 voor een of twee werkloosdagen per week. 33 door de eerste beperkingen en 2fi tot 35 '/i door de tweede geven een totaal van 53 tot 68 Objectief beschouwd gaat dat wat hoven zijn hout. De beknibbelingen lieten zich niet wachten en wanordelijkheden braken weldra uit te Ta- mines en vooral in den Borinage. En de uitslag de patroons hebben een eersten loonopslag van 2,5 moeten toestaan. Door voorgaande be moeiingen bespaarden zij 1,20 maar vermeer dering van 2,5 geeft hun een verlies van 1,30 Zal men zoo den last der ondernemingen verminderen en de koolnijverheid redden De familietoeslag werd ingesteld niet alleen om het huisgezin te bevoordeeligen, maar ook uit nationaal en ekonomisch oogpunt. Hij brengt aan de kroostrijke gezinnen een steun dien ze noodig hebben hij verdeelt op een juiste en ekonomische wijze onder de werklieden, de gel-- den waarover de ondernemingen ten hunnen voordeele beschikken. Hem verminderen is het vruchtbaarste, wijste en werkzaamste deel van het personeel treffen en gaat rechtstreeks tegen het doel in. Wij verstaan dat die ongelukkige maatregel genomen werd in een oogenblik van verbijstering, waarop men de wanhopigste maat regelen moest nemen, evenals een kapitein op een schip in nood, om 's lands finantiën te redden. Maar aangezien de Staat voor niets of zeer wei nig tusschenkwam in zake kompensatiekassen was zijne bemoeiing ook zeer ongepast en onre delijk. De besluiten over artikels 28, 26 en 44 moeten herzien de eerste baremas hersteld en de wet voor goed in regel gesteld worden. Al de belang hebbenden, werkgevers en nemers, kompensa tiekassen en rechtbanken, verwachten met onge duld die aanpassing die de toepassing zal verge makkelijken, verkeerde uitleggingen uitschake len, de rechten der huisgezinnen beter waarbor gen en de taak der rechtbanken vergemak kelijken. De familietoeslag heeft de juiste oplossing ge geven aan het probleem waarbij alle pogingen gedurende 50 jaar gefaald hebben, namelijk de hulpmiddelen van den werkman evenredig stel len met den familielast. Die oplossing is uitge dacht en eerst van al toegepast door de patroons en die verdienste moet naar waarde geschat wor den de Paus zelve door zijn sociale wereldbrie- ven geeft hun zijn hooge goedkeuring. De wet geving is maar later gekomen om die schikking toe te passen aan al de loontrekkenden. Men moet de finantiën redden, ja, alsook de nijverheid, den handel, den landbouw, maar men moet het doen zonder het huisgezin te slachtof feren, en die klasse van burgers te ontmoedigen die, met aan het Vaderland kinderen te geven, het land ook het voortbestaan verzekeren. De vaders van kroostrijke gezinnen vooral we ten beter dan wie ook, wat het zeggen wil zich op te offeren voor het land. Zij hebben dus het recht en den plicht zich te verzetten tegen iede- ren maatregel van Staatswege, die hun het brood van vrouw en kinderen zou ontnemen, maatre gel die onder nationaal oogpunt de nadeeligste gevolgen na zich sleept en de deuren voor het kommunisme wagenwijd openzet. M. Hett. SEDERT VRIJDAG 28 JUNI 1935 het groot meesterwerk van GABY MORLAY met den kleinen Mircha en de kleine Gaby Triquet. De aandoenlijkste film van het jaar. En een schoon fransch sprekend en zingend blijspel LA VIE A 18 ANS. Kinderen toegelaten. en vente au Bureau de ce Journal

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1935 | | pagina 2