HARTEN-DRIE VAN LEDE GLASHANDEL 24-8-1935 Het Yperache- 2e Bijvoegsel - La Flégion d'Ypres N° 21 Mengelwerk van «Het Ypersche» - N'4 Verven Droogkuischen II Teintures Nettoyages Nieuwwasschen Blanchissage de luxe et au kilo Luxe - Waschdienst Glagage Américain Kilowasch de Cols Manehettes Bühuis L. KNOCKAERT - JOOS Dépot £»3, Diksmudestraat rRue de Dixmude, 53 Y P E R. Tel. 260 Y P R E S van BERTA RUCK Vertaald door F. Van Velsen LA MONTRE SUISSE DE PRÉCISION A partir de 195 Fr. chez Horloger - Bijoutier 6, rue au Beurre, 6 YPRES Tel. 453 Cyr. TAVERN IER-VAN UXEM SïïÜL, DE KEYN C" 29, Vandenpeereboomplaats YPER Tel. 357 (Vervolg) Zeg zei Billy vertrouwelijk over zijn glas heen, er zal hier in dit gat wel geen fatsoen lijken verlovingsring te krijgen zijn. Wat zou ik doen Telegrafeer en naar Londen zal 't beste zijn, vind je niet Hij liep naar een schrijftafel. Ik zal maar aan den ouden Glitters seinen hij kent onze familie al jaren en hij zal er wel een stuk of drie op zicht zenden denk je niet Ik ken haar smaak niet en zij moet toch haar eigen keus doen. Wat raad je me, Hallett Jij hebt dat al eens bij de hand gehad. Zijn vriend glimlachte om de opwinding van den aangenomen minnaar (weinig vermoedde hij, dat z'n vriend driemaal was aangenomen). Zijn glimlach werd breeder toen hij zei Je hebt mij nog niet het voorrecht geschonken, den naam van de jonge dame te noemen. Kapitein Hallett had met behulp van z'n vrouw al sinds weken Billy voortdurend met Nora ge plaagd. Rakker, moet jij dat nog vragen lachte Billy, terwijl hij het telegram voor den juwelier te Londen schreef. Alsof het met eenige moge lijkheid iemand anders zou kunnen zijn dan Een klop op de deur onderbrak zijn woorden en een oppasser bracht een blad binnen, waarop een brief lag. «Voor luitenant Somerszooeven door een kleinen jongen bij den portier gebracht, mijn heer. Gretig nam Billy den brief van het blad. Aar dig toch van Nora, om hem nog gauw een let tertje te sturen Hij was tot dezelfde conclusie gekomen als zijn vriend. Nu al minnebriefjesDa's al gauwlachte de kapitein, terwijl hij zich verwijderde. Zeg, ik zal dat telegram voor die ringen wel even voor je bezorgen, dan kan jij van haar liefdesontboe zemingen genieten. Toen zijn vriend weg was, opende Billy den brief en las... Teleurstelling, verwarring, verbazing, teeken- den zich beurtelings op zijn gelaat af. Het leek heelemaal met op het gezicht van een minnaar, die z'n eersten minnebrief van het eenige meisje ter wereld las. Maar U moet dan ook .weten, dat Billy dien brief niet van het eenige meisje, Nora genaamd, ontving. Hij was van één van die anderen III De avond, die nu volgde De brief was geschreven op sterk geparfumeerd porceleinblauw postpapier met een décor van lelietjes van dalen. Het handschrift was netjes rond, zooals van een schoolmeisje van vijftien. De inhoud was als volgt Huize Rustenburg bij Ditchwater j Donderdag. Lieve Billy Wat klinkt het nog vreemd, maar toch leuk als ik lieve Billy schrijfIk wilde je even mededee- len, lieveling, dat ik zooeven met pa en moe over gister avond heb gesproken. Zij vragen of je van avond bij ons komt dineeren (om acht uur). Wij zullen het heer lijk vinden, als je kan komen. Er zijn geen vreemden bijgeheel onder ons. Wij kunnen dan tevens alles bespreken. Dag, schat eeuwig je Lily. Billy liet zich achterover in z'n stoel zakken het draaide voor z'n oogen, dat onbegrijpelijke epistel Huize Rustenburg ja dat was dat nieuwe betonnen huis een half uurtje buiten Ditchwater, waar die parvenu woonde, hoe heette hij ook weer, o ja Gansenhurst. En Lily Ja, ja, dat was de oudste dochter, dat knappe gichelende gansje. Wat drommel, beteekent dat briefje aan mij, Billy Somers En dan nog wel eeuwig je Lily!» Hij kende haar wel oppervlakkig van eenige partijtjes, waar zij elkaar wel eens hadden ont moet en op de tennisclub speelden zij, ook wel eens samen. Maar voor 't overige was zijeen vreemde voor hem. Wat duivel, bedoelde dat kind met haar lieve Billy En dan nog dat zinspelen op gisteravond Gisteravond, was de avond in zijn leven geweest, de avond van het bal, waarop hij zich verloofd had met Nora. Wat was er nog meer gebeurd Geen schijn van de vréeselijke waarheid, drong nog tot Billy door. Hij zat paf. Dat meisje van Gansenhurst, met wie hij, zoo ver hij 't zich kon herinneren, in z'n leven niet meer dan tien woorden had gewisseld, schreef hem nu. En nog wel in de meest intieme bewoor dingen en noemde hem zoo maar bij z'n naam Wat zou dat meisje bedoelen Zou het soms mogelijk zijn, dat de brief niet voor hem bestemd was Hij raapte de enveloppe, die op den grond was gevallen, op. Ja, de naam was duidelijk ge noeg Welld. Gestr. Heer luitenant W. Somers, kazerne te Ditchwater. Zou het een vergissing kunnen zijn 't Gebeurt wel eens, dat iemand een brief in een verkeerde enveloppe sluit, waar door soms de eigenaardigste moeilijkheden kun nen ontstaan. Die gedachte was ondragelijk. Ver onderstel, dat die kleine Gansenhurst die dwaas genoeg scheen een brief aan een anderen Billy had geschreven de naam is er algemeen genoeg voor en hem in een enveloppe had ge daan, die eigenlijk een gewone invitatie voor een theepartijtje moest bevatten voor luitenant So mers Te drommel ja, dat zal het zijndacht Billy, wacht, ik wil zekerheid hebben. Oogenblikkelijk sprong hij op en vloog naar de telefoon aan het andere einde van het zaaltje en zocht naar het nummer van Rustenburg in den telefoongids. Drie en dertig als 't U belieft... Hallo, mag ik misschien even miss Gansenhurst spreken... miss LilyJa, graag, ik blijf aan 't toestel. Geheel onbewust van hetgeen den vorigen avond was voorgevallen, wachtte hij. Niet den geringsten glimp van herinnering werd bij hem opgewekt, dat hij den avond te voren, dat dartele blondinetje ten huwelijk had gevraagd, noch dat hij tegen haar gezegd had Kijk eens hoe mooi en gelijk wij stappen, vindt U niet Zouden wij niet samen zoo door 't leven kunnen stappen Evenmin was er iets in zijn hersens overgeble ven, dat hem haar antwoord in 't geheugen brachtO, mijnheer Somers, als mijn ouders geen bezwaar tegen onze verloving hebben, ge loof ik wel, dat ik een beetje van U zal leeren houden.Neen, de uitwerking van het vergif, dat de officier van gezondheid hem had toege diend, had hem zelfs de herinnering aan zijn ge- heugenloozen toestand benomen. Nu klonk een gilletje in z'n oor en riep een bakvisschenstemmetje Hallo Hallo, spreek ik met miss Gansenhurst U spreekt met Somers in de kazerne. Overdreven sentimenteel antwoordde het stem metje O, ben jij het Billy Dat dacht ik wel. Toen weer een mal gilletje. Het luitenantje aan de telefoon sperde zijn oogen vervaarlijk wijd open. «U spreekt met Somers, Billy Somers», riep hij. Ja, ja, dat hoor ik klonk het van den ande ren kant van den draad. «Wat is er Wat doet dat meisje raar 't Is of ze me voor den gek houdt. Eenigszins afgemeten riep hij Heeft u mij geschreven JaIk heb een briefje voor je meegegeven met een jongentje. Heb je het niet ontvangen Eh... ja Tenminste Je komt toch zeker dineeren Of kan je niet klonk het koket door de telefoon. O," bedoelde U, dat ik bij U zou komen di neeren Wat een grappenmaker ben je tochNatuur lijk. Wat dacht je dan, dat ik bedoelde Ik reken er vast op, dat je komt, hoor Het was heelemaal geen onnatuurlijke ver onderstelling van het meisje dat wil zeggen, van een der meisjes, die de jonge luitenant den vorigen avond ten huwelijk had gevraagd. Maar hij, die zich niets anders herinnerde, dan zijn huwelijksaanzoek aan Nora, de koningin van z'n hart, hij werd volkomen in beslag genomen door die andere, dat gansje, die het deed voorkomen of ze eenig recht op hem hadZe verwachtte hemWat zou dat te beteekenen hebben Mis- FIRMA Fabriek van Kleuren Vernissen Lakken Alles voor den schilder en den glaswerker schien was het maar het beste er heen te gaan en zien wat er aan de hand was. Kan U een oogenblikje wachten, dan zal ik even nazien, of ik van avond vrij ben. Hij hing de telefoon aan den haak en haalde zijn notitieboekje uit z'n zak. Donderdag 10 Juni, diner notaris Halliday las hij. Allemachtig, door de opwinding die zijn verloving met Nora had veroorzaakt, had hij zijn afspraak met notaris Halliday geheel vergeten Hij nam de telefoon weer van het toestel. Hallo, is U daar Het spijt me vreeselijk, maar ik kan onmogelijk komen. Ik heb verleden week al met notaris Halliday afgesproken, dat ik van avond bij hem zou komen dineeren, 'staat in mijn notitieboekje. O, wat afschuwelijk jammerklonk haar klaaggilletje. Maar zeg, kan je dan morgen ko men lunchen Neen, dat gaat ook nietantwoordde Billy, met een aangename herinnering aan de uitnoo- diging van majoor Wynne-Pritchard, om morgen terug te komen. Om een uur zou hij zijn Nora weerzien. Ik heb reeds een afspraak om te lun chen. Dan verwacht ik je morgen op de thee. Waf •vreeselijk naar, dat je juist nu verhinderd bent klonk het mal sentimenteel. Kom je dan vroegi

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1935 | | pagina 9