HARTEN-DRIE A. Stevens-Vandermarliere Fl. Vandevoorde Kachels - Cuisinieren Luxe Haarden (feu continu) 12-10-1935 Het Ypersche- 2e Bijvoegsel-La Hégion d'Ypres N° 28 de keyn c- Mengelwerk van «Het Ypersche» - N' 11 Alle slag van te verkrijgen aan de voordeeligste prijzen bij Neermarkt, YPER. van BERTA RUCK Vertaald door F. Van Velsen Bjj den MEESTER-PELSMAKER Boterstraat, 31 YPER staan te uwer beschikking Moderne Werkhuizen Een eenige keus prachtige Pelsen Een uitgelezen ploeg vaklieden Skungs, Fichouwen, Petit-Gris Astrakans, Indisch Lam, enz. ateeds aan DEZELFDE PRIJZEN als VERLEDEN JAAR dank onzen aan zienlijken voorraad Schilders Aannemers Drukkers Timmerlieden Garagisten Tapitsiers Winkeliers vraagt onze prijzen. Cyr. TAVERN IER-VAN UXEM 29, Vandenpeereboomplaats YPER Tel. 357 (Vervolg) VIII Billy krijgt een nieuwen schok Wij hebben onze heldin of liever een van onze heldinnen in wreveligen toestand ver laten en zullen naar onzen held terugkeeren, die ook niet voor zijn plezier uit was, toen wij af scheid van hem namen. Hij was toen voornemens op staanden voet naar de woning van Nora te gaan, om daar voor de koningin van zijn hart al zijn leed uit te storten. Doch er kwam een kink in den kabel En wel, in den vorm van een boodschap. Juist op het oogenblik dat hij zich haastig de kazerne uit spoedde, kwam de oppasser van den kolonel hem achterop rennen met de boodschap, dat deze hem terstond wenschte te spreken. Van zijn superieur vernam hij, dat hem werd opgedragen voor twee dagen, den dienst van ad judant Hallett over te nemen, die voor een per soonlijke zaak plotseling naar Londen was ver trokken. De kolonel, een schraal, grijs, driftig oud heertje, was buitengewoon gesteld op Billy, die naast den foudre de guerre er als een lang- uitgegroeide schooljongen uitzag. Nu zal men zeggen, dat iemand twee dagen ongewoon, inspannend, zittend, peuterig werk opdragen bezwaarlijk als een bewijs van bizon- dere toegenegenheid kan worden gesignaleerd. Doch de eene mensch uit z'n sympathie zus en de andere zoo en de kolonel had het eenmaal bij zich zelf besloten, dat hij het jonge officiertje, wanneer er aanleiding voor bestond of de gele genheid zich aanbood, kans zou geven, zijn be kwaamheden te toonen. U moest meteen maar hier blijven, Somers zei hij op zijn karakteristieke, kiesche en beleefde manier, waaronder zijn disciplinaire hartstocht en autoriteit schuil ging, en met deze lijsten doorgaan Hij liet Billy in de adjudantskamer achter, waar deze voor de lijstenbleef zitten. Die lijsten besloegen een oppervlakte van plusminus één vierkanten meter en bestonden uit een on- overkombaren berg, staten, rapporten, dienst orders, garnizoensboeken, medische verslagen en memoranda van het ministerie van oorlog. Ofschoon athleet en sportman, had Billy het gelijkmatige in zijn aard, dat meer een manne lijke dan een vrouwelijke eigenschap is dit, trots al wat er ook tegenin gebracht moge wor den Op het exercitieveld hoorde hij het welbekende hoefgetrappel en voetstappen die voorbij gingen. Er klonk trompetsignaal. Hij bleef echter kalm genoeg, om nog eens over het gebeurde van dien dag na te denken en over zijn ongeluk te morren. Or* te beginnen met de wreede wijze waarop Nora hem had genegeerd, hetgeen hij nu nog vreeselijker voelde, dan op het oogenblik zelf. Dan hadt je dat allerzotste tête a tête in den rozentuin van Gansenhurst, toen Lily hem zonder vorm van proces had gezoend dat het klapte en hem er van in kennis had gesteld, dat hij haar ten huwelijk had gevraagd- Toen die ontmoeting met den ouden Gansen hurst bij den notaris in de keuken en vervolgens zijn geimproviseerde lunch bij tante Hallett. Ik ben benieuwd, wat zij zou kunnen doen, Bezoekt onze inrichtingen. om mij te helpen. Zij behoorde toch eigenlijk iets voor mij te doen. Het is juist iets voor zoo'n vrouwtje. Zij is gelukkig getrouwd dacht Billy een beetje spijtig. Zou het niet beter zijn, dat ik mijn oppasser met een briefje naar de familie Wynne-Pritchard zond. Ja, dat is een goed idee. Hij nam een vel postpapier en begon <1 Allerliefste Nora. O, zeg me toch, wat toch je eigenaardige handelwijze van vanmorgen in het Liefdelaantje te beteekenen heeft. Wat heb ik in 's hemelsnaam gedaan en als er iets was, waarom er mij dan niet over gesproken. Ik ging van middag naar je toe, doch werd door den kolonel met eenig haastwerk belast. Ik zal nu vanmiddag na het diner komen. Die zaak moet de wereld uit... Ik kan toch bezwaarlijk verdiend hebben. Een korte, harde tik op de deur en het glim mend zwarte hoofd met de sprekende Spaansche oogen van den officier van gezondheid, Hunter, werden in de deuropening zichtbaar. Hallo, William Jij hier riep hij hem met ongewone vriendelijkheid toe. «Wat ben jij hier aan het doen Adjudantswerk vóór een paar dagen legde' Billy in vijf woorden uit. Hallett is voor een paar dagen uit. O, ik heb ook een paar dagen verlof gekre gen zei de officier van gezondheid losweg. Ik ga naar mijn zuster te Cowry-Bay in Wales. Ik geloof, dat de zeelucht mij goed zal doen na zoo'n drukken tijd. Wat ik zeggen wilde», voegde hij er aan toe, terwijl er een eigenaardige glans in zijn oogen kwam, toen hij naar het voorovergebo gen hoofd van Billy keek, ik geloof, dat mijn zuster een kennis van je te logeeren heeft. «O ja zei Billy onverschillig. Ja zei kapitein Hunter niet minder onver schillig, terwijl hij de deur uitging en den naam van het logé'tje van zijn zuster noemde. Miss Wynne-Pritchard logeert bij haar. Toen de deur achter dezen bezorger van de Jobstijding sloot, bleef Billy, blauw van verontwaardiging, alleen. VertrokkenHet eenige meisje, dat voor hem in de wereld bestond was weggegaan, zonder hem een woord waardig te keuren Zonder hem zelfs te hebben willen zien Hij greep den brief waarmede hij bezig was, scheurde hem in snippers en wierp ze in de pa piermand. Daarna nam hij een ander velletje en schreef een anderen brief, waarin hij aan zijn verontwaardiging onomwonden lucht gaf. Maar dit epistel beviel hem niethij probeerde het nog eens, nog eens en nog eens. Hij was juist in het midden van den zin Het is mij totaal onbegrijpelijk toen zijn oppasser binnen kwam en hem een enveloppe overhan digde, waarvan de inhoud hem zijn eigen brief voor onbepaalden tijd deed vergeten. Het briefje was geschreven in het kleine karak teristieke schrift van vrouwelijke studenten. Aan het hoofd stond geen datum, maar het begon direct Waarde heer Somers Ik geloof niet, dat het noodig is, de redenen van dit schrijven uit een te zetten. Ik maak er U geen verwijt van, dat U mij niet heeft bezocht of slechts een woord heeft gesproken, na het geen U op het bal heeft gezegd. Als er een vergissing heeft plaats gehad, geloof ik dat het beter is het te be kennen, zooals U vermoedelijk reeds bij U zeiven hebt gedaan. Het is beter dat wij het nu inzien, dan nadat wij getrouwd zouden zijn. Daarom, als het uw wensch is, dat onze verloving verbroken wordt, gelieve U dit briefje te beschouwen als een bewijs, dat ik U uw woord terug geef. Hoogachtend LORNE HALLIDAY. P. S. Ik geloof, dat ik U verteld heb, dat ik er met papa en mama over gesproken had, maar de eenige met wie ik er bovendien met een enkel woord over gerept heb, is Nora Wynne-Pritchard. Ik heb het haar den volgenden morgen na onze verloving verteld en ik zal haar nu natuurlijk er van in kennis stellen, dat het af is. Een half uur lang zat Billy paf en met wezen- looze oogen naar het briefje te staren. Toen scho ten hem de lachend gesproken vraagwoorden van tante Hallett te binnen Ben je wel zeker, dat het er maar twee zijn En eerst toen na een klein kwartiertje de ka- zerneklok sloeg, was het armzalige officiertje in staat een woord te zuchten. En dat was Drie Er stond Billy maar een ding te doen zonder uitstel naar tante Hallett rennen. Het huisje dat de Hallett's gemeubeld gehuurd hadden, zou ongezellig geweest zijn, als het niet door allerlei mooie huwelijkscadeaux was aange vuld. Nu was het er knusgezellig en maakte het een zekeren weelderigen indruk. Billy volgde het dienstmeisje voorbij een vol geladen porte-manteaux, waarna zij hem aan diende en de deur voor hem openhield- FIRMA I KLEUREN VERNISSEN LAKKEN INKTEN BORSTELS OLIËN, enz. Tante Hallett was juist klaar met theedrinken en kapitein Hallett stond gereed om te vertrek ken. Zoodra Billy binnen was en de meid de deur achter hem had gesloten, riep tante Hallett vrien delijk Aha, daar is onze Mormoon Zeg Billy, vertel ons eens gauw, wat miss Wynne-Pritchard je te zeggen had Als eenig antwoord, smeet Billy den zooeven ontvangen brief tusschen het theegerei op tafel neer. Vervolgens ijsbeerde hij tweemaal door de kamer en bleef met z'n rug naar z'n gastheer en diens ega, stilstaan, waarna hij strak in den ledi gen haard bleef staren. Moet ik hem lezen hoorde hij tante Hallett achter hem vragen. Natuurlijk moet U hem lezen antwoordde de Mormoon zonder zich om te keeren. Jim ook, als hij wil. Hij hoorde het ritselen van Lome's brief, toep tante Hallett hem omsloeg en toen een luid- ruchtigen zucht van verbazing. Maar dat zijn er dan drie riep zij onthutst. Billy stond nog steeds voor den ledigen haard en zond een wanhoopszucht den schoorsteen in. Een, twee, drie vervolgde tante Hallett op haar mooie vingertjes tellende. «En ik heb je nog gevraagd, toen je hier was, of er niet meer dan twee waren Dat deed u ook zei Billy kortaf. Dat be hoeft U mij niet onder mijn neus te wrijven. Wel, wel, drie zei ze. 't Is welletjes hoor. En ze zong als variant op een oud liedje

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1935 | | pagina 9