HARTEN-DRIE
A. Stevens-Vandermarliere
Fl. Vandevoorde
Kachels - Cuisinieren
Luxe Haarden (feu continu)
12-10-1935 Het Ypersche- 2e Bijvoegsel-La Hégion d'Ypres N° 28
de keyn c-
Mengelwerk van «Het Ypersche» - N' 11
Alle slag van
te verkrijgen
aan de voordeeligste prijzen
bij
Neermarkt, YPER.
van BERTA RUCK
Vertaald door F. Van Velsen
Bjj den MEESTER-PELSMAKER
Boterstraat, 31 YPER
staan te uwer beschikking
Moderne Werkhuizen
Een eenige keus prachtige Pelsen
Een uitgelezen ploeg vaklieden
Skungs, Fichouwen, Petit-Gris
Astrakans, Indisch Lam, enz.
ateeds aan DEZELFDE PRIJZEN als
VERLEDEN JAAR dank onzen aan
zienlijken voorraad
Schilders
Aannemers
Drukkers
Timmerlieden
Garagisten
Tapitsiers
Winkeliers
vraagt onze prijzen.
Cyr. TAVERN IER-VAN UXEM
29, Vandenpeereboomplaats
YPER Tel. 357
(Vervolg)
VIII
Billy krijgt een nieuwen schok
Wij hebben onze heldin of liever een van
onze heldinnen in wreveligen toestand ver
laten en zullen naar onzen held terugkeeren, die
ook niet voor zijn plezier uit was, toen wij af
scheid van hem namen. Hij was toen voornemens
op staanden voet naar de woning van Nora te
gaan, om daar voor de koningin van zijn hart
al zijn leed uit te storten.
Doch er kwam een kink in den kabel
En wel, in den vorm van een boodschap.
Juist op het oogenblik dat hij zich haastig de
kazerne uit spoedde, kwam de oppasser van den
kolonel hem achterop rennen met de boodschap,
dat deze hem terstond wenschte te spreken.
Van zijn superieur vernam hij, dat hem werd
opgedragen voor twee dagen, den dienst van ad
judant Hallett over te nemen, die voor een per
soonlijke zaak plotseling naar Londen was ver
trokken. De kolonel, een schraal, grijs, driftig
oud heertje, was buitengewoon gesteld op Billy,
die naast den foudre de guerre er als een lang-
uitgegroeide schooljongen uitzag.
Nu zal men zeggen, dat iemand twee dagen
ongewoon, inspannend, zittend, peuterig werk
opdragen bezwaarlijk als een bewijs van bizon-
dere toegenegenheid kan worden gesignaleerd.
Doch de eene mensch uit z'n sympathie zus en
de andere zoo en de kolonel had het eenmaal bij
zich zelf besloten, dat hij het jonge officiertje,
wanneer er aanleiding voor bestond of de gele
genheid zich aanbood, kans zou geven, zijn be
kwaamheden te toonen.
U moest meteen maar hier blijven, Somers
zei hij op zijn karakteristieke, kiesche en beleefde
manier, waaronder zijn disciplinaire hartstocht
en autoriteit schuil ging, en met deze lijsten
doorgaan
Hij liet Billy in de adjudantskamer achter,
waar deze voor de lijstenbleef zitten. Die
lijsten besloegen een oppervlakte van plusminus
één vierkanten meter en bestonden uit een on-
overkombaren berg, staten, rapporten, dienst
orders, garnizoensboeken, medische verslagen en
memoranda van het ministerie van oorlog.
Ofschoon athleet en sportman, had Billy het
gelijkmatige in zijn aard, dat meer een manne
lijke dan een vrouwelijke eigenschap is dit,
trots al wat er ook tegenin gebracht moge wor
den
Op het exercitieveld hoorde hij het welbekende
hoefgetrappel en voetstappen die voorbij gingen.
Er klonk trompetsignaal. Hij bleef echter kalm
genoeg, om nog eens over het gebeurde van dien
dag na te denken en over zijn ongeluk te morren.
Or* te beginnen met de wreede wijze waarop
Nora hem had genegeerd, hetgeen hij nu nog
vreeselijker voelde, dan op het oogenblik zelf.
Dan hadt je dat allerzotste tête a tête in den
rozentuin van Gansenhurst, toen Lily hem zonder
vorm van proces had gezoend dat het klapte en
hem er van in kennis had gesteld, dat hij haar
ten huwelijk had gevraagd-
Toen die ontmoeting met den ouden Gansen
hurst bij den notaris in de keuken en vervolgens
zijn geimproviseerde lunch bij tante Hallett.
Ik ben benieuwd, wat zij zou kunnen doen,
Bezoekt onze inrichtingen.
om mij te helpen. Zij behoorde toch eigenlijk iets
voor mij te doen. Het is juist iets voor zoo'n
vrouwtje. Zij is gelukkig getrouwd dacht Billy
een beetje spijtig. Zou het niet beter zijn, dat
ik mijn oppasser met een briefje naar de familie
Wynne-Pritchard zond. Ja, dat is een goed idee.
Hij nam een vel postpapier en begon
<1 Allerliefste Nora.
O, zeg me toch, wat toch je eigenaardige handelwijze
van vanmorgen in het Liefdelaantje te beteekenen heeft.
Wat heb ik in 's hemelsnaam gedaan en als er iets was,
waarom er mij dan niet over gesproken. Ik ging van
middag naar je toe, doch werd door den kolonel met
eenig haastwerk belast. Ik zal nu vanmiddag na het
diner komen. Die zaak moet de wereld uit... Ik kan
toch bezwaarlijk verdiend hebben.
Een korte, harde tik op de deur en het glim
mend zwarte hoofd met de sprekende Spaansche
oogen van den officier van gezondheid, Hunter,
werden in de deuropening zichtbaar.
Hallo, William Jij hier riep hij hem met
ongewone vriendelijkheid toe. «Wat ben jij hier
aan het doen
Adjudantswerk vóór een paar dagen legde'
Billy in vijf woorden uit. Hallett is voor
een paar dagen uit.
O, ik heb ook een paar dagen verlof gekre
gen zei de officier van gezondheid losweg. Ik
ga naar mijn zuster te Cowry-Bay in Wales. Ik
geloof, dat de zeelucht mij goed zal doen na zoo'n
drukken tijd. Wat ik zeggen wilde», voegde hij
er aan toe, terwijl er een eigenaardige glans in
zijn oogen kwam, toen hij naar het voorovergebo
gen hoofd van Billy keek, ik geloof, dat mijn
zuster een kennis van je te logeeren heeft.
«O ja zei Billy onverschillig.
Ja zei kapitein Hunter niet minder onver
schillig, terwijl hij de deur uitging en den naam
van het logé'tje van zijn zuster noemde. Miss
Wynne-Pritchard logeert bij haar. Toen de deur
achter dezen bezorger van de Jobstijding sloot,
bleef Billy, blauw van verontwaardiging, alleen.
VertrokkenHet eenige meisje, dat voor hem
in de wereld bestond was weggegaan, zonder hem
een woord waardig te keuren
Zonder hem zelfs te hebben willen zien
Hij greep den brief waarmede hij bezig was,
scheurde hem in snippers en wierp ze in de pa
piermand. Daarna nam hij een ander velletje en
schreef een anderen brief, waarin hij aan zijn
verontwaardiging onomwonden lucht gaf. Maar
dit epistel beviel hem niethij probeerde het nog
eens, nog eens en nog eens.
Hij was juist in het midden van den zin Het
is mij totaal onbegrijpelijk toen zijn oppasser
binnen kwam en hem een enveloppe overhan
digde, waarvan de inhoud hem zijn eigen brief
voor onbepaalden tijd deed vergeten.
Het briefje was geschreven in het kleine karak
teristieke schrift van vrouwelijke studenten. Aan
het hoofd stond geen datum, maar het begon
direct
Waarde heer Somers
Ik geloof niet, dat het noodig is, de redenen van dit
schrijven uit een te zetten.
Ik maak er U geen verwijt van, dat U mij niet heeft
bezocht of slechts een woord heeft gesproken, na het
geen U op het bal heeft gezegd. Als er een vergissing
heeft plaats gehad, geloof ik dat het beter is het te be
kennen, zooals U vermoedelijk reeds bij U zeiven hebt
gedaan. Het is beter dat wij het nu inzien, dan nadat
wij getrouwd zouden zijn. Daarom, als het uw wensch
is, dat onze verloving verbroken wordt, gelieve U dit
briefje te beschouwen als een bewijs, dat ik U uw woord
terug geef.
Hoogachtend
LORNE HALLIDAY.
P. S. Ik geloof, dat ik U verteld heb, dat ik er met
papa en mama over gesproken had, maar de eenige met
wie ik er bovendien met een enkel woord over gerept
heb, is Nora Wynne-Pritchard. Ik heb het haar den
volgenden morgen na onze verloving verteld en ik zal
haar nu natuurlijk er van in kennis stellen, dat het af
is.
Een half uur lang zat Billy paf en met wezen-
looze oogen naar het briefje te staren. Toen scho
ten hem de lachend gesproken vraagwoorden van
tante Hallett te binnen Ben je wel zeker, dat
het er maar twee zijn
En eerst toen na een klein kwartiertje de ka-
zerneklok sloeg, was het armzalige officiertje in
staat een woord te zuchten. En dat was Drie
Er stond Billy maar een ding te doen zonder
uitstel naar tante Hallett rennen.
Het huisje dat de Hallett's gemeubeld gehuurd
hadden, zou ongezellig geweest zijn, als het niet
door allerlei mooie huwelijkscadeaux was aange
vuld. Nu was het er knusgezellig en maakte het
een zekeren weelderigen indruk.
Billy volgde het dienstmeisje voorbij een vol
geladen porte-manteaux, waarna zij hem aan
diende en de deur voor hem openhield-
FIRMA I
KLEUREN VERNISSEN LAKKEN
INKTEN BORSTELS OLIËN, enz.
Tante Hallett was juist klaar met theedrinken
en kapitein Hallett stond gereed om te vertrek
ken.
Zoodra Billy binnen was en de meid de deur
achter hem had gesloten, riep tante Hallett vrien
delijk Aha, daar is onze Mormoon Zeg Billy,
vertel ons eens gauw, wat miss Wynne-Pritchard
je te zeggen had
Als eenig antwoord, smeet Billy den zooeven
ontvangen brief tusschen het theegerei op tafel
neer. Vervolgens ijsbeerde hij tweemaal door de
kamer en bleef met z'n rug naar z'n gastheer en
diens ega, stilstaan, waarna hij strak in den ledi
gen haard bleef staren.
Moet ik hem lezen hoorde hij tante Hallett
achter hem vragen.
Natuurlijk moet U hem lezen antwoordde
de Mormoon zonder zich om te keeren. Jim ook,
als hij wil.
Hij hoorde het ritselen van Lome's brief, toep
tante Hallett hem omsloeg en toen een luid-
ruchtigen zucht van verbazing.
Maar dat zijn er dan drie riep zij onthutst.
Billy stond nog steeds voor den ledigen haard
en zond een wanhoopszucht den schoorsteen in.
Een, twee, drie vervolgde tante Hallett op
haar mooie vingertjes tellende. «En ik heb je
nog gevraagd, toen je hier was, of er niet meer
dan twee waren
Dat deed u ook zei Billy kortaf. Dat be
hoeft U mij niet onder mijn neus te wrijven.
Wel, wel, drie zei ze. 't Is welletjes hoor.
En ze zong als variant op een oud liedje