HARTEN-DRIE
JÏCeRR^/
Fl. Vandevoorde
I
'Saltor' en
'Salvator'
7-12-1935 Het TTpersche- 2e Bijvoegsel-L,a Hégion d'Ypres N° 36
Mengelwerk van «Het Ypersche» - N' 18
van BERTA RUCK
Vertaald door F. Van Velsen
Bü den MEESTER-PELSMAKER
Boterstraat, 31 YPER
•taan te uwer beschikking
Moderne Werkhuizen
Een eenige keus prachtige Pelsen
Een uitgelezen ploeg vaklieden
Bezoekt, onze inrichtingen.
Skungs, Fichouwen, Petit-Gris
Astrakan», Indisch Lam, enz.
steeds aan DEZELFDE PRIJZEN als
VERLEDEN JAAR dank onzen aan
zienlijken voorraad
Verven Droog kuischen
N ieu w wasschen
Luxe - Waschdienst
Kilowasch
II
Teintures Nettoyages
Blanchissage de luxe et au kilo
Glacage Américain
de Cols Manchettes
Bijhuis l. KNOCKAERT - JOOS Dépót
53, Diksmudestraafc Hue de Dixmude,
Tel.
YPRES.
xv
De tgd der GESCHENKEN nadert
koopt bü de Agenten der Rg wielen
TROTTINETTEN in buizen 150 fr.
KINDERRIJWIELEN 295 fr.
MANSRIJWIELEN 350 fr.
PRACHTRIJWIELEN 575 fr.
(verchroomd)
(Vervolg)
Hij dacht weer terug aan dat allerdwaaste en
ontstellende oogenblik in den rozentuin van
Rustenburg toen dat bakvischje hem had ge
kust. Opeens herinnerde hij zich nu de eenige
persoon die hij, zoover hij wist, in deze netelige
zaak in vertrouwen had genomen.
Dienzelfden avond zat hij voor zijn bureau en
schreef vol inspanning een langen brief aan me
vrouw Hallett, de vrouw van zijn vriend den
adjudant.
Hieronder volgen eenige passages er uit
...mijn overstelpende werkzaamheden zijn oorzaak,
dat ik het een tijd op z'n beloop gelaten heb, alhoewel
dat zeer verkeerd van mij is. Maar ik ben zelfs nog niet
eens in mijn officieele hoedanigheid bij haar aan huis
geweest, omdat ik het eenvoudig niet aandorst. Niette
min weet iedereen het. De oude Gansenhurst vertelde
het den volgenden dag aan den kolonel en die felici
teerde mij. Ziet U er een gat in Ik niet.
Verder
Indien ik slechts een atoom hoop kon koesteren, dat
Nora het af zou breken met dien Hunter, dan zou ik wel
weten wat ik doen moest. Maar dat schijnt uitge
sloten. U weet, hoe het in zulke kleine plaatsjes gaat
iedereen schijnt bemerkt te hebben, dat majoor Wynne-
Pritchard en zijn vrouw erg tegen die verloving waren
en dat Nora kort en bondig had gezegd, dat zij weg zou
loopen, als zij hun toestemming niet gaven. U ziet
dus
Weer verder
Om het spel compleet te maken, vertelde mij van
daag iemand, dat Lorne Halliday weer terug komt.
Waarschijnlijk zal ik haar wel niet ontmoeten. Schrijft
U mij eens spoedig. Ik zou graag weten, wat U er van
denkt. Schrijf toch maar, al denkt U er nog zoo slecht
over. Dit is de lange, akelige geschiedenis, die ik U in
't kort heb verhaald.
Door een gril van het noodlot gebeurde juist
dien dag datgene, wat hij geschréven had, als
iets zeer onwaarschijnlijks.
Billy moest de stad in, om eenige inkoopen te
doen. (Zooals wij zwakke vrouwen weten win
kelen de heeren der schepping nooit.) Toen hij
uit de nauwe straat langzaam het marktplein
met z'n auto'tje opreed, hoorde hij plotseling een
luid geschreeuw en wild hoefgetrappel voor zich
uit. Hij sprong uit z'n wagen en rende naar een
bijeengeschoolde groep menschen. Over hun hoof
den heen zag hij een militaire vrachtwagen, een
paardenkop met stoomende neusgaten en een in
khaki gekleeden koetsier, die haastig van den
bok afgleed.
Is hij dood
'k Geloof het niet.
Achteruit
Billy drong door de menigte. Hij hoopte te zien,
wie er door den vrachtwagen overreden was
misschien wel een kind. In het midden der toe
gestroomde menschenmassa zag hij werkelijk een
kind, een kleinen jongen, die uit een hoofdwond
bloedde. Maar het was de bloedende wond van
dat kind niet, die zijn aandacht zoo trok. Een
slanke, in het blauw gekleede gedaante met
blauwe kap, knielde naast het jongetje. Zij keer
de zich om en Billy ontmoette den blik van
Lorne Halliday, die hem met kalme gebiedende
stem toeriep
Ga naar gindsche apotheek en haal een rol
verbandstof, vlug.
Billy haastte zich aan haar bevel te voldoen.
Toen hij terugkwam, stelde hij den koetsier
enkele vragen en zond hem daarna met zijn
wagen verder. Dan keerde hij terug naar de
n
YPER.
knielende gedaante, wees op zijn auto en zei
«Wilt U hem daarin dragen?»
Binnen een minuut reed de auto naar het hos
pitaal.
Zij was nog te kort in de praktijk, om in oogen-
blikken van gewicht, de bekende aangename
vastberadenheid van beroepsverpleegsters te
toonen. Gespannen angst was op haar gelaat te
lezen, toen Lorne, over het kind gebogen, naast
hem in de auto zat. Hij huilde minder van pijn
dan van schrik en minder van schrik dan van een
gevoel van eigendunk.
Zwaar letsel vroeg Billy even omkijkend.
Lorne schudde haar hoofd en haalde licht haar
schouders op, om te toonen, dat zij het niet wist.
Wij zullen het spoedig weten in het hospitaal.»
Daar aangekomen, vroeg Billy Mag ik wach
ten
Na een aarzeling die slechts een seconde duur
de, zei ze Ja
Al heel spoedig kwam zij terug met het ge
rustgestelde kind aan haar hand.
Plotseling bemerkte Billy, dat zij vermagerd
was sedert zij Ditchwater had verlaten 't kon
ook zijn dat de verpleegsters-uniform haar smal
ler deed schijnen dan zij was.
Hij is alweer in ordezei ze terwijl zij
glimlachend naar het kind keek. Wilt U hem
naar huis rijden, mijnheer Somers Ik zal U het
adres geven.
Vreeselijk verlegen vroeg Billy haar Mag ik
U ook naar huis rijden
Hij had niet verwacht, dat zij ja zou zeggen,
maar zij deed het.
Op weg naar het huis van den notaris (nadat
het jongetje in een winkeltje, waar hij woonde,
was afgezet) hèerschte er een pijnlijk stilzwij
gen, dat slechts onderbroken werd door een
enkele alledaagsche opmerking over den slechten
toestand der wegen in en om Ditchwater, sedert
het heen en weer rijden der militaire wagens.
Denkt U, dat de oorlog lang zal duren vroeg
Lorne en direct daarop, nog voor hij antwoord
had kunnen geven vervolgde zij haastig, terwijl
zij hevig bloosde Ik heb U mij eigenlijk naar
huis laten rijden, omdat ik U iets te zeggen had.»
Billy dachtAch hemel, wat zal er nu weer
komen
Vriendelijk sprak zij nu Ik bedank U, dat
U mij heeft terug geschreven. Het was een
vriendelijk briefje en dan, met een blik op het
droevige, zorgvolle gelaat van den knappen jon
gen man, voegde zij er zeer vriendelijk aan toe
Denk er nu maar niet meer over. 't Is nu
voorbij.
Met zijn oogen strak op den weg voor hem,
mompelde BillyVreeselijk lief van U, om zoo
te spreken.»
Zij gevoelde zich voor het oogenblik opgelucht
zoo iets als een jong klooster-zustertje, dat af
scheid van haar dierbaren heeft genomen. Ik
ben nu officieel als verpleegster aangesteld»,
vertelde zij hem.
Billy wist niet wat hij tegen dit lieve schep
seltje, dat hij zoo slecht behandeld had, moest
zeggenhoe hij er toe gekomen was, wist hij
zelfs nu pog nietMaar hij had haar laten loopen
ten minste schijnbaardus bewaarde hij het
stilzwijgen. Omdat hij een man was, vermoedde
hij niet, wat onder die kalme gelatenheid schuil
ging, namelijk een vurige liefde, die nooit een
ander gelden zou.
Bedenk eensEr waren nu weken verloopen
sedert dien morgen, dat de notarisdochter de
luchthartige jongensgestalte had nagestaard, en
met elk oogenblik in deze weken van afwezigheid
was die gestalte, die beeltenis haar dierbaarder
geworden. Dierbaarder misschien omdat zij voor
altijd buiten haar bereik was, en misschien ook
omdat er geen kans bestond om de bovenmatige
bekoorlijkheid van die beeltenis, zooals zij in
haar hart was gegrift, door de fouten van het
levend model te doen veranderen.
Ik geloof zelfs, dat deze gevoelens nooit in het
gemoed van Lorne zouden ontwaakt zijn, als zij
die weken, gewoon gelukkig verloofd met Billy
Somers, thuis had doorgebracht. Nu had haar
verbeelding, op het fundament van het weinige
wat zij van haar ontrouwen minnaar had gezien,
een ideaal voor haar opgebouwd, dat door geen
anderen levenden jongen man van zijn troon
gestorten kon worden. Zij was nu wanhopig ver
liefd, maar op wien Op een Billy die nooit,
noch te land noch te water bestaan had. Het is
het noodlot van maar al te veel lieve, trouw
hartige oude vrijsters, het is een soort van lief
desaangelegenheden, waarvoor maar weinig hoop
op genezing bestaat.
Een cynicus zou zeggen, dat het eenige genees
middel zou zijn, dat het meisje met haar model
trouwde, maar dit was buiten kwestie voor Lorne
Halliday. Want zij had eenige dagen geleden ge
hoord, dat haar Billy aan een ander zou toebe-
hooren en zij meende nu de volle reden te weten,
waarom hij nooit meer bij haar aan huis was
teruggekomen, na dien eenen onvergetelijken
avond.
Bij het tuinhek van haar ouderlijk huis, nam
het meisje in haar nieuw verpleegstersuniform
met een handdruk afscheid van den jongen lui
tenant in zijn niet fonkelnieuwe khaki en sprong
uit de auto.
Ik hoop dat je echt gelukkig mag worden
zei ze, terwijl ze met een glimlachje naar hem
opzag. Ik heb miss Gansenhurst altijd allerliefst
gevonden net een vogeltje. Leef gelukkig
Beslissingengemengd nieuws
Toevallig hadden de meeste personen in deze
geschiedenis in meerdere of mindere mate reke
ning te houden met de opvoering van de revue
Een, twee, links, rechts die op huize Rusten
burg zou gegeven worden. Op de eerste plaats
de familie Halliday, omdat de opbrengst ten goe
de zou komen aan de jongemannenvereeniging,
waarvan de tent in den tuin van den notaris was
opgeslagen. Hij was dus verplicht er heen te
gaan. Als het niet om Billy Somers was geweest,
zouden zijn vrouw en dochter natuurlijk ook
meegegaan zijn.
Doch heel Ditchwater wist, dat Billy Somers
met Lily Gansenhurst was verloofd en er vanzelf
sprekend bij tegenwoordig zou zijn. De familie
Halliday wist, dat Billy Somers tegelijkertijd,
zij het dan slechts gedurende eenige uren, met
hun dochter was verloofd geweest.
Dit feit overwegende, ontspon zich tusschen
den notaris en zijn vrouw het volgende gesprek
«Ik wenschte, dat ik er maar buiten kon, om naar
