5
UITVAART
van den Heer Honoré VERMEULEN
VOORMEZEELE
DOODELIJK VERKEERSONGEVAL
Met cnze Willems-Fondsafdeeling
te Brugge, te Zeebrugge en te
Blankenberghe.
Ondervoorzitter van het Beenhouwerssyndicaat
van Yper en Omliggende
(O)
Maandag 7" dezer, te 9 u., had de plechtige lijk
dienst plaats van den Heer Honoré Vermeulen,
die alhier den 2n September 11., in den ouderdom
van 63 jaar, aan de liefde der zijnen ontnomen
werd.
De Beenhouwers vergaderden in het Hotel
du Nord en gingen in groep het stoffelijk over
schot van hun betreurden ondervoorzitter ten
huize afhalen. De hoeken van den pelder werden
gehouden door de Heeren H. Duthoo, voorzitter,
G. Gillis, schatbewaarder, A. Cnockaert en H. De
Saegher, commissarissen van het Beenhouwers
syndicaat.
Op het kerkhof werd de hiernavolgende lijk
rede door den Heer voorzitter Duthoo uitge
sproken
Mijne Heeren,
Het Syndicaat der Beenhouwers van Yper en omlig
gende wordt nogmaals in rouw gedompeld. De onver
biddelijke dood komt een zijner beste leden, de onder
voorzitter Honoré Vermeulen, aan de liefde van Vrouw
en kinderen en aan de genegenheid zijner medeleden
te ontrukken.
Mij valt dan ook de droevige taak te beurt een
laatsten afscheidsgroet te sturen aan den stielgenoot,
die tal van jaren op de bres gestaan heeft en zijne
beste krachten aan de verdediging onzer beroepsbe-
langen besteedde. Honoré Vermeulen werd in 1873, te
Alveringhem, uit een landbouwersfamilie geboren. Na
zich in het bestuursbataljon, op een voor hem eervolle
manier, van zijne plichten jegens het vaderland ge
kweten te hebben, trad Honoré in het huwelijk en kwam
zich als beenhouwer te Yper vestigen, waar hij, na
enkele jaren hard werken, erin gelukte een groote Uit
breiding aan zijne zaak te geven en een vooraanstaande
plaats in het beenhouwersbedrijf in te nemen.
Toen de noodwendigheid van de beroepsvereeniging,
tot verdediging van rechten en bestaan, zich opdrong,
was Honoré een der eersten die den gedanen oproep
beantwoordde. Hij werd een der stichters van het Syn
dicaat, waarvan hij als toeziener gekozen werd. Nadat
de ondervoorzitter, bij uitscheiding van bedrijf, ontslag
als dusdanig genomen had, was het toeziener Vermeulen
die met eenparigheid van stemmen tot ondervoorzitter
gekozen werd, ambt dat hij altijd met evenveel iever,
tot aan zijne dood waargenomen heeft, steeds blijken
gevend van ware toewijding aan wat hij, voor het be
drijf, als een levenszaak aanzag.
Ik zou aan de mij opgelegde taak te kort blijven,
indien ik hier niet een schoone daad van moed en
zelfopoffering van ons betreurd bestuurslid aanhaalde.
Met het uitbreken van den oorlog werden alle bestaande
contracten verbroken, zoodat huiden en vellen, vanaf
Oogst 1914, bij honderden in het stedelijk slachthuis
opeengestapeld gebleven waren. Iedereen meende dat
deze, tengevolge van de vernieling der stad, verloren
zouden zijn. Doch de ondervoorzitter had er anders
over beschikt en in 1915, lang nadat de laatste bewoners
de stad hadden moeten ontruimen, was Honoré zekeren
dag naar de beschoten stad getrokken om er, op ge
vaar van zijn leven, te gaan halen wat aan de gemeen
zaamheid toebehoorde. Hij gelukte erin zijne stoutmoe
dige onderneming tot een goed einde te brengen, en,
wat reddeloos verloren scheen, kon ten slotte, tot een
ieders groote voldoening, te gelde gemaakt worden.
Deze daad schetst den man af wiens afsterven wij be
treuren.
Na het einde van den rampzaligen oorlog, was Honoré
een der eersten die terugkeerden naar de stad waar
hij burgerrecht verworven had. Daar heeft hij, in de
mate van het mogelijke, aan den heropbouw mede-
geholpen, en ook na korten tijd aan het heroprichten
van het Syndicaat dat, tengevolge van de omstandig
heden, tot het omliggende van Yper uitgebreid werd.
Voor zijne toewijding en voor de menigvuldige diensten
door hem op beroepsgebied bewezen, geweerdigde het
Zijne Majesteit Koning Albert, onze diepbetreurde
Vorst, in 1933 aan den verdienstelijken ondervoorzitter
het beroepseereteeken van eerste klas toe te kennen,
dat door hem met fierheid mocht gedragen worden.
Indien het afsterven van onzen vriend Honoré ons
zoo getroffen heeft, kunnen wij gemakkelijk de groote
droefheid van zijne echtgenoote en kinderen begrijpen,
wier wijze raadsman en steun hij steeds was. In naam
van ons Syndicaat bieden wij, Mevrouw Vermeulen en
hare kinderen de verzekering aan onzer rechtzinnigste
deelneming in den zwaren rouw die hen komt te
treffen.
Mocht deze deelneming hen eenigszins troosten en
hunne smart lenigen.
U, geliefde ondervoorzitter en beste Vriend Honoré,
U sturen wij geen vaarwel toerust zacht in den
Moedergrond, in afwachting van ons wederzien in een
betér leven Hierboven.
Het Yperschebiedt aan Mevrouw Honoré
Vermeulen en kinders zijne oprechte gevoelens
van deelneming in htm diepen rouw.
(O)
Dinsdag in den vroegen morgen, hoogst waar
schijnlijk rond 3 uur, heeft er op de baan van
Yper naar Kemmel, tusschen Voormezeele Kruis
straat en het gehucht Brouwerij, een erg auto
ongeval plaats gehad waarbij twee personen het
leven verloren en een andere vrij erg gekwetst
werd.
Twee beenhouwers van Yper, de genaamden
Jules Verfaillie en Maurice Flepts, beiden wo
nende langs den Dickebuschsteenweg, waren
Maandag, met de auto van laatstgenoemde, naar
Kemmel gereden, waar het kermis was. Bij de
terugreis naar Yper, die zij 's nachts onderna
men, voegde zich nog een anderen persoon bij
hen, zekere Tancré Hector, die per velo was en
insgelijks naar Yper moest en zoo van de gele
genheid gebruik miek" om den weg met hen in
auto af te leggen.
Onderweg echter, juist rechtover het kasteel
Elzenwallein een bocht der baan, kantelde
de auto op den linkerkant om, met het gevolg
dat de voerder Flepts en ook Tancré, die langs
achter had plaats genomen, uit het voertuig ge
slingerd werden terwijl Verfaillie, die langs den
linkerkant nevens den autogeleider gezeten was,
onder de auto gekneld bleef liggen. Hoe het
ongeluk juist gebeurde, zal door het onderzoek,
dat door de rijkswacht van Yper ingesteld werd,
moeten uitgemaakt worden. Doch volgens de spo
ren, die den Dinsdag morgen ter plaats nog zicht
baar waren, zal de autovoerder de bocht der baan
te laat bemerkt hebben. De auto immers heeft
een heel einde met de twee rechterwielen in den
graskant rechts der baan gereden. Op die plaats
bestaat er geen gracht én daar zijn ook geen hoo
rnen, noch afsluitingen' of andere hinderpalen
tegen dewelke de auto 'onvermijdelijk had moe
ten te pletter loopen. Het stuk grond, nevens de
baan gelegen, vormt èilkel een kleine laagte en
veel personen, die daar ter plaats zijn gaan zien,
zijn van oordeel dat, had de voerder moeten rem
men en zijn auto tot Stilstand gebracht hebben
in plaats van terug de baan op te willen, er vol
strekt niets zou gebeurd zijn. Doch de voerder,
van zoodra hij gewaar werd dat de auto de baan
verlaten had en naar rechts helde, zal plots naar
links gezwenkt hebben om terug naar het mid
den der baan te komen en, naar algemeen ver
ondersteld wordt, zal hij, door den schok door het
zoo schielijk beklimmen van den kleinen oever
veroorzaakt, het stuur verloren hebben. De auto
bolde in schuinsche richting de baan over en
kantelde, met het gevolg dat men kent, eenige
meters verder om nabij de tramlijnen die daar,
wanneer men uit de richting van Kemmel komt,
links der baan gelegen zijn.
De voerder Flepts, die alhoewel hij den rech
ter schouder gebroken was, een diepe vleesch-
wonde aan het voorhoofd en nog andere kneuzin
gen opgeloopen had, het minst erg gekwetst was,
kwam rond 3 u. 30 's morgens bij de bewoners
der herberg In Voormezeele Kruisstraatom
hulp vragen. De herbergier Bouche trok dadelijk
met drie zijner zoons- naar de plaats van het
ongeval en, volgens hunne Verklaring, waren zij
verplicht de omgekantelde auto, een torpedo, te
rechten om Verfaillie ef'Van onder te kunnen be
vrijden. Een stuit hout'van de autb, het middel
stuk waaraan de twee linker portieren zijn vast
gemaakt, was hem in de bil gedrongen,, zoodat
Verfaillie zich onmogelijk verroeren kon en de
ongelukkige, bij iedere poging die men aan
wendde om hem van onder de auto te trekken,
ermbarmelijk kermde van de pijn. Van zoodra
het slachtoffer van uit zijn neteligen toestand be
vrijd werd, kwam een der zonen Bouche in aller-
haast den Heer Dr Snick verwittigen. Deze laatste
snelde spoedig ter plaats doch gezien den ergen
toestand van Verfaillie, oordeelde hij dezes over
brenging naar het hospitaal hoogstnoodig. Het
Rood Kruis van Yper werd verwittigd en de am
bulance auto kwam de twee ergst gekwetsten,
Verfaillie en Tancré, halen om ze naar het O. L.
Vrouwgasthuis van Yper te voeren, terwijl Flepts
naar zijn huis teruggebracht werd door den Heer
Dr Snick zelf.
De ongelukkige Verfaillie, die een vreeselijke
wonde had en den slagader doorsneden was, is,
niettegenstaande de beste zorgen die hem dadelijk
in het hospitaal toegediend werden, er rond
5 u. 30, 't zij omtrent een uur na zijne aankomst,
bezweken na nog het H. Oliesel ontvangen te
hebben. Het slachtoffer is slechts 47 jaar oud en
laat een weduwe met twee kinderen achter.
Wat Tancré betreft, alhoewel hij geen uiter
lijke verwondingen droeg, oordeelde de genees
heer zijn toestand uiterst erg. De milt en de nie-
ren waren geraakt en de gekwetste organen had
den een inwendige bloeding veroorzaakt. Na den
bijstand van een priester ontvangen te hebben,
onderging Tancré onmiddellijk een heelkundige
bewerking. Nettegenstaande deze spoedige tus-
schenkomst bleef er maar weinig hoop meer over
en de ongelukkige is den Dinsdag avond, rond
11 u., op zijn beurt aan de gevolgen der opge
loopen verwondingen in het hospitaal overleden.
Hij was geboren te Kemmel, den 19 Mei 1912,
en bewoonde nog steeds deze gemeente, doch
kwam dikwijls bij familie te Yper vernachten.
Wat de auto betreft, die slechts licht aan den
linkerkant beschadigd was, deze werd 's morgens
door Bouche met een paard van de plaats, waar
het ongeluk gebeurde, weggehaald en tot bij zijne
woning getrokken.
Het parket, samengesteld uit de Heeren Lefe-
ver, rechter, Santénaire, substituut, en Vander-
ghote, griffier, begaf zich in den voormiddag ter
plaats om de noodige vaststellingen te doen.
Dit jammerlijk ongeval, dat twee families in
den rouw dompelt, heeft in gansch het omlig
gende en vooral hier te Yper, waar het slacht
offer Verfaillie zeer goed gekend was, groote ont
roering verwekt
Verfaillie Jules werd hier Vrijdag morgen be
graven en zijn lijkdienst, die te 9 u. in St Ni-
klaaskerk plaats had, werd door een overgroote
menigte bijgewoond.
De teraardbestelling van Tancré zal heden
Zaterdag morgen te Kemmel plaats hebben.
De familie Verfaillie meldt ons de verdwijning
van een zilveren uurwerk, dat M. Jules Verfaillie
op het oogenblik van het smartelijk ongeval, dat
hem overgekomen is, bij zich droeg en waarvan
een stuk der ketting nog aan zijn ondervest is
gebleven. De persoon, die dit uurwerk mocht ge
vonden hebben, wordt vriendelijk verzocht dit
voorwerp, dat voortaan een duurbare familie
herinnering geworden is, aan Mevr. Verfaillie
terug te willen bezorgen.
Dit jaar stond 't Congres van 't Willems-Fonds in
't teeken van de hulde aan Julius Sabbe, oud-leeraar
aan het Atheneum te Brugge, kamper voor de Vlaam-
sche cultuur, spil der heropleving van de gothische
gevels te Brugge, der oprichting van 't standbeeld van
Breydel en De Coninck, van het Vlaamsch Conserva
torium te Antwerpen, en van Brugge-Zeehaven.
Julius Sabbe is een van de weinige Vlaamsche strij
ders, die gedeeltelijk alleszins zijn jongelingsdroomen
heeft zien verwezenlijken.
't Willems-Fonds verheerlijkte zich zelf met dezen
onbaatzuchtigen man te huldigen en zijn werking te
herinneren aan de geleerden in Vlaanderen en aan de
opkomende geslachten.
De werking van 't Willems-Fonds zelf werd prachtig
toegelicht door Minister Julius Hoste, wiens eerbied
waardige vader een groote rol heeft gespeeld in de ont
wikkeling der Vlaamsche vrijzinnige gedachte.
De heer Minister riep de gedachtenis en de werking
op van de kampers van het eerste uur als Sabbe, P.
Fredericq, Vuylsteke, J. van Rijswyck, Max Rooses
en andere.
Zij hebben gewrocht vol vertrouwen.
Laten wij ook niet vertwijfelen. De werking van
't Willems-Fonds moet en zal sympathiën winnen in
't Walenland en elders, ze wordt gedragen door de
vredesgedachte. Aldus komt ze op het gepaste oogen
blik, ze weigert elke inmenging van vreemde krachten
en dient den wereldvrede.
Deze prachtige rede, door een keur van Vlaamsche
intellectueelen instemmend aanhoord, vond diepen
weerklank in de bladen.
Dr Carré sprak over 't Willems-Fonds en de jeugd
beweging.
Onze jeugd dient opgeleid in 't teeken van hoogere
cultuurwaarden, in eerbied voor den Staatsvorm, zij
moet van een flinke intellectueele vorming genieten,
waarbij de lichamelijke en zedelijke opvoeding ook tot
haar recht komt.
In de tijden die aanbreken behoeft onze jeugd een
meer innerlijke en een meer vormelijke opvoeding,
die alleen door cultureele maatschappijen kan ver
strekt worden. Dr Carré mocht een flink applaus in
ontvangst nemen.
De heer A. Hans sprak over het nut van reizen in
het binnen- en buitenland, die door specialisten wor
den voorbereid voor kringen met een zelfde ideaal be
zield. Zijn voorstel werd volstemmig aanvaard.
Een democratisch diner vereenigde meer dan twee
honderd keurleden.
Na een telegram van eerbiedsbetuiging aan onzen
Vorst, werden verschillende tafelreden uitgesproken,
o. a. door Prof. Basse, Prof. Heymans, A. Hans. Dr
Maurits Sabbe dankte voor den blijk van genegenheid
aan zijn vader betuigd.
De afgevaardigde van afdeeling leper sprak zijn be
wondering uit voor 't werk van J. Sabbe en toonde de
banden aan die leper doorheen de geschiedenis aan
Brugge snoeren.
Hij riep de gedachtenis op van enkele figuren uit
beider steden: Jacob Cavael, Van Eyck, Pourbus. Willem
Melckwiet, Iperman en a. en wees op de gelijktijdig
heid van beider heropleving in de 19° eeuw, onder den
spoorslag van Alph. Vandenpeereboom en J. Sabbe
en op 't algemeen belang van den bloei dezer steden
voor de toekomst van Vlaanderen. Dit volstond om
leper in de algemeene belangstelling te stellen. Deze
stad telt onder de intellectueelen van Vlaanderen een
verbazend aantal vrienden, die haar totale herople
ving met ongeduld verbeiden.
Daarna trok een talrijke vaandeloptocht naar het
huis van wijlen J. Sabbe. De heeren Braeckman, Van
Houwaert en Ryckmans spraken over de beteekenis
van Julius Sabbe in de heropleving van Brugge en de
Vlaamsche gedachte.
Te 5 uur greep een merkwaardig kunstfeest plaats
in den tuin van de Sint Sebastiaansgilde.
De Iepersche jeugdafdeeling zong er onder de lei
ding van haar gewaardeerden bestuurder eenige flinke
koren
Huldezang aan J. Sabbe gecomponeerd door den
geleider. Lied van Brugge, woorden van J. Sabbe,
muziek van Heer J. De Cadt. Vlaamsche liederen door
verschillende leden onzer vereeniging uitgevoerd.
Impressiemet koor en soli van heer J. De Cadt
mocht een zeer grooten bijval oogsten.
Lied van 't Willems-Fonds met flinke begeleiding op
tekst van onzen leider, dat eveneens zeer gesmaakt
werd.
Een roerend oogenblik deed zich voor toen de menigte
over eind rees en met geestdrift 't refrein van 't prach
tige lied in koor aanhief.
Onze afdeeling, en M. De Cadt in 't bijzonder, oogst
ten een flink succes.
Daarna werd Pluk den dagvan Maurits Sabbe
fijn vertolkt en bezorgde een festijn van taal en voor
drachtkunst
Enkele nummers van kinderdansen door de Brugsche
Volksturnclub lokten een welverdiend applaus uit.
Maandag leidde heer A. Hans de congressisten door
Brugge. Hij toonde de schoonste hoekjes ervan aan