5 UITVAART van den Heer Honoré VERMEULEN VOORMEZEELE DOODELIJK VERKEERSONGEVAL Met cnze Willems-Fondsafdeeling te Brugge, te Zeebrugge en te Blankenberghe. Ondervoorzitter van het Beenhouwerssyndicaat van Yper en Omliggende (O) Maandag 7" dezer, te 9 u., had de plechtige lijk dienst plaats van den Heer Honoré Vermeulen, die alhier den 2n September 11., in den ouderdom van 63 jaar, aan de liefde der zijnen ontnomen werd. De Beenhouwers vergaderden in het Hotel du Nord en gingen in groep het stoffelijk over schot van hun betreurden ondervoorzitter ten huize afhalen. De hoeken van den pelder werden gehouden door de Heeren H. Duthoo, voorzitter, G. Gillis, schatbewaarder, A. Cnockaert en H. De Saegher, commissarissen van het Beenhouwers syndicaat. Op het kerkhof werd de hiernavolgende lijk rede door den Heer voorzitter Duthoo uitge sproken Mijne Heeren, Het Syndicaat der Beenhouwers van Yper en omlig gende wordt nogmaals in rouw gedompeld. De onver biddelijke dood komt een zijner beste leden, de onder voorzitter Honoré Vermeulen, aan de liefde van Vrouw en kinderen en aan de genegenheid zijner medeleden te ontrukken. Mij valt dan ook de droevige taak te beurt een laatsten afscheidsgroet te sturen aan den stielgenoot, die tal van jaren op de bres gestaan heeft en zijne beste krachten aan de verdediging onzer beroepsbe- langen besteedde. Honoré Vermeulen werd in 1873, te Alveringhem, uit een landbouwersfamilie geboren. Na zich in het bestuursbataljon, op een voor hem eervolle manier, van zijne plichten jegens het vaderland ge kweten te hebben, trad Honoré in het huwelijk en kwam zich als beenhouwer te Yper vestigen, waar hij, na enkele jaren hard werken, erin gelukte een groote Uit breiding aan zijne zaak te geven en een vooraanstaande plaats in het beenhouwersbedrijf in te nemen. Toen de noodwendigheid van de beroepsvereeniging, tot verdediging van rechten en bestaan, zich opdrong, was Honoré een der eersten die den gedanen oproep beantwoordde. Hij werd een der stichters van het Syn dicaat, waarvan hij als toeziener gekozen werd. Nadat de ondervoorzitter, bij uitscheiding van bedrijf, ontslag als dusdanig genomen had, was het toeziener Vermeulen die met eenparigheid van stemmen tot ondervoorzitter gekozen werd, ambt dat hij altijd met evenveel iever, tot aan zijne dood waargenomen heeft, steeds blijken gevend van ware toewijding aan wat hij, voor het be drijf, als een levenszaak aanzag. Ik zou aan de mij opgelegde taak te kort blijven, indien ik hier niet een schoone daad van moed en zelfopoffering van ons betreurd bestuurslid aanhaalde. Met het uitbreken van den oorlog werden alle bestaande contracten verbroken, zoodat huiden en vellen, vanaf Oogst 1914, bij honderden in het stedelijk slachthuis opeengestapeld gebleven waren. Iedereen meende dat deze, tengevolge van de vernieling der stad, verloren zouden zijn. Doch de ondervoorzitter had er anders over beschikt en in 1915, lang nadat de laatste bewoners de stad hadden moeten ontruimen, was Honoré zekeren dag naar de beschoten stad getrokken om er, op ge vaar van zijn leven, te gaan halen wat aan de gemeen zaamheid toebehoorde. Hij gelukte erin zijne stoutmoe dige onderneming tot een goed einde te brengen, en, wat reddeloos verloren scheen, kon ten slotte, tot een ieders groote voldoening, te gelde gemaakt worden. Deze daad schetst den man af wiens afsterven wij be treuren. Na het einde van den rampzaligen oorlog, was Honoré een der eersten die terugkeerden naar de stad waar hij burgerrecht verworven had. Daar heeft hij, in de mate van het mogelijke, aan den heropbouw mede- geholpen, en ook na korten tijd aan het heroprichten van het Syndicaat dat, tengevolge van de omstandig heden, tot het omliggende van Yper uitgebreid werd. Voor zijne toewijding en voor de menigvuldige diensten door hem op beroepsgebied bewezen, geweerdigde het Zijne Majesteit Koning Albert, onze diepbetreurde Vorst, in 1933 aan den verdienstelijken ondervoorzitter het beroepseereteeken van eerste klas toe te kennen, dat door hem met fierheid mocht gedragen worden. Indien het afsterven van onzen vriend Honoré ons zoo getroffen heeft, kunnen wij gemakkelijk de groote droefheid van zijne echtgenoote en kinderen begrijpen, wier wijze raadsman en steun hij steeds was. In naam van ons Syndicaat bieden wij, Mevrouw Vermeulen en hare kinderen de verzekering aan onzer rechtzinnigste deelneming in den zwaren rouw die hen komt te treffen. Mocht deze deelneming hen eenigszins troosten en hunne smart lenigen. U, geliefde ondervoorzitter en beste Vriend Honoré, U sturen wij geen vaarwel toerust zacht in den Moedergrond, in afwachting van ons wederzien in een betér leven Hierboven. Het Yperschebiedt aan Mevrouw Honoré Vermeulen en kinders zijne oprechte gevoelens van deelneming in htm diepen rouw. (O) Dinsdag in den vroegen morgen, hoogst waar schijnlijk rond 3 uur, heeft er op de baan van Yper naar Kemmel, tusschen Voormezeele Kruis straat en het gehucht Brouwerij, een erg auto ongeval plaats gehad waarbij twee personen het leven verloren en een andere vrij erg gekwetst werd. Twee beenhouwers van Yper, de genaamden Jules Verfaillie en Maurice Flepts, beiden wo nende langs den Dickebuschsteenweg, waren Maandag, met de auto van laatstgenoemde, naar Kemmel gereden, waar het kermis was. Bij de terugreis naar Yper, die zij 's nachts onderna men, voegde zich nog een anderen persoon bij hen, zekere Tancré Hector, die per velo was en insgelijks naar Yper moest en zoo van de gele genheid gebruik miek" om den weg met hen in auto af te leggen. Onderweg echter, juist rechtover het kasteel Elzenwallein een bocht der baan, kantelde de auto op den linkerkant om, met het gevolg dat de voerder Flepts en ook Tancré, die langs achter had plaats genomen, uit het voertuig ge slingerd werden terwijl Verfaillie, die langs den linkerkant nevens den autogeleider gezeten was, onder de auto gekneld bleef liggen. Hoe het ongeluk juist gebeurde, zal door het onderzoek, dat door de rijkswacht van Yper ingesteld werd, moeten uitgemaakt worden. Doch volgens de spo ren, die den Dinsdag morgen ter plaats nog zicht baar waren, zal de autovoerder de bocht der baan te laat bemerkt hebben. De auto immers heeft een heel einde met de twee rechterwielen in den graskant rechts der baan gereden. Op die plaats bestaat er geen gracht én daar zijn ook geen hoo rnen, noch afsluitingen' of andere hinderpalen tegen dewelke de auto 'onvermijdelijk had moe ten te pletter loopen. Het stuk grond, nevens de baan gelegen, vormt èilkel een kleine laagte en veel personen, die daar ter plaats zijn gaan zien, zijn van oordeel dat, had de voerder moeten rem men en zijn auto tot Stilstand gebracht hebben in plaats van terug de baan op te willen, er vol strekt niets zou gebeurd zijn. Doch de voerder, van zoodra hij gewaar werd dat de auto de baan verlaten had en naar rechts helde, zal plots naar links gezwenkt hebben om terug naar het mid den der baan te komen en, naar algemeen ver ondersteld wordt, zal hij, door den schok door het zoo schielijk beklimmen van den kleinen oever veroorzaakt, het stuur verloren hebben. De auto bolde in schuinsche richting de baan over en kantelde, met het gevolg dat men kent, eenige meters verder om nabij de tramlijnen die daar, wanneer men uit de richting van Kemmel komt, links der baan gelegen zijn. De voerder Flepts, die alhoewel hij den rech ter schouder gebroken was, een diepe vleesch- wonde aan het voorhoofd en nog andere kneuzin gen opgeloopen had, het minst erg gekwetst was, kwam rond 3 u. 30 's morgens bij de bewoners der herberg In Voormezeele Kruisstraatom hulp vragen. De herbergier Bouche trok dadelijk met drie zijner zoons- naar de plaats van het ongeval en, volgens hunne Verklaring, waren zij verplicht de omgekantelde auto, een torpedo, te rechten om Verfaillie ef'Van onder te kunnen be vrijden. Een stuit hout'van de autb, het middel stuk waaraan de twee linker portieren zijn vast gemaakt, was hem in de bil gedrongen,, zoodat Verfaillie zich onmogelijk verroeren kon en de ongelukkige, bij iedere poging die men aan wendde om hem van onder de auto te trekken, ermbarmelijk kermde van de pijn. Van zoodra het slachtoffer van uit zijn neteligen toestand be vrijd werd, kwam een der zonen Bouche in aller- haast den Heer Dr Snick verwittigen. Deze laatste snelde spoedig ter plaats doch gezien den ergen toestand van Verfaillie, oordeelde hij dezes over brenging naar het hospitaal hoogstnoodig. Het Rood Kruis van Yper werd verwittigd en de am bulance auto kwam de twee ergst gekwetsten, Verfaillie en Tancré, halen om ze naar het O. L. Vrouwgasthuis van Yper te voeren, terwijl Flepts naar zijn huis teruggebracht werd door den Heer Dr Snick zelf. De ongelukkige Verfaillie, die een vreeselijke wonde had en den slagader doorsneden was, is, niettegenstaande de beste zorgen die hem dadelijk in het hospitaal toegediend werden, er rond 5 u. 30, 't zij omtrent een uur na zijne aankomst, bezweken na nog het H. Oliesel ontvangen te hebben. Het slachtoffer is slechts 47 jaar oud en laat een weduwe met twee kinderen achter. Wat Tancré betreft, alhoewel hij geen uiter lijke verwondingen droeg, oordeelde de genees heer zijn toestand uiterst erg. De milt en de nie- ren waren geraakt en de gekwetste organen had den een inwendige bloeding veroorzaakt. Na den bijstand van een priester ontvangen te hebben, onderging Tancré onmiddellijk een heelkundige bewerking. Nettegenstaande deze spoedige tus- schenkomst bleef er maar weinig hoop meer over en de ongelukkige is den Dinsdag avond, rond 11 u., op zijn beurt aan de gevolgen der opge loopen verwondingen in het hospitaal overleden. Hij was geboren te Kemmel, den 19 Mei 1912, en bewoonde nog steeds deze gemeente, doch kwam dikwijls bij familie te Yper vernachten. Wat de auto betreft, die slechts licht aan den linkerkant beschadigd was, deze werd 's morgens door Bouche met een paard van de plaats, waar het ongeluk gebeurde, weggehaald en tot bij zijne woning getrokken. Het parket, samengesteld uit de Heeren Lefe- ver, rechter, Santénaire, substituut, en Vander- ghote, griffier, begaf zich in den voormiddag ter plaats om de noodige vaststellingen te doen. Dit jammerlijk ongeval, dat twee families in den rouw dompelt, heeft in gansch het omlig gende en vooral hier te Yper, waar het slacht offer Verfaillie zeer goed gekend was, groote ont roering verwekt Verfaillie Jules werd hier Vrijdag morgen be graven en zijn lijkdienst, die te 9 u. in St Ni- klaaskerk plaats had, werd door een overgroote menigte bijgewoond. De teraardbestelling van Tancré zal heden Zaterdag morgen te Kemmel plaats hebben. De familie Verfaillie meldt ons de verdwijning van een zilveren uurwerk, dat M. Jules Verfaillie op het oogenblik van het smartelijk ongeval, dat hem overgekomen is, bij zich droeg en waarvan een stuk der ketting nog aan zijn ondervest is gebleven. De persoon, die dit uurwerk mocht ge vonden hebben, wordt vriendelijk verzocht dit voorwerp, dat voortaan een duurbare familie herinnering geworden is, aan Mevr. Verfaillie terug te willen bezorgen. Dit jaar stond 't Congres van 't Willems-Fonds in 't teeken van de hulde aan Julius Sabbe, oud-leeraar aan het Atheneum te Brugge, kamper voor de Vlaam- sche cultuur, spil der heropleving van de gothische gevels te Brugge, der oprichting van 't standbeeld van Breydel en De Coninck, van het Vlaamsch Conserva torium te Antwerpen, en van Brugge-Zeehaven. Julius Sabbe is een van de weinige Vlaamsche strij ders, die gedeeltelijk alleszins zijn jongelingsdroomen heeft zien verwezenlijken. 't Willems-Fonds verheerlijkte zich zelf met dezen onbaatzuchtigen man te huldigen en zijn werking te herinneren aan de geleerden in Vlaanderen en aan de opkomende geslachten. De werking van 't Willems-Fonds zelf werd prachtig toegelicht door Minister Julius Hoste, wiens eerbied waardige vader een groote rol heeft gespeeld in de ont wikkeling der Vlaamsche vrijzinnige gedachte. De heer Minister riep de gedachtenis en de werking op van de kampers van het eerste uur als Sabbe, P. Fredericq, Vuylsteke, J. van Rijswyck, Max Rooses en andere. Zij hebben gewrocht vol vertrouwen. Laten wij ook niet vertwijfelen. De werking van 't Willems-Fonds moet en zal sympathiën winnen in 't Walenland en elders, ze wordt gedragen door de vredesgedachte. Aldus komt ze op het gepaste oogen blik, ze weigert elke inmenging van vreemde krachten en dient den wereldvrede. Deze prachtige rede, door een keur van Vlaamsche intellectueelen instemmend aanhoord, vond diepen weerklank in de bladen. Dr Carré sprak over 't Willems-Fonds en de jeugd beweging. Onze jeugd dient opgeleid in 't teeken van hoogere cultuurwaarden, in eerbied voor den Staatsvorm, zij moet van een flinke intellectueele vorming genieten, waarbij de lichamelijke en zedelijke opvoeding ook tot haar recht komt. In de tijden die aanbreken behoeft onze jeugd een meer innerlijke en een meer vormelijke opvoeding, die alleen door cultureele maatschappijen kan ver strekt worden. Dr Carré mocht een flink applaus in ontvangst nemen. De heer A. Hans sprak over het nut van reizen in het binnen- en buitenland, die door specialisten wor den voorbereid voor kringen met een zelfde ideaal be zield. Zijn voorstel werd volstemmig aanvaard. Een democratisch diner vereenigde meer dan twee honderd keurleden. Na een telegram van eerbiedsbetuiging aan onzen Vorst, werden verschillende tafelreden uitgesproken, o. a. door Prof. Basse, Prof. Heymans, A. Hans. Dr Maurits Sabbe dankte voor den blijk van genegenheid aan zijn vader betuigd. De afgevaardigde van afdeeling leper sprak zijn be wondering uit voor 't werk van J. Sabbe en toonde de banden aan die leper doorheen de geschiedenis aan Brugge snoeren. Hij riep de gedachtenis op van enkele figuren uit beider steden: Jacob Cavael, Van Eyck, Pourbus. Willem Melckwiet, Iperman en a. en wees op de gelijktijdig heid van beider heropleving in de 19° eeuw, onder den spoorslag van Alph. Vandenpeereboom en J. Sabbe en op 't algemeen belang van den bloei dezer steden voor de toekomst van Vlaanderen. Dit volstond om leper in de algemeene belangstelling te stellen. Deze stad telt onder de intellectueelen van Vlaanderen een verbazend aantal vrienden, die haar totale herople ving met ongeduld verbeiden. Daarna trok een talrijke vaandeloptocht naar het huis van wijlen J. Sabbe. De heeren Braeckman, Van Houwaert en Ryckmans spraken over de beteekenis van Julius Sabbe in de heropleving van Brugge en de Vlaamsche gedachte. Te 5 uur greep een merkwaardig kunstfeest plaats in den tuin van de Sint Sebastiaansgilde. De Iepersche jeugdafdeeling zong er onder de lei ding van haar gewaardeerden bestuurder eenige flinke koren Huldezang aan J. Sabbe gecomponeerd door den geleider. Lied van Brugge, woorden van J. Sabbe, muziek van Heer J. De Cadt. Vlaamsche liederen door verschillende leden onzer vereeniging uitgevoerd. Impressiemet koor en soli van heer J. De Cadt mocht een zeer grooten bijval oogsten. Lied van 't Willems-Fonds met flinke begeleiding op tekst van onzen leider, dat eveneens zeer gesmaakt werd. Een roerend oogenblik deed zich voor toen de menigte over eind rees en met geestdrift 't refrein van 't prach tige lied in koor aanhief. Onze afdeeling, en M. De Cadt in 't bijzonder, oogst ten een flink succes. Daarna werd Pluk den dagvan Maurits Sabbe fijn vertolkt en bezorgde een festijn van taal en voor drachtkunst Enkele nummers van kinderdansen door de Brugsche Volksturnclub lokten een welverdiend applaus uit. Maandag leidde heer A. Hans de congressisten door Brugge. Hij toonde de schoonste hoekjes ervan aan

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1936 | | pagina 5