DE KORTRIJKSCHE
ONDERLINGE
4
EUROPA ONDER DEN KIJKER
Algemeene Opziener OMER ROBYN
Mondstraat, 8, YPER Tel. 159.
Onze Aardrijkskundige Rubriek
Het vierde Europeesch drama heeft zijn beslag
-ekregen vrede tusschen Rusland en Finland
Maar voor hoe lang
Het eerste drama, dat ons de oogen opende,
was de aanhechting van Oostenrijk bij Duitsch-
land. Deze aansluiting werd wel door een meer
derheid verlangd, maar had deze de toekomst
et-n oogenblik kunnen doorvorschen, de toestand
zou ongetwijfeld een andere wending genomen
hebben. Thans is het te laat
Het tweede drama was nogmaals een Duitsche
verovering. Het slachtoffer Tsjecho-Slovakije,
dat zich onwillig boog.
Op dat oogenblik waren de verbondenen niet
klaar om daar op een krachtdadige wijze in te
grijpen.
Het derde drama was de aanval op Polen, dat
zich heldhaftig verdedigde.
Een korte maar hevige strijd greep hier plaats.
Meer dan op gelijk welke andere plaats bewees
het vliegwezen, welke verwoestingen het kon
aanrichten.
Een doeltreffende hulp van de geallieerden kon
nogmaals niet aangeboden worden. Toen traden
Engeland en Frankrijk openlijk in strijd met
Duitschland.
De teerling was geworpen...
De Finnen hebben zich allerdapperst weten te
onderscheiden... Hebben zij het onderspit moe
ten delven, toch is deze geen vernederende ne
derlaag. Men kent de mogendheid die Finland de
vredesonderteekening opdrong met Rusland.
Maar deze oorlog heeft nu duidelijk uitgewe
zen met welke groote moeilijkheden het onbe
dachtzame Rusland te kampen heeft gehad. Een
oogenblik heeft de Sowjet-Republiek op haar
grondvesten gebeefd. En welke fabelachtige som
men van geld werden niet nutteloos verspild en
hoeveel menschenbloed vloeide niet om die ze
gepraal te bekomen.
Hadden de Finnen over 400.000 mannen meer
kunnen beschikken en hadden zij 1000-1200
vliegtuigen in hun leger gehad, met hierbij een
snellere toevoer van het noodige oorlogsmate
riaal, de plannen van het Sowjet-Rijk hadden
misschien volledig gedwarsboomd geweest.
Moedig en openhartig dient het bekend.
Polen kon moeilijk geholpen worden... De ver
bondenen schrokken eenigszins voor de hinder
palen.
Voor Finland was het idem. alhoewel de hier
te overwinnen moeilijkheden van denzelfden
aard niet waren.
Het verleenen van de noodige hulp geschiedde
dan ook te traag en veel te onregelmatig. Voor
de vierde maal behaalde Duitschland hier een
overwinning. Het moest zijn oorlogsfront niet
uitbreiden en kon zich opnieuw op de Russische
hulp verlaten.
Hier verloren de geallieerden nogmaals een
uitstekende gelegenheid, die in hun voordeel zou
hebben gewerkt.
Ondertusschen vergrooten Duitschland en Rus
land hun invloed in den Balkan... Zal zich hier
een vijfde drama ontwikkelen? Meer en meer
bevoordeeligt Italië hier zijn asgenoot. Het speelt
een verderfelijke rol ten opzichte van Engeland
en Frankrijk. En nochtans het wenscht den oor
log nietIn dit geval zou de Italiaansche po
litiek een andere richting moeten inslaan. Zijn
dubbelzinnige komedie ontstemt alle rechtden-
kenden...
Misschien mogen wij ons ten slotte aan een
Russisch-Italiaansche toenadering verwachten.
In de politiek verandert alles bliksemsnel. Een
voorbeeld denkt eventjes aan Rusland en aan
het Duitsche rijk.
Blijft het land van Hitier de algemeene en
onafgebroken aandacht op zich vestigen, ook
Rusland, die den huidigen toestand uitbuit en
grijnst, berokkent de geallieerden en neutralen
veel last.
Stalin is niet in oorlog én noch met Frankrijk
én noch met Engeland. Maar met verdubbelden
ijver gaat hij toch voort met Duitschland op
nieuw mild te voorzien van bijzondere produk-
ten.
Men mag het niet als gangbare munt aanne
men dat de onderteekende Russisch - Finsche
vrede duurzaam zal wezen. Men kent den Rus...
Gelijk waar en wanneer, een bekommeringhet
verdedigen van zijn belangen.
Toekomstplannen zijn beraamd en uitgewerkt.
Stalin en Hitier fluisteren... De uitdrukking van
hun gelaatstrekken is soms welsprekend genoeg.
De huidige vredestoestand tusschen Rusland
en Finland is maar tijdelijk. Van zoohaast het
geschikte oogenblik aangebroken is, zullen Fin
land en eenige andere staten met het kommu-
nisme af te rekenen hebbenten ware Hitier en
Stalin bij hun huidig dobbelspel elkander zou
den beleedigen...
Vadertje Stalin's eerzucht gaat zoo ver, dat
hij ook de helft van de wereld in volle aanbid
ding voor hem zou willen zien neergeknieldEn
Duitschland dan
Plannen voor de toekomst. Plannen voor de
welke er bloedig zal gestreden worden.
Van dag tot dag wordt er onafgebroken en met
volle geklop aan de Russisch-Duitsche as ge
smeed. Dit verbond geeft zelfs aanleiding tot
het opwekken van geschiedkundige herinnerin
gen
Sinds de regeering van Frederik II tot en met
Hitler is Rusland meer dan eens Duitschland's
medeplichtige geweest.
Had Duitschland in zijn nieuwen bondgenoot
een groot vertrouwen, de Finsche tragedie, heeft
echter aan de Duitsche diplomatie de oogen ge
opend. Dadelijk zag Hitier dan ook in dat een
uitbreiding van zijn oorlogsfront groote gevaren
zou opleveren.
Was Rusland niet in staat de verlangde be
wijzen van strijdvaardigheid te leveren, toch
moest het Duitschland op een andere manier
nuttig zijn. De kritische toestand eischte geduld.
De Duitschers zagen zulks maar al te wel in.
Zoo werd aan den Ru: sischen kolos dan niet de
benijdenswaardige rol toevertrouwd om voort
als knecht van het Dunsche Rijk op te treden.
Duitschland boekte opnieuw het verlangde re
sultaat. Langs de lijn Vladivostock-Berlijn wordt
andermaal graan, petroleum, zink, tin en koper
ten zijnent binnengevoerd. Van de leveringen
van de neutralen spreken wij nu niet...
De wapenstilstand tusschen Rusland en Fin
land is er dus eenej waaruit Duitschland alle
mogelijke voordeelen raar zich toehaalt.
Op het schaakbord van de Europeesche oor
logspolitiek behaalde Hitier nogmaals een over
winning. t
Men heeft reeds eenige malen over een even-
tueelen vrede gesproken. Op dit gebied heeft de
Voorzitter van de Vereenigde Staten lovenswaar
dig werk verricht.
Een spoedige vrede"',is wenschelijk.
Wij verlangen den vrede.
De vrede is thans de eenigste bekommernis
van elke natie.
Het mag echter geen doodgewone vrede zijn.
Hij moet het karakter hebben van een duur
zame», die een algemeen vertrouwen in de toe
komst kan en moet schenken.
Een rechtvaardige vrede, bekrachtigd door on
derlinge opofferingen en wederzijdsche eerlijke
toegevingen. Een vrede, waar het menschelijk
hart luid, openhartig en broederlijk spreken zou.
Maar ook een vrede zonder woordbreuk An
ders zou het ongev enscht drama zich hernieuwen.
En dat mag niet meer. NooitNimmer
Is zoo'n vrede onmogelijk, dan zullen de ver
dere oorlogsverwikkelingen beslissen.
En wat staat er ons vervolgens ook nog te
wachten O. O.
LEEST volgende week
POLITIEKE SPROKKELINGEN.
Voor uwe verzekeringen van gelijk welken
aard, wendt U bij voorkeur tot de zoo gunstig
gekende en voordeelige Naamlooze Vennootschap
Gesticht in 1919
.Maatschappelijk kapitaal 5.000.000 fr.
Reserven 10.000.000 fr.
Gemachtigd bij Koninklijk Besluit van 23 De
cember 1932, in uitvoering der wet van 25 Juni
1930, betrekkelijk de Levensverzekeringonder-
nerningen.
De voordeeligste tarieven. Klare en uitgebreide
Pol isvoorwaarden.
Thans uitbetaalde rampen
MEER DAN 15.000.000 FRANK.
Reeds uitgekeerd aan de verzekerden onder
vorm van premievermindering
MEER DAN 2.000.000 FRANK.
MAATSCHAPPELIJKE ZETEL KORTRIJK
Bijkantoren
YPER OOSTENDE VEURNE GENT.
De Maatschappij stelt belang in elke ernstige
aanvraag voor agentschap
werd de afstand om uit de Oostzee naar de ha
vens van de Noordzee te varen verkort met
750 km., wat nog eens het belang van dit kanaal
doet uitschijnen.
De Oostzeehavens voeren veel meer uit dan ze
invoeren, maar daar deze zee 's winters niet ijs
vrij is, is de scheepvaart er alleen mogelijk tus
schen Mei en October. Mercator
O
DE VOORNAAMSTE ZEEROUTES
1. De noordelijke IJszeeVerscheidene po
gingen hebben bewezen dat het mogelijk is, om
over zee de noordelijke kust van Siberië te be
reiken. Langs het westen kan men gedurende eea
zestal weken de mondingen van de Obi en de
Jenisseï bereiken, en langs het oosten dus
langs de straat van Behring vaart men wel
eens tot aan de mondingen van de Kolyma en de
Lena, maar de gunstige periode is hier nog kor
ter dan aan den westelijken kant. Toch zijn deze
routes van weinig practisch belang omdat zij een
zeer nauwkeurige technische voorbereiding
eischen en slechts met behulp van draadlooze
mededeelingen en bekwame loodsen kunnen be-
varen'worden.
2. De Atlantische OceaanGeen enkele
oceaan is meer bevaren dan dezehij is het
eigenlijke domein der groote paketbooten en der
cargo's. Slechts af en toe kan men er nog een
zeiler ontmoeten, daar het gebied dezer schepen
zich heeft verplaatst naar den Grooten Oceaan
of naar der Indischen Oceaan.
De noordelijke Atlantische Oceaan wordt ge
woonlijk zonder tusschenaanlegplaatsen bevaren.
De heenroute ligt 1" ten noorden van de retour
route. Voor de booten komende uit de Middel-
landsche zee volgt de route den boog die Gibral
tar aan New-York verbindtde heenroute pas
seert ten zuiden van de Azoren-eilanden en de
retourroute houdt het noorden van deze eilan
den om van den Golfstroom te profiteeren en
van de overheerschende zuid-wester winden.
De midden Atlantische route bedient de noor
delijke kust van Zuid-Amerika, de Antillen e*
de kusten van den Golf van Mexico. De heen
route loopt zuid-oost van de Azoren en de re
tourroute houdt het noord-westen van deze
eilanden om de reeds gemelde redenen.
De zuidelijke Atlantische route is een zeeweg
met verscheidene aanlegplaatsen, zooals deze
van de Middellandsche zeezij volgt de kust
van Afrika tot aan Kaap Verde, steekt dan de*
oceaan over recht naar kaap San Roque (ooste
lijk punt van Zuid-Amerika), en wordt dan weel
een kustroute tot Buenos-Aires en verder. In het
heengaan wordt de weg gewijzigd naar gelang
van de aanlegplaatsen Dakar, de Kaapverdische
Eilanden, de Kanarische eilanden of Madeira. De
Kanarische eilanden, met de havens van Las
Palmas en Santa Cruz de Teneriffe zijn een dei
belangrijkste aanlegplaatsen van de wereld. Het
is ook de aansluitingsplaats voor de scheepvaart
van de oostkust van Noord-Amerika naar Afrika
en Australië. Europa ontvangt veel meer uit
Zuid-Amerika dan het er heenstuurt en een ei
genaardigheid van het vervoer uit Z.-A. is, dat
heel wat vervoer van graan en maïs geschiedt op
order, d. i. zonder vaste bestemming. Het is
slechts te Las Palmas of te Teneriffe dat het
schip zijn definitieve bestemming krijgt, hetzij
per kabel of per draadlooze.
3. De KaaprouteVan Europa uit naar de
Kaap is er kustvaart tot Dakarvan daaruit
volgt de route de volle zee, en vermijdt aldus
den grooten inham van de Golf van Guinea. De
opening van het kanaal van Suez, in 1869, heeft
het belang dezer route doen verminderen, zoodat
deze weg nog slechts een Afrikaansche en ge
deeltelijk Australische route is. Kaapstad ligt
halfweg tusschen Engeland en Melbourne (Aus
tralië). Tijdens den wereldoorlog was deze route
opnieuw druk bevaren, omdat het gevaar voor
duikbooten steeds grooter werd in de Middel
landsche zee. Niettegenstaande den grooten voor
uitgang der laatste jaren kan de Zuid-Afrikaan-
sche Unie veel minder uitvoeren dan ze invoert,
wat een groote handicap is voor de terugvaart
naar Europa. Indië en Australië daarentegen le
veren steeds grooter retourvrachten.
4. De Oostzeeroute De Oostzee of Baltische
zee is een ondiepe zee, vooral in het noordelijk
deel, zoodat het water langzaam naar het zuiden
en de zeeëngten afzakt. Zij heeft ook een klein
zoutgehalte, zoodat zij veel gemakkelijker dicht-"
vriest dan de andere zeeën. Daarbij is de door
vaart van de zeeëngten (Skagerrak, Kattegat en
Sont) moeilijk, dcor de geweldige en onregelma
tige zeestroomingen, door de stormen en den ge
weldigen mist. Van de drie smallere zeestraten
(Groote Belt, Kleine Belt en Sont) is alleen maar
de Sont gebruikt als groote scheepvaartroute. De
beide Belten zijn betrekkelijk diep maar worden
toch vermeden om de rotsen en de onregelmatige
kusten. De Sont is de eenige gebruikte weg om
uit de Oostzee te komen, ondanks het feit dat hij
maar alleen kan gebruikt worden door schepen
met een maximum-diepgang van 7 m. Langen
tijd heeft Denemarken een tol geheven op de
schepen welke de Sont doorvaarden. Deze dienst
baarheid werd door het verdrag van Kopenha
gen (14 Maart 1857) opgeheven, mits een ver
goeding van ongeveer 90 miljoen fr. Door het
Kanaal van Kiel (zie onze kroniek van 18-11-39)
