-VOETBAL-
Vrijdag 17 januari 1941
NIEUWS NOTARIEEL - 6. AANKONDIGINSSWEEKBLAD
VOOR HET ARRONDISSEMENT YPER
Uitgever
DUMORTIER, 34, Boterstraat
Tel. 500 YPER
TUCHT IS NOODZAAK
Zelfopoffering en Kleinmoedigheid
in Oorlogstijd
Zondag 19 januari 1941
C. S. YPER B - C. S. YPER A
STAD YPER
Dienst der Huurautos
van 16 tot 31 januari 1941
HET YPERSCH
ABONNEMENTSPRIJS
Voor België 21 fr.
Men kan inschrijven
in alle Belgische Postkantoren
TARIEF van AANKONDIGINGEN
op aanvraag aan de Drukkerij Dumortier
34, Boterstraat, Yper
Tel. 500 - Postch. 46.173 - H. R. Yper 220
MnnnnnnnnHnMf(nMMPtnMNPtnnn
heden te boven komen dan is optimisme geboden
en hier schiet ons een vers van Shakespeare te
binnen
A merry heart goes all the day,
your sad tires in a mile
wat wij als volgt vrij verdietschen
Wie vroolijk is kan verre gaan,
[wie droevig is rap mee
Wij zullen wijs handelen den raad op te vol
gen van den man die na drie eeuwen steeds ge
bleven is een van de grootste dichters en men-
schenkenners aller tijden.
In bepaalde omstandigheden kan een natuur
verschijnsel worden herhaald en kan met ma
thematische juistheid worden berekend tot welke
gevolgen de proefneming zal leiden. Van voor
spellen is in dat geval geen spraak want de na
tuurverschijnselen zijn blind en zullen steeds
met gelijke gegevens, op identieke wijze reagee-
ren.
Heel andere staat het met den loop der geschie
denis hier hebben wij geen natuurgegeven maar
een stuk cultuur, dat wil zeggen dat haar loop
door den menschelijken geest wordt bepaald en
geleid. Het historisch determinisme is een grove
ketterij en zonder de Grieksche en Latijnsche
beschaving bijvoorbeeld zou onze wereld er an
ders uitzien.
Daartegenover staat de bewering dat l'histoire
n'est qu'un éternel recommencement». Die
spreuk bevat een greintje waarheid maar ze is
onjuist in een oneindig grooter proportie. Noem
mij in den loop der historie twee gelijke evolu
ties of omwentelingen, twee gelijke crisisperio
den of oorlogen Dat bestaat misschien in een
wereld van wensch en droom, maai- niet in de
wezenlijkheid
Zonder tegenspraak te vreezen stellen wij dan
voorop een 1918 komt nooit weer.
En nochtans het wantrouwen van een deel der
bevolking tegenover de besluiten der secreta
rissen-generaal om onze bevoorrading te ver
zekeren, heeft geen anderen voedingsbodem dan
het geloof in een terugkeer van de periode van
vóór 10 Mei. Tevergeefs tracht men het allen in
te hameren dat er een definitieve streep getrok
ken werd na de individualistische periode, dat de
tijd voor solidariteit aangebroken is, dat het heil
van de gemeenschap de eenige maatstaf is, dat
zelfs met drastische maatregelen het uiterst
moeilijk zal zijn de voedselvoorziening te waar
borgen, dat wij in deze tijden een orde- en tucht
volle gemeenschap hoeven te zijn, en zoo meer en
zoo meer.
Aan verwittigingen, waarschuwingen en op
roepen werd nog nooit zooveel inkt en papier
besteed, maar nog nooit in onze historie hadden
-de rechters zoo de handen vol om de overtredin
gen te bestraffen. Sla de eerste de beste krant
open hier hebben de controleure duizenden ton
nen aardappelen, daar duizenden tonnen rogge
en tarwe ontdekt.
En nochtans de verordeningen inzake ravitail-
Jeering, leder en textielwaren gaan uit van de
bezorgdheid cm de toekomst voor de massa te
verzekeren, om te voorkomen dat de kleine man
die zijn laden niet met allerhande linnen kan
volproppen zijn deel van de in het land zijnde
voorraden krijgt.
Wij weten het, een volksmentaliteit wordt niet
gekeerd als een populieren bladjarenlange in
dividualistische opvoeding langs school, pers,
wetgeving, worden niet met een verordening of
in enkele weken te niet gedaan. Voeg daarbij dat
in een lang verleden de landbouwers de paria's
der maatschappij geweest zijn, dat hun belangen
voor die der zwaar-industrie geofferd werden en
dat bij gebrek aan officieele bescherming zij hun
eigen verweer hebben leeren bewerken.
Doch de individualistische periode komt niet
terug dit en het komende tijdsgewricht is er
een van solidariteit, niet in het woord maar in de
daad en deze onderstelt in eerste instantie ver
trouwen in de overheid en gehoorzaamheid in
het navolgen der uitgevaardigde besluiten. Dat
schijnt hard vooral voor ons Vlamingen. Het
schijnt hard maar het moet, nu vooral dat ook
op het nationale gebied de kansen te onzen
gunste gekeerd zijn.
Overigens sluit het bliide meemarcheeren met
den nieuwen tijd allerminst een gezonde levens
vreugd uit integendeel willen wij de moeilijk-
ACTUALITEITEN.
We hebben in onze vorige bijdrage gesproken
van optimisme en tevredenheid. Daarmede be
doelen we evenwel niet dat we maar de zaken
moeten laten gaan en tevreden zijn. Optimis
me is niet een verkeerde toestand laten voort
duren. Optimisme is wel vermijden zijn leven te
vergallen, met over toestanden te zaniken waar
nu eenmaal niet aan te tornen valt. Optimisme is
een eerste voorwaarde om wantoestanden met
succes te bestrijden.
Dat er wantoestanden zijn, vooral in dezen tijd,
behoeft geen betoog. Oorlog, zooals alle rampen
die het menschdom beschoren zijn, is steeds een
gunstige tijd geweest voor slecht volk. De laag
ste neigingen, die in den mensch sluimeren, ont
waken bij cnedele naturen. Men kan zijn volk
kwaad berokkenen op vele manieren. We zullen
slechts spreken over de woekeraars.
Het zijn de egoïsten van het laagste allooi.
Alles voor mij, niets voor de anderen, is de leus
van de woekeraars. Wilt ge het drie-, vier en
vijfdubbel van den normalen prijs betalen, goed
dan kunt ge eten bekomen. Voor den rijke, vcor
het geld alles. Voor den arme niets. Geen geld,
geen eten.
Tracht hun medelijden op te wekken, voor de
arme kinderen die honger hebben dat begrij
pen ze niet. Het hart van den woekeraar is een
steen.
Spreek hun van plichtbesef, verantwoordelijk
heid, ze spotten er meê.
Spiegelt hun voor dat ze na den oorlog, ver
acht en verlaten, hun zaak zullen moeten sluiten.
Ze zeggen u cynisch dat ze rijk genoeg zullen
zijn.
De woeker is de grootste maatschappelijke
plaag van den dag. Niemand kan er voordeel, uit
halen hem te begunstigen. Ten slotte lijdt ieder
een onder zijn gemeenheid. Het publiek moet
kalm blijven en de werkelijkheid inzien. De
verantwoordelijke personen doen al wat in hun
macht is om de bevoorrading te verzekeren. Op
het oogenblik dat we schrijven zijn de secretaris
sen-generaal der bevoegde departementen be
sprekingen gaan voeren te Berlijn, voor het
aankoooen van de noodige producten. Maar de
bevolking mag hen niet tegenwerken. Ze draagt
wel de grootste verantwoordelijkheid in den
woekerhandel. Veel menschen zijn, op het oogen-
K. B. V. B. 1940 -1941
TWEEDE DTVTSIE PROVINCIAAL. REEKS C.
Ypersch Stadium, Augustijnenstraat
Algemeene inkompriis1 fr. 50.
Tribune: 1 fr. opleg.
blik dat we nog niets te kort hadden, overdreven
prijzen gaan aanbieden voor allerlei producten.
Resultaat de woekeraars hebben hun waar ver
borgen in de hoop er later nog veel meer voor te
krijgen. Het is het geval met de aardappelen. Bel
gië heeft aardappelen te veel. Elk jaar werden
er groote hoeveelheden uitgevoerd. Van waar dan
de paradox dat er nu aardappelen moeten inge
voerd worden De woekeraars houden ze achter!
De woekeraars hebben met niemand medelij
den. Niemand mag dan ook medelijden hebben
met de woekeraars. Alle menschen, die een ge
weten hebben, moeten een onverbiddelijken
strijd tegen hun aangaan.
Maar ook het gerecht moet de ergerlijke lank
moedigheid voor deze wangedrochten afleggen.
Anders roeien we dezen kanker niet uit
Maar nogmaals, laten we het niet te kwaad
zien. Er zijn niet zooveel woekeraars. Vooral niet
in onze stad. Het grootste kwaad van de» woeke
raars ligt in hun monsterachtigheid een betrek
kelijk kleine groep hongert gansch het land uit.
Het is echter opvallend welke eerlijkheid de
meeste handelaars van leper aan den dag leggen,
vergeleken bij sommige andere steden. Uit het
kwaad kan ook een goed geboren worden. Zeer
veel handelaars wijden zich, bewust van hun
verantwoordelijkheid en met plichtbesef, toe
aan de bevoorrading der bevolking. Velen weten
met een bewonderenswaardigen tact de armen
te helpen.
Hoe droevig ook een oorlog is, toch geeft hij
aanleiding tot veel schoone daden. De edele na
turen worden gelouterd. Het bestuur der stad
waakt over de burgers en blijft hun lijden en ge
varen deelen, doktere, brankardiers en verpleeg
sters staan de gekwetsten bij, en de soldaat op het
front strijdt en sneuvelt met in het hart de recht
zinnige overtuiging dat hij het grootste offer
brengt voor zijn volk.
Het is dan ook ontstellend te zien hoe weinig
eerbied sommige jonge dametjes, kinderen en
deftige heeren schijnen te hebben voor onze
gesneuvelden. Pas is het acht maand geleden dat
die zonen van ons bloedeigen volk het cffer van
die van 1914 hebben vernieuwd, en het is hun te
veel het voetpad te volgen rond het tuintje van
het standbeeld aan de gesneuvelden in de J.
Coomansstraat. Ze moeteen er door loopen, de
draden die het afspanden zijn weg, het gras kan
niet weer groeien, het is een weg geworden.
We vragen ens af hoeveel menschen, die dit
gedenkstuk voorbijgaan, werkelijk een oogenblik
hun gedachten richten naar de oorlogsslachtoffers
van '14 en '40.
We hopen dan ook stellig dat het stadsbestuur
maatregelen zal treffen om het tuintje ervoor,
zooals de andere parken, te onderhouden en te
beletten dat er door geloopen wordt. Er heeft
iemand gezegd dat een volk groot is als het zijn
dooden eert. Het zijn onze jongens die gevallen
zijn en ze sneuvelden voor ons. Vergeten wij het
niet Fernand De Brnyn.
LAMAIRE Leon, Casselstraat, Nr 2.
KOOYMAN Johannes, Dixmudestraat.
VANDERBEKE Marcel, Statiestraat.
PATTYN Gecrges, Fochlaan.
Zondagdienst van 16 tot 31 Januari 1941
LAMAIRE Leon, Casselstraat.
KOOYMAN Johannes, Dixmudestraat.
Wielrijders, let op de lichtafscherming.
