-VOETBAL-
22e Jaar, Nr 40
1
Vrijdag 23 Januari 1942
NIEUWS NOTARIEEL - AANKONDIGINGSWEEKBLAD
VOOR HET ARRONDISSEMENT V P E R
Uitgever
DU MORTIER, 34, Boterstraat
Tel. 500 Y P E R
STAD YPER
TERUGHOUDING
BEVOORRADINGSDIENST
Uitreiking der Rantsoeneeringszegels
Dr. JEF VAN DE WIELE
Prijs 0.75 tri
HET YPERSCH
ABONNEMENTSPRIJS
i V oor Belgiëéén jaar36.00 fr.
zes maanden 18.00 fr.
Men kan inschrijven
in alle Belgische Postkantoren
TARIEF van AANKONDIGINGEN
op aanvraag aan de Drukkerij Dumortier
34, Boterstraat, Yper
Tel. 500 Postch. 46.173 - H. R. Yper 220
O
BUREELEN
Er wordt ter kennis gebracht van de bevolking dat de
bureelen van
het GEMEHNTESFCRETARIAAT,
den RURGEHLIIKEN STAND,
de WERKEN,
de OPE1SCHINGFN,
roo'loopig overgebracht zijn naar het EERSTE VERDIEP
ran het Stadhuis.
De Burgemeester, J.VANDERGHOTE.
De uitreiking der rantsoeneeringszegels voor de pe
riode van 1 Februari 1942 tot en met 2 Maart 1942 zal
geschieden volgens de nummers der rantsoenkaarten,
telkens van 9 tot 12 uur en van 14 tot 16 uur.
Katerdag 24 Januari
voor de rantsoeneeringskaarten genummerd van
688900 tot en met 691500.
Maandag 26 Januari
voor de rantsoeneeringskaarten genummerd van
691501 tot en met 694000.
Dinsdag 27 Januari
voor de rantsoeneeringskaarten genummerd van
694001 tot en met 696500.
Woensdag 28 Januari
voor de rantsoeneeringskaarten genummerd van
696501 tot en met 699000.
Donderdag 29 Januari
voor de rantsoeneeringskaarten genummerd van
699001 tot en met 701500.
Vrijdag 30 Januari
voor de rantsoeneeringskaarten genummerd van
701501 tot en met 704000.
Zaterdag 31 Januari
voor de rantsoeneeringskaarten genummerd van
704001 tot en met 706500.
Alsook voor de rantsoeneeringskaarten genummerd van
"814100 tot en met 814500.
De personen die hun zegels NIET op den vastgestel-
den dag komen afhalen kunnen deze slechts bekomen
op Maandag 2 Februari.
N. B. Gelieve bij het afhalen der rantsoeneerings
zegels de kaarten te RANGSCHIKKEN per NUMMER.
OPMERKINGEN
Er wordt bekend gemaakt dat er na de periode van
34 Januari tot en met 2 Februari, zijnde de uitreiking
der rantsoeneeringszegels, slechts zegels meer zullen
worden afgeleverd van 9 tot 12 uur.
Het bureel der kleinhandelaars nochtans is open van
9 tot 14 uur.
STAD YPER
UITGELEENDE PAARDEN
De Kreiskonitnandsntur laat mij weten «tat er werd vast
gesteld dat i og veel burgers io het bezit zijn van paaiden
die vroeger door Duitsche eenheden w> rdi n uitgeleerd.
In veel gevallen zijn de gebruilers van peieerde paarden
in bet bezit van bijzondere bewijzen uiipigeun dooi mili
taire ot burge like bemuren, weaiuit bli kt dit zij hel recht
hebben deze paniden nog verder inleen te behouden.
Alle getemde paaiden moesten reeds In November 1940
afgegeven worden.
Een langer achterhouden van deze paarden is niet geoor
loofd en is Gebeurlijk strafbaar.
Op verzolk van de Kreiskommandamur maak 'k de bevol
king bekend dat alle paaiden nog in het bezit der bevolking
en behoorende aan de Puitsrlie Weerman t. ronder uitstel
tegen 3' JAN! AFI 1942. door de eig naars zelf op de
plaatselijke Kreiskommandamur moeten aangegeven wor
den.
Yper, den 22 Januari 1942.
DEVI.AG - IEPFK
ARBEIDFRS,
komt luisteren naar
Vrijdag 30 Januari 1942
te 20 uur
Stadsschouwburg, IEPER
Ingang vrij
Het onderwerp, dat wij heden aan de orde stel
len, is het tweeledig artikel, dat aangaande onze
onvolmaaktheid alles zegt, wat ervan te zeggen is:
wij hebben niet gedaan, wat wij hadden moeten
doen
wij hebben niet gezegd, wat WÜ behoorden te
zeggen.
In de oude scheikundige handboeken wordt een
verschijnsel beschreven, dat er namelijk in alle
lichamen een zelfstandigheid voorhanden is, die
men den naam van warmtestof geeft. Zoolang deze
in gebonden toestand verkeert, heeft zij geen in
vloed op onze zintuigen en ook op geen thermo
meter. Dit beletsel moet eerst weggenomen wor
den, wil zij onze handen verwarmen of het kwik
doen rijzen.
Deze eigenaardige bepaling deed er meer dan
een verwonderd opzien naar de blinde, doove en
stomme krachten, welke de natuur aldus in voor
raad heeft. Onwillekeurig denken wij dan ook aan
de arme huisgezinnen, die in een winter gelijk
dien we beleven, huiveren en bibberen van koude,
terwijl er zooveel verborgen warmtestof in 't ge
heime magazijn der natuur zit geborgen en ver
scholen zit in al wat men aanraakt en betast.
Een gelijkaardig verschijnsel bestaat er in de
geestelijke wereld.
Daar ook schuilt een levenswekkende, verwar
mende macht, liefde genaamdzij leeft ver
borgen en onzichtbaar in ons hart, maar geeft
geen werkelijk-leven, geen koesterend vermogen,
zoolang zij zich niet naar buiten openbaart.
Wie op een ruwen, kouden winterdag even vóór
een sneeuwstorm in een kamér werkt, die amper
op den juisten graad verwarmd wordt, ziet hui
verend uit naar wat meer warmte en loopt naar
de kachel om het vuur wat op te poken. Als hij
dan plotseling bemerkt, dat er geen vonk meer.
in is, krijgt hij bij al zijn rillingen en huiverin
gen, een gevoel alsof bij 't gezicht van een bran
denden haard hem de hemel zou opengaan.
Welnu, voor vrij wat menschen is het gansche
leven zulk een doorgaande rilling en huivering
ze zijn koel, koud en kil en zien nooit het flikke
ren van een koesterenden haard.
Ze zijn terughoudend en dragen deze gewoonte
instinktmatig.
Ze bedenken niet, dat men in het leven het eene
uitdrukken moet, wanneer men het andere moet
onderdrukken.
Onder de dingen, die wij moeten openbaren,
aan den dag brengen, uitdrukken, behooren ge
loof, hoop, liefde, vreugde en medelijden. Onder
degene, die we moeten bedwingen, onderdrukken,
terughouden verstaan we kwaadwilligheid,
liefdeloosheid, wraak, toorn, nijd.
Enkele, zelfs godsdienstige en brave menschen
onderdrukken zoowel de gevoelens van liefde als
van haat, van medelijden als van nijd, en passen
dus de terughouding toe op beide soorten van ge
moedsaandoeningen.
Ze vergeten hierbij een groote wet, die leert,
dat onderdrukking doet verkwijnen en wegster
ven.
Dat gebeurt zoowel in de moreele als in de phy-
sieke wereld.
De chirurgijn weet, dat een eompres op het een
of ander lichaamsdeel er den groei van tegengaat.
Daarom slaat hij een stevigen zwachtel om een
gezwel.
Op het land wordt het onkruid tot driemaal toe
weggemaaid, want men weet. dat de sappen der
wortels dan verdroogen bij gemis aan lucht.
Het heeft echter peen zin de voeten in te
zwachtelen gelijk de Chineezen het doen of gelijk
eertijds onze dames uit modezucht deden, de lon
gen en borst in een keurslijf te rijgen.
Gelijk deze laatsten afkeuring verdienen, zoo
dient men diegenen te veroordeelen. die een ver
band slaan om de edelste gemoedsaandoeningen
Wegens de weersomstandigheden worden
al de wedstrijden van Zondag 25 Januari
afgelast
en de liefde in een lijkkleed wikkelen.
Weer anderen zijn er in grooten getale, die de
instinktmatige gewoonte hebben van terughou
ding bij alles wat in hen het hoogste en edelste
is, maar dat instinkt volstrekt niet gevoelen zoo
dra het min edele of min waardige gevoelens
geldt.
Woorden van verachting, toorn en veroordee
ling worden altijd gesproken met meer vrijmoe
digheid dan woorden van teederheid en liefde.
Hardop en met kracht zegt menik haat
slechts weifelend en blozend durft men zeggen
ik bemin.
Men spreekt met nadruk, vrij uit, ontstoken in
toorn, al wordt er een liefhebbend hart door ge
griefd maar men stamelt als men zijn schuld
moet bekennen of vergeving vragen.
Hoeveel ellendige gierigaards zijn er onder de
duizenden, die nochtans rijke schatten naar hart
en geest in hun bezit hebben Verre van hiervan
iets uit te deelen, ziet men ze een akelig, ijskoud
leven leiden met hunne naastbestaanden, terwijl
ze voor alle andere dingen de grootste attentie
hebben.
Eens, denken zij, komt de tijd nog wel, dat ze de
gelegenheid zullen hebben om elkander die ver
borgen schatten te ontdekken, die nu ongebruikt
■en renteloos blijven liggen.
Helaasde tijd vergaat en de dood komt wel
dra aangesneld. Dan valt de oude klacht der H.
Schrift te binnen Het geschiedde nu, als uw
knecht hier en daar doende was, dat hij weg
was
Bij een graf worden er geen bitterder tranen
gestort dan zij, die vloeien om hetgeen niet ge
zegd en niet gedaan werd, schoon men het had
moeten zeggen en doen.
Van de deur van het graf schiet de dood dan
haar pijlen#n uitdrukkingen als: «Hij heeft
nooit geweten, wat hij voor mij was!... Nu eerst,
nu hij dood is, gevoel ik wat ik in hem verlies
Wij zouden heel wat meer genot bij onze
vriendschap hebben, als elke stille liefdesaan
doening bloesems en vruchten droeg.
Hier worden precies niet alleen liefkozingen
bedoeld, want zijn deze soms de beste taal der
liefde, door overmaat zouden ze een soort van
tegenzin kunnen opwekken. Doch altijd blijven
er woorden, blikken en kleine oplettendheden
over, waaraan wij onze genegenheid en liefde
kunnen doen merken.
Wie zou durven beweren, dat een gezin niet zal
winnen met dit soort van attenties? Want het
zou een dwaasheid zijn te denken, dat men van
elkander houdt enkel en alleen omdat men fa
milie is. De liefde moet onderhouden worden en
met oordeel gekweekt worden. Gelijk een wilde
vruchtboom kan ze dubbel zooveel opbrengen
onder de hand van een bekwaam tuinier. Dubbele
rozen in een schralen grond aan haar lot overge
laten verlöopen weer tot enkele. Zoo kan ook de
liefde wegkwijnen en sterven door veronachtza
ming.
Wij missen maar al te zeer de gemakkelijkheid
en de vlugheid om ons uit te drukken uit aangebo
ren bedeesdheid en uit vrees voor vleierij. Dit
hebben wij te leeren van Italianen en Franschen.
We moeten geenszins vreezen in vleierij te ver
vallen, want vleierij is onoprec hte lof, ge
geven uit baatzucht, maar iemand met volle op
rechtheid zeggen, wat we goed en lief in hem
vi"den, dat is geen vleierij.
Een vader zou soms beter doen zijn zoon rond
weg te zeg°en. dat hij hem lief heeft. In vele ge
vallen zal dit meer uitwerken dan de beste preek,
maar hoeveel vaders kunnen dat behoorlijk zeg-