Hebben wij Nationaal gevoel
Het Herstel der Vaart
leper - Komen
WERELDGEBEUREN
ONAFHANKELIJK NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD
1e JAARCANG Nr 25
PRIjS 2 Fr.
ZATERDAG 29 MEI 1948
VOOR HET ARRONDISSEMENT YPER
VERSCHIJNT ELKE WEEK 'S ZATERDAGS
De definitie.
Oorzaken.
Een schaduwzijde.
Toch veel lichtpunten
BEDANKING
WATER SPAREN
De Zeepdistributie voor Juni
Belgische kofenproductie
bereikt op 14 Mei 93.400 ton
HET YPERSCH NIEUWS
BESTUUR EN REDACTIE: 34, BOTEKSTRAAT, YPER
Tel 5^. Posteheckrek.461.13 (L. DUMOKTIER)
ABONNEMENTSPRIJS
EEN JAAR 100 FR.
We lazen onlangs het volgende
«Wij zijn bang dat de naastenliefde
te ver zou reiken, en daarom maken
we scheidsmurende nationalitei
ten Het viel ons toen op dat deze
korte zinsnede misschien veel waar
heid kon bevatten, maar dat ze dan
ten minste dit onderwerp eenzijdig
bekeken had.
Want als wij het zo moeten ver
staan, dan heeft gans het principe
van de nationaliteiten slechts een ne
gatieve zijde en dan zou ons natio
naal gevoel veel meer een koude en
kille muur zijn, dan wel hetgeen we
werkelijk voelen voor ons land.
Inderdaad, het nationaal gevoel
spruit niet voort uit een loutere op
pervlakkige berekening, maar is veel
eer een onbestemd gevoel, dat in
sommige omstandigheden impulsief
te voorschijn welt, en ons met een
zekere fierheid vervult voor ons land,
voor onze streek, voor ons volk. Op
zulke ogenblikken wordt er een gees
telijke band gesmeed, worden wij tot
edeler gevoelens aangezet en voelen
wij ons in staat daden te verrichten,
die we in gewone omstandigheden
niet zouden kunnen stellen, omdat
ze nu gedreven worden door de be
geestering. Het is. een warmte die
ons behaaglijk stemt en die ons het
leven rooskleuriger doet schijnen.
We zouden zelfs ons nationaal ge
voel kunnen vergelijken met een
grote bril, die alle mooie beelden
oneindig vergroot, zodat de minder
goede erdoor vervagen.
Wat nu wel de oorzaken zijn van
dit nationaal gevoel Eerst en vooral
de liefde voor de eigen streek, voor
de plaats waar men het levenslicht
zag, waarvan men om zo te zeggen
een onderdeel uitmaakt. De omgeving
waarin we opgroeiden is ons lief ge
worden tal van herinneringen zijn
er aan verbonden, zo droevige als
aangenamezij maken de geschie
denis van ons leven uit.
Ten tweede de herinnering aan
roemrijke daden, door onze voorva
deren gesteld en die ons nu nog met
rechtmatige trots vervullen. Fierheid
over de eer van het land, door tal-,
rijke geslachten van rechtschapen en
eerlijke mensen gesmeed, fierheid
over de natuurlijke rijkdommen van
de streek, over de naarstigheid en
de werkkracht van zijn volk.
Wellicht was dit de aanleiding om
de gewraakte gedachte neer te pen
nen, want het is soms de schaduw
zijde van ons nationaal gevoel, dat
we egoïsten worden, dat we willen
houden wat we hebben. We zijn fier
op onze nationale rijkdom, meer nog,
we pronken er mee, vooral als er
vreemdelingen zijn, die zich maar
geen denkbeeld kunnen vormen van
de opgehoopte weelde.
V ooral bij ons, mensen van de
grensstreek, komt dat fel tot uiting.
Alhoewel we slechts door onbedui
dende afstanden van onze naburen
gescheiden zijn, en we bijna zouden
mogen gewagen van een overgang,
hebben we in die zelfde streek een
kioof geslagen, slechts een ingebeel-
Jijn, maar hoger dan de hoogste
muur de grens
En terwijl we hier vergeten zijn
wat honger is, wordt er een weinig
verder gewikt en gewogen om de
hongerige magen te kunnen vullen.
Het hemdeke is nader dan het
rokske Het komt misschien wel
e^ns bij ons op dat mensen honger
üjden. maar dan zoeken wij eerder
naar de oorzaak, dan naar het mid
del om daaraan terstond te verhel
pen.
dat nu een schaduwzijde, de
Keerkant is dan toch ook wel mooi.
Want het nationaal gevoel adelt een
volk en dwingt bewondering af.
Het was dit gevoel dat aanleiding
gaf tot een prachtige weerstand van
ons volk tegen een oppermachtige
bezetter. Sommigen faalden op dat
punt, maar dan zouden we eerder
moeten gewagen van uitzonderingen
die de regel bevestigden, want een
eendrachtig nationaal gevoel gaf ons
volk de kracht te hopen en te strij
den, voor de verlossing en de her
opstanding van het duurbaar land.
Het was een gevoel zonder bereke
ning, want velen gaven hun leven
voor de goede zaak en alleen met de
gedachte bezield, dat door hun offer
de anderen hadden mogen leven. Zij
waren een deel van hetzelfde volk,
en voor dat volk gaven ze hun hoog
ste goed. Zij waren de zuivere en
ideale belichaming van het nationaal
gevoel, dat bij hen nog groter was
dan de liefde voor het leven.
En wij, die misschien over ons land
zitten te knorren, die telkens de
kleine onaangenaamheden van het
leven zitten op te halen en aan te
dikken, wij ook hebben nationaal
gevoel. Het volstaat dat wij even in
het buitenland verblijven, om er ons
degelijk van bewust te worden. Het
zal iedereen wel eens voorgevallen
zijn dat hij zich ver van huis,
tussen wildvreemde mensen voort
bewoog. Dan liep hij er zo ongeveer
rond als een verloren schaap, dat
vruchteloos naar zijn vertrouwde
kudde zoekt. En dan was het vol
doende dat één van die wildvreemde
mensen ook toevallig eens in zijn
streek was geweest, om er aan vast
te klampen als aan een laatste red
plank en seffens de grootste sym
pathie te gaan voelen voor deze en
keling, die ook de streek kende.
Ge zult misschien uw ganse leven
op het een of het ander geketterd en
afgegeven hebben, maar zodra één
vreemdeling zich daarbij zou willen
aansluiten, dan zal de nationale fier
heid u wakker schudden en ge zult
als de vurigste verdediger van de
eertijds misprezen zaak uw zegsman
overtuigen dat hij er niets van kent,
maar dat gij het wel beter weet en
ge zult hem a b verklaren waar
om en desnoods er voor vechten.
Dit komt ook tot uiting bij inter-
nationale-sportmanife^taties. Wanneer
een onzer landgenoten er een pres
tatie van belang levert, dan heeft
men een gevoel alsof men er zelf iéts
aan had en men zal zijn buurman
een vriendelijke tik op de schou
der geven van puur contentement,
omdat ze het hen weer eens gege
ven hebben Dan zijn we fier om
dat ze ook buiten onze grenzen onze
naam eer hebben aangedaan en dan
delen wij in de roem die hen daar
door te beurt is gevallen.
Daarmede, hopen we, is het genoeg
bewezen dat de nationaliteiten geen
uitdrukking zijn van ons egoïsme,
maar eerder een vereniging van men
sen, die met eenzelfde liefde voor
hun land en zijn inwoners bezield
zijn. En die liefde dwingt er ons toe
voor dit land het hoogste goed te
wensen en dan ook al onze krachten
aan te wenden om dat doel te be
reiken.
Na de viering- van
METJE HERREMAN.
Het comité voor de viering van de
Honderdjarige, dankt langs deze
weg. al de maatschappijen en wijk-
comité's die met wagen of groep,
bloemengarve of geschenk, htm mil
de sympathie hebben betoond, en
tevens al de mensen, en inzonder
heid de bewoners van de Kruis
straat en Handelswijk, die htm hui
zen hebben bevlagd en gepint langs
de triomfantelijke doortocht naar
het stadhuis
OPROEP
TOT DE BEVOLKING
Spijts het herhaald aandrin
gen van het schepencollege en
de heersende politiereglemen-
ten, moet er toch nog iedere
dag bestatigd worden dat er
water VERKWIST wordt.
Ieder weldenkend burger zal
het met ons eens zijn om deze
houding te laken en het pleit
geenszins voor de burgerzin van
de mensen, die nog immer voort
een overdreven gebruik van
water maken. Want, het dient
niet uit het oog verlorenwij
bevinden ons voor een ZEER
ERNSTIGE NOODTOESTAND,
waarvan de gevolgen voor de
toekomst niet te overzien zijn.
De uitzonderlijke droogte van
verleden jaar, een meer dan
kalme Winter en de vastheid
van het weder in het voorjaar
hebben ervoor gezorgd dat onze
vijvers practisch leeggelopen
zijn. En iedere dag moet men
met onrust vaststellen dat het
peil nog verder zakt
Daarom kan het niet geduld
worden dat er water zou ge
bruikt worden als in gewone
omstandigheden, dat er emmers
en emmers zouden gepompt
worden om hovingen en tuinen
te besproeien.
Het gebrek aan water kan de
ergste ziekten veroorzaken en
daarom moet het watergebruik
beperkt worden tot een mini
mum en slechts om in dringen
de behoeften te voorzien.
Van nu af aan is het geen
kwestie meer van goede wil,
maar van SOLIDARITEIT OM
HET ERGSTE TE VOORKO
MEN
Dat iedereen zijn plicht be-
grijpe en van nu voort zijn
beste krachten aanwende om
zoveel mogelijk water te bespa
ren, in het eigen belang en in
het belang van gans de stad.
ZEGELS 12, FR EN PR
GELDIG GEMAAKT
Met het oog op de rantsoenering van
inlandse zeepproducten voor de maand
Juni 1948 worden geldig gemaakt:
1) De zegels 12, datum van l-VI-48 ver
meldend, gehecht aan het gewoon rant
soeneringsblad.
2) De speciale zegels FR en PR.
Een zegel 12 of een speciaal zegel FR
geeft recht op een stuk toiletzeep van
80 gr. a 80 t. h. vetstoffen of op een rant
soen huishoudzeep van 100 gr. a 61/64 t. h.
vetstoffen.
Een zegel PR geeft recht op 125 gr.
poeder aan 40 t. h. vetstoffen.
De zegels 13, de datum van l-VI-48
vermeldend, zijn waardeloos.
De zegels 12 en 13, de datum van l-V-48
vermeldend, zijn waardeloos vanaf 8 Juni
1948 Deze zegels moeten uiterlijk op
24 Juni 1948 door de kleinhandelaars aan
de grossiers of fabrikanten afgegeven
worden.
De grossiers en fabrikanten moeten ge
zegde zegels uiterlijk op 30 Juni 1948
laten geworden aan het Ministerie van
Economische Zaken en Middenstand, Al
gemene Directie van Handel en Nijver
heid. Dienst voor de Distributie. Louiza-
laan. 177. te Brussel.
In de eerste helft van Mei, is de kolen-
productie aanhoudend gestegen en brak
op 14 Mei haar eigen record sedert de
bevrijding.
3 Mei: 83.300 ton.
4 Mei89.100 ton.
5 Mei91.600 ton.
7 Mei91.500 ton.
8 Mei91-400 ton.
10 Mei: 86.000 ton.
11 Mei: 91.100 ton.
12 Mei92.400 ton.
13 Mei: 92 600 ton.
14 Mei93.400 ton.
In een vorig nummer hebben wij
medegedeeld dat de heer Volksver
tegenwoordiger Lahaye bij de parle
mentscommissie van Openbare Wer
ken, bij de bespreking van het bud
get een amendement had ingediend,
strekkende tot het verlenen van een
krediet van 5.000.000 fr. voor studie
en voorbereidende werken aan het
Kanaal Ieper-Komen.
Tengevolge van de ministeriële cri
sis moest de bespreking en de stem
ming over dit amendement worden
verdaagd. Verleden week kwam dit
amendement in bedoelde commissie
ter bespreking.
Volksvertegenwoordiger Lahaye mo
tiveerde zijn amendement en wees
op het economisch nut van het her
stel dezer vaart. Niet alleen het be
lang van leper en van de grens-
arbeidersstreek zou door de water
weg Ieper-Leie gediend wordenhij
is van levensbelang voor gans de
Westerhelft van Westvlaanderen. De
vaart Ieper-Leie zou Nieuwpoort,
monding van de IJzer, met het bin
nenland en tevens met de nijverheids-
streken van Noord-Frankrijk en een
deel van ons Walenland verbinden
volgens een veel kortere weg dan het
thans het geval is. Daarenboven zou
in de dode streek leper en omlig
gende langs deze waterweg de in
dustrie ontwikkelen en nieuwe neer
zettingen zouden plaats vinden. Kort
om wat in de streek Kortrijk-Roe-
selare mogelijk werd, dank zij de
beschikbare waterwegen, zou hier ook
mogelijk worden en van het Ieperse
een bloeiend centrum maken, eenvou
dig te verwezenlijken door 15 Km.
vaart die Noord-Frankrijk vanaf de
Leie langs de kortst mogelijke af
stand namelijk 54 Km. met de Noord
zee zou verbinden.
Het feit dat de vaart voor de oor
log 1914-18 gegraven werd is het be
wijs dat hij reden van bestaan had.
Zijn herstel zou overigens al lang
moeten geschied zijn op grond van
oorlogsschade.
Dit zijn een paar punten uit de ar
gumentatie die ten grond ligt aan
het amendement Lahaye.
De heer J. Stubbe, die in zelfde
Commissie zetelt, antwoordde dat
alhoewel hij niet twijfelt aan het
zeker economisch nut, en ook niet
aan het feit dat de vaart industrie
zou meebrengen voor onze streek,
hij het amendement Lahaye niet zou
stemmen, doch liever vertrouwen
stelde in de belofte van Minister Be
hogne die, naar zijn bewering, het
ontwerp voor het herstel der vaart,
wellicht ernstig zal laten onderzoe
ken.
Een socialistisch commissaris der
Commissie vond het amendement
Lahaye goedkeuring waard, maar liet
opmerken dat indien het in de Com
missie aanvaard werd, de verdere
goedkeuring het stemmen van het
gehele budget voor Openbare Wer
ken zou vertragen, wat onduldbaar is.
De secretaris Generaal van het Mi
nisterie van Openbare Werken die
de heer Minister verving, verklaarde
namens deze dat het probleem der
vaart leper - Leie nog dit jaar door
de administratie definitief zou onder
zocht worden.
De heer Brunfaut, Voorzitter van
de Commissie, vroeg alsdan aan de
heer Lahaye of hij gezien de belofte
van de Minister zijn amendement
niet introk.
De heer Lahaye antwoordde eerst
en vooral kortbondig op de verschei
dene opmerkingen vanwege de leden
der Commissie en verklaarde ten
slotte dat hij als volksvertegenwoor
diger van het arrondissement leper
als eerste plicht heeft het welzijn
en de vooruitgang ervan te verze
keren, dat hij overigens weet dat
het herstel van de vaart Ieper-Ko
men voor zijn op alle gebied ver
waarloosde streek, van levensbelang
is en dat hij zijn amendement voor
niemand zou intrekken. Hij zegde
dat het juist is omdat zijn streek
reeds 20 jaar met ministeriële be
loften voortdoet en langs hoe meer
verachtert, dat hij thans in de com
missie zijn verantwoordelijkheid moet
opnemen.
De Heer Brunfaut legde hierop het
amendement van de heer Lahaye ter
stemming en het werd verworpen
door de C. V. P. en Socialistische
stemmen verenigd tegen de ene stem
van de heer Lahaye.
Wat moeten wij uit deze bespre
king besluiten?
Dat het vraagstuk van het heft tel
der vaart Ieper-Komen op de voor
grond van de bemoeiingen van het
Ministerie van Openbare Werken zal
worden gebracht. Het is een eerste
stap.
Aan onze mandatarissen erover te
waken dat de belofte van de heer
Minister gehouden worde en hem er
tijdig aan te herinneren.
Woensdag 26 Mei 1948.
DE ATMOSFEER OPNIEUW GELADEN.
De onderhandelingen tussen Amerika
en Rusland zijn er de jongste dagen niet
op verbeterd. Alles schijnt er op te wij
zen, dat de onderhandelingen tussen bei
de wereldmachten opnieuw op een dood
punt zijn geraakt, en dit ondanks de ver
zekering van beide partijen tot een vre
delievend eindresultaat te willen komen.
Het blijkt eens te meer dat Rusland geen
enkele toegeving wil doen, en dat de Ver
enigde Staten beweren reeds te veel toe
gevingen te hebben gedaan te Jalta en
te Teheran.
Thans beschuldigen de Verenigde Sta
ten de regering van Moskou er van ver
antwoordelijk te zijn voor de huidige
stand van zaken en dringen zij er op
aar. dat het initiatief voor de eerstvol
gende poging om uit het slop te geraken,
door Rusland zou worden genomen. Uit
drukkelijk vestigt Amerika er de aan
dacht op, dat de nieuwe stap van Rus
land geen verzoek tot praten mag zijn,
maar dat het er ditmaal op aankomt
t daden te stellen, die bewijzen dat Rus
land inderdaad vredesbedoelingen be
tracht- Amerika wees er bovendien op,
dat de verscheidene kwesties waarover
Stalin en Molotov het hadden, reeds in
handen zijn gegeven van de internationale
organisaties, die meer bevoegd zijn om
deze op doelmatige wijze te bespreken
dan een Russisch-Amerikaanse confe
rentie.
Kcrtom de internationale atmosfeer
bxijft even zwaar gelatlen als voor een
paar ueken. toen een ontijdige verklaring
var. Stalin de wereld deed geloven dat
er eindelijk echte vredesonderhandelingen
op til waren en dat de gespannen inter
nationale atmosfeer definitief tot het ver
leden behoorde. Achteraf blijkt nu dat
de ontijdige Russische publicatie slechts
dat éne doel nastreefdeWallace, de com
munistische president-kandidaat in Ame
rika zoveel stemmen mogelijk doen bij-
winnen, bij de aanstaande November-
verkiezingen in Amerika
DE GEVAARLIJKE VUURGEVECHTEN
IN PALESTINA.
Ondanks de organisatie der Verenig
de Volken schrijft De Gazet van Ant
werpen ondanks de inspanningen van
de wapenbestandscommissie, ondanks de
herhaalde oproepen tot Arabieren en Jo
den wordt op dit ogenblik over het lot
van Palestina beslist zoals het 1000 jaar
geleden zou gebeurd zijn. Het recht van
de sterkste moet het halen, waar beide
partijen met evenveel recht op het be
loofde land aanspraak maken.
Volgens de jongste gegevens zouden zich
thans ongeveer 700.000 Joden in Palestina
bevinden en ongeveer dubbel zoveel Ara
bieren. De Joodse soldaten beschikken
echter door hun moderne bewapening en
training over een zekere superioriteit.
De strijd om de stad Jeruzalem is ver
scherpt. Toch mag niet gezegd dat alle
kansen op een vrede ontbreken. Immers
de benoeming van graaf Bernadotte tot
bemiddelaar van de O. V. V., met de op
dracht het terrein voor te bereiden voor
een bestand tussen de vijanden, en het
feit dat Abdoellah van Transjordanië con
tact heeft genomen met Ben Gurion. de
leider van de nieuwe Joodse staat, met
(Zie vervolg blz. 2)