FILMWERELD
The
Besl
•Years:-
of Our
Lives
De Wonderdoktoor
Albert SLOSSE-DIERYCK
UIT DE PROGRAMMA'S
SAMUEL GOLDWyN
Huis VAN LERBERCHE Henri
Voedingswaren
Zuivelproducten
FRANKRIJK IN CANADA
m HLE7 1TPEMSCH NIEUWS
Hi
CINEMA OUD IEPER:
THE BEST YEARS OF OUR LIVES
(DE SCHOONSTE ONZER JAREN)
■dm Fredric March, Dana Andrews,
Harold Russell en Myrna Loy.
Fred Derry is op weg naar de stad die
hij verliet om dienst te nemen bij het
leger en gaat zijn jonge vrouw vervoegen
Sergeant Al Stephenson die naar zijn
familie terugkeert en Homer Parrish, een
zeeman die beide handen verloor in de
Stille Oceaan, vergezellen hem. Deze
laatste draagt beweegbare haken en is
ongerust te weten hoe zijn verloofde hem
zal ontvangen, nu hij verminkt is-
Homer's ouders, zijn zuster Louella en
zijn verloofde Wilma ontvangen hem zeer
hartelijk, doch zij zijn verschrikt door
de haken die zijn handen vervangen.
Al wordt eveneens goed ontvangen door
zijn bevallige vrouw Milly, zijn dochter
Peggy, die een jong-meisje geworden is.
en zijn grootgeworden zoon Rob
Zijnerzijds verneemt Fred van zijn va
der dat zijn vrouw Marie het huis ver
laten heeft en in een nachtclub werkt.
Hij gaat haar opzoeken.
In de Butch Bar ontmoet hij Homer
die zijn te vriendelijke familie tracht te
entsnappen, en terwijl zij spreken komen
Al, Milly en Peggy binnen. Op het einde
van de avond zijn Al en Fred nogal in
de wolken. Millv en Pppbv ^rengen hen
LE FILM DE
USPLUS Bfllts tNNêIS DE NOTDE VIE
MYRNA 10Y FREDRIC MARCH DANA ANDDEWS
TïRESAWniCHT VIDGINIA MATO
9OSCARS EN AMEQtQUE
2 CBANDS PRIX AU FESTIVAL
naar huis waar zij Fred te slapen leggen
in de kamer van Peggy. Gedurende de
nacht heeft Fred hevige nachtmerries en
Peggy komt hem troosten, 's Anderen
daags zijn zij de beste vrienden van de
wereld.
Na lange opzoekingen vindt Fred Marie
terug
Al. zijnerzijds keert naar de bank te
rug waar hij Onder-Voorzitter bij de le
ningen genoemd wordt, ten dienste van
de oorlogsveteranen.
Homer doet alles om zich aan het ge
woon leven heraan te passen doch het
verlies van zijn handen heeft hem uiterst
gevoelig gemaakt, en denkende dat Wilma
hem enkel nog uit medelijden bemint,
durft hij haar niet ten huwelijk vragen
Laat ons tot het gezin van Fred terug
komen Marie houdt niet van armoede
en heeft geen geduld hetgeen Fred ver
plicht naar de winkel terug te keren waar
hij vóór de oorlog werkte. Hij kan zich
aan zijn oud beroep niet meer aanpas
sen en het leven schijnt hem wel erg
lelijk, uitgenomen wanneer Peggy eens
iangs de winkel komt.
Zekere dag beseffen zij dat zij zich
beminnen. Peggy nodigt dan Fred en Ma
rie op een avond uit, denkende zich zo
te kunnen bevrijden van hetgeen zij als
een scholiersterfantasie aanziet, doch zij
geeft zich rekenschap dat zij Fred wer
kelijk bemint.
Haar familie is erg geschrokken wan
neer zij haar liefde bekent en Al vraagt
Fred Peggy niet meer te ontmoeten. Fred
verstaat de handelwijze van de vader
en vraagt Peggy alles te vergeten.
Ingevolge een twist met een klant ver
liest Fred zijn plaats. Homer zou hem
willen helpen en Fred doet hem beloven
hem een plezier te doen. Homer belooft
zonder te weten waarover het gaat en
Fred vraagt hem bij Wilma terug te keren
en haar hand te vragen.
Ondertussen ontdekt Fred dat Marie
hem ontrouw is. Nu kan niets meer hem
ia deze stad tegenhouden. Hij vertrekt.
Nabij een vliegplein bij de stad gele
gen. ziet Fred een groot aantal buiten
gebruik gezette vliegmachienen. Wanneer
hij verneemt dat die zullen gebruikt wor
den voor het bouwen van huizen, vraagt
hij werk en wordt geëngageerd.
Hij is getuige op het huwelijk van Wil
ma en Homer en ontmoet er de Stephen
son's. Milly en Al schijnen beter gezind
te zijnen opzichte en Peggy en Fred vin
den zich met geluk terug.
CINEMA FLORA
LES ABANDONNEES
(DE VERLATENEN)
met Dolores Del Rio en Pedro Armendariz
In een kleine haven, afgezonderd van
de drukke verkeerswegen, leeft gelukkig,
Margarita Perez (Dolorès del Rio). een
jonge eenvoudige vrouw, smoorlijk ver-
Jefd op haar echtgenoot. Op zekere dag
voorwendend dat hij op reis moet naar
Mexico, en haar belovend dat zijn afwe
zigheid slechts van korte duur zal zijn.
verlaat haar man het huis. Maar de tijd
vliedt en Margarita blijft achter zonder
middelen van bestaan. Na een pijnlijke
reis tot in de hoofdstad, vindt ze een
miezerig baantje. Weldra moet ze haar
hard labeur opgeven... ze zal moeder wor
den.
In het krotterig huis, waar Margarita
een zoontje ter wereld brengt, woont een
van die vrouwen van slechte zeden, waar
van men echter niet altijd de triestige
redenen kent, die haar tot in het verval
hebben medegesleurd- Zij is het die Mar
garita redt en die haar enige dagen later
voorstelt in het huis waar zij werkt
Margarita vecht met ontzetting tegen een
gruwelijke wanhoop maar wat zou ze
al niet doen voor het welzijn van haar
zoon... Margarita, jong en schoon, zal
weldra het succes kennen in de plezier-
inrichtingen. Het is in een dier huizen
dat de Revolutie haar verrast. De triom
fantelijke intocht der legers van Carranza
te Mexico geeft aanleiding tot grote fees
telijkheden. In walgelijke braspartijen
vierden de oversten hun overwinning. Het
is daar dat de Generaal Juan Gomez
(Pedro Armendariz) Margarita leert ken
nen en op haar verliefd wordt.
Juan installeert haar weelderig, in een
der schoonste huizen van Mexico. De ge
neraal bemint haar met passie, nobel en
wonderbaar. Margarita deelt wederkerig
deze liefde, in de beginne uit dankbaar
heid, naderhand met heel haar hart en
heel haar ziel. Als Juan het bestaan ver
neemt van een kind van Margarita, vraagt
hij de vrouw te mogen huwen die hij red
de uit het slechte lot. Die avond zullen
zij hun jonggezelienleven begravenschit
terend banket in het Café Colon daar
na naar de Schouwburg. Margarita is ge
tooid met een briljanten halssnoer. Juan's
bruidsgeschenk
Gedurende de vertoning overvalt een
groep gewapende mannen de loge van
de generaal, die gemaand wordt zich over
te geven Juan grijpt naar zijn revolver
om zich te verdedigen, maar hij wordt
door zijn tegenstrevers neergeschoten,
zonder een woord te hebben kunnen uiten.
Margarita is. ontsteld, als aan de grond
genageld. Ze wordt aangehouden en ver
neemt met ontzetting dat de briljanten
halsband herkomstig is van diefstal in de
bijouterie-handel Esmeraldaen dat
Juan het. tot nog toe onbekend gebleven
hoofd was van de gevreesde bende De
grijze Auto», die de hoofdstad plunderde.
Daar ze niet bewijzen kon totaal on
wetend te 'zijn over de loense handelingen
van de man waarmede ze in de echt zou
treden werd ze veroordeeld tot acht jaar
gevangenisstraf
Van zohaast ze bevrijd wordt, gaat ze
naar het wrfengesticht om haar zoon-
Hij deed zich. om zi.n knapheid, door de
bestuurder opmerken, die nu zeer aan
hem gehecht is De directeur doet Mar
garita inzien dat zij er alle belang bij
heeft haar zoon verder te laten studeren
Hij heeft in zich alle hoedanigheden om
een groot man te worden.
Nog eens overhaald. en besloten haar
andermaal om de toekomst van haar kind
te offeren, zegt Margarita tot haar zoon
Je moeder is dood. maar vóór ze stierf,
vroeg ze me je te kussenhet was een
brave vrouw Aan de bestuurder be
looft ze het geld te sturen, nodig voor
de opvoeding van Margarito.
En weer beklimt ze haar lijdensweg,
op zoek naar een eerlijke bezigheid, maar
weer valt ze in de afgrond der laagste
en verachtelijkste zonde. Margarita is nu
niet meer jong. en niet meer schoon. De
acht jaren gevang hebben haar lichame
lijk en zedelijk sterk getekend. Opdat
Margarito zijn studies zou kunnen volein
digen. steelt ze het nodige geld. dat van
haar zoon een groot manzal maken.
Aangenomen ter balie, pleit Margarito
voor een vrouw die haar echtgenoot dood
de, omdat hij haar bedrogen en verlaten
had. Zijn bespraaktheid is zo overredend,
zijn pleidooi zo ontroerend mooi. dat de
Jury. bewogen, de vrijspraak velt. Mar
garito behaalt de eerste triomf in zijn
loopbaan. De menigte begroet hem geest
driftig en brengt hem een oorverdovende
ovatie. En op die glorie-dag voor hem.
zal de befaamde advokaat slechts met
moeite een haveloos oud vrouwtje op
merken. geheel aan flarden... zijn eigen
moeder
de Stuersstraat, 29 YPER
OPVOLGSTER
MUS Irène
Pluimgedierte
VERZORGDE BEDIENING.
MEN BESTELT TEN HUIZE.
Tel. 200
624i
STOORS
GORDIJNEN
MATTEN
TAPIJTEN
Van de Peereboomplaats 27, IEPER
De Grootste Keus Meubelpapier
DE LAAGSTE PRIJS.
Kouwversieringen. - Markiezen.
(40)
De Franse bevolking in Canada wordt
steeds talrijker. Zij heeft zich weliswaar
aangepast bij de zeden der nieuwe we
reld maar Frans blijft zij in hart en
nieren, en daarom bestaat bij haar een
streven naar-onafhankelijkheid binnen het
Britse Rijk.
De Fransen van Canada koesteren welis
waar geen vijandschap ten overstaan der
Britten, maar zij willen geen Britten wor
den. Sinds 1763 toen hun banden met het
moederland verbroken werden en zij. na
heldhaftig verweer, voor de Britse heer
schappij moesten buigen, bleven de Fran
sen in Canada voor zelfstandigheid ijveren
Voor het eerst in 1774, dan in 1791 werd
de Britse regering gedwongen, haar plan
nen tot gelijkschakeling op te geven en de
Fransen in Canada een eigen statuut te
schenken. In 1837 was er opstand. Toen
wilde Londen opnieuw gelijkschakelen
maar van Franse zijde gingen al stemmen
op ten gunste van een Unie der beide
Canada's. Toch wilde het nog niet goed
vlotten.
De Britten rukten dan vooruit en maak
ten zich geleidelijk meester van de sleh-
telposten in het bewind en de economie
zodat de Fransen van Canada weldra, en
niet ten onrechte, zegden
Wij zijn de onderdanen van de on
derdanen van de Britse Koning
Maar in 1867 kwam de nieuwe Grond
wet en hiermede veroverden de Fransen
weer nieuwe rechten.
De Fransen in Canada zijn bewust van
hup beschavingzij streven naar groot
heid, denken in het Frans en zijn daar
fier over. Zij noemen zich de vertegen
woordigers van de Franse cultuur. Zij wil
len niet als burgers van tweede rang be
handeld worden. In steden als Montreal
waar één derde van de bevolking van Fran
se oorsprong is, wordt wel eens gedweep;
met een separatistische beweging.
Deze beweging is er geen van afvalligen
of van verraders. Zij wil enkel de rech
ten van de Franse Canadezen vrijwaren
en handhaven en is een logische, natuur
lijke- beweging. In de kringen der jeidtr-
wordt wel eens gefluisterd over het op
richten van een onafhankelijke Frans-
Canadese staat binnen het Britse Impe-
ium, en daar wordt dan gezegd
«Waarom niet? het naburige Ver
enigde Staten gaf ons toch al sinds lang
het voorbeeld...
Pastoor Groulx sprak enkele jaren ge
leden zijn vertrouwen uit ten overstaan
van de Frans-Canadese jeugd
«Wij zullen hem hebben, die staat
Hij zal zijneen jong, krachtig, schoon
rijk Frans Amerika, dat zijn ziel zo op
zijn gelaat draagt...
ONS FEUILLETON
23
door Jos. JANSSEN
En als ik de eerste keer van hier
wegging was ik al... half genezen.
Ja
Er komt ontroering in de stem van
de meneer. Met zoiets als 'n snik erin
roept ie nu, terwijl ie z'n brede borst
vooruit steekt
«En bekijkt me nu, mensen
Bekijkt me nuIk ben weer goed
voor honderd jaar
En dat, besluit ie, terwijl ie van
voldoening 'n traan wegpinkt, dank
aan doktoor Stevendank aan de
brave, edelmoedige man, die mij van
de dood gered heeft. Ja, van de dood
gered, dat mag gezeid zijn.
En al word ik nu zo oud of Mathu-
salem, galmt ie eindelijk, dat
en vergeet ik nooit. NooitNooit
Ontroerd bij de herinnering aan
wat ie beleefd heeft en rood als 'n
kalkoen van de gedane inspanning
bij 't spreken, gaat de meneer met
de zwarte frak en het bolhoedje zit
ten en met z'n rode zakdoek het
zweet afvegen, dat op z'n voorhoofd
perelt.
Meewarig en tegelijk bewonderend
staren de zieken hem aan.
"n Oud vrouwtje zit stilletjes te
huilen. De struise kasseilegger schijnt
met moeite 'n traan door te slikken.
Bravo Bravokomt Man
ten er weer tussen. Dat is deze
keer goed gezeid, menere. En 't is
schone van u, dat ge de redder van
uw leven daarvoor dankbaar zijt.
'k En kan niet anders.sta
melt de goede man.
In 'n plotse uitbarsting van hoop
en betrouwen roept de polderboer nu
uit«Als doktoor Steven mij ge
neest, hé? hewel, toens... toens gaat
ie ondervinden, dat 'n polderkerel
ook dankbaar kan zijn.
'k Late geheel de gevel van m'n
huis vol reklame schilderen.»
«En ik, gilt 'n ventje met
'n schorre stem, ik ben venter in
vis, ik doe alle dagen tien parochies.
Hewel, overal ga 'k roepen, dat het
galmt door de stratenLeve doktoor
Steven
Bravo tieren de zieken
de visvent na.
Maar mensen toch, gilt Man
ten, terwijl ie de armen in de lucht
gooit, waar zijn uw zinnen Dok
toor Steven komt nu al handen te
kort, om al 't werk te doen. 'k Wete
nu al geen raad meer met al onze
zieken. Straks breken ze m'n kot
af. Zó is 't genoeg.
De voutedeur gaat open en de lange
dove vent komt met 'n stralend ge
zicht de trap af.
In twee sprongen vliegt Manten
het kamertje binnen. Zenuwachtig
gaat de lange vent op z'n kleine ka
meraad toe en schreeuwt hem opge
togen in 't oor«Ie gaat mij -ge
nezen
Ja gaapt de kleine hem
aan.
«Ie heeft m'n oren gekuist,
tiert de lange verder. Ik hore nu
al de helft betere.
Proficiatknikt de kleine
Numero zes en dertigroept
Manten, die de voutekamer uitkwam
De laatste voor vandage
De laatste
Morrend en jammerend springen
de zieken recht.
'k Zit hier al geheel de dag
krijst 'n jong vrouwtje met
graatmager, lijkbleek gezichtje.
Nu nog 'n keer werekeren
jammert 'n ander.
«En m'n werk dat blijft lig
gen
Het wordt 'n koor van verzuchtin
gen en jammerklachten.
Manten wordt letterlijk door de
zieken bestormd.
Maar onverstoorbaar komt ie tus
sen Mensen, daar en is niks
aan te doen. Ge moet uw gezond ver
stand gebruiken en verduldig zijn.
De doktoor doet wat ie kan. Meer
dan ie kan. Komt allemaal morgen
ochtend weer, ten achten. Toens gaan
we verder met numero zeven en
dertig.
't Is waar ook
Numero zes en dertig
Numero zes en dertig
Even zwijgt iedereen.
Uitgenomen de twee doven, die on
dereen nog volop bezig zijn met dok
toor Steven's lof te maken.
«Ja ja, verzekert de lange,
'n slimme ventdat zeg ik
Manten keert zich nijdig om
Zou die andere k-wakkel mis
schien
En meteen schiet ie op het koppel
toe, schudt de kleine ruw bij de
schouderHe Hebt gij somte
mets numero zes en dertig
«Ja 'k, menereknikt de
kleine vent.
Maak dan, kerdjie, dat ge op
de voute komt, hé De doktoor wacht
op u.
Gejaagd staat de kleine recht en
spoedt zich naar het zijkamertje.
Veel geluk. En tot ziens
roept de lange hem na.
Traagzaam gaan de zieken naar
buiten, ondereen jammerend en wee
klagend.
'k Ga moeten 'n telegram zen
den naar huis.zucht er een.
Waar moet ik hier gaan ver
nachten jammert het" bleke
vrouwtje.
'k En ken hier geen levende
ziele.huilt 'n ander.
Maar Manten is er als de voorzie
nigheid bijgesprongen.
Mensen, roept ie, in de
Bonte Osis er slapinge genoeg
aan 'n genadig prijske. En ook in
't Zwart Lam Zegt maar aan de
baas, dat ik u gezonden heb. Ge gaat
er goed zijn en genadig bediend.
Half getroost aarzelen de zieken
naar de deur toe, terwijl Manten hen
nog achterna roept
Allei, tot morgenEn bewaart
goed uw nummero's.
In de Bonte Osnewaar. En in
't Zwart Lam En zegt maar, dat
ge van mij komt.
Eindelijk zijn de zieken buiten en
trekken nu door de aardeweg dorp-
waarts.
Voldaan en in de pollen wrijvend
kijkt Manten hen achterna.
n Goeie dag geweest.
grinnikt ie.
Met de handen diep in de zakken
kuiert ie fluitend tot bij het hekken
langs de weg. waar ie de laatste zie
ken, die dorpwaarts trekken, even
nakijkt.
De meneer met de zwarte frak en
het bolhoedje schijnt iets vergeten
te hebben.
Daar keert ie op z'n stappen terug
tot bij Manten en grinnikt hem zelf
voldaan toe.
Hewel. Manten, wat peist ge
er van
Manten schijnt in 't geheel niet
verwonderd over de vreemde woor
den van de grinnikende vent.
Integendeel. Hij slaat hem voldaan
op de schouder
Deze keer was 't goed gezeid
Hannes. Ge hebt m'n lessen goed
onthouden.
Jamaar, Manten, lacht
man, Nathalie, m'n wijf, heeft
lesse op 'n briefke geschreven, bi
ik heb dat van buitèn geleerd, ziet
ge.
Dat was nog 't simpelste van aL
hé
'n Goed gedacht, Hannes. Ge
gaat algauwe nog op de markt kun
nen staan om slekkenzalve te verko
pen, jongen. Of om eksterogen te
snijden.
En wie zou er hier toens re
klame komen maken voor doktoor
Steven
«O, protesteert Manten.
Pé Lamote wil alle dagen komen,
aan de helft van uw prijs.
Pé Lamote bromt de vent.
Zulk 'n onderkruiper Die geen
tien woorden fatsoenlijk achter roe-
Kaar kan zeggen zonder te stotteren
gelijk 'n kerstenkind.
Manten lacht voldaan.
Zij gerust, Hannes. Ik ben kon
tent van uw kunsten. Hier zie, u»'
tien frank voor vandage. Goed be
taald, hé, om hier 'n uurtje te zitten
en uw vertellingske op te zeggen0
Merci, Manten. bedankt de
man, terwijl ie de twee vijffrankstuk
ken zorgzaam wegbergt.
Maar pas op. Hannes, dat ge
aan niemand 'n woord van lost. hé
Of t is ermee gedaan.
Moest doktoor Steven horen,
dat ge hier komt doen, ie ware kap3
bel van al uw ribben te breken.
«Zij gerust. Manten, zij gerus<
stamelt de vent.
(Vervolg1
Verantwoordelijke
DUMORTIER. 34 Boterstrsst
Ta"'
