WERELDGEBEUREN
OE POLITIEKE TOESTAND
De kunst van geven en van, krijgen
ONAFHANKELIJK NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD
VOOR HET ARRONDISSEMENT YPER
2c JAARGANG Nr 6
FRiJS 2 Fr.
ZATERDAG 15 JANUARI 1949
VERSCHIJNT ELKE WEEK 'S ZATERDAGS
Laat de linkerhand niet weten wat de rechter doet
De 40 t. h.
nog geblokkeerde Gelden
Leest elke week
HET YPERSCH NIEUWS
BtsTUR EN REDACTIE: 34. BOTERSTRAAT, YPER
Tel. 500 Postcheekrek.461.73 (L. DUMORTIER)
ABONNEMENTSPRIJS
EEN JAAR 100 FR.
Het geven is op onze wereld, vol
van egoisme, een zo zeldzaam ver
schijnsel geworden, dat de weinige
lichtpunten, waarop het nog kan bo
gen, ons des te meer schitterend
voorkomen. Nochtans wie zou onze
wereld dit gemis aan naastenliefde
kunnen euvel duiden Komen we niet
zo pas uit een monsterachtige oorlog,
waar elkeen alleen nog voor zichzelf
zorgde, waar de macht van de ster
ke hoogtij vierde Het egoïsme heeft
in die jaren welig kunnen woeke
ren, want het werd algemeen aan
vaard dat de een zich ten koste van
de andere verrijkte, dat de een ten
onder ging, terwijl de andere fortuin
maakte. Dat dit fortuin met het bloed
en het zweet van de anderen door
drenkt was, bleek geen beletselgeld
behield immers geen reuk en wie het
had, stond er altijd best voor
Het moet ons dan ook niet zo erg
verwonderen dat de mooie deugd van
naastenliefde meestal verdrongen
werd, om niet te zeggen in het kwaad
gestikt. Nochtans, op elke regel zijn
er de uitzonderingen die hem komen
bevestigen, en in dit geval zijn de
uitzonderingen er dus te loffelijker
voor. Want wars van alle oorlogs
geweld en gekonkel, waren en bleven
er de échte mensen, die voort het
geven als een kunst beschouwden en
beoefenden.
Geven immers is een kunst, die, als
ze goed beoefend wordt, ons veel ge
noegen kan verschaffen. Daarom be
hoeft men niet altijd rijk te zijn, be
hoeft men niet over een onmetelijk
fortuin te beschikken, zodat het geven
ons geen last veroorzaakt en niet de
minste invloed heeft op de zwaarte
onzer beurs. Het geven wordt immers
niet beoordeeld naar de omvang,
maar wel naar de manier waarop het
gebeurt.
Ons inziens verdient de rijke, die
een vorstelijke gift doet, alleen maar
om zich beter te laten opmerken en
des te meer lof toegezwaaid te wor
den. half niet zoveel waardering als
de onbekende schenker, voor wie de
kleine bijdrage die hij deed, toch
reeds een opoffering was. Want waar
de eerste alleen zijn eigen egoïsme
ten toppunt dreef, gaf de tweede en
kel met het goede doel voor ogen.
En niettegenstaande het voor hem
oen opoffering zal betekend hebben,
zal hij er genoegen van gesmaakt
hebben, een genoegen dat alleen op
offering ons kan brengen.
Zou de vorstelijke gift van de mil-
lionna.r kunnen opwegen tegen het
werk, het voortdurend geven van
haarzelf, dat het zustertje der armen,
dat ouden en zieken verzorgt, dage
lijks doetZou deze soms afstotende
arbeid met geld kunnen betaald wor
den, als daar niet was de dankbare
blik van de verpleegde, die niets an
ders te geven heeft dan zijn dank
baarheid. Dit zustertje immers geeft
niet enkel één deel van haar zelf,
doch haar ganse wezen en ziel, haar
leven is één geven. AI haar vreugde
ligt bevat in het geven, het offeren
van haar jeugd en gezondheid en dit
onkel en alleen uit liefde voor haar
evenmens, haar evennaaste.
Ons geven kan nooit datzefde peil
bereiken, want daartoe is voiledïge
verloochening van zichzelf vereist en
wij blijven nog altijd te veel mens
daarvoor, t.t.z. behept met allerhan
de ondeugden en gebreken. De daad
van geven zal nochtans goed zijn, als
uitgaat van het hart en n.et een
loutere berekening is. Want wanneer
we geven, zonder gedachte aan een
mogelijke beloning of wederdienst,
zal onze verdienste groot zijn, hoe
kiein de gift ook was die we deden.
W at onze rechterhand geeft moet on
ze linkerhand niet noodgedwongen
weten. Wij moeten het niet altijd van
de daken schreeuwen dat we dit of
gedaan hebben, dat .we deze of
gene geholpen hebben, want. wat we
ook aan goeds mochten doen, ons uit
bazuinen zal het in de oren van de
omstaanders schril en vals doen klin
ken en dit zal het in werkelijkheid
ook wel zijn.
Wanneer nu echter het geven een
kunst is. dan is het krijgen, het ont
vangen van de gift er niet minder
lastig om. Zegt men immers niet
Het is heilzamer te geven, dan te
moeten krijgen Dit betekent dat
het geven nog altijd een graad van
weelde veronderstelt, een toestand
waar men zich het geven kan ver
oorloven. Het krijgen daarentegen
geeft ons meestal een gevoel van
onmacht, van minvermogen. Want
een gift, hoe goed ze ook moge be
doeld zijn, legt ons een zedelijke
verplichting op, verlangt van ons,
willens nillens, dankbaarheid. En
hoewel we soms droefheid in het hart
gevoelen, niet om de gift zelf, of om
het gebaar, maar wel om het feit van
het moeten krijgen, kunnen we niet
anders dan vreugde veinzen, dan
dankbaarheid, om hetgeen ons ge
schonken werd, niet als verdienste,
maar uit medelijden.
Vooral een rijke gift, die we ons
anders niet of moeilijk zouden kun
nen veroorloven, geeft ons dit ge
voel van onmacht, van machteloos
toezien, dat we ons deze weelde niet
door onszelf konden verschaffen,
maar ze uit de handen van anderen
moesten ontvangen voor onszelf, soms
voor een gezin. De vreugde van zijn
kroost, moet de man aan het hart
gaan, omdat hij niet bij machte lijkt
hen hetzelfde, alleen maar door zijn
armen, zijn knoestige vuisten te ver
schaffen. Dan is het lastig te ontvan
gen. En voor de gever is hier veel
iet vereist om zijn geschenk de no
dige belangloosheid bij te zetten.
De manier van geven speelt een
grote rol om het ontvangen ervan
te beïnvloeden. Zo was er een man,
die zeer vermogend was. Ieder jaar
bedeelde hij zijn talrijke vrienden
met rijke geschenken dit was een
loffelijk gebaar, want hij werd er
door niets toe verplicht en zijn vrien
den waren er hem dan ook zeer dank
baar voor. Doch de tijden werden
slechter, ook voor deze rijke man,
en zo zag hij zich met droefheid in
het hart gedwongen, zijn giften te
verminderen. Zijn vrienden echter
waren er hem des te meer dankbaar
om, daar ze ook zijn nieuwe toestand
kenden, en waar zijn weelderige
giften voor hem slechts een genoe
gen hadden betekend, hadden deze
bescheidener geschenken nu echter
een zekere opoffering gevergd. En
zij loofden hem met meer aandrang
en verheugden zich over het bezit
van zulk een goede vriend.
«Wie geeft wat hij heeft, is waard
dat hij leeftwordt zo mooi door de
volksmond gezegd, en dit gezegde
bevat oneindig veel waarheid, want
de gift wordt niet geschat naar haar
grootte en luister, maar wel naar haar
verhouding tot de gever. Het ge
schenk van een arme man, hoe klein
het ook weze, bezit meer verdienste,
dan de schitterende gift van hem die
rijk met geld en goederen gezegend
werd. Beiden schenken weliswaar
met dezelfde geestesgesteldheid, doch
waar het de eerste moeilijk en zwaar
valt, betekent het voor de tweede
slechts een kleine inspanning, die
geen merkbare gevolgen heeft.
Om te eindigen, laten we nooit
vergeten dat men onze gift niet zal
schatten naar haar omvang, maar wel
naar de omstandigheden en de ma
nier waarop we ze doen. Als we dit
altijd indachtig zijn, zal ons ge
schenk, hoe gering het ook weze,
altijd gretig aanvaard worden en zul
len wij er spontaan dankbaarheid
voor mogen in ontvangst nemen.
Tsjang Kai Sjek (in 't midden) gaat naar het gestoelte van waar hij, te
Nankin, zijn nieuwjaarsboodschap zal uitspreken-
TWEE GEBEURTENISSEN BEHEERSEN THANS DE BELANG
STELLING VAN DE WERELDOPINIE: TRUMAN'S BOODSCHAP
AAN HET AMERIKAANSE KONGRES EN HET ONTSLAG VAN
MARSHALL EN LOVETT, DIE VERVANGEN WORDEN DOOR
HET TWEEMANSCHAP ACHESON - WEBB.
President Truman heelt thans een rede
gehouden voor het Kongres der Verenigde
Staten, waarin hij een programma van
zijn regering heeft toegelicht, waardoor
het eenieder duidelijk is geworden dat de
New Dealvan zijn voorganger Roo
sevelt in omvang en gezonde opvattingen
overtroffen wordt.
Het programma van president Truman
omvat de volgende acht punten
1) Maatregelen ter bestrijding van de
inflatie, handhaving van het prijzentoe-
zicht, zuinige verdeling der grondstoffen
en mogelijke leningen ter bevordering van
de aankoop of de vervaardiging van no
dige artikelen waaraan een tekort is
2) Maatregelen, waardoor de belastin
gen met ongeveer 4 milliard dollar (176
milliard fr.) kunnen worden verhoogd
3) Dadelijke afschaffing van de Taft-
Hartleywet. betreffende de bedrijvigheid
van de vakbonden en haar vervanging
door de Wagner Act». De president heeft
er echter op gewezen dat deze oude wet
ten dele zou moeten gewijzigd worden
om wilde werkstakingen te verhinderen.
4) Uitbreiding van de voordelen van
de maatschappelijke veiligheid, ten ein
de de oude gepensionneerden, zieken en
werklozen er van te laten genieten.
5) Invoering van een nationale verze
keringsregeling, teneinde ieder Ameri
kaans burger de mogelijkheid te bieden,
zich in geval van ziekte behoorlijk te la
ten verplegen
6) Verhoging van de regeringshulp aan
de scholen.
7) Bijzondere wetgeving ter oplossing
van het woningvraagstuk
8) Uitwerking van een volledig pro
gramma, betreffende de burgerrechten van
de persoon, met dien verstande, dat het
treffen van willekeurige maatregelen ten
opzichte van negers en andere minderhe
den verboden is.
Daaruit komt duidelijk naar voor. dat
Truman zich rekenschap geeft van de
grote werkelijkheid, dat hij zijn herver
kiezing te danken heeft, spijt alle tam
tam-propaganda en spijt alle Gallup-mis-
peilingen en misvoorspellingen, aan nie
mand minder dan aan de kleine man, cffe
kleine Amerikaanse burger de forgot
ten manwaarover Roosevelt sprak.
Deze kleine man van de straat herkoos
Truman, omdat hij begreep dat' een over
winning van de partij der big business
een heropleving van het kapitalisme zou
betekend hebben, met als gevolg het weg
vallen van alle bescherming voor de so
ciaal-zwakken en het vrijlaten van het
absolutisme van het private profijt. Tru
man. die nu andermaal aan het bewind
is. van het sterkste en het rijkste land ter
wereld, heeft begrepen, dat hij nu een
tijdperk van sociale rechtvaardigheid in
luiden moet. Truman heeft zulks zeer goed
uitgedrukt, wanneer hij in zijn boodschap
zegdedat het Amerikaanse volk bij de
laatste verkiezingen zijn wil te kennen
gegeven heeft, dat het lot van de natie
niet meer in handen van een kleine groep
bevoorrechten mag berusten.
Aldus staat het nu vast, dat Amerika
de arbeidende klasse bizonder zal steu
nen en verdedigen, dat onder de stuwing
van Truman de Verenigde Staten de weg
V3n de sociale vooruitgang zullen opgaan.
En het ontslag van Marshall
Begrijpelijker wijze heeft dit ontslag de
wereld door grote sensatie verwekt. Ge
ruchten doen de ronde, dat de voorge
wende reden gezondheidsredenen
slechts diplomatieke zet is. waaraan ech
ter niet veel geloof mag gehecht worden.
Het is wél een feit dat Marshall een zwa
re operatie heeft doorstaan, die hem zeer
zeker nog gedurende enkele maanden tot
volledige rust zal dwingen. Doch ander
zijds lijdt het geen twijfel, dat de door
Marshall getrokken lijn in zake buiten
landse politiek door zijn opvolger zal
voortgezet worden Immers, het staat bui
ten alle betwisting dat Marshall de grote
organisator was van het Westers offensief
tegen Rusland. Het mag immers geen mo
ment uit het oog verloren worden, dat ook
in de toekomst nog zeer lang over het
Marshallplan zal gesproken worden, en
dat het beslist dank aan Marshall was dat
de Westerse volkeren opnieuw zelfver
trouwen in de toekomst gekregen hebben
En toch... toch mag het niet algeheel
a's verzinsel beschouwd worden, dat de
ziekte van Marshall als voorwendsel tot
het onverwachte ontslag, genomen werd.
Want het lijkt ook ons wel aannemelijk dat
het ontslag van Marshall en vooral zijn
vervanging door Dean Acheson een bewijs
is. dat Truman voortaan op internationaal
gebied zinnens is zijn persoonlijke in-
vloéd sterker te doen voelen
Want. tenslotte komt het ganse geval
hierop neerde militairen hebben in
Amerika plaats moeten ruimen voor de
burgerInderdaad, de Amerikaanse ge
neraals waren er in geslaagd tijdens de
laatste jaren een aanzienlijke invloed in
het Amerikaanse openbaar leven te ver
werven. Toen enkele maanden terug het
ontslag van Marshall reeds eenmaal werd
overwogen, is onmiddellijk de naam van
Eisenhower als zijn opvolger genoemd ge
worden. Doch dat was ook een generaal,
en dan nog wel een van het allergrootste
formaatPresident Truman heeft nu zijn
keus laten vallen op een burgerDean
Acheson,een gewiekt advokaat en diplo
maat. Deze burger blijkt daarenboven
alle nodige referenties te bezitten om
werkelijk een grote belofte vóór de toe
komst te zullen zijn. Als onderstaatsse-
kretaris van financiën, onder-staatssekre-
taris van Buitenlandse Zaken en voorzit
ter van talrijke internationale organismen
heeft hij de jongste jaren een vooraan
staande rol in het Amerikaans openbaar
leven vervuld.
In verband met het ontslag van de ge
neraal Marshall verdient het onze bizon-
dere aandacht ook in het oog te houden
dat nog een ander vooraanstaand militair
zijn ontslag in het Witte Huis heeft inge
diend, namelijk generaal Smith, Ameri
kaans ambassadeur te Moskou
Welke grote gevolgtrekking wordt daar
uit nu reeds genomen Geen mindere dan
de volgendeTruman wil beproeven tot
een ontspanning te komen met Rusland
Om deze zienswijze te staven volstaat
het even te herlezen wat we verleden
week schreven, namelijk dat Truman ver
klaarde. dat er zekere heerschappen van
het Kremlin het goed zouden voor hebben
en dat er met deze vooraanstaande Mos
koumannen zou te praten vallen.
Alleen de toekomst zal uitwijzen in hoe
ver deze voorspellingen juist waren en.
ook in hoever de heftige vroegere afra
ding van generaal Marshall gegrond was.
SPECTATOR.
VRIJGAVE VERWACHT
Een Brussels dagblad bericht uit
private bron dat de vrijgave van
de 40 t. h nog geblokkeerde gel
den nog voor het einde van de
maand zou geschieden
Men herinnert er aan dat minis
ter Eyskens reeds enkele maanden
geleden de verbintenis aanging van
de 40 t. h. nog geblokkeerde gelden
zo spoedig mogelijk vrij te geven.
Sedertdien ligt de zaak ter stu
die en de minister wacht nog en-
kei op het gunstige ogenblik om
zijn belofte in te ruilen Dit gun
stig ogenblik betreft zowel de toe-
siand van de geldmarkt als van
d»e van de Schatkist, en zelfs van
zekere psychologische factoren
De eigenlijke beslissing werd dus
nog niet getroffen, maar hangt in
ce lucht.
De juiste datum waarop.het vrij
geven zal geschieden zal bepaald
worden bij een ministerieel besluit.
Het is niet waarschijnlijk dat aan
het vrijgeven bepaalde voorwaar
den zullen verbonden zijn.
Het nauwkeurig bedrag van de
nog geblokkeerde 40 L h. vermin
dert nog iedere dag door vrijgaven
in gevolge vroegere maatregelen,
en wordt op dit ogenblik geschat
op 2 milliard fr-
McM
Indien we de kranten en sommige po
litieke woordvoerders mogen geloven, dan
is onze regering de val nabij geweest,
door een conflict tussen de twee ministers
Duvieusart en De Groote. Deze twee mi
nisters konden het plots niet langer meer
met elkander eens worden ze betwistten
elkaar zekere bevoegdheid. Doch, zoals
zulks in het verleden reeds meermaals het
geval was, kwam de heer Spaak bemidde
lend tussen en wist de opgehitste gemoe
deren te bedaren, zodat het conflict nu
weer bijgelegd is en er niet verder over
een mogelijke regeringscrisis kan gespro
ken worden de politieke hemel is weer
opgeklaard
En... er is verder plaats tot een nor
maal geredetwist tussen beide regerende
partijen en een scherper wordende op
positie van de twee niet regerende par
tijen.
Boven dat alles blijft echter het werk-
lozenprobleem dominerenInderdaad, op
een andere plaats in dit blad, wezen we
reeds op het feit dat de jongste officiële
cijfers van het aantal werklozen ver de
driehonderd duizend zijn overschreden.
Er is dus genoeg gepraat geworden. Alle
politieke partijen wedijveren thans om
het de arbeiders diets te maken, dat zij
en zij alleen iets voor de werklozen en
de arbeid en de welvaart van het land
dedtn en nog doen! Wat verkiezings
propaganda Immers, het feit blijftde
groie ft erkloosheid kon niet vermeden
worden zonder het budget in het honderd
te sturen Dat wil natuurlijk geenszins
zeggen, dat er nu niet moet gesnoeid wor
den dat de politiek nu geen andere wegen
dient op te gaan De twee regerende par
tijen weten zulks drommels goed en be-
ere n zich dan ook, uit alle krachten
om perk en paal te stellen aan het hui
dig opgaan der werkloosheid maatrege
len werden reeds besproken en ten dele
vastgelegd
In de Algemene Raad der Belgische So
cialistische Partij, die voor enkele dagen
vergaderde, sprak De Kinder o. m. over
de echte oorzaken der werkloosheid en
wees op het volgendede kommunisten
klagen het Marshallplan aan, de katho
lieken en liberalen klagen de hoge uit
gaven aan, maar de socialisten wijzen op
het feit dat er tienduizenden werklozen
zijn. terwijl gehele streken nog verwoest
liggen In het visbedrijf zijn 15 000 gezin
nen betrokken en toch alhoewel de aan
voer van Belgische vis groot genoeg is
voor het binnenlands gebruik, laat men
Denemarken nog ontzaglijke hoeveelheden
invoeren.
Maar toen de regering om uitleg werd
gevraagd antwoordde de minister van Bui
tenlandse handelWij moeten Deense
vis afnemen of wij krijgen geen Deense
boter meerEn waar de socialisten
werk, meer werk voor de arbeiders wen
sen, antwoorden sommige katholieken
maar er is geen voldoende geld om dat
werk te betalen
Een zeer bizondere toon slaat De
Standaard n aan, waar hij o. m. schrijft
Het is niet waar. dat de werkloosheid
op zichzelf een zo grote ramp is, er ligt
een grond van waarheid in de redenering
van sommige industriëlen, dat er een ze
ker aantal werklozen moet zijn, daar het
niet goed is dat op de arbeidsmarkt de
vraag het aanbod steeds zou overtreffen
Daarmee is natuurlijk geenszins gezegd
dat dit blad de huidige overgrote werk
loosheid goedpraat. Want wij hebben de
indruk dat niemand deze hachelijke toe
stand goedpraten kan noch wil en dat
(Vervolg op blz. 2)