De kracht van het zwijgen
WERELDGEBEU REN
ONAFHANKELIJK NIEUWS- EN AANKONDIGINGSBLAD
VOOR HET ARRONDISSEMENT YPER.
2e iaARCANG Nr 27
PPIJS 2 F?
ZATERDAG 11 JUNI 1949
VERSCHIJNT ELKE WEEK 'S ZATERDAGS
STORT 54 Fr.
ONMIDDELLIJK
BESCHIKBAAR
één groot lot van
2 1/2 millioen
één groot lot van
1 millioen
twee loten van 1/2 millioen
drie loten van 1/4 millioen
en 34.419 loten
van 200 tot 100.000 frank
hetzij een totaal van
ACHTTIEN MILLIOEN
KOLONIALE LOTERIJ
TWEE YPERSE GESNEUVELDEN TEN GRAVE GEDRAGEN
Een indrukwekkende plechtigheid.
HEÏ YPERSCH NIEUWS
«BSTLLK EN REDACTIE: 34. BOTERSTRAAT, YPER
.,w Postcheckrek.461.73 (L. DUMORTIER)
ABONNEMENTSPRIJS
EEN JAAR 10« FR.
Denk nu niet dat we het zwakke
geslacht ertoe zouden willen aanzet
ten haar grootste kracht te putten
:n het zwijgen het ware het onge
ëvenaard redenaars- en overtuigings
talent al te zeer miskennen. Ten an
dere. beschouwen de meeste vrou
wen het zwijgen niet als een kracht,
die ze bij hun man zoeken te ont
dekken En verder gaat meestal
hun wijsgerige opvatting niet.
Doch daar willen we het nu niet
over hebben. We beschouwen alleen
het zwijgen in het algemeen, zonder
bijbedoelingen.
Het zwijgen is een mooie deugd,
die maar al te weinig beoefend wordt,
laat staan naar waarde geschat.
Want het is nu eenmaal de gewoon
te dat onze wereld zich door hol-
sprakerige woorden laat beïnvloeden
en de diepe betekenis van het zwij
gen niet vat. Nochtans ligt soms in
het zwijgen meer overtuigingskracht
verscholen, dan in het meest wel
sprekende woord.
Wanneer gij eenmaal het geluk
hebt mogen smaken van een goede
vriend, hetzij vrouw of man, dan
zult ge ondervonden hebben dat op
veel ogenblikken van diepgevoeld
samenzijn en samenhoren, het min
ste woord storend aanvoelde. Men
vond zijn hechtste banden in het
zwijgen. Eén oogopslag was voldoen
de om duizenden gevoelens, die ons
bestormden, te vertolken. Ons zwij
gen had alsdan meer betekenis dan
het langste betoog het ooit zou kun
nen gehad'hebben. Ons zwijgen was
pIspirWTT" was begrijpen, niet van
mond tot mond, maar van hart tot
hart, van het ene innerlijke tot het
andere. Het harmonieus samengaan
van dezelfde gevoelens, maakte de
inspanning tot het spreken overbodig,
ja ongewenstIn het zwijgen kwa
men de gevoelens het best tot hun
recht, spraken zij hun eigen taal,
beter dan de woorden van mensen
het vermogen.
In ogenblikken die een tekenen
de wending aan ons leven hebben
gegeven, die als het ware ons leven
gevormd hebben, zijn er zaken die
voor altijd in onze ziel gegrift wor
den. Woorden die op dat ogenblik
gesproken werden, zullen vervagen,
doch de zwijgende uitdrukking van
een gezicht, blijft als een onver
gankelijk beeld voor ogen hangen,
laat altijd verder de fascinerende
kracht werken, die er toen van uit
ging.
Zwijgen adelt de mens. Wie in ge-
I zeischap altijd te pas of te onpas
l het hoge woord voert, wie door zijn
welbespraaktheid voortdurend de
aandacht op zich trekt, zal nooit de
zelfde invloed uitoefenen op zijn om
geving als de zwijgende toehoorder,
die slechts spreekt als het hoogst
nodig is of gewenst. Hij zal wellicht
net middenpunt niet zijn van het
gezelschap, omdat hij zich eerder in
Öe schaduw houdt, doch zijn karig
jtoord zal een blijvende indruk na-
Mten. omdat het door zijn gewone
fw 'Jgzaamheid nog meer onderlijnd
wordt. Zijn woorden zullen niet door
Pe wind gedragen worden, om als
p>ok uiteen te dwarrelen en te ver
regen. doch omdat ze gesproten zijn
Pit lang en diep nadenken, zullen ze
p vrucht zijn van de beeldhouwer
r ze onvergankelijk uit steen heeft
Behouwen, tot nut en aandenken
voor het nakomelingschap.
I Zwijgen op zichzelf is een kracht,
er is ook veel kracht toe no-
P1?- Het kost ons inderdaad soms
°P postcheckrekening 461.73
(L. Dumortier, leper) en U ont-
vangt «Het Ypersch Nieuws»
elke Zaterdag morgen vanaf
s. week tot einde Dec. 1949.
een zware inspanning onze mond het
zwijgen op te leggen, daar waar we
best een vloed van woorden zouden
kunnen verwerken. Vooral wanneer
we woedend zijn, zouden we ons hart
willen verlichten, door een onbere
deneerde woordenstroom, en dan
denken we er zelfs niet aan dat deze
schijnbare verlichting ons in wer
kelijkheid bezwaart. Veel indruk
wekkender zal op dat ogenblik ons
zwijgen zijn, want het zal niet al
leen onszelf eer aandoen, doch ook
achting verwerven. Doch daarvoor is
c-en grote overwinning op onszelf
nodig, een overwinning die slechts
de vrucht kan zijn van een voort
durende en aanhoudende inspan
ning. En dat wordt niet op één dag
bereikt
Wanneer het zwijgen een grote
kracht heeft, dan is het echter voor
veel mensen ook een last. En wel
om de volgende reden iemand heeft
een misdaad begaan, iets buitenge
woon geraffineerds, dat slechts het
werk van een door en door verdor
ven persoon kan zijn, een duivel in
eigen persoon. De dader wordt aan
gehouden, doch geen enkel bewijs
is tegen hem te vinden, alleen een
gewettigd vermoeden. Hij heeft ech
ter geen enkele fout begaan en niets
zal hem doen veroordelen en toch
eindigt hij met alles te bekennen.
Hoe heeft hij het zover weten te
brengen Het moordende zwijgen
heeft hem er toe verplichtOpge
sloten in een cel, niet de minste be
trekking hebbend met een levend
wezen, alleen gelaten met zichzelf
en met zijn geweten, moet de alom
tegenwoordige stilte, waarin hij zelfs
het kloppen van zijn eigen hart
hoort, het groeien van zijn wjroeging.
hem zodanig naar de keel grijpen,
dat hij de stilte als twee knellende
handen aanvoelt, waarvan de been-
derige vingers hem langzaam maar
zeker de keel toeduwen. Hij zal zich
voelen als een vis op het droge, naar
adem snakkend, adem die de grote
ruimte hem niet kan en wil geven.
Dit zal de woorden uit zijn ziel ruk
ken, woorden die zijn doodsvonnis
zullen tekenen, doch die hem van die
klemmende greep om zijn keel zul
len verlossen.
En hij zal eindigen met te beken
nen, hoe ongelooflijk het soms ook
moge schijnen. Het zwijgen was hem
echter te machtig, een zwijgen
waarin hij alleen de stem van zijn
wroeging hoorde.
Dit moet ons toelaten de grote
kracht, die van het zwijgen uitgaat
te peilen, en moet ons er toe aan
zetten ons onverantwoord getater in
veel omstandigheden te beteugelen,
om meer de mooie en krachtgevende
deugd van het zwijgen te beoefenen,
en dit is nu niet alleen voor de vrou
wen, doch ook voor veel mannen
voor de winners van de
Trekkifig op Dinsdag 21 Juni
te Morlanwelz.
(1782)
Op 25 Mei 1940 viel André Degeyter, ge
boren je Sint Denis (Fr.) op 29 Januari
1919. zoon van Petrus en Celina Dubois
te Meenen in de slag van de Leie. De
dag daarna, op 26 Mei 1940. viel een an
dere jongen van de Kruisstraat, ditmaal
te Zarren. Het was Firmin Deruyter. ge
boren te Court-Pau. Puy de Dome op 15
Januari 1916. zoon van Firmin en Louise
Dassonville.
Twee jongens gaven hun leven voor hun
land. ze stierven als helden opdat wij vrij
zouden mogen leven. Dit mocht niet ver
geten worden en toen het bekend werd dat
het stoffelijk overschot van die twee jon
gens naar hun haardstede zou overge
bracht worden, toen sloegen de mannen
van Crescendo en van het Feestcomi-
teit van de Kruisstraat en Handelswijk, de
handen in elkaar, om aan die jongens, kin-
de rs van hun wijk. een laatste treffende
blijk van hulde te brengen Dit hadden ze
met hun bloed verdiend en ze zouden
het hebben ook
Vrijdag 11. werd het stoffelijk over
schot van André Degeyter naar leper
overgebracht en Zaterdag dit van Firmin
Deruyter Een rouwkapel werd opgericht
in de zaal Familiekring op de Kruis
straat. waar de lijken opgebaard werden
Zondagvoormiddag omstreeks 11 uur.
kwam kapitein Samyn. afgevaardigde van
kolonel Vandendriessche. bevelhebber van
de provincie, alsmede de leden van de
gemeenteraad, het stoffelijk overschot van
de gesneuvelden begroeten. Door het in
richtend comiteit werden bloemen neer
gelegd. alsmede een bloemenkrans van de
firma Picanol. waar Degeyter werkzaam
was.
De Sint Michielsschool, vertegenwoor
digd door talrijke leraars en leerlingen,
kwam er eveneens bloemen neerleggen.
De erewacht werd opgetrokken door
oud-stri.'ders, die daarna afgelost werden
door de turners van de Sint Michie's-
turnkring. waar André Degeyter eertijds
eveneens in de bres stond.
Tot 13 uur was er een ongehoorde toe
loop van bekenden en vrienden van de
twee helden, die hen een laatste groet
wilden brengen
DE BEGRAFENISPLECHTIGHEID
Maandag 11. werd om 9 uur op de Dik-
kebuschsteenweg de lijkstoet gevormd.
Voorop gingen de Sint Michielsturners, ge
volgd door de vlaggen der vaderlandse
groeperingen, aangesloten bij het Ver-
standhoudingscomiteit der oud-strijders en
gelijkgestelden. van «Ypriana». bolders.
K. W B. - Kruisstraat. Daarop werden
de kruisen gedragen, de talrijke bloemen
en kransen, alsmede de eretekens van
beide afgestorvenen. Dan volgde de gees
telijkheid.
Achter de lijkwagens gingen kapitein
Samyn. de familieleden van de gesneu
velden. burgemeester J. Van der Ghote.
schepenen en leden van de gemeenteraad,
een afvaardiging van de rijkswacht, de le
den van het inrichtend comiteit. en tal
rijke vrienden en bekenden.
Bij het lichten van de lijken werd door
de klaroenen van de Sint Michielsturn-
kring het Te Velde geblazen.
Op gans de doortocht van de li kstcet.
hingen de vlaggen halfstok.
Te 10 uur had in Sint Niklaaskerk de
indrukwekkende rouwdienst plaats. Voor
het offer hield E P. Philemon een tref
fende gelegenheidstoespraak. Aan de of
ferande zelf scheen werkelijk geen einde
te zullen komen. Een enorme menigte van
vrienden en bekenden had er aan gehou
den deze laatste vriendenblijk te brengen.
Op het stedelijk kerkhof hield de heer
Albert Vermeersch. namens Crescendo
en het feestcomiteit van Handelswijk en
Kruisstraat, volgende toespraak
Kapitein,
Achtbare Families,
Heer Burgemeester,
Eerwaarde Heren,
Mevrouwen, Mijnheren,
In naam van het Feestcomité Handels
wijk-Kruisstraat, en de Toneelgroep Cres-
Een beeld van de plechtigheid op het stedelijk kerkhof.
AMERIKAANSE EN RUSSISCHE PLANNEN TE PARUS BEKEND
GEMAAKT ONAANVAARDBARE SOVJET-VOORSTELLEN
SEDERT EEN JUNI GEEN ENKELE TREIN MEER IN DE WESTER
SE ZONE VAN BERI.UN AANGEKOMEN AMERIKAANS PLAN
VOOR EEN VERDEDIGINGSFRONT TEGEN HET KOMMUNISME
SAMENZWERING TE PARIJS BENELUXBESPREKINGEN
TE BRUSSEL.
Er komt meer klaarheid in de plannen
van de Westerse en de Oosterse mogend
heden Inderdaad, thans werden te Pa
rijs. tijdens de vergaderingen der «VIER»
de Amerikaanse en Russische plannen
bekend gemaakt.
Officieel werd bekend gemaakt, dat de
Amerikanen wensen dat het bestuur van
Groot-Berlijn in staat zou gesteld wor
den doelmatig zijn functie uit te oefenen
en dat in afwachting van de goedkeuring
van een bestendige grondwet, het bestuur
van de stad zou uitgeoefend worden door
middel van de bij de voorlopige grond
wet van Groot-Berlijn voorziene bestuurs
organisaties. De overheid van Berlijn zou
de wetgevende, uitvoerende en rechter
lijke macht moeten uitoefenen. De be
zettende mogendheden zouden enkel de
nauwkeurige bevoegdheid van zekere
kwesties voorbehouden- De lijst van deze
vraagstukken, welke hier van minder be
lang is voor ons internationaal overzicht,
wordt dan in het Amerikaans plan opge
geven.
Visjinsky. de Russische afgevaardigde,
heeft van zijn kant voorstellen ingediend
voor de regeling van de Berlijnse kwes
tie en van het muntvraagstuk. Hij ver
zocht de goedkeuring door de raad van
de Vier van een reeks schikkingen met
het oog op het houden van verkiezingen
in de gehele stad onder vierlandentoe-
zieht Verder gaf hij een opsomming van
de kwesties, die ofschoon zij zouden be
handeld worden door de gemeenteraad
en het magistraat, zouden onderworpen
blijven aan de goedkeuring van de inter-
geallieerde kommandatura. Kortom de
Russen wensen een uitgebreid toezicht te
behouden op verschillende uitzichten van
de bedrijvigheid van Berlijn.
Hoe werd er op deze voorstellen gere
ageerd De Westerse mogendheden heb
ben zonder omwegen de Sovjet-voorstellen
verworpen, daar Rusland anders Berlijn
politiek en ekonomisch in zijn greep zou
krijgen en tegen de Westerse opvattingen
zou inzetten. Terwijl de Westerse mo
gendheden opkomen voor grotere bevoegd
heden voor het Berlijns stadsbestuur,
trachtten de Russen de Grote Vier nog
meer gezag te geven dan bij het einde
van de oorlog.
Kortom er werd nog geen akkoord be
reikt. maar een woordvoerder uit Parijs
verklaarde, dat de «Vier» ondanks de
meningsverschillen, die op het eerste zicht
moeilijk bij te leggen schijnen, waar
schijnlijk uiteindelijk toch tot een over
eenkomst zullen komen, nopens een ver
gelijk voor Berlijn. Immers, zo voegde
dezelfde zegsman er bij. het is bemoedi
gend te weten dat de vier ministers in
cendo, wacht mij de droeve taak een laat-
ste eregroet te brengen tot onze duurbare
oorlogshelden. Ten strijde voor het land en
het volk, voor de rust van dat land en
de vrijheid van dat volk zijn zij opgetrok
ken. Bewust van hun plicht, in het volle
besef van hun taak naar het onbekende
akelig avontuur. Wanneer de storm enigs
zins was geluwd zijn zij die de doden
dans hebben overleefd teruggekeerd naar
hun ouderlijke haard. Naar Firmin Deruyt-
ter en André Degeyter werd ook uitgezien
maar helaas zij kwamen niet weer. In het
woest geweld van de strijd en in een roes
van wanhoop hebben zij gestreden tot het
laatste. Zij vielen als dappere soldaten op
het veld van eer. Het noodlot trof de besten
onder ons, want jonge frisse kerels als
Firmin Deruytter en André Degeyter, moet
U gekend hebben in de dageraad van het
leven en wanneer zoveel heerlijke horizon
ten nog voor hen open klaar den, om te be
grijpen van welke betekenis het is geweest
dat jonge leven in de strijd te werpen, hel
offer te brengen van dat jonge leven voor
het Vaderland. Als simpele werkjongen was
Firmin Deruytter schoon en groot in zijn
eenvoud. Voor zijn Ouders was hij een
goede zoon die het geluk van het familie
leven zo diep begreep en zo hoog op prijs
stelde, voor al wie hem kende was hij een
oprechte vriend, voor het vaderland een
trouw soldaat. Wanneer de militaire ope
raties aldus waren geëvolueerd dat zijn
stellingen waren opgesteld in zijn eigen
landstreek, is hij te Zarren gesneuveld op
26 Mei 1940 in het zicht van de haven
op de vooravond van het einde. André De
geyter viel te Meenen op 25 Mei 1940. In
volle borst getroffen door 21 moordende
kogels viel hij als een held van de legen
darische slag van de Leie, welke in de an
nalen van de geschiedenis niet moet wijken
voor de roemrijkste veldslagen. Aan hem
hebben wij nog fris zoveel heerlijke her
inneringen. Als medestichter en lid van
Crescendo was hij steeds in de bres, steeds
ten dienste, steeds bereid. Hij was een
stichtend voorbeeld van kristelijke over
tuiging. Alles was goedheid en liefde in
hem, als een rechtschapen zoon was hij
de trots van zijn gezin. In alles was hij
een eenvoudige, stille vrome jongen uit
het volk, waarvoor hij zijn leven veil had.
Vrienden Firmin Deruytter en André De
geyter, de hulde welke de Handelswijk-
Kruisstraat U vandaag brengt, en de wei
nige woorden welke wij bij uw open graf
in naam van uw vrienden en geburen met
de beste gevoelens nog kunnen brengen,
zijn niet bij machte om de grootheid van
uw liefde, om de vele verdiensten van uw
offer, volledig te belichten. Hier in de kille
grond van uw eigen bodem, zal uw stoj-
felijk overschot een laatste rustplaats
vinden doch deze stille dodenakker zal vol
zijn van de stralende heerlijkheid van uw
grote daad die storm en tijd trotserend
ten aanschijn van alle volkeren en alle
geslachten, getuigen zal van uw liefde voor
land en volk. Wij die weer de vrije lucht
mogen inademen, wij die in de edelste zin
mochten blijven genieten van het leven,
dat spijt alles zo schoon en zo waard is.
wij danken U en wij zullen V nooit ver
geten.
Vaarwel Vrienden Firmin en André.
mocht het God behagen U op te nemen
in zijn hemelse regimenten en mochten
uw dode ogen Zijn eeuwig licht aanschou
wen.
Met het blazen van het Te Velde
word de/e roerende plechtigheid besloten.
André en Firmin. rust in vredeMoge
uw offer niet te vergeefs geweest zijn
a Het Ypersch Nieuws» biedt aan beide
families van deze jonge Ieperse helden
zi;n diepgevoelde blijken van deelneming
aan.
bezadigde bewoordingen hebben gespro
ken.
Er is echter opnieuw een schaduwzijde
door de nieuwe onhebbelijke toestand te
Berlijn zelf. Inderdaad sedert 1 Juni is
er in de westelijke sectoren geen enkele
trein meer aangekomen. Op de lijn Helm-
stedt-Berlijn zouden reeds ruim veertig
goederentreinen opgehouden worden, door
een spoorwegstaking en de weigering van
het bestuur der spoorwegen onder Rus
sisch toezicht, de stakers toe te laten de
treinen uit West-Duitsland naar Berlijn
te brengen om ze te lossen. De Ameri
kaanse overheid heeft dan ook, best be
grijpelijk, protest bij de Russische over
heid aangetekend.
Daar Is dan nog een tweede schaduw
zijde namelijk, dat de Verenigde Staten
het andermaal dringend noodzakelijk ach
ten dat een aantal Atlantische en Stille
Zuidzee-mogendheden samen met Ameri
ka en Westerse mogendheden een ge
meenschappelijke politiek zouden voe
ren ten opzichte van de Chinese kom-
munisten. De kwestie zou zelfs reeds ter
sprake gekomen zijn op bijeenkomsten
van de Amerikaanse, Britse en Frame
hoge Kommissarissen, die de Parijse con
ferentie bijwonen. Naar vernomen wordt
zouden de Britten en Fransen het de Ame
rikanen in deze besprekingen hebben dui
delijk gemaakt, dat zij geen voorstanders
zijn van een te hardnekkige houding je
gens de Chinese kommunisten. In elk ge
val, dit duidt er wel op, dat de Westerse
mogendheden nog steeds niet te veel van
de besprekingen te Parijs verwachten en
integendeel het nodig blijven oordelen
hoe diplomatisch ook uitgedrukt een
verdedigingsfront tegen het Kommunis-
me op te richten
(zie vervolg blz. 2)