Cinema "Oud leper
LA SEIÜORA DE FATI MA
INES ORSINI
TWEELINGZUSTERS
Leest en verspreidt
HET YPERSCH NIEUWS
99
HET IFlliaCH NIEUWS» Bli 5 19-5-1952
Bil DE VUURKRUISEN
DE FRONTMANNEN 1914-1918 ZIJN
ONTEVREDEN Nu er zo langs al p
ainten van verhoging der pensioenen
„rordt gesproken, gaan onze gedachten
gerst en vooral naar de Weduwen onzer
frontjongens die steeds meer en meer op
de achtergrond worden verdrongen. Zij
,er je:en in het geheel niet, noch van een
verhoging, noch van de verdubbeling der
frontstreeprente, daar voorzien is. dat al
leen. de in leven zijnde titularissen er
aanspraak kunnen op maken. Waarom dit
wraakroepend onrecht?
Is het nog niet genoeg, dat hun echt
genoot. hun vroegtijdig door de dood werd
ontnomen en. dat. in de meeste gevallen,
terwijl hun kinderen als weesjes achter
bleven. waardoor zij zelf in hun onder
houd moesten voorzien, dan nog ten kos
te van de grootste inspanningen, wilden
zij daarbij hun huishouden enigszins or
delijk beredderen.
Is het nog niet genoeg, dat het meren
deel de bitterste armoede en ellende heb
ben gekend sedert het afsterven van hun
man oud-strijder, waar die IJzerjongen.
misschien maanden en jaren, stukken van
mensen heeft gekost aan dokter en apo
theker. aan bijzondere voeding en zo
meer
Is het nog niet genoeg, dat de vroeger
spaarcentjes, zó duur gewonnen in het
zweet huns aanschijns. op die manier,
wegsmolten als sneeuw voor de zon. Is
het nog niet genoeg, dat zij jaren lang. de
schamele aalmoes, op de muntwaarde
van 1929. moesten in ontvangst nemen,
dit als enige tegemoetkoming van het
dankbare Vaderland.
Hier komt nog een striemende kaak
slag bij en nochtans, indien iemand, moet
bevoorrecht worden dan zijn het wel deze
Weduwen, die vroeger niet aarzelden een
frontman tot levensgezel te kiezen en
met hem het leven in te gaan en te delen,
hoewel zij wisten, dat velen onder hen
een vroegtijdige dood sterven zouden. Zij.
ten minste hadden ons begrepen en offer
den zich op. om onze qoden te helpen
lenigen, onze korte levensjaren een straal
tje zonneschijn te geven en op te vro
lijken. om de geknaktheid en slepende
ziekten te helpen verlichten en... om velen
onder ons voor goed te zien heengaan.
Onze bewondering gaat vooral naar de
vrouwen dier mannen uit de Vuurlinie,
gepaard door een meevoelen met de We
duwen in 't bijzonder, die nu hun echt
genoot. dus ook de steun van het gezin
ontnomen zijn en, op een ogenblik dat
het Vaderland zich een tegemoetkoming
zou moeten getroosten, worden ze van
langs om meer in de hoek gestompt en
dan nog zonder enig medelijden en ver-
rechtvaardiging. door hen aan hun lot
over te laten en de schamele aalmoes
op zijn vroeger waarde te behouden.
Wij, de overlevenden, kunnen en zul
len zoiets nooit dulden, immer zullen wij
in de bres staan om ook recht, tegenover
de meest benadeelde slachtoffers van de
gruwelijke wereldbrand, te doen gewor
den. De overgeblevenen zullen de strijd
weten aan te binden voor de Weduwen
vaa hun gestorven kameraden en deze
doorvoeren tot het bitter einde, als het
moet Ook voor de ongelukkigsten moe
ten en zullen wij zegevieren. Dat heb
ben wij gezworen bij bet graf van hun
overleden echtgenoot- Wij zullen woord
houden.
NAAR VERDUN Zoals reeds mede
gedeeld. neemt onze afdeling deel aan de
grootse Vuurkruisenhulde. aan de Helden
van Verdun, met daarna bezoek aan de
vroeger slagvelden en veel andere be
zienswaardigheden.
Afreis per autocar uit leper op 19 Juli
te *24 uur. Aankomst te Verdun op 20 Juli
te 8 uur. waarna plechtigheden (H. Mis.
ontvangst, hulde, enz.) ter plaats, gevolgd
door de bijzondere rondrit en zo meer.
Vertrek uit Verdun op 20 Juli. om
streeks 14.30 uur, met aankomst te leper
rond 24'uur. Prijs der reis225 fr. (voor
alle leden en medereizende niet-leden).
Inschrijaing. uiterlijk tot 25 Mei inbe
grepen. in ons lokaal. Café THEO. Me
nenstraat nr 6. met opgave van nummer
eenzelvigheidskaart en storting van het
bedrag der reisonkosten.
Daar het 's anderdaags. Nationale
Feestdag dus een betaalde verlof- en
feestdag is. verwachten wij een talrijke
deelname.
Beroepsvereniging
van Herbergiers,
Hotel- en Restauratiehouders
van leper en Omliggende
Op 28 en 29 Mei aanstaande zal te
Maastricht een verbroederingsdag worden
ingericht met medewerking van de Ne
derlandse. Luxemburgse en Belgische le
den van de Herbergiers. Hotel en Restau-
ratiehoudersberoepsvereniging.
Op het programma staan verschillende
ontvangsten en vergaderingen. De Bel
gische deelnemers zullen aan zeer inte
ressante voorwaarden worden gelogeerd
in het toeristisch centrum Valkenburg
Ook worden talrijke prachtige uitstappen
ingericht met onder meer een merkwaar
dig bezoek aan de wijnkelders en distil
leerderijen van Valkenburg, verder nog
een grote variété-avond met talrijke inter
nationale attracties. Het Plaatselijk Be
stuur overweegt van nu af reeds de moge
lijkheid om op die datum een reis naar
Maastricht en Valkenburg le organiseren
teneinde aan deze uitzonderlijke dagen
te kunnen deelnemen. Nadere inllchtin
gen hieromtrent zullen aan al onze leden
worden medegedeeld. HET BESTUUR.
TOEKOMENDE WEEK
diQSU.
ons
i
g
numim«nnis
PAMELA WYNNE
Feuilleton t Het Ypersch Nieuws 40
Waar het mijn nicht betreft, ja,
zei de Ontvanger. Prins Hernam
Singh heeft heel oprecht met mij ge
sproken. Hij geeft de schuld van al
les aan de Maharanee. Zij heeft ont
dekt, dat hij verliefd is op Flavia
en zij is er zeer fel tegen gekant.
«Dus hij heeft het eerlijk opge
biecht
«Ja, en ik ben blij, dat hij het
deed,zei de Ontvanger, die zich
Prins Hernam Singh's bevende mond
herinnerde en zijn smekende hou
ding van de vorige avond.
Ik veronderstel, dat het oude wijf
Flavia bedoelde,zei de Commissa
ris, die vond, dat hij niets te maken
had met de gevoelens van Prins Her
nam Singh voor de nicht van de
Ontvanger.
«Ja.»
Zo, en wat moeten wij nu
doen zei meneer Keston na een
lange pauze. Op stuk van zaken, wat
ging het hem aan, als de nicht van
de Ontvanger flirten wilde met een
Indiër. Iedereen in de Post wist het
en zij spraken erover en ieder zei
zijn mening. De meesten waren ver
ontwaardigd, want zij waren niet
zeer op Flavia gesteld. April was
de lieveling. Maar de kwestie stond
nu zo, dat dit geval, waaronder het
Engelse prestige zeer zou li;den, toch
n'ct ongestraft kon blijven. Daar was
Dieneer Keston van overtuigd.
Ja. maar u moet bedenken, welke
betekenis het zal krijgen als zo iets
Publiek wordt gemaakt,zei de Ont-
Vanger. na een hinderlijke stilte. Hij
stond op en liep heen en weer door
I rijn kamer. U weet hoe de mensen
I zijn. Een Engels meisje alleen met
I Hlander in een kamer van het
I pïleis van Kotpana. Zij zullen hun
I conclusies trekken. Ik kan het schan-
Daai niet 2
I Ontvanger.
-Ta. maar...
IPu bovendien, voordat we iets
I -en. zullen we moeten overleg-
I «ii .mpt Sim'a zei de Ontvanger
'a' weken duren, voor er iets
niet zijn gang laten gaan,zei
■BVBEaESSB
gedaan wordt, want zij moeten er
eerst over schrijven naar Engeland.
Het zal dan zeker wel een poos duren
voordat de brave lieden daar het
snappen, dat het heus geen pretje
is om enige uren door te brengen in
de slaapkamer van een Inlander.
En...
U moet niet vergeten, dat de
ayah er ook was,zei meneer Kes
ton
«Dat vergeet ik niet,» zei meneer
Despard. «Ayah maakte een lawaai
van belang, maar u weet net zo goed
als ik, dat ayah niet in die kamer zou
zijn gebleven, als Prins Hernam
Singh het anders had gewenst. Hij
gedroeg zich buitengewoon,zei de
Ontvanger op warme toon.
U moet niet vergeten, dat hij het
verkeerde meisje voor zich had,zei
meneer Keston, die in de laatste tijd
gemeend had, dat het voor Despard
tijd werd om zijn pensioen te nemen.
Ik weet het, ik weet het,zei
meneer Despard en hij begon weer
op en neer te lopen.
Ik vind, dat die bende daar in
Kotpana een strenge les heeft ver
diend, zei meneer Keston.
«Uw juiste bedoeling is...?»
Wel, we moeten de Maharadja
vijf saluutschoten ontnemen,zei
meneer Keston. dat vinden ze al
tijd ellendig
Ja De Ontvanger peinsde. Hij
vroegZouden we niet kunnen
wachten totdat het huwelijk voorbij
is? April trouwt morgen al. Als ik
vandaag een boodschap stuur naar
Prins Hernam Singh om bij mij te
komen en hem dan vertel, dat wij
ons met Simla in verbinding zullen
stellen, zal dat een hele opschudding
veroorzaken. Waarsehijnliik zal hij
op de een of andere wijze Flavia zien
te ontmoeten, en zij zal er erg ver
ontwaardigd over zijn. want ofschoon
ik niet geloof, dat er iets ernstigs tus
sen hen bestaat in alle geval niet
wat haar betreft staan zij toch on
getwijfeld op vriendschappen ike
voet. En het zal mijn zuster hinde
ren, die nu natuurlijk graag haar
beste beentje voor wil zetten. Ik ge
loof waarlijk niet, dat ik er vandaag
gevolg aan kan geven,zei de Ont
vanger angstig.
Ik vind niet, dat je een Indiër ook
maar het minste uitstel mag geven,
Despard, drong meneer Keston aan.
«We hebben zo goed als opgehouden
Indië te besturen, omdat we geen
ruggegraat hebben. Zij geven geen
zier om ons en mij verwondert dat
niets,zei meneer Keston minach
tend.
Ja, maar het is slechts om een
paar dagen uitstel te doen,zei de
Ontvanger. Eigenlijk maar één dag,
want April trouwt morgen. Overmor
gen laat ik Prins Hernam Singh hier
komen. Is dat naar uw zin
Mijn goede vriend, het is uw
dochter, nee nicht, waar het om gaat
en ik heb er niets mee te maken,
zei de Hoofdcommissaris droog. Als
ik mijn zin had, zou ik alle winkels
in de bazar leeg halen en de dingen
op straat gooien. Dan zou ik de zaak
'aten bewaken, terwijl de eigenaars
tussen de bajonetten doorgingen, die
door Engelse soldaten werden vast
gehouden.
De Ontvanger glimlachte.
En toch verraden worden,zei
hij.
Dat weet ik. Maar zij zouden ten
minste voelen, dat we hen behan
delen op een wijze, die zij zouden
waarderen en begrijpen.zei de
Hoofdcommissaris driftig.
Ja. ik weet het. Maar breek er
uw hoofd toch niet over zo vroeg in
de morgen,zei de Ontvanger goed
gehumeurd. «En vergeet niet, dat de
meeste lieden thuis alles over Indië
te weten komen uit magasins. Kom
mee ontbijten en vergeet Simla en
de Regering in Engeland. We zullen
de hele kwestie vergeten, totdat
April veilig is getrouwd. En ik beloof
U, dan zal ik de zaak ernstig in
handen nemen.
t En zult U dat andere nichtje weg
sturen zei meneer Keston. In al-
'e geval wijzen de half geslaagde ge-
l^eurtenissen erop. dat iemand in het
°aleis van Kotoana weet. wat haar
te doen staat. U heeft er geen begrip
*an hoe sluw een vrouw kan zijn.
En van waar uit haar machinaties
worden uitgevoerd, vooral als de
vrouw zo rijk en gedecideerd is als
de Maharanee van Kotpana.»
Ik zal Flavia wegsturen,zei de
Ontvanger ogenblikkelijk. «Het is
een uitstekend denkbeeld van U,
Keston. Dan kunnen we vrij han
delen zonder bang te zijn voor com
plicaties. Zij hebben een invitatie om
in Agra te komen van mensen, die
zij aan boord ontmoetten. Dat ver
telde mijn zuster mij een dag of twee
geleden. Dat zal het allerbeste zijn.
Ik zal erover spreken, als al dat ge
doe van morgen achter de rug is.
Hoe lijkt het U
Uitmuntend,zei meneer Kes
ton, die er het beste van hoopte. On
getwijfeld, zo dacht hij, het werd tijd
voor Despard om zijn pensioen te
lemen en hij liep naast zijn gastheer
wer het kleine stukje zonnige erf,
dat het kantoor van de bungalow
scheidde.
Nadat hij Juffrouw Baker de avond
vóór dit gesprek, afgezet had bij het
Missiehuis, reed Prins Hernam Singh
met een snelheid van bijna vijftig
mijl naar het Paleis van Kotpana.
Om zo snel te rijdep was gevaarlijk
gedurende de avond, want de wegen
waren niet verlicht en het karre-
spoor was stoffig en ongelijk. Maar
dat kon Prins Hernam Singh niets
schelen. Zijn bruine gezicht onder
zijn slappe vilten hoed was van
woede vertrokken. Nu kon hij zich
laten gaan. Bij de Ontvanger was hij
betrekkelijk kalm geweest. Maar nu
zou hij het met zijn moeder uitvech
ten. Eerbied, bescherming, dat waren
dingen van het verleden. Zij was van
plan geweest om de veiligheid en
misschien wel de deugd van zijn Ma-
nebloem te offeren. En hij had het
meisje lief. Zij zou ervoor lijden
Prins Hernam Singh zette zijn tan
den opeen en reed nog sneller, hoogst
roekeloos.
Toen hij aan de Poort kwam, was
het ganse Paleis in duisternis gehuld.
Slechts boven in zijn eigen kamer
'itdekt° hii een wit licht. Maar in
de vertrekken van zijn moeder
heerste zwarte duisternis. Hij liet de
auto voor de stepen stoep staan en
liep naar binnen.
«Huzoor.» De oude Muttra. de
chowkidar was wakker en zat op ziin
bed gehurkt met zijn eerwaardig
hcofd in een doek gewikkeld en een
lange stok in zijn handen.
Salaam. Muttra. Prins Hernam
Singh liep de marmeren trap bij
twee treden tegelijk op. Op een mat
voor zijn deur lag Punnoo te slapen,
helemaal in een deken gewikkeld.
Sta op. Prins Hernam Singh sprak
in de landstaal en gaf de man een.
duw met zijn voet. Ogenblikkelijk
ging Punnoo zitten. Hij knorde en
stond toen wankelend op en salaam--
de diep.
Ga op zoek naar Buria, de ayah
van de Maharanee en zeg haar, dat
ik wens te spreken met Hare Hoog
heid, zei Prins Hernam Singh sneL
Huzoor.
Vlug wat,zei Prins Hernam
Singh en Punnoo zocht haastig naar
zijn inlandse schoenen en stak er
zijn blote voeten in. Hij snelde weg.
Prins Hernam Singh volgde lang
zaam. Het ging voor hem niet aan
om alleen de vrouwenvertrekken te
betreden. Buria moest de weg voor
hem effenen. Er vreemd uitziend in
zijn Engelse kleren, liep Prins Her
nam Singh langs de marmeren trap
pen. En onder het gaan waren zijn
gedachten aan het werk. Hij her
innerde zich de salon van de Ont
vanger, vol met bloemen en de aar
dige cretonnen overtrekken van de
stoelen en de verschillende bloem
vazen. De waardigheid van de Ont
vanger en de tere zachtheid van
April, toen zij in de auto naast hem
had gezeten. Hoe zenuwachtig zij
ook was, zij had toch haar best ge
daan om vriendelijk met hem te pra
ten. En dan ditdie bedrieglijke
grandeurvan zijn Paleis en de
laagheid, die eronder verborgen was.
Prins Hernam Singh ademde diep
toen hij de kleine binnenplaats over
stak. die de vrouwenvertrekken
scheidde van het hoofdgebouw. Dit
was de laatste frisse lucht, die hij
gedurende enige tijd zou inademen,
dacht hij verachtelijk. En dat was
waar. Toen hij eindelijk het vertrek
van de Maharanee binnentrad, merk
te hij dadelijk de verstikkende at
mosfeer. die daar heerste. Zij zat in
eengedoken op het bed en haar nog
mooie ogen gluurden uit van onder
haar sjaal.
Wel Zij bekeek haar zoon en
haar geverfde mond beefde.
Hoe durfde U het te doen Prins
Hernam Singh had al zijn zelfbeheer
sing verloren. Hij stond op en voeg
de zijn moeder een verwensing toe.
(Vervolgt)
