PRIN Bij het huwelijk van Prinses Josephine-Charlotte HET YPEBSCH MUTVSBic 9 1I-4-I953 11 Oktober 1927 dreunden over Brussel I de kanonnen twintig maaleen prinsesje was geborenHet was 't eerste kindje van kroonprins Leopold en prinses Astrid Het bleek een snoezig klein meisjehe- had de mooie blonde kroezelharen van haar vader en 'n schattig poppentoetje dat leek op haar moeder Het prinsesje wordt Josephine genoemd naar haar oud-tante zuster van koning Albert, en kreeg als tweede naam Char lotte naar haar grootvader van moeders zijde en naar de Belgische prinses die keizerin van Mexico werd en wier gemaal Maximiliaan van Oostenrijk tragisch om het leven kwam. Er heerste grote vreugde in 't prinsen- huis Stuyvenberg er werd gevierd aan het koninklijk Hot en ook 't Belgische volk was dol gelukkig om de geboorte van t prinsesje Josephine-Charlotte Een maand later werd het prinsesje officieel gedoopt De kleine dopelinge werd naar de kerk gereden in een staat siekoets bespannen met zes paarden het was een plechtigheid vol pracht en praal Want 't prinsesje Josephine-Charlotte was toch de eerstgeborene van de troonopvol ger én van de zeer gelietde Astrid Astrid het Sneeuwprinsesjeuit het Noorder de dochter van prinses Ingeborg en van prins Karei, broeder van de koning van Zweden Journalisten speuren nieuws op over de verzorging van 't jonge prinsesje 't Valt hen meeze mogen een bezoek brengen aan 't kasteel Stuyvenberg. prin ses Astrid staal er een paar zelf te woord en vertelt, ietwat schuchter doch over gelukkig. over de schattige Josephine- Charl'itie li. de dagbladen en in de ge ïllustreerde weekbladen verschijnen daar over lange artikels en prachtige foto's die 't lezend publiek begeesteren Denk eens Astrid zorgt zelf voor haar kindje Astrid heeft zelfs allerlei diploma's van kinderverzorging en verpleging. In haar jeugd werkte zij meermaals in kinderbe waarplaatsen en ziekenhuizen Steeds was zij dol op kinderen en nu. nu kan zij een eigen schattig kindje vertroetelen en ver zorgen en grootbrengen. Enig. zeg! Ja wel... énig! Want prinses Astrid. in haar nobele eenvoud, in haar overweldigend moedergeluk. denkt niet aan de strenge hof-etiquettezij voelt zich moeder als alle echte, nooit verzadigde moeders. Zij gaat op haar eentje wandelen met 't prinsesjezij duwt zelf de zeer een voudige kinderwagen voort onder 't lover der kastanjebomen van de Louizalaan. on der de beuken van het Terkamerenbos. 't Prinsesje groeit flink opBij honger zuigt het begerig aan kussen en vingers. De blik volgt langzaam voorwerpen, die bewegen. Het lacht na kittelen aan de wang Het knijpt de ogen dicht, het trekt de mondhoeken op. ten teken van tegen- llet prinselijk paar gekiekt op het en grootmoeder, en oom en tante en de hele verdere familie. De kleine kijkt zich de ogen uitwat een pracht, wat een massa dames en heren wat een vlaggen wat een muziek! Wat betekenen al die mensen en mooie wagens, die in optocht feestelijk getooid en juichend voorbij- t trekken België viert een eerste eeuw onafhankelijkheid! Heerlijk! Maar dui zenden geestdriftige toeschouwers houden ook 't kleine prinsesje in 't oog dat zich schijnbaar begint te vervelen Kijkt: het laat zich zachtjes van Mama s schoot glijden en zonder er iemand erg in heeft drentelt het langs de tribune op -peurtocht Ze krijgt de mooie glanzende degen van Opa in het oog en wil er mee sselen Maar «Sst!» vermaant koning Albert olijkZe dribbelt verder tot bij Kardinaal van Roey en probeert op zijn knie te klauteren. Maar Mama ziet het HmWeer misEven rustig verder kij ken naar 't bont gewemel van de almaar- door voorbijtrekkende stoet lezen tekenen Vir.gek en turnen Mama en Papa besIoteiA dat jhun dochtertje naar een echte school\oy gaan. waar zij sa men met andere kinderen zou ieren en len. Doch waar Dit was voof de Ko en de Koningin een moéilijk pro- bleets. Indien zij hun dopmertje naar een reeds-^bestaande schper stuurden, kon dit aller le ivêi" Wikke! lïïgen meebrengen en zelfs een zekere afgunst opwekken. Daar om besloot de Vorst in het paleis te Brus sel een eigen schooltje op te richten, waar kinderen uit de hoge adel en van voor name personaliteiten ook les zouden vol gen. Koningin Astrid koos zelf de onder wijzeres en de directrice Prinses Josephine-Charlotte moest voor taan iedere morgen vroeg uit de veren, om na het bad enkele minuten ochtendgym nastiek op het terras te doen. Eerst daar na mocht zij ontbijten. Maar. ozo ge zelligMama zelf zorgde voor de thee. de melk of chocolade en de beschuitjes en broodjes en ze mocht dan steeds sa men de lichte maaltijd met Pa en Ma ge bruiken En. dan werd zij samen met Pa per auto naar het Paleis gereden. Heerlijk, zegDoch 's namiddags krijgt ze nog afzonderlijk Nederlandsin den beginne was dat minder plezierigZo alleen en dan zo 'n moeilijke taalMaar het moet. het moetPapa wil dat ze even goed Nederlands als Frans kan spreken én schrijven... Ze doet haar best. ze is vlijtig en maakt goede vorderingen. Ge beurt het echter al eens dat zij een min der goed rapport bekomt... dan. ja dan is het helemaal mis. dan is Pa noch Ma leuk voor haar en... krijgt ze straff Ook een echt prinsesje mag niet alles uoen wat zij graag doet, ook een tcht prinsesje moet gehoorzamen, stu deren. moeilijkheden overwinnen, zich door lichamelijke en geestelijke training haalde malen: «Waar is mijn boot. Ma- bijna zes en half jaar oud en haar broer- voor de toekomst harden, stalen! ma Weer heeft het toegestroomde volk j tje Boudewijn drie en half. Enkele dagen 's Avonds is het echter weer helemaal schik in het kleine prinsesje, dat meer en t later kreeg zij een wit satijnen jurkje aan fijndan is de kleine meid meestal bij meer van hen wordt, dat zij oprechter en en kleine Boudewijn stak ook in een Zij- moede: haar lieve, zachte moeder... inniger als een eigen lief meisje lief i den pakje. Samen met Mama reden zij in Op 6 Juni. een mooie Zomerdag, beieren krijgen. j een open koets, met zes paarden bespan- de klokken bizonder vrolijk en lang. Op- Op 7 September van hetzelfde jaar ge- pen. door de straten van Brussel Mama nieuw dreunen de kanonnen 101 maai beurt iets enigs plezierigs in het leven j zegt niets, ze schijnt nog steeds te treu- 'i Prinsesje kreeg een tweede broertje van de kleine prinses Reeds een paar ren om Koning Albert Als de koets stopt, j Albert, prins van ^uik. Het is een mollig dagen had zij Mama niet meer gezien stappen ze allen uit. Mama neemt beide lekkertje met blonS*. krullen en grote •n wel honderden keren had zij aan Pa. kinderen bij de hand en ze komen in een zacht-blauwe kijkers. Jó. ephine-Charlotte voelt zich de hemel te rijk. fJu heeft zij twee broertjes! Wat zal ze nu zalig kun nen moedertje spelen Het wordt een nieuwe gelukkige lijd voor 't prinsesje. Na school kan zij bij haar twee broertjes blijven. Soms mag ogenblik van de ver n«>n" in gezelschap van de Groothertogin en van Prins Hendrik van Bourbon-Parma- aan Opa en haar nurse gevraagd Waar grote mooie zaal. waar reeds heel veel is Mama toch Toen gebeurde het plots, mensen plechtig neerzitten en andere on- op 't onverwachts: kanonnen bulderden beweeglijk rechtstaan, precies honderd en één keer Josephien- De zetels zijn van purper en goud Hele- Onze betreurde Koningin Astrid met de kleine prinses. zin Het weent als ieder kindje en brengt bij 't schreien scherpe a »'s en »'s uit Het geeft blijk van welbehagen bij het baden en afdrogen 't Prinsesje wordt twee maandhet zuigt op de vinger, balanceert het kopje dat het even in evenwicht houdt, het tracht van zelf overeind te komen, het kraait van vreugde... Maar kan als ieder kind lachen en schreien op hetzelfde ogen blik. De eerste winter gaat voorbij. Het wordt lente en weldra zomerJosephine- Charlotte leert woordjes goed nazeggen, kruipt graag over het gras. grijpt met mollige onvaste armpjes naar een blad. een bloem, een vlinder. Astrid zit graag even naast haar kindje en kijkt in stille verrukking naar haar bekoorlijk dochter tje. Het is een heerlijke tijd voor 't kleine prinsesje - Bijna drie jaar is Josephine-Charlotte als ons land de Eeuwfeesten viert Het kleine prinsesje wordt in een open wagen door Papa en Mama meegenomen, naar het Pare du Cinquantenairete Brus sel- Daar is een prachtig podium getim merd en Josephientje ziet er grootvader Doch zie. de dreumes richt zich naar de steek van minister Janson HoepZij heeft hem vastWat een koddige muts! HelaasMama zag hetZe merkte het veel te vlug't Fijne kinderspelletje is ten einde 't Prinsesje wordt met een snokje op de knie van Mama geplant Stilzitten Het volk voelt zich prettig ontroerd door 't onschuldig, echt kinderlijke gedoe van hun prinsesje, 't leuke dochtertje van hun betoverende, minzame kroonprinses As trid Wanneer daags daarna verscheidene foto's van het officiële podium in de kran ten staan, dan wordt er door de lezers vooral veel plezier beleefd aan 't lieve prinsesje, dat er helemaal niet plechtig op staat, maar echt schattig! En... de kleine Josephine-Charlotte veroverd* weer eens de harten van honderdduizen den Vlamingen en Walen Enkele maanden later, nog geen drie jaar oud. zal 't prinsesje voor de eerste keer in haar leventje een echt officiële taak vervullenmet een zilveren bijltje moet zij een touw doorklieven, dat een boot vasthoudt, die haar naam draagt Josephine-Charlotte Nog vóór de dreu mes in de haven aankomt, vraagt zij her tje had eigenlijk eerst schrik van dat oor- maal vooraan krijgen ze een plaats op verdovend lawaaiMaar meteen hing een veel te grote fauteuils. Daar zitten ook «eweldige vreugde, een onmetelijk geluk ambassadeurs en generaals en ook Kar- j zij ook de wagen duwen en gaat zij met om haar heen, dat ook haar doordrong dinaal Van Roey. Papa is er ook Hij Mama en de kleintjes spelen achter in en 'n zalig gevoel schbnk Want Mama staat daar lang recht en spreekt een rede het park. waar onder de hoge brede lo- w.is terug van de reis en had een broer- tit Josephientje begrijpt er wej iets van-: verbomen hèar villa staat: «Villa Jo tje voor Josephientje meegebrachtEen het 's de kroningsrede. Haar Mama is nu sephine-Charlotte staat er met grote let- broertje voor haar helemaal alleenHeer- koningin van België Als Papa gedaan ters op geschilderd. Het is een houten lijk't Prinsesje danst en jubelt haar grote vreugde uitWat zal ze voortaan heerlijk kunnen spelenZe moet haar broertje zien Nu dadelijkDe kleine wordt bij Mama gebracht, die te bed ligt vermoeid van de reis. en in een mooi wiegje ziet ze werkelijk een broertjeO Wat is Boudewijn nog klein En hij kan nog niet spreken en ook nog niet lopen Geeft niets, hoor Zij zal voor haar broer tje wel zelf zorgenzij zal moedertje spelen OWat zal zij er dolveel van hou den Maar haar broertje groeit heel. heel Inngzaam op: het duurt voor Josephientje eigenlijk veel te lang vóór Boudewijn een echt speelkameraadje is. Er komen echter nog andere heerlijke momenten in 't leven van het prinsesje. Bij voorbeeld met Mama alleen naar stad gaan. gewoon gekleed, zodat men geen angst moet hebben zich ieder moment vuil te maken. En dan saampjes tussen duizen den en duizenden mensen drummen, ja echt drummen, om op een voetpad voor aan bij de laan een plaatsje te veroveren, om een groot défilé voorbij te zien trek ken en Papa op een mooi paard gezeten, ooraan te zien rijdenHet is plezierig eens als alle andere mensen naar een nrachtige troependéfllé te mogen kijken, en niet plechtig, netjes en onbeweeglijk op een onprettige hoge stoel te moeten zit ten <i Kijk Kijk. Mama Daar is Papa ^apa Papa roept het kleine prinsesje En weer vaart er een stroom van diepe ontroering door de duizenden toeschou wers. die hun prachtige en statige kroon prins zien en kunnen toejuichen en tevens vol bewondering zijn voor zijn wonder- minzame. betoverend mooie vrouw en lief dochtertje die juichen samen met hen. In die dagen gloorde over België een diepe gehechtheid aan 't Vorstenhuis, waarvan prinses Astrid en 't schattige prinsesje Josephine-Charlotte twee zeld zame parels waren, die ons door 'j bui tenland konden benijd worden. Het kasteel van Stuyvenberg was het buis vol geluk het huis waar de liefdes idylle van kroonprins Leopold en Astrid tot volle uiting kwam, het huis waar het miniatuur-moedertje Josephine-Char lotte over haar broertje waakte Er was zon in aller harten. Prinses Josephine-Charlotte is een bekwame beoefenaarster van de skisport. heeft met spreken, staan alle aanwezigen huisje, net zoals in de sprookjes, en het De tijd ging onverstoord voorbij, tot recht en klappen in de handen, minuten- heeft een echt raam en een torentjeer in Februari 1934 ons land en ook het lie- lang. Mama dankt met een buiging, want voor ligt een klein grasveld, waarop 's zo- ve prinsesje door een grote zware ramp ook zij wordt toegejuicht en ze zegt tot werden opgeschriktAlle gordijnen en Josephine-CharlotteWuift die heren luiken van 't kasteel bleven gesloten eens met je mooie handje toe Het prin- Papa en Mama liepen gejaagd met be- «esje doet het en haar broertje, de dreu- trasnde ogen rond Vele klokken luidden mes. vindt het leuk en wuift ook zijn somber: «Bom bom... bomEr mocht handje, naar al die toejuichende mensen, niet meer luidruchtig gespeeld worden Toen zij terug reden, nu naar het grote Waarom niet 7vraagt het argeloze koninklijke paleis, wat juichten en rie- prinsesje. Waarom niet Waarom pen dan de vele mensen, die stonden te draagt Mama nu een zwart kleed 7 kijken, geestdriftigVive le Roi 1 Leve Waarom komt Opa vandaag niet»»... de Koning! Vive la Reine! Leve de Ko- Opa!... Eerst 's avonds verneemt Jose- ningin phientje dat Opa vertrokken is naar een Met de dood van Opa kwam een nieu- ver land, ja. naar een sprookjesland, van we grote verandering in 't leven van het waar hij nooit meer terug zal komen. Ko- jeugdig prinsesje: zij was nu oud genoeg ninz Albert is dood! 0m naar school te gaan. Ze moest net als Prinses Josephine-Charlotte was toen alle kinderen leren rekenen, schrijven, mers witgelakte meubeltjes staan. Dan wordt het verlofGedaan met alle schoolzo'genGedaan de vrees voor een slecht rapportNu mag er vakantie ge nomen worden. In de buurt van Knokke tussen zee en bossen, hebben haar ouders een landhuis laten zétteneen soort oude. Vlaamse hofstede met trapgeveltjelinks in de gang een heerlijke opkamer met Vlaamse schouwvoor op het rood- glimmende dak rijst een klokkentorentje Ze reizen er per vliegtuig heen. Wat een genotWat is het leven toch mooi^'a' is het toch zalig in 't zand te mogen spelen, in 't bos te mogen ravotten, in bet zee- (zie vervolg volg bi*"'

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1953 | | pagina 9