Koning Boudewijn deed zijn blijde intrede te Hasselt VIERT MOEDERKENSDAG WERELDGEBEUREN -- ONAFHANK£LWK NIEUWS- EN AANKONOIGING&6LAD VOOR HÉT AR^ONDfSSÉMEMT YPER VERSCHIJNT ELKE WEEK 'S ZATERDAGS Se JAARGANG Nr 23 PRIJS 3 Fr. ZATERDAG 9 MEI 1953 HET YPERSCH NIEUWS ■BETVI K EN REDACTIE 54. EOTER8TRAAT. YPEK 9êL S« Postcheekrek. 441.73 (L. DüMORTIER AJEONN 1 JAAM 1» tr. S: MAAMD 74 tr Jv'I \i JL Na Brussel, Antwerpen, Luik en Gent deed Koning Boudewijn Zon- d.qr 1.1. ofTicieel zijn intrede te Hasselt, hoofdplaats van de Provineie Limburg;. Midden een prachtig lenteweer is het voor Hasselt een onvergetelijke dag geworden. De vorst mocht er een uitbundige be groeting vanwege de Limburgers in ontvangst nemen en dit moet hem sterken voor de zware taak die op zijn jonge schouders rust. gesneuvelden onderhoudt de vorst zich met een groot-invalide. Rechts Van dit grootse gebeuren brengen we hier enkele foto's- Linksde Koning Boudewijn heeft een geschenk meegebracht voor zijn petekind. Koning begeeft zich tussen de gouverneur der provincie Limburg en de kleine Boudewijn Van der Reydt, die in 1952 geboren werd als de burgemeester van Hasselt naar de kerk, terwijl hij de juichende zevende zoon. menigte groet. Midden na de bloemenhulde aan het gedenkteken der Morgen, de tweede Zondag van Mei, vieren we Moederkensdag. Het is een feestdag die tot de schoonste van het ganse jaar zou moeten uit groeien, doch die nogal dikwijls aan de onverschilligheid wordt prijsge geven. En nochtans, wie heeft er meer recht op onze erkentelijkheid dan moeder, die ons het leven schonk en aan wie we alles te danken heb ben Doch al hetgeen ze voor ons gedaan heeft en nog elke dag doet, beschouwen we als de gewoonste zaak ter wereld. We rekenen er op dat we haar thuis aantreffen, als we op de meest ongelegen of onverwach te uren komen opdagen, we vinden het normaal dat het eten op tijd klaar staat, dat alles thuis in orde is en dat we slechts hoeven aan te schuiven, om daarna het dagblad te nemen en de sportbladzijde te door snuffelen. We willen zelfs dat ze nog belangstelling toont voor deze of gene favoriet, die ook de onze is en we verliezen maar al te gemakkelijk uit het oog, dat ze daartoe toch zo bitter weinig tijd heeft, 's Morgens eerst uit bed en 's avonds slechts ter rus te als iedereen al onder de dekens ligt en al haar werk is klaargeko men. Voor haar bestaat er niet zoiets als verpozing of vrije tijd. Dat we soms ondankbaar zijn, komt nooit eens bij ons op. Eerder zouden we onszelf beklagen omdat we acht volle uren moeten wroetenom het dagelijks brood te verdienen, ter wijl de vrouw toch thuis is en haar werk regelt zoals ze het zelf wil O ironieZo zijn we tenslotte al len, egoïsten die we zijn we denken alleen aan onszelf en vinden al het geen voor ons gedaan wordt en dan uitgesproken van moeder, vanzelf sprekend en helemaal natuurlijk. Slechts wanneer het harde nood lot toeslaat en moeder voor altijd van ons heengaat, kunnen we de leemte peilen door haar afwezigheid ge schapen. Dan eerst geven we ons re kenschap van de duizenden zorgen en kleine attenties die ze zo gaarne bewees en die we, zonder ooit onze dank te laten blijken, steeds maar aangenomen hebben. Moederdit zoete woord lag op de lippen van velen die voor het laatst met gebroken ogen het levens licht aanschouwden. In dat opperste uur dachten ze aan haar, van wie ze vlees en bloed waren. Er is ook vader, zeker, maar bovenal is er moeder en de innige verhouding die tussen haar en het kind bestaat. Het 's iets dat niet onder woorden te brengen is, maar bij haar vinden we steun en troost. Wanneer we vol jonge overmoed grootse plannen bouwden, konden we steeds tot haar gaan en ze gaf ons sterkte en het heilig vuurook wanneer we moedeloos waren, gaf haar begrijpende blik of slechts de lichte druk van haar moegewerkte vingers troost en berusting. Doch zo lang we haar voortdurend rondom ons wisten, hebben we haar trouwe zorgen niet steeds naar waarde ge schat we hebben ze eerst leren waar deren wanneer we van haar weg gingen... Eerst, toen de legerdienst ons riep en we op eigen benen leer den staan later, wanneer we in het huwelijksbootje zijn gestapt. Hoe verheugend was het niet, wan neer we voor het eerst met verlof, in de nieuwe khaki kleren thuis kwa men en er het vertrouwde midden terugvonden en vooral onze goede moederWant zij, dat was onze thuis, waar het goed was te zijn. Ver tederd hebben we toen gedacht aan al hetgeen ze voor ons betekende. Later is dan «de vrouw» in ons leven gekomen en toen meenden we een nieuwe wereld ontdekt te heb ben, waar we voortaan zelf zouden bouwen, om ook vader en moeder te zijn. Doch eens de eerste huwelijks roes voorbij, komt bij allen het ge wone alledaagse leven onvermijde lijk om het hoekje gluren, worden we er ons van bewust dat niemand volmaakt is op deze wereld en dan gaan we soms aan het vergelijken... zeker wel in het voordeel van moe der. Ook moeder heeft haar gebreken 'dit werden we gewaar toen we tot rijpheid kwamen en we het droom kasteel zagen uiteenvallen dat we in onze jeugd opgebouwd hadden. Want als kind zien we alleen volmaaktheid in onze ouders. Zij immers kunnen alles beter, vergissen zich nooit en verschijnen altijd op het gepaste ogenblik om te helpen. Groot is dan ook de ontgoocheling rond het veer tiende of vijftiende jaar, wanneer we gaan begrijpen dat veel deugden niets dan schijn zijn of dat we ze al te rooskleurig hebben gezien. In die kritieke periode komt er wel wat vervreemding, die echter weer gaat wijken van zodra we verder tot rijpheid komen en we geleerd heb ben dat de ganse wereld uit onvol maaktheden is opgebouwd. Dan gaan we ook die onvolmaaktheden liefheb ben, omdat ze nu eenmaal bij moe der horen en dan zien we er haar des te liever om. (zie vervolg onderaan volg- kolom) HLT GROTE PROBLEEM DER KRIJGSGEVANGENEN IN KOREA. In De Standaard lezen we daarover In October zag het er naar uit. dat men hopeloos vastgelopen was. Over de kwestie van de krijgsgevangenen die niet terug naar huis willen scheen men nooit tot een akkoord te kunnen (ol te willen) komen. r> De communisten hebben dan. na Sta- lins dood. een stap vooruit gedaan en een voorstel ingediend, dat veel overeenkomst vertoont met het bemiddelingsplan van India de weigerachtige gevangenen zou den gedurende enige tijd onder neutrale contrflle worden geplaatst. Zo is men dan verleden week. na een tot op zekere hoog te dan toch wel geslaagde uitwisseling van zieken en gewonden opnieuw aan 't onderhandelen gegaan. Al direct kwam men echter tegenover zeer lastige vragen te staantot welke neutrale mogendheid zou men zich rich ten Hoe lang zouden de gevangenen, die niet direct naar huis willen, aldus in die soort van politieke quarantaine worden vastgehouden Wat zal er daarna over hen beslist worden en wie zal beslissen En ten slotte misschien nog wel de moeilijkste vraagzullen die gevangenen naar een neutraal land getransporteerd worden of zullen zij slechts in Korea onder neutrale contröle gesteld worden Aanvankelijk scheen de U.N.O. of liever diegenen, die in naam van de U. N. O. spreken aan Zwitserland of Zweden gedacht te hebben. De Sinokore- anen voelen daar niets voor. Zij willen immers de gelegenheid krijgen in die neutrale kampen de weigerachtige ge vangenen te kunnen bewerken om ze te Het past dan ook dat we ten min ste eens in het jaar die liefde open lijk laten blijken en daartoe stelt Moederkensdag ons in de gelegen heid Daarom zullen we haar die dag eren met bloemen of met een of an- deie kleine attentie, maar vooral met ons bezoek en de blijken van liefde die we haar schenken. Hoe moeten zij, die geen moeder meer hebben, ons die dag benijden, waar het ons gegeven is onze liefde openlijk te I betuigen Voor een tweetal jaren kwamen we op Moederkensdagtoevallig voorbij het kerkhof. Een auto stopte. waaruit een familie stapteman en I vrouw, en de twee kinderen met een j tuiltje bloemen. De man kenden we j toevallig en aldus konden we ook vermoeden dat de kleinen het graf gingen sieren van hun grootmoeder, die reeds vele jaren overleden was en die ze zelfs nooit hadden gekend. Dit blijk van kinderliefde bij die grote man ontroerde ons en be schaamde ons meteen, want we had den er niet eens aan gedacht onze eigen moeder met bloemen te beden ken op deze mooie dag. We kregen daar een goede les. die we sindsdien onthouden hebben overtuigen ten slotte toch naar hun land terug te willen keren. In een Zweedse of Zwitserse atmosfeer zouden hun propa gandisten zich minder op hun gemak ge voelen. Een aziatisch land moest het zijn Pakistan. Birma. Indonesië en India wer den genoemd. Harrison die zelf of wiens lastgevers aanvankelijk niet veel schenen te voelen voor een Aziatisch land. hebben dan het meest Westersevan de vier genoemd, aanvaard: laat het dan Pakistan zijn. Maar nu willen de Sinokoreanen weer niet direct toehappen. Zij hebben welis waar goede nota genomen van het aanbod, maar wensen nu eerst een antwoord op de andere vraagwaar komt het kamp Kortom het gaat opnieuw heel moeilijk en in ieder geval heel langzaam te Pan- moendjom. TWF.E WESTERSE OPVATTINGEN OVER HET KOREAANS BESTAND. Generaal Harrison, de leider van de U N O -afvaardiging te Panmoendjon. gaf na een bijeenkomst als zijn mening te kennen, dat de communisten geen wapen stilstand wensen. Zij gebruiken andermaal de tactiek van het rookgordijn, aldus de generaal, door het Pakistaans toezicht op de Koreaanse gevangenen, op het schiereiland zelf, te weigeren. Door te eisen, dat de gevangenen die geen repatriëring wensen, naar een ander land zouden worden gevoerd, hopen zij deze gevangenen af te schrikken en moei lijkheden te veroorzaken in de UN O - kampen. Eerste - minister Sir Winston Churchill, integendeel, heeft verklaard, dat een op lossing van het vraagstuk van de repa triëring van Koreaanse krijgsgevangenen nabij is. Hij was van mening, dat het Westen met vertrouwen de ontwikkeling van <?- verdere gebeurtenissen kan af wachten. Ik ben van oordeel, zo verklaarde hij. dat de grondbeginselen geregeld zijn. Het gaat nu om de wijze. Ik kan niet inzien, waarom er niet spoedig over dit punt een overeenkomst bereikt zou worden en waarom wij nu niet reeds onze aandacht aan grotere onderwerpen en grotere kwes ties op Korea zouden wijden. ANGSTWEKKENDE COMMUNISTISCHE OPMARS IN EVDO-CHINA. Een nieuw internationaal probleem stelt zich door de militaire en politieke situa tie in Indo-China. Op 4 Mei kon de mili taire toestand als volgt worden samenge vat 1) Vier colonnes van de Vietminh be ginnen Loeang Prabang in te sluiten, ter wijl de troepen der Franse Unie in aller ijl de verdediging der stad trachten tf versterken, o m. door gebruik te maken van een luchtbrug vanuit Hanoi 2) Franse troepen worden op de «Vlak te der Kruiden vastgehouden door Viet minh rebellen 3) Legerpost na legerpost valt in han den van de Vietminh 41 De sterke bezetting van het fort Na- sam is nutteloos geworden. Het fort is om singeld en het garnizoen kan de bedrei ging legen de hoofdstad niet afweren 5) Vietminh troepen boekten Zondag een prvchologisch succes door een geslaag de aanval op een kamp van de Vietnam in het hartje van de door de Fransen be zette delta van Hanoi. Eén dag vroeger a.u.b. Toekomende week Donderdag: 14 IVIei (O. L. H. Hemelvaart) wordt er in de drukkerij niet gewerkt. Daarom verzoeken we onze medewerkers vriendelijk hun kopij EEN DAG VROEGER te willen opsturen, teneinde Vrijdag op tijd klaar te komen met het drukken van ons blad. Tevens vragen we de h.h. No tarissen ons de tekst van hun aankondigingen eveneens één dag vroeger te willen overma ken. Aan allen hartelijk dank bij voorbaat. REDACTIE. FRANKRIJK VREEST EEN POLITIEKE CRISIS. Met bezorgdheid ziet men in Frankrijk de vervaldag van 31 Mei tegemoet. Alsdan moet de schatkist aan de Bank van Frankrijk een voorschot van 80 mil liard Franse fr. (ongeveer 11,5 milliard Belgische fr.) terugbetalen en niemand ziet in hoe dit zal kunnen gebeuren. De financiële toestand is dus benard, maar over het algemeen is men van oor deel, dat het gebrek aan evenwicht voor al te wijten is aan de politieke toestand. In Het Laatste Nieuws worden daar aan volgende beschouwingen gewijd «De regering Mayer is niet afhankelijk van de verkiezingen voor de gemeentera den, maar in de Franse Kamer zal er niet temin rekening mee gehouden worden. Diensvolgens is de positie van de regering eerder verzwakt. Men weet niet. hoe zij de huidige fi nanciële moeilijkheden zal overwinnen alhoewel Frankrijk de belofte gekregen heeft van een grotere Amerikaanse steun voor de voortzetting van de oorlog in In- do-China. Van het vertrouwen van de bevolking hangt in grote mate de moge lijkheid af om een nieuwe lening uit te schrijven. In dit opzicht genoot de h. Pi- nay stellig meer vertrouwen dan zijn op volger. In de schoot van de regering schijnt trouwens een groot meningsverschil te heersen. Terwijl aangedrongen wordt de oorlog in Indo-China te internationalise ren. door een rechtstreekse tussenkomst te vragen van de Verenigde Naties, zoals op Korea, zijn sommigen .daartegen ge kant omdat Indo-China aidus niet meer uitsluitend zou beschouwd worden als een lid van het Franse rijk. De h. Bidault, mi nister van Buitenlandse Zaken, zou ook opgeworpen hebben, dat men zich in de Verenigde Naties niet alleen met Indo- China zou bemoeien, maar ook het sta tuut van andere Franse overzeese gewes ten zou ter sprake brengen zoals Tunesië en Marokko. Men weet dus op dit ogenblik in Frankrijk nog niet goed welk standpunt moet ingenomen worden SPECIALE BOODSCHAP VAN PRESIDENT EISENHOWER. President Eisenhower heeft de goedkeu ring van het ontwerp, voor een steunpro gramma van 5.800 millioen dollar voor militaire en economische steun aan het (zie vervolg volgende blz.)

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersch nieuws (1929-1971) | 1953 | | pagina 1