De Bedevaart naar den Yzer
N° 20 - 27 Oogst 1927
8e Année, N° 20 - 27 Aoftt 1927
- Weekblad - -
voor bet Arrondissement Yper
Qrg&W Vereeoiging der Geteistetrden.
der Ypereche Clubs, enz.
Bilteer
r( Opstel en Aankondigingen 15, Boterstraat, 15, Yper
Journal hebdornadaire
de ['Arrondissement d Ypres
Organe de l'Association des Sinistrés,
des Clubs Yprois, etc.
Abonnement15 fr. 00 per jaar Buitenland 22 fr.
Men hart insckrljven in alle Belgische postkantoren
25 ct. het nummer
Naamloose artikels geweigerd
Rédaction, Administration et Publicité 15, rue au Beurre, Ypres
Abonnement 15 fr. 00 par an Etranger 22 fr.
On peat s'abonner dans tous les bureaux de poste Beiges
25 ct. Ie numéro
Les articles non stgnés sont refusès
Coöperatief voor Oorlogsschade
van Bixschote
Op Zondag laatst, 21 dezer, kwam de Coö
peratief voor Oorlogsschade 't Herlevende
Bixschote in bijzondere algemeene verga
dering bijeen met als dagorde: Voorstel van
Ontbinding der Vennootschap en benoeming
van een vereffenaar.
Gelijkvormig art. 52 der standregelen werd
de Ontbinding met algemeene stemmen be
slist en M. De Queker werd als vereffenaar
aangesteld.
Als gevolg dezer beslissing worden alle
leden der coöperatief uitgenoodigd, persoon
lijk of tij volmacht, bij den vereffenaar hun
lidmaatschap af te teekenen en hun vennoots
aandeel terug te trekken.
Ouder domspensioenen
Volgens artikels 2, 3, 4, 5, 7, 9, 10, 11, 12,
i3, 14 en 23 van het Koninklijk Besluit van
23 Juli 1927, genomen ter uitvoering der Wet
van 20 Juli 1927, die, meestal het toegekend
ouderdomspensioen verdubbelt, wierd M.
Odent, bediende bij den Burgerstand t'Yper,
aangesteld, om, van 29 Oogst tot 3o Septem-
ter 1927, op het stadhuis, alle weekdagen van
Htot 18 uren, de aanvragen te ontvangen,
ingediend door de gerechtigde Yperlingen om
een aanvullend ouderdomspensioen te beko-
men, en een gedagteekend ontvangstbewijs
er van te geven.
Ds pensioen aanvrager moet persoonlijk
Z1]ne aanvraag indienen. Hij mag enkel in
?eval van onmogelijkheid door ziekte 01" ge
kigheid, bewezen door een geneeskundig
§etuigschritt, door eenen lasthebber worden
Afvangen. De lasthebber moet Belg en
meerderjarig zijn, en voorzien van eene vol
macht. De aanvraag moet gedaan worden op
ene tormule van officieel model, ter beschik
'fg der aanvragers
tjaar 1927 't aanvullend ouder-
Om voor
'^pensioen toegekend te zijn, moet de
invr
"dienen
scho
nVra"er zyne aanvraag voor I October ƒ927
zoo niet wordt het onderzoek ver-
vraue
Ven tot I928Bij het indienen zijner aan-
s moet de aanvrager zijn pensioenboekje
ontvangstbewijs van ouderdomspen-
aanvraag voorleggen, zoo niet mag de
niet in ontvangst genomen worden.
een of 't and^ r
jsioi
aanvra
7" 0 1
iwaheDDer mOCt °°k 'C
thrift a'Sook een geneeskundig getuig
de a
.inlicht
ag zij
°P alle
Qe^ e"' voormelde volmacht.
anvrager moet, uit eigene beweging, al
bedrag ln^en aangaande den aard en het
déze 0 ZlJner bestaanmiddelen aangeven, en
S'no a"e aanvraag volledigen. De beslis-
M
WorJt
'"ister
aan eiken aanvrager door den
Slaakt Van ^bverbeid en Arbeid bekend
Wat de 65 jarige Yperlingen betreft die, na
3i Augustus 1927, om het ouderdomspensioen
zullen vragen, wordt de aanvraag om het
aanvullend pensioen terzelfdertijd als de pen
sioenaanvraag door den ontvanger der belas
tingen te Yper, Cartonstraat, Nr 3rin ont
vangst genomen.
De dienstdoende Burgemeester
(get.) H. SOBRY.
en de meening
van den grooten Vlaamschen leider
HUGO VERRIEST
De kerkelijke overheid in West Vlaande
ren heeft het noodig geacht ter gelegenheid
der prijsdeelingen in de bisschoppelijke col
leges de leerlingen te verbieden de vergade
ringen bij te wonen van Thielt en Leuven.
Die zelfde overheid maant de ouders aan,
hunne kinders te gebieden dit bevel te eerbie
digen, daar men in voormelde vergaderingen
zou betrachten de geesten op te winden ten
bate der scheuring van ons Vaderland.
Wij, de oudere, wij ook in onze jonge
jaren waren studenten in 't bisschoppelijk
college van Yper. Ik spreek van over veertig
jaren. Toen ook hadden wij reeds in ons col
lege onze Vlaamsche Gilde op onze
borst prijkte de Vlaamsche leeuw en in de
vacantiedagen trokken wij talrijk op, naar de
vergaderingen van Brugge, van Rousselaere,
van Thielt en elders door de hoogstudenten
ingericht. Weest er van overtuigd, met even
veel klank als nu, weergalmde er de Vlaam
sche Leeuw en dezelfde begeestering van
heden bezielde de jonge studenten als zij de
Vlaamsche liederen zongen van Vliegt de
Blauwvoet enz. door ieder jonge student
ten dien tijde reeds bekend.
En nochtans, nooit kwam voor ons en
voor onzen Vlaamschen strijd het minste
verbod opdagen van wegens de kerkelijke
overheid.
Waarom dit verschil
Wij hadden in het bisschoppelijk college
van Yper, in die jaren, het geluk als principaal
aan 't hoofd te zien, de. Vlaamsche pastoor
van te lande, Hugo Verriest. Wij denken
niet dat een der tegenwoordige leiders van
de Vlaamsche beweging het aandurven zou
den minsten twijfel te doen ontstaan tegen
over de rechtzinnigheid van Hugo Verriest,
tegen zijn vernuft, zijne bekwaamheid, zijr.e
zuivere liefde voor Vlaanderen, voor 't Vlaam
sche volk en voor de Vlaamsche tale.
Hugo Verriest was niet alleen principaal
van 't college, maar ook voor de vier hoogste
latijnsche klassen professor voor catechismus.
Hoe snakten de leerlingen van dien tijd naar
de uur waarop Verriest zijne les moest geven,
't Was immers altijd 't zelfde. Pas was de les
aangevangen, of een woord, eene wenking, het
minste gedacht was voldoende en onze pro
fessor Hugo Verriest was weg en sprak als in
verrukking van zijn Vlaanderen, van zijn
Vlaamsche volk, wiens toestand wettelijk,
zedelijk en maatschappelijk tcch zoo laag
stond gevallen en behoefde opgebeurd te
worden. Met welke aandoening kwam hij
onze harten treffen, toen hij sprak van zijnen
geliefden leermeester Guido Gezelle, van zijn
ongecvenaarden leerling Rodenbach. Ja, hij
had de kunst in onze harten een echte liefde
te doen branden voor geliefde Vlaanderen.
Maar die liefde voor Vlaanderen verkleinde
in geener mate zijnen eerbied voor België,
voor zijne instellingen, voor zijn Koning.
Voor Vlaanderen 't was de liefde als deze
van een kind tegenover zijne moeder, voor
't vaderland 't was de eerbied, de kloeke
steun die alle echte zoon het vaderland is
verschuldigd, en
- Nu
Men preekt de liefde nog voor Vlaanderen,
heel goed, maar de houding tegenover 't
vaderland, heel anders
Ik bleef als oude leerling mijn ouden princi
paal getrouw en menigmaal bezocht ik hem
opvolgens in zijne nederige pastorijen van
Wacken en van Ingoighem waar ik telkenmale
met hem den dag doorbracht, den avond ook
en bleef vernachten. De oude pastoor van te
lande was altijd dezelfde gebleven in zijne
liefde voor Vlaanderen en in zijn trouwe voor
't vaderland. Mijn laatste bezoek was kort na
den grooten oorlog. Wij zaten onder ons
beiden in gesprek van 's avonds 6 tot 10 uren.
Hij vertelde mij over zijne lotgevallen binst
den oorlog en onder ander 't volgende met
betrekking op
Den Slag aan den Yzer
De zege was bevochten en onze dappere
soldaten waren er in gelukt de vijandelijke
legerbenden tegen te houden. Te Ingoighem,
op zekeren dag, kwa..:-. i Duitsche troepen.
Zij waren uitgeput en voor eenigen tijd ter
rus: uiigezonden. Zes Duitsche officieren
n linen bun intrek m ïr.ync pastorij. Ik. behan
delde die beleefd, maar Geef in den beginne
van hen afgezonderd. Op de tafels hunner
slaapkamers had ik werken doen neerleggen,
niet alleen in Duitsche taal, maar ook in
Vlaamsche, in En gel sche en in Fransche. Den
derden avond van hun Verblijf vroegen zij mij
toelating de boeken te raadplegen in mijne
bibliotheek bevat, ik stemde hierin heel
gewillig toe. Twee dagen later vroegen zij
mij de.kimer te bezoeken die als museum was
ingericht en de talrijke geschenken bevatte
van allen aard die mij door vrienden en ken
nissen uit alle oorden van bet Vlaamsche
land vroeger waren toegezonden geweest.
De' tweede week was onze toenadering
iï
Tül
II I
iif
ll HJ II
yPERSCHE
1
LA REGION
D'VPRES
1V
