KATHOLIEK VAN DE DAAD HET YPFRSCHE VOLK E *0 Jaar. - Nummer 4. 30 Centiemen. Zaterdag 28 Januari 1928. Katholiek Weekblad van het Arrondissement Yper at. Ons antuuoord op een handsvol leugens En waar men uit de biechte klapt... WERVICK Van een jankenden sos die zijn eigen zeiven buiten gooide ABONNEMENTPRIJS 1 Jaar 15 fr. 6 maanden 9 fr. 3 maanden 5 fr. Men abonneert in alle Postkantoren en in het Opstelbureel. ABONNEMENT VOOR 'T BUITENLAND": 25 frank. Op het Opstelbureel alleen te vragen. Or BEHEER EN OPSTEL io5, ZONNEBEKE STEENWEG, io5, YPER Postcheckrekening 40.201 (j. CAS]ER) waar op alle wekedagen alle inlichtingen te bekomen zijn van 14 tot 16 uur. AANKONDIGINGEN Prijs bij overeenkomst. Alle Aankondigingen moeten tegen den WOENSDAG ten laatste ingezonden worden. Kleine berichten en nieuws WOENSDAG avond. ten laatste tegen den .en hoort daar veel van spreken op t dagen, en niet zonder reden want wij ben wonderbare, zonderlinge tijden, len ten dage worden de grofste tegen- lingen, de meest schokkende tegen- digheden als iets van zelf sprekends iets geheel natuurlijks aangenomen en *>ntschuldigd. De grievendste wan- vtanden gaan erdoor gelijk i brief |]r de bus .Men is thans god. enstig torgens en heidensch en were*Jsch of it nog meer, 's avonds. Christelijke of genaamd christelijke ouders laten hun- neisjes van 12 tot 13 jaar verschijnen Dals en avondbijeenkomsten ze leiden ir zelf naartoe en naar den schouw burg jie cinemavertooningen. 's Morgens zit i met zijne armen wijd open voor een éjsgebed en 's avonds dwingt men zijne «nen naar eenen foxtrot of een jassband i^en of andere w ellustige step. 's Mor- s zit men op de eerste s.oelenrij in het a van God en 's avonds zit men in eene e of een orkestzetel in het huis van den .vel. 's Morgens is men log hier of ir gekleed om naar de mis te gaan, ivonds legt men alle zedelijke kleedij ter ie en loppt men ontkleed naar de eene andere dansgelegenheid.' reiezijnjchristen en katholiek in 'topen- ir leven, doch ze hebben twee levens, "houden er ook een bijzonder leven op s daar niemand zijnen neus heeft over te ken. En 'tis maar bestook., voor den Is want er is een luchtjen aan, aan dat tonder leven. Maar ze zouden toch ferm piesten zitten moest men eens hun le- lfisboekjen opendoen om er uit nieuws- irigheid eens in te bladeren. En o jammer, aan deze halfslachtigheid liever aan die dubbelzinnigheid gaat el goeds verloren. KVat een diepen indruk maakte op mij, I zijn verschijnen, het boek van Paul DurgetLe démon dumidi. Alle vooraan- aande katholieken dienden dit werk te :zitten voor hunne geliefkoosde lezing, j zouden eruit leeren dat indien men zijn ven niet verhoogt en brengt bergop tot in de hoogte van zijn godsdienstigeover- iging, men weldra zijne overtuiging zal trlagen en brengen bergneer tot de laagte in zijniet en. Met andere woarden denk >ed en leef slecht, weldra zult ge slecht rnken en slecht leven. Met gevel-katholieken, is degoedezaak et gediend, integendeel wordt ze door :n geschaad. Dat weten onze tegenstan :rs wel en daarom juichen en jubelen ze s een van de onzen zijn kazakke keert larom vinden zij er een helsch genot in 5 iemands gedrag zijne overtuiging doet :gen. Integendeel schuwen ze en achten :n man uit één stuk die zijn leven in ver- •uding stelt met zijn princiepen Vroeg of laat komt het tegenover mal- inder zwerende van zulk een tweezijdig ven voor den dag, somtijds met geruch- van een krak, en dan heeft men het handaal,door de tegenstrevende nieuws- aden met evenveel furie als leedvermaak tgebaat. Somtijds duurt het heel lang vooraleer kanker die het lichaam al binnen ver- ert, zich aan de oppervlakte vertoont, aar ten langen laatste zetten de kanker- itten toch 'naar buiten, ze breken open vertoonen voor alwie 't zien wil, hoe :r de ontbinding gevorderd is, Het in wendig bederf duidt op het wit gekalkte graf. De christelijke leer is geen leer van fa9ade, zij moet dóórdringen door het ge- heele wezen, door merg en beenderen zij 'aden omgezet of anders wreekt zij zich op den halfslachtige en laat hem staan met zijne schaamte en zijne schande in 't aanzien van de geheele wereld. Men kan er geen comediespelletje van maken, men is christen of men is het niet, men is katholiek uit één stuk of men is er een uit vele stukken en die houden dan slecht bij malkaar. Hoe zeide Christus dat, die menschen- kenner V Sprak hij niet ievers van huiche laars; van volk dat iemand eert men de lippen maar wier hart ver van hem is Er zijn heden ten dage heilaas te veel gevel-katholieken en te weinig katholie ken van de daad. En laten wij maar onze schuld bekennen en mea culpa slaan. Im mers zijn wij zelf niet al te dikwijls ver verwijderd van die éénheid in ons leven, van die volmaakte eensluidendheid van ons gedrag en ons geloof. Het mensche- lijk opzicht is naaste gebuur van zulke halfslachtigheid en hoe dikwijls gebeurt het niet dat wij uit menschelijk opzicht ons vaandel in onzen zak steken en be schaamd wegkruipen in eenen hoek ge lijk iemand die schoppen in zijn broek heeft gekregen Hoe dikwijls gebeurt het niet op trams of treins, in wachtzaal, hotel of magazijn, dat twee katholieken de een voor den anderen de vlag strijken en beschaamd staan, immers omdat de een van den an deren niet weet van welke kleur hij is Het menschelijk opzicht ligt als een doemenis op de katholieken gevallen, zij zijn de schuwste menschen ter we reld. Alsof er iets in hun godsdienst was waarover ze moeten beschaamd zijn. Belijders van andere godsdiensten ken nen dat schaamtegevoelen niet of ten minste niet in zoo hooge maat. Ik herinner mij nog,'t was op een stoom schip, er waren meer dan duizend men schen aan boord, van alle denkwijzen en geloofsbelijdenissen, voorzeker veel ka tholieken en onder andere ook een muzel man. Aan geen enkele katholiek was er iets te zien dat zijn geloof verried, maar de mahomedaan, zoodra zijn uur van bid den gekomen was, bad hij spreidde zijn burnous over 't dek, keerde zich met zijn gezicht naar Mekka en begon zijne bui gingen ten aanzien van al die vreemde menschen, zoo kalm en gerust als had hij moedermensch alleen gestaan te midden van de Sahara woestijn. Schijn en wezen, woord en werk, buiten en binnen moeten één zijn, of anders is 'teen ellendige boel. Hoe wil men steun gaan maken op iemand die wit uitgeeft en zwart inheeft, 't is eene klok met eenen valschen klank en die kan anders niets als verwarring en valsch akkoord te weeg brengen. .Moet men nu gaan en het kaf uit het koorn ziften moet men alle elementen gaan verwijderen die geen zuiveren goud klank geven. Dat ware de zaken te ver drijven. Maar wij kunnen alvast begin nen met ons eigenzelf, met de tegenstrij digheid uit ons leven te bannen en er de eenheid in te brengen, zoodanig dat we als christenen, als katholieken, als man nen uit een stuk, daar tegenover ons eigenzelf en tegenover de anderen staan. Zoodanig dat we in v reugde *n in leed, in ramp en in voorspoed, voor God en voor de menschen het merkteeken indachtig zijn, in het doopsel en door het doopsel op onze ziel geslagen, waardoor we op eene bijzondere manier in de familie van Christus gesteld zijn als belijders van het christen geloof in alles en door alles en tot in de tanden van het grijnzend schate rend ongeloof, in weerwil van de meest verregaande goddeloosheid rondom ons. Christen zijn van de daad en niet alleen van den schijn, dat is de groote behoefte waar onze moderne tijd onder lijdt zij is onbekwaam tot eene krachtinspanning, onbekwaam tot een sacrificie als 't erop aan komt haar geloof met haar leven over een te brengen en dat zien we heden ten dage wanneer het godsgeloof in strijd komt met de staatkundige overtuiging, noemt men zich nog christen en katho liek, maar heeft men den christen moed niet meer om zijnen wil te plooien naar de wil van God. uitgedrukt, zegt het geloof, in den wil van onze wereldlijke of geeste lijke oversten. M ij staan hier voor het vierde gebod en 't is voor niet dat Christus gezeid heeft eert vader en moeder en, voegt de cate chismus erbij, onze vader en moeder dat zijn alle onze, oversten zoo 'geestelijke als wereldlijke. Wie mijn priester aanraakt... Raakt den appel van Mijn oog aan... zoo sprak de Heer der Ileeren... de God onzer vaderen.Onze Meester, als wilde Hij zeggen: M'ie Mijn priester treft. treft Mij zei v en en treft in mij 't geen Mij duurbaarst is Dat hebben zeker wel de Katholieke Ylaamsche Nationalisten vergeten als wanneer zij in hun weekblad van Yper en omliggende 't artikel neerpenden... ...daar vertelt men het volgende over de houding der leiders van de Christene vakbeweging, bij hun zelfstandige toetreding tot het walgelijkste franskil- jonsche ministerie dat sedert '18 tot stand kwam Het is onder den drang der hoogere geestelijkheid dat de Christene werklie- den tot het ministerie zijn toegetreden. Op de vergadering van den voormiddag in de Pletinckstraat bewees een voor- loopige stemming dat er slechts twee partijgangers waren van een samengaan met de franskiljonsche en liberale con servateurs, namelijk Heyman en een andere. Gedurende de namiddagzitting werd er besloten niet tot de eindstemming over te gaan voor 4 uur. Dit baarde ver- wondering en lokte protest uit. Rond vier uur kwam een expressbrief uit Mechelen en werd voorgelezen. Hij kwam van Mgr Van Roey en bevatte het uitdrukkelijk bevel tot het ministerie toe te treden. Dit werd dan ook beslis- door de algemeenheid min een Van Cauwenberg van Mechelen ...Er zijn geen christene werklieden meer. Wanneer zullen onze bedrogene n werklieden inzien dat hun plaats is bij een zelfstandige vakorganisatie?? Vlaam- sche werklieden ook uw schuld wordt groot tegenover Vlaanderen als gij nog langer een organisatie blijft steunen die een pijler geworden is van onrecht en verdrukking Waarom draalt gij nog langer lid te worden onzer ziekenbon den, onzer vakorganisaties??? Of en hebben die heeren van de Redac tie het zelf niet opgesteld, /ij dragen er evenwel de verantwooi delijkheid van, gezien zij bet opnemer 't Is ver gekomen als wanneer die zeer katholieke lieden, om werkmenschen in hun syndikaat te krijgen, zoo moeten leeren liegen en zoo de Kerkelijke Over heid moeten hatelijk maken. Ja, zoo moeten leeren liegen, want van voorloopige stemming in de voormiddag vergadering der Pletinckstraat was er geen spraak. Dat er 's namiddag be sloten werd niet tot de eindstemming over te gaan vóór 4 uur, zijn leugens Dat er rond vier uur een expresbrief uit Meche len aankwam, is een uitvindsel, en dat Mgr Van Roey het uitdrukkelijk bevel gaf aan de Christene MYrklieden het ministerie toe te treden is anders niet of de Hooge Kerkelijke Overheid hatelijk maken. Moesten wij, Christen Werklieden, die tot den laatsten dag trouw aan Kerk en land hebben* gezworen.moesten wij nu de muren onzer steden en dorpen, de paneelen onzer lokalen en feestzalen be hangen met affichen waarop als titel in grooteletters zou staan Heeren Katholieke Vlaamsche Nationalisten, gij zijt allerge meenste leugenaars, 't ware nog maar de naakte waarheid... dat zeggen de vier afgeveerdigden van 't Christen arrondis- sements-werker verbond van Yper die heel die vergadering bijwoonden en er geen letter en geen woord van verloren. De artikels die naderhand in onze Volksmacht verschenen zijn hebben klaar en duidelijk onze gedragslijn afgeteekend. En wij zullen nooit dulden dat. Zijne Doorluchtige Hoogwaardigheid Kardi naal Van Roey primaat van Belgie, wien alle christenen zoowel geloovigen als priesters, liefde, eerbied en onderdanig heid verschuldigd zijn, door gelijk wie zelf niet door zoogezegde christen men schen dien naam onwaardig aange vallen wordt en hatelijk gemaakt. De wer kende klas. in zoo noodlottige omstandig heden verkeerende, verdwaalt reeds gemakkelijk genoeg van Kerk en priester af en de wettige overheid wordt reeds genoeg ten onrechte belasterd door gods diensthaters dat het niet noodig is aan dat duivelswerk mede te helpen. Katholieke Vlaamsche Nationalisten, groot is uwe verantwoordelijkheid, die U niet schaamt op 't altaar uwer ver waande idealen zelf het hoogste Kerkelijk gezag te offeren. Als Christene Werklieden, wij vergeven het U omdat heel zeker Mgr Van Roev ook van II zou zeggen zooals onze Meester van de Joden Vader vergeefTiet hun want zij weten niet wat zij doen... maar vergeet niet dat gij bezig zijt van langs om meer met aan te toonen wat gij zijt en dat uw verdoken spel dagelijks klaarder voor den dag komt. Met hem de Looner van alle goed maar den ook Straffer van alle kwaad zult g'af te rekenen hebben en eene organisatie die den Priester aanraakt, raakt den appel van Gods oog aan... wee U... dus Het stadsbestuur had besloten eene Commissie samen te stellen die zou uitzien naar de geschikte middelen om den woningnood alhier zooveel mogelijk te lenigen. De Commissie leden moesten dus gekozen worden. De socialisten, die overal hunne voe ten onder de tafel willen steken, niet om te helpen, maar om stokken in 't wiel te steken, zooals in 't bestuur, begeerden er bij te zijn. Men moest er een onder hen zoo maar opnemen, zoo meenden zij, opdat er ook een socialist in de Commissie zoude zete len. Volgens gewoonte, echter, moest er gestemd worden. De katholieken, in meederheid zijnde en bij ondervin ding wetende wat voor kwibussen de sossen zijn ruziemakers die alzoo- veel afweten van besturen als van duivenconstateurs de katholieken dus waren te wege die pootelaars feestelijk van kant te laten. Daarop ging de sos aan het janken gelijk een hond in den maneschijn, hij jammerde dat het de moeite niet waard was van te stemmen, dat de uitslag toch op voorhand kon voorzien worden en dat hij toch geen kans had om gekozen Ie worden. Als hij alzoo een heel kom metje vol gejankt had, zoodanig en zooveel, daar waren er ten slotte eenige die flauwe compassie kregi n en daardoor eene misplaatste ziens wijze gingen opvatten. De stemming greep dus plaats de sossen in hunne tranerige wanhoop stemden wit, de katholieken voor 't meerendeel, ver stonden hunnen plicht en stemden katholiek, eenige nochtans onder hen ielen flauw uit lakschheid en stemden socialist... 't Einde van de historie was koste lijk om zien, de sos trok een gezicht als een duivel die wijwater gelikt had, want peins nu ne keer, hadde hij maar 't verstand gehad van te stem men dan ware hij gekozen geweest en nu stond hij daar te puiloogen en mocht hij op zijn borst kloppen en weeklagen: «Ach mij, uilskieken dat ik ben, hadde ik het maar geweten eilaas, nu heb ik mij zeiven buiten gesmeten Daar blonk nu onze sos, Voorwaar geen slimme vos Nog dommer dan een os. 'In het socialistisch bladje waar onze Wervicksche «Stakingkweeker» gewoonlijk zijn zeever laat loopen, schrijft hij, op 22 Januari, dat, in de gemeenteraadszitting een punt wordt uitgesteld tot bij de bespreking der begrooting voor 1928 die nog op de dag ude niet voori,omt en die. volgens de gemeentewet den ln Maan dag van October moet besproken zijn». Hij voegt erbij «Modelbe stuurders En dit zoo rap kritikeerend per soontje WIL alleenlijk niet weten om welke redens de begrooting nog niet op de dagorde kwam. Neen, dan had zijn zeever geen uitweg gehad. Im mers, h?t Modelbestuur doet gaarne de zaken IN en MET orde en is niet verantwoordelijk voor de nala tigheid van hoogere besturen. Deze roode rammelaar zal ook niet zeggen of het eenig socialistisch ge meentebestuur in het ronde reeds zijne begrooting heeft gestemd. Neen 't, niet waar, en vele en meestendeels der andere ook niet, en deze van Wervickzal wel eerst te berde komen. De Mier. Vraagt in de post een abonnement op

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersche Volk (1910-1915, 1927-32) | 1928 | | pagina 1