GRAFZERKED
GRAFKELDERS
24 ore»
Breuken
01tijd 25 tot 50 Gpofzepl^en in (pagazijn in alle ppijzen.
r
VPE8
Bené SCHMID T-A CKE
In de Pappen
Ulest - Vlaamsche üptieelss
een mm
WYPELIER-TAFFIN N.V.
21. JVtEEfiEfiSTEEJSlWEG, 21,
ffiflRGQEREN SGHOUfflER
in magazijn.
Hel oudste en bestkoopsle Huis der streek. - Overtuigt U, door een bezoek ter plaats.
(Sranï» 35a3ar be la 1Rue au ISeiuxe
i
Hoogspannings-, Lieht- en
Dpijfkpaehtinpiehtingen.
DiRmudestraat, 14, YPER.
BELGISCHE FABRIEK VAN CHICOREI
E.= YPEH
Chicopei in fijn poedel*,
semoule en gpaan.
jjywe
BRUGGE, 9, AKADEMIESTRAAT, 9
Alle marmer- en Arduinuierhen
marokijn- Reisartikelen
Omnium de Constructions
IlElectriques et d'Appareillage
HUIS AIMÉ GRUWEZ
61e(jtpiïi(jatie Ondepnemingen
Effen en Gegolfde Cimentplaten -- Draineerbuizen
Abonneer U op het YPERSCHE VOLK
Ferdinand Waterbley-Riem
Tarief der Geldplaafsingen op Hypotheken
ALGEiVIEENE
R. Brutsaert-Develter
Telefoon 186
Telefoon 186
KEUS VAN
geplaatst
binnen de
KORTRIJK BIJHUIS open alle dage
VRIJEN INGANG
14, Boterstraat, 14
VASTE PRIJZEN
14, Boterstraat, 14
GROOTE KEUS van KINDERVOITUREN merk "SWAN,,
NOORDSCH en AMERIKAANSCH HOUT
Veemarkt, YPER Telefoon 154.
Rookersartikelen
11 O i
Brussel - 194-196, Alsembergschensteenweg - Brussel.!
Aannemer
Kokelaarstraat, 3
Moden-artikelen in 't Groot
Moerstraat, 19, Brugge.
Lieeningcn op eerste hypotheken.
Plaatsingen op de Spaarkas.
Het toevertrouwd geld wordt uitsluitelijk gebruikt voor
hypothekaire leeningen bij voorkeur in West-Vlaanderen.
De Maatschappij ontzegt zich alle andere werkzaamheden.
7 voor 5 of 10 jaar naar keus van den geldstorter.
Laat Ou? geld in CJÜe5t*C?laandepen.
M. JEROME DAVID, Gemeente-Sekretaris, te Brielen.
AFDEELING YPER
Qestel^ en plans op aanüpaag.
Verkoop van allerhande electrische toestellen.
Je SPAARZAAMSTE in 't gebruik, de BESTKOOPSTE en de BESTE.
Een enkele proefneming
moet alle onbevooroordeelde huisvrouwen overtuigen.
Riemen in Ieder, Balata, Washington en kemelhaar,
Poulies, Kussenblokken, Klingerit Amiant,
Caoutchouc (buizen, blad en koord), Bourrage,
Graisseurs, Kranen, Poetskatoen, Riemvet, enz.
Oliën, Vet en Vaseline voor machienen en wagens,
Lamp-olie, alsook beste Saladeolie.
Telefoon 785 Telefoon 785
Hector Ti
UITERST VERZORGD WERK.
GENEZING van alle soort
van BREUK. ZAKKING,
VERPLAATSING.
INGEWANDEN-
UITSTORTING
en alle gebrek van de
iichaamsdeelen, door de
nieuwe GEBREVETEER-
DE toestellen van den GE
DIPLOMEERDEN Spe
cialist Breukmeester
Albert DUMONCEAU
Belgische firma, opgericht
in 1885, VIJF
EI
'ma, opgt
FMAAL GE
BREVETEÊRD, EERE-
DIPLOMAS, GOUDEN
MEDALIES. Deze toestei
len volkomen zonder RUG-
of ZIJVEEREN, zonder
GUMMIE of ELASTIEK,
worden dag en nacht en
voor alle werken zander
eenig ongemak gedragen
Weerhouden onder zachte
REGELMATIGE druk
king alle breuk, doet ze
verminderen tot volledige verdwijning, met
alle WAARBORGE passing en allen uitleg
kosteloos in de VLAAMSCHE TAAL, van
9 tot 2 uur te
en de 3' Zaterdag van
Hotel du Nord 63,
YPER: de 1
iedere maand,
Statiestraat.
van 8 tot 6 uur.
Tel.40a Eigeiinar: JTJLE8 VERSAILLES Tel. 4615
Huisgerief, Glas- en Gleiswerk, Porcelein, Fantaisie-artikelcn
Artikelen -voor Geschenken
CHARETTEN en KINDERSTOELEN
EIKEN en ACAJOU MOULUREN
E53E
HUIS VAN VERTROUWEN
Gesticht in 1896
Bijzondere prijzen voor
voortverkoopers.
ÏHet Huis gelast zich met alle
Herstellingen.
JJ
Naamlooze Vennootschap ten Kapitale van 4 000.000 fr.
van Openbare en private werken
Telefoon 125
De Haernestraat, 15, YPER.
Abonneert U op
«HET YPERSCHE VOLK»
BIJZONDER HUIS te BRUSSEL
65-67, Rue de la Meuse, 65-67.
Kleerstoffen, Witgoed, Merceriën
Sajetten, enz.
Specialiteit van Gordijnen
en gemaakte Stoors.
FOURRUREN - HERSTELLINGEN
Telefoon 60 Yper
2 - 4, Boterstraat
dicht bij de Halle hm™
Postcheck 37.177
r?ss!ï
l:
Voor nadere inlichtingen, wend U tot den Gewestelijken Agent
Mengelwerk v. "Het Ypersche Volk,, 4
G
Oorspronkelijk dramatisch verhaal
door Carrtille Vervarcke.
De baronnes ging naar de deur om
zulks te onderzoeken en zij vond ze
toe doch niet gesloten...
Ik heb ze gisteren evenwel zorg
vuldig gesloten, merkt de heer aan.
Maar André, ge kunt zulks later
onderzoeken, niet waar riep de moe
der die met al de teekens van het le
vendigste ongeduld voor haren echt
genoot kwam staan, doe mij niet ster
ven van ongeduldIs het iets van onze
kinders?
Ja!
Wat
Een brief
Onmogelijk...
Zie maar eens, 't is het schrift
van Wolgang en verder van Elvira.
Wat schrijven zij?... Ach! laat
mij lezen...
Gij zoudt het misschien beter niet
lezen...
Als zij kunnen schrijven leven zij
toch...
Ja. maar 't is niet veel beter...
Helaas! helaas! wie zal ons van die
onbekende en geheimzinnige vijanden
verlossen!... Konde ik maar... of wist
ik... doch, wat moet ik aanvangen...
Het is te vreeselijkDaar, lees, ik
ga de bedienden ondervragen.
Door wanhoop en toorn voortge
stuwd, verliet hij ijlings de kamer, na
den brief aan zijne vrouw overgege
ven te hebben...
De dame las dan
Welbeminde ouders.
Wat is er gebeurd? Waarom hebt
ge ons alzoo laten ontvoeren Hebt
gij dan geen medelijden met ons...
of bemint gij ons niet meer?
Maar gij lijdt voorzeker zooveel
als wij, en indien het in uwe macht
ware zoudt gij ons voorzeker terug-
halen...
Gij komt niet en nochtans ver-
wachten wij u alle oogenblikken...
Als wij over iets spreken is het altijd
daarvan...
Wanneer komt vader of moeder
om ons? Ja, gij zegt voorzeker: wij
zouden niet liever doen dan onze
kinders halen, maar waar zijn ze? j
Gij zoudt dat zeker van ons wil- j
len weten maar ik kan het u niet
zeggen.
ij weten niet wat men met ons
gedaan heeft, wij waren immers
gansch bedwelmd door den schrik.
Waar wij nu zijn weten wij ook in
't geheel nietwij zijn onder het
bedwang van eenen wreeden man
die ons...
Ach! als ik het u vertel, beminde
ouders, zal ik u voorzeker veel ver-
driet aandoen... Ik weet bijna niet
wat er net beste zou zijn... Xoch-
tans gij zijt altijd zoo goed geweest
voor ons dat gij voorzeker juist be-
geert te weten hoe het met ons
gaat...
Welnu wij zijn schrikkelijk onge-
lukkig vooreerst omdat wij van u
gescheiden moeten leven, maar ook
omdat men ons in zulke donkere,
vochtige kamer heeft opgesloten,
waar wij op een handvol stroo moe-
is» ten slapen, en wij krijgen zoo weinig
te eten dat Elvira zeer dikwijls ligt
te krijten van honger... Ik zou haar
dan willen helpen maar ik kan niet en
zij wil niets van mijn deel nemen...
Ik zou wel honger hebben maar het
doet mij toch zooveel pijn als ik haar
hoor weenen...
Wat zou zij evenwel anders doen,
als zij honger heeft en koude op de
harde planken waarop wij moeten
slapen...
Achvader ach moeder doet
toch u best om ons hier uit te halen...
want voorzeker zullen wij niet lang
meer leven.
Dan was er eene onderbreking in
het schrift en een weinig lager waren
er nog eenige regelen blijkbaar door
een ander hand geschreven...
De oogen der moeder waren vol tra
nen geschoten en deze liepen nu over
hare wangen en kwamen meestal op
het papier te recht.
Zij vorderde dus heel traag in hare
lezing maar de gedachten printten
zooveel te dieper in hare ziel en ver
meerderden om zoo te zeggen nog den
reeds zoo bedroevenden indruk.
En dat is van Elvirazuchtte zij,
haar best doende om hare lezing te
kunnen voortzetten.
Het meisje had dan geschreven
Beste Ouders,
Broeder wil dat ik ook eenige
woorden schrijve, maar ik kan bijna
niet van de koude, mijn handen zijn
als vervrozen. Ja, wij lijden hier toch
zooveel, maar het slechtste is, beste
Moeder, dat wij hij u niet zijn en
niet weten hoe wij te zamen zullen
geraken...
Moeder, als ik niet spreek met
Wolfgang, ben ik altijd bezig met te
bidden en aan God te vragen, dat
Hij ons zou verlossen... gij doet
zulks ook, niet waar. beste Moeder,
gij hebt ons immers geleerd dat wij
altijd op God moeten...
Achdaar komt de man, ik mag
niet meer schrijven.
Daarmede eindigde het schrift.
Geen enkel woord was er nog te le
zen waar er van vaarwel of van hoop
op verlossing gesproken werd.
De rampzalige moeder was op een
stoel neergezonken en zat te weenen.
Zij bleef alzoo een lange poos be-
weegloos en sprakeloos, den ongeluk-
kigen toestand overwegen in denwel
ken zij zich bevond, onbekwaam als
zij was iets voor het welzijn of de red
ding harer kinderen aan te vangen...
Zij voelde zich bepaald overmand na
'alles wat er reeds was gedaan geweest
j om de kleine slachtoffers terug te vin-
I den...
Geregeld kon zij niet meer denken,
j haar hoofd brandde en zij moest waar-
i lijk voor hare gezondheid beginnen te
vreezen als er zich geene verandering
j opdeed.
OPVOLGSTER DER FIRMA
Intusschen was de baron heneden
gegaan om de dienstboden te onder
vragen.
Hij kon aanstonds bemerken dat er
hun iets ongewoons moest overkomen
zijn.
De kindermeid, die eene andere ka
mer betrokken had, vertelde dat zij
dezelve akelige verschijning gezien
had, gelijk in den nacht van den kin
derroof, en verklaarde dat zij geen
uur meer onder dat betooverde dak
slapen wilde...
De heer haalde minachtend de
schouders op, en wilde de vrouw niet
langer ondervragen maar begaf zich
naar zijne knechten...
Daar Rudolf eene boodschap was
gaan verrichten trof hij Jozef alleen
aan.
Ja, mijnheer, zegde deze, indien
ik niet benauwd geweest was u te
storen, hadde ik u reeds de zaak ver
teld. De eerste maal hebben wij niets
gezien, maar nu...
Xu hebt gij ook de boosdoeners
gezien
Of de spoken... ja...
Hoe zagen zij er uit?
Jozef gaf onmiddellijk de beschrij
ving van twee gansch buitengewoon
groote mannen die op hunne kamer te
zien geweest waren.
Hetgeen hij over het uitzicht dier
verschijningen te zeggen wist, kwam
volmaaktelijk 'overeen met hetgeen de
baron zelf eenige dagen vroeger ge-
I zien had. Hij oordeelde het echter niet
noodig daarover zijne meening uit te
drukken en vroeg:
Zij hebben u geen kwaad gedaan.
Neen mijnheer, niet het minste.
Spraken zij
Neen, mijnheer de baron.
Zij dreigden u dan niet?
Toch niet in woorden, maar hun
ne gebaren verwekten ons schrik...
Kondet gij niet schieten?
Neen, mijnheer...
Ik meende nochtans...
Dat wij onze wapens gingen hou
den
Juist...
Welnu, Rudolf's geweer stond in
derdaad om zoo te zeggen in zijn be
reik maar als hij de hand uitstak om
het te nemen, greep een der twee man
nen hem bij den arm.
Het was dan geen geest?
Neen, neen, verre van daar... Ru-
dolf zegt dat hij nog nooit een heviger
pijn gevoeld heeft dan als zijn arm
tusschen de vingers van den reus gene
pen werden als tusschen de armen
eener vijlstaak.
Ik zag hem zoo een akelig grimas
maken dat ik er zelf geweldig van ver
schrikte.
En gij?...
Ik hield me gerust en werd dan
ook niet mishandeld... Gij glimlacht,
mijnheer de baron, maar ik ben verze
kerd dat gij u in mijne plaats ook ge
heel gerust zoudt gehouden hebben.
Waarom
('t Vervolgt. 1
Leest en verspreidt
«HET YPERSCHE VOLK»
