Crédit Anversois Handelsbank DERTIENDAG de eerste Vlaamsche Bank boekt, NA OPSLORPING VAN ANDER? BANKEN 40 millioen Frank Kapitaal en Reserven 54! 4ar - Nummer 1. 35 Centiemen Zaterdag 2 Januari 1932. Katholiek Weekblad van het Arrondissement Yper 0- casier) j Dixmudestraai, 18, YPER BANK WISSEL Leergang over Bieëntee MENGELWERK ZITDAGEN ROND CANY N. V. Hoofdzetel GENT, Kalanderberg, 1. 253 Agentschappen en Kantoren in Oost- en West-Vla nderen en Brabant. Agentschappen te leper, Poperinge, Nieuwpoort, Komen, Wervik, Wijtschate, West-Nieuwkerke, Proven. IKantoren te Alveringem, Beselare, Beveren-IJzer, Krombeke, Geluveld, Kemmel, Leysele, Loo, Merkem, Passchendale, Pervijze, Poelkapelle, Stavele, Vlamertinge, Westouter, Westvleteren, enz. BANK BEURS WISSEL ABONNEMENTPRIJS i Jaar 18 fr. 6 maanden 10 £r. 3 maanden 6 b Men abonneert in alle Postkantoren en in het Opstelbureel ABONNEMENT VOOR 'T BUITENLAND 28 frank. Op het Opstelbureel alleen te vragen. BEHEER EN OPSTEL io5, ZONNEBEKE STEENWEG, io5, YPER Postcheckrekening 40.201 waar op alle wekedagen al'e inlichtingen te bekomen zijn van 14 tot 16 uur. AANKONDIGINGEN Prijs bij overeenkomst. WOENSDAG Alle Aankondigingen moeten tegen den ten laatste ingezonden woraen. Kleine berichten en nieuws ten laatste tegen WOENSDAG avond. den DE RELIKWIES VAN DE DRIE-KONINGEN Volgens eene legende stierven de Drie-Koningen als martelaars en j vergoten hun bloed op 1, 6 en 11 Ja nuari. Op dezen laatsten dag wordt hun feest te Keulen (Duitschland) gevierd. De Drie-Koningen werden priesters gewijd ofwel door St-Tho- I mas, dien zij hielpen in zijn aposto- I lische werkzaamheden, ofwel, door St-Paulus die hen zou bezocht heb ben in Arabië. Ste-Helena bracht hunne relikwies uit het Oosten naar Konstantinopel, nadat zij hun een altaar had opge richt te Bethlehem. De relikwies be rustten geruimen tijd in de Ste-So- phiakerk te Konstantinopel; later werden ze overgemaakt aan St-Eus- torgius, aartsbisschop van Milaan, stad waarheen ze ten jare 330 over gebracht werden. De aartsbisschop bestelde ze aan eene kerk, welke van dan af de Drie-Koningen-kerk werd geheeten, maar rrderfeaud St-Eus- torgiuskerk werd loemd,- omdat het stoffelijk or i van den hei ligen aartsbisschop er was bijgezet. In bedoelde kerk is er nog een praalgraf te zien, waarin de rijve der Drie-Koningen bewaard werd en waarop te lezen staatSepulchrum Trium Magorum(Grafstede der Drie-Wijzen). Tot op heden bestaat er te Milaan ook nog een vroom ge bruik op Dertiendag namelijk komen de groote families der stad voor die grafstede, goud, wierook en myrrhe offeren. Ten jare 1163 werd Milaan ver overd door den duitsehen keizer Fre- derik Barbarossa, die de relikwies der Drie-Koningen nam en met dien schat naar zijn land terugkeerde. Te Remage werden de relikwies overhan digd aan Philip von Heinsberg, proost van 't Kapittel van Keulen, die ze binnen deze stad bracht den 23 Ju li 1164. Van toen af, tenzij in den franschen tijd, bleven ze in de ka thedraal welke sedert dien herbouwd werd tot een der schoonste ter wereld. Ze worden er bewaard in een gouden fierter, een meesterstuk uit het ein de der jaren 1100 dat Philips von Heinsberg deed vervaardigen toen hij bisschop geworden was. Keulen beschouwt die relikwies, gevolg, als hare grootste schatten, alsmede deze van Ste Ursula en haar De drie kronen van de Drie-Koningen pralen op den top van het Sanktus- Torentje, dat op den kruisbeuk der kathedraal staat. In het wapen der stad prijken ook de drie kronen, be nevens elf vlammen die Ste Ursula met hare elf duizend maagden moeten verbeelden. De gouden fierter staat in de schatkamer achter het altaar in den noordkant van den kruisbeuk. Achter het altaar zijn twee glazen deuren, waardoor men den fierter kan zien. De inwoners der stad hebben veel eerbied tot die relikwies en de geloo- vigen hebben de gewoonte, alvorens de kathedraal te verlaten, ervoor een of drie weesgegroetjes te gaan lezen. Volgens Gezele meedeelt in Rond den Heerd 1873, waaruit wij deze bijzonderheden putten, werd daar al le dagen, ten 7 ure 's morgens, op een altaar voor een afsluiting van het koor, te midden der kerk, de mis ge celebreerd voor de schoolkinderen. N'a de mis kwam een kapelaan en ging knielen voor het altaar der Drie- Koningen. De glazen deuren werden dan geopend en de kapelaan bewie rookte, met driedubbelen zwaai, de heilige overblijfsels. Daarna las hij geknield drie weesgegroetjes, er bij voegende, de eerste maalHeilige Gaspar, bid voor ons; de tweede maalHeilige Melchior, bid voor ons; en de derde maal: Heilige Balthasar, bid voor ons. De aanwe zigen antwoordden luidop. Na den derden weesgegroet werden de glazen deuren terug gesloten. De Drie-Koningen, die van zoo ver re kwamen om het Kindeken te zoe ken in een kribbe te Bethlehem, zijn de beschermheiligen der reizigers. Christoffel-Colombus vrkoos hen voor patroon, toen hij heenvaarde om de nieuwe wereld te ontdekken. Allen zijn wij reizigers op deze aarde en 't eeuwenoude gebedHeilige Koningen Gaspar, Melchior en Bal thasar, bidt voor ons, nu en in het uur onzer dood, amen wordt op he den nog door duizenden gepreveld. En het reisgebed der bisschoppen in het Roomsch pontifdcaalboek luidt: «O God, die aan de Drie-Konin gen de sterre gezonden hebt om hun den weg tot U te openenverleen ons een gelukkige reis en een gerusten tijd, opdat wij ter plaats waar wij naartoe gaan, en eindelijk in de ha ven van de eeuwige zaligheid, geluk kig mogen toekomen 't Is wat wij al onze lezers en lezeressen toe- wenschen. BEURS Ministerie van Landbouw Door de zorgen van het Ministerie van Landbouw en onder de bescher ming van den Provincialen Bieën- bond van West-Vlaanderen, wordt te Roeselare een gewestelijke leergang van Bieënteelt ingericht. De lessen worden gegeven in de Landbouw school van het Klein Seminarie op de volgende dagen, telkens te 2 uur na middag: 17 en 31 Januari, 14 en 28 Februari, 13 Maart, 3 en 17 April, 1, 16 en 29 Mei en 12 Juni. De theoretische lessen worden ge volgd door praktische oefeningen. Opening en eerste lessen op 17 Ja nuari, te 2 uur namiddag. Nu er in alle bedrijven crisis heerscht en in den landbouw niet het minst! komt het erop aan geene enkele bron van winsten te ver- waarloozen. De bieënteelt wordt niet genoeg beoefend, omdat ze niet voldoende ge kend is. In de leergang, gegeven te Roese lare, verkrijgt ge op aangename en doeltreffende wijze de vereischte kennis en zoo wordt de bieënteelt eene bron van rijke winsten! Warm aanbevolen aan de heeren Onderwijzers, Landbouwers, Hoen derkweekers, Moes- en Fruitkwee- kersl Alwie wat liefde gevoelt voor die zoo keurige bietjes, kome de lessen ï-egelmatig bijwonen! Zoohaast mogelijk zich laten in schrijven bij den heer Rob. Pauwels, rijkslandbouwkundige te Thielt, of bij den heer Ed. Lobel, schoolbe stuurder te Roeselare. Uit den dagboek van een aalmoeze nier der Franschmans Dr BRUTSAERT. Kamerlid, is sprekelijk voor iedereen: Te Poperinge, in zijn huis, 's mor gens, den Maandag en Vrijdag. Te Wem-ik. den 2" Zaterdag der maand, van 9 4 tot 12 uur, in «Het Te leper, den ln en 3° Zaterdag der (Seine Inférieure.) Slecht weder. Terwijl ik deze re gelen schrijf, zitten de Vandecande- laers met de Van Colens te spreken over de erbarmlijkheid van 't bee- tenvervoer in den regen. Tot nog toe was het goed geweest, maar thans... Het is in 't huis van de kinders Vandecandelaere te Cany. Ik kom te rug van een omreisje gedaan om de Belgen te bezoeken. Dezen morgen heeft André Van decandelaere mij gevoerd langs Bar- ville, waar de kasteelheer van Dadi- zeele, weledele heer Graaf d'Hunol- stein, een zomerverblijf heeft. Het xs een betoovegend landschap, gele gen in eene rijke vallei, tusschen hoo- ge beboomde oevers. Daar staat het lieve gehuchtje Barville, waar in de Meimaand het feest van den H. Si meon, den profeet uit het Evangelie, iruk gevierd wordt voor de kleine kinderen. Dan komen er de ouders net hunne kleinen van Oost en West op alle mógelijke voertuigen. Wat ieflijk kerkje verdoken tusschen het geboomte gelijk een nestje in de tronken. Het peerdje draft met vasten tred en wij komen in Grainville, waar door het riviertje, genaamd Durdent kronkelend en dartelend henenspoedt om weldra te Veulettes in de zee te spoelen: een klein clul riviertje, het welk te Grainville, en op gansch zij nen doortocht ontelbare watermolens draaien doet om stuwkracht te geven .ran zwingelmachienen( er is een Swe- /eghemnaar besuurder te Grainvil- e) bloemmolens, naaischolen, zage rijen, smissen, enz. een dul spook van een riviertje hetwelk rijkdom roegt bij de schoonheid van het dal. Dan rukken wij op naar Hanouard bij Jules Capelle, die een paradijs goedje beboert met zijn zuster Ade- 'ine. Tusschen de vele oude Norman- dische pachthoeven in plak en stak, staat hun hoeveken te prijken in roo- de baksteen tuschen frissche dahlia struiken, terwijl de zwijntjes rond-' loopen in de uitgestrekte vochtige weiden, en de hennen op de appe laars vluchten, voor de natte. Wij meenden, om reden van de kortheid der dagen ons bezoek kort te maken, maar Jules is menschen- zot en wij plakken aandoor noen en door al. Daar stond ik voor twee menschen die, onder de ontelbare menigte Bel gen voor goed in Frankrijk geves tigd, blijde zijn naar hun land terug te keeren (naar Moorslede) waar de bekomen schadevergoeding hun zou toelaten hun doeningske van voor den oorlog te herbouwen en te hernemen nu nog, in 1924, menschen die smachten naar het Rapatriement in den echten zin. De oorlog heeft een langen steert... 's Namiddags trokken wij op naar de beide families Van Colen: Achiel en Camiel. Zij wonen op eene hoog vlakte waar een panorama van pachthoeven eigen aan het land van «Caux» voor de oogen openligt. In het wijde landschap onder den wijden hemelkoepel liggen hier en daar als brekken boschage, bestaande uit he- melhooge boomen beuken, olmen en soms eiken. Maar dat zijn geene boschages het zijn omheiningen van hofsteden gevormd door drie en soms vier reken dicht geplante reuzenboo- men, die de boerderijen moeten be schutten tegen den wind. Deze kan er immers geweldig loeien van uit de nabij liggende zee over die hooge vlakte. De boomen echter dicht bijeenge schaard, staan loodrecht en houden stand tegen de orkanen, terwijl in West-Vlaanderen de populieren onzer Noordzeestranden, dunner gezaaid, al gebogen staan, van het Westen naar het Oosten, langs de wegen. Die beschuttingen van boomen in dit deel d r Seine-Inférieuregeven aan de hofsteden een uitzicht van grootschheid, maar zijn tevens mach tige beschermers van de schalieda ken tegen den wind, en van de lage appelaars tegen wind en vorst. Een wandeling te voet liet mij toe die pracht van boomen of beter hoo rn: nhagen in oogenschouw te nemen. Weldra ontwaarde ik de lage boom gaarden en de hofsteden van Camiel en Achiel Van Colen tusschen de dichte stammen der beukeboomen. Het bezoek van den vlaamschen zen deling was overal uiterst welkom. Er bleef nog eene familie in dat gewest te bezoekende Debrabander's van Sweveghem,te Bertreville, Achiel spande in en bracht mij er bij. Langs den weg zagen wij eene groote bedrijvigheid op het land. De bseten waren weg en de grond werd beploegd en gerakeld, gereed voor 't zaaien van het koorn. In ander plaatsen stond de nieuwe tarwe reeds •te groenen. Hier en daar vormde de engelsche klaver een dik tapijt waarboven de rogge die er tusschen gezaaid was weelderig opschoot: om in de lente te dienen als voeder voor het vee. Kijk, zei Achiel opeens, dat is iets wat men in Vlaanderen niet ziet de koeien op stake in de beetenstuk- ken; de beeten zijn weggehaald; maar de groeze blijft liggen. Als ze de koeien ter plaats opeten, moet zs de boer niet meer naar de hofstêe brengen. Wij kwamen op de heerlijke hoeve van Debrabandere. De vrouw was alleen thuis met eenige engelschoone kinderen, die pas van de school ge komen waren. Daar zijn in 't geheel tien kinderen, waarvan het oudste dertien jaar oud is; de drie oudste zijn te Kortrijk op kostschool om er in hun Vlaamsch en in hun kristelijk onderwijs te kunnen blijven. Ik begon met de namen der klein tjes te vragen die voor mij stonden, en bemerkte dat hun namen al met A begonnen; terwijl ik hun een kruis- ken gaf. Ze beginnen alle tien men A, zei de moeder. Noem ze dan eens, zeide ik. André, Adrienne, Agnès, Al- bert, Antoinette, Angeline, Alice, Anna, Armand en Aimé. En de voornamen van de ouders, a. u b. Alphonsine en André! Ah! Ah! Ah! Wat is dat schoon. Hier zij het mij toegelaten den al manak van Vlaanderens Boerenbond goed aan te bevelen. Daar staat een schoone keus van heiligen-namen die men vruchtsloos elders kan vinden, ten gebruike van onze vlaamsche huisgezinnen die kindertjes te doo- pen hebben. Onze menschen moeten wel opletten dat zij geen theaterna men, opera- en operettennamen kie zen voor hun lieve kleinen. Die namen worden tegenwoordig in Frankrijk veel gebruikt; maar men vergete niet dat er in dit land veel kinders niet ge doopt wordenen dat acteurs- en ac tricenamen aan de doopvonte niet aanvaard worden. Dit moge te pas komen voor ons kroostrijk volk in 't uitstervende Frankrijk: heiligen namen, heilige kinders, heilige haard steden en voorspoed in huis onder Gods zegen. Wat vernam ik in dat huisgezin daaromtrent stichtende bijzonderhe den De drie oudsten te Kortrijk gaan natuurlijk dikwijls ter H. Commu nie. De drie volgende, te Bertreville, heben ook hunne eerste Communie van zeven jaar gedaan. Twee van deze hadden ze reeds gedaan in Bel- gie, voor dat de ouders naar Frank rijk kwamen. Het derde, pas zeven jaar, werd, op uitdrukkelijke aan vraag van de ouders, door den Pas toor ondervraagd en onderwezen en toegelaten. En telkens zullen de ouders daarvoor zorgen als een kind zeven jaar bereikt.

HISTORISCHE KRANTEN

Het Ypersche Volk (1910-1915, 1927-32) | 1932 | | pagina 1